برنامه ریزی شهری
حسین پناهی؛ پرویز محمدزاده؛ یداله دیوسالار
دوره 22، شماره 66 ، بهمن 1397، ، صفحه 95-115
چکیده
هدف این مطالعه اندازه بهینه کلانشهرهای ایران مبتنی بر حضور دولت به عنوان ارائه دهنده کالا و خدمات عمومی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روش تابع مازاد کل که از تفاوت بین درآمد کل قابل تصرف و تمام هزینه‌های کار و زندگی یک خانوار در نواحی شهرهای بزرگ تعریف می‌شود، اندازه بهینه کلانشهرهای ایران برآورد شده است. نتایج ...
بیشتر
هدف این مطالعه اندازه بهینه کلانشهرهای ایران مبتنی بر حضور دولت به عنوان ارائه دهنده کالا و خدمات عمومی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روش تابع مازاد کل که از تفاوت بین درآمد کل قابل تصرف و تمام هزینه‌های کار و زندگی یک خانوار در نواحی شهرهای بزرگ تعریف می‌شود، اندازه بهینه کلانشهرهای ایران برآورد شده است. نتایج اندازه بهینه کلانشهرهای ایران نشان می‌دهد که جمیعت این شهرها، سالهاست از سطح بهینه خود عبور کرده است. همچنین، نسبت مازاد جمعیت در کلان شهرهای ایران نشان داده شده ان است که شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، دارای بیشترین مازاد جمعیت (63%) است. این نسبت برای سایر کلانشهرها کمتر از شهر تهران است؛ نسبت مازاد شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، بیشترین و برابر با 63% است. این نسبت برای سایر کلانشهرها کمتر از شهر تهران است؛ به طوری که به ترتیب برای مشهد 51%، کرج 40%، اصفهان 40%، شیراز 42%، تبریز 38%، قم 41%، اهواز 39%، کرمانشاه 38% و ارومیه 31% است. در بین این کلانشهرها بعد از شهر تهران، مشهد بیشترین مازاد و شهر ارومیه دارای کمترین نسبت مازاد در بین کلانشهرهای ایران است.
رویا آل عمران؛ حسین پناهی؛ زهرا کبیری
دوره 17، شماره 45 ، آبان 1392، ، صفحه 1-26
چکیده
هدف اصلی این تحقیق بررسی روابط بلند مدت و علّی بین رشد اقتصادی، انتشارات CO2، مصرف انرژی و نسبت اشتغال در ایران با استفاده از الگوی خود توضیحی با وقفههای گسترده است. یافته‌های تجربی برای ایران در طول دوره 1387-1351 نشان می‌دهد که یک رابطه بلندمدت بین متغیرها در سطح معنی‌داری 5 درصد در ایران وجود دارد. کشش درآمدی تخمین زده شده ...
بیشتر
هدف اصلی این تحقیق بررسی روابط بلند مدت و علّی بین رشد اقتصادی، انتشارات CO2، مصرف انرژی و نسبت اشتغال در ایران با استفاده از الگوی خود توضیحی با وقفههای گسترده است. یافته‌های تجربی برای ایران در طول دوره 1387-1351 نشان می‌دهد که یک رابطه بلندمدت بین متغیرها در سطح معنی‌داری 5 درصد در ایران وجود دارد. کشش درآمدی تخمین زده شده از انتشارات CO2 سرانه 0.40 و کشش درآمدی از مصرف انرژی سرانه 71/0 میباشد. نتایج علّیت گرنجر هم نشان می‌دهد که هیچیک از انتشارات CO2سرانه و مصرف انرژی سرانه باعث تغییر GDP واقعی سرانه نمیشود. اما نسبت اشتغال باعث تغییر GDP واقعی سرانه در کوتاهمدت می‌شود و همچنین فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس در چهارچوب علّیت با استفاده از مدل لگاریتمی در مورد ایران اعتبار ندارد. نتایج نهایی نیز نشان می‌دهد که سیاستهای حفاظت انرژی ماننـد جیرهبندی مصرف انرژی و کنترل انتشارات CO2 میتواند موجب رشد بازده واقعی در یران گردد.
