ORIGINAL_ARTICLE
تحلیلی بر شرایط زیست اقلیمی و درجه روزهای نیاز گرمایشی و سرمایشی شهر اسلامآباد غرب
یکی از کاربردهای اقلیم در برنامهریزی محیطی شناخت پتانسیلهای بیوکلیمایی مناطق مختلف است. در این تحقیق، شرایط زیست اقلیمی شهر اسلامآباد غرب براساس دادههای اقلیمی در مقیاس ماهانه براساس شاخصهای زیستقلیمی، بیکر، ترجونگ، فشار عصبی، سوز باد و اولگی ارزیابی شد، نیازهای گرمایشی و سرمایشی شهر اسلامآباد غرب نیز با استفاده از دادههای دمای روزانه و روش درجه روزهای فعال (GDD) در آستانههای دمایی مختلف مشخص گردید. نتایج نشان میدهد که، ماههای فروردین، اردیبهشت، مهر و آبان دارای بیوکلیمای آسایشی و ماههای آذر، دی، بهمن و اسفند بهدلیل تنش سرما و ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور نیز بهعلت تنش گرما خارج از محدوده آسایش هستند. نتایج شاخصهای ترجونگ، اولگی و سوز باد با شرایط اقلیمی منطقه همخوانی بیشتری دارند. براساس آستانه 10 درجه سانتیگراد پتانسیل گرمایی منطقه مورد مطالعه از اواسط خرداد تا اواخر شهریور ماه به بالاترین سطح میرسد، با توجه به پتانسیل گرمایی در این بازه زمانی بیوکلیمای انسانی خارج از محدوده آسایش قرار دارد، برای تعدیل دمای محیط نیاز سرمایشی ضروری میباشد. با توجه به واقع شدن منطقه در اقلیم نیمه سرد وجود 207 درجه روز سرمایش و 2273 درجه روز گرمایش لزوم برنامهیزی جهت طراحی اقلیمی که به کاهش مصرف انرژی منتهی گردد را بیش از پیش ایجاب میکند. بالاترین میزان انحراف از شرایط بهینه حرارتی از آبان تا دی ماه رخ مـیدهد، که استفاده از نیاز گرمایش برای تـعدیل دمای محیط را ضروری میسازد. نتایج این دستاوردها در بهینهسازی مصرف انرژی همچنین مدیریت سیستمهای گرمایشی و سرمایشی در مناطق مسکونی حائز اهمیت است.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6119_52c61ce2da7f1cbf2cbc0daeda6971ea.pdf
2017-04-21
1
21
5
آستانه حرارتی
شاخصهای زیست اقلیمی
درجه روز
نیاز سرمایشی و گرمایشی
علیرضا
انتظاری
entezari@hsu.ac.ir
1
استادیار اقلیم شناسی، دانشگاه حکیم سبزواری.
AUTHOR
حمزه
احمدی
hamzehahmadi2009@gmail.com
2
دانشگاه حکیم سبزواری کشور ایران شهر سبزوار
AUTHOR
مختار
کرمی
3
دانشگاه حکیم سبز واری کشور ایران شهر سبزوار
AUTHOR
طالب
احمدی
4
دانشگاه کردستان کشور ایران
AUTHOR
ـ اسماعیلی، رضا؛ ادب، حامد و حسین حاتمینژاد (1389)، « معماری همساز با اقلیم (مطالعه موردی: شهر فیضآباد)»، فصلنامه فضای جغرافیایی، شماره 32، صص 74-53.
1
ـ آرنس، دونالد (1391)، « هواشناسی نوین»، ترجمه، محمدرضا بابایی، چاپ اول، تهران، انتشارات آییژ.
2
ـ برغمدی، اکرم (1389)، «بررسی شاخصهای زیست اقلیمی مؤثر بر آسایش انسان (مطالعه موردی: شهر سبزوار)»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری.
3
ـ پاینده، نصرالله (1384)، «پهنهبندی دمای موثر در سطح کشور»، رساله دکتری اقلیمشناسی، دانشکده جغرافیا و برنامهریزی، دانشگاه اصفهان.
4
ـ ترحممند، رحمان (1389)، «تعیین نیازهای سرمایشی و گرمایشی در فضاهای مسکونی سنتی بهبهان»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان.
5
ـ جهانبخش، سعید (1377) «ارزیابی زیست اقلیم انسانی تبریز و نیازهای حرارتی ساختمان»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 47، صص 68-47.
6
ـ حیدری بنی، مهران و پارسا، شاهرخ (1389)، «تحلیلی بر درجه -روز نیاز گرمایشی چهارمحال و بختیاری»، دومین همایش شناخت معضلات آبخیزداری و ارائه راهحلهای مناسب در حوزههای آبخیز کارون و زایندهرود»، 18 و 19 اسفندماه، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری.
7
ـ حیدری، محمدجواد؛ پورمحمدی، محمدرضا؛ جمالی، فیروز و فاطمه لطفی (1391)، «ارزیابی زیست اقلیم انسانی شهر زنجان و نقش آن در طراحی مسکن»، فصلنامه نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، شماره دوم، صص 101-83.
8
ـ خلیلی، علی (1383)، «تدوین یک سامانه جدید پهنهبندی اقلیمی از دیدگاه نیازهای گرمایشی- سرمایشی محیط و اعمال آن بر گستره ایران»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 75، صص 14-5.
9
ـ رمضانی گورابی، بهمن و زهرا کاظمنژاد (1390)، «رابطه بین توسعه پایدار معماری محیطی و طراحی اقلیمی در مناطق کوهستانی مطالعه موردی: شهرک ماسوله»، آمایش، شماره 14، صص 38-21.
10
ـ شائمی، اکبر (1371)، «بررسی جنبههای بیوکلیمایی پرورش زنبورعسل در ایران (مطالعه موردی استان اصفهان)»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس.
11
ـ صادقی روش، محمدحسین (1389)، « ارزیابی ضرایب زیست اقلیمی مؤثر در آسایش انسان مطالعه موردی: شهر یزد»، فصلنامه جغرافیایی طبیعی، شماره 10، صص 91-77.
12
ـ فرجی، عبداله؛ زاهدی، مجید و علیاکبر رسولی (1387)، «پهنهبندی درجه - روزهای نیاز به گرمایش و سرمایش منطقه آذربایجان در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی»، پژوهشهای جغرافیایی، شماره 66، صص 85-71.
13
ـ کاویانی، محمدرضا (1371)، «ارزیابی اقالیم حیاتی و آستانههای تحریک آن در سواحل دریای خزر و دامنههای شمالی البرز میانی»، پژوهشهای جغرافیایی، شماره 29، صص 72-49.
14
ـ کاویانی، محمدرضا (1372)، «بررسی و تهیه نقشه زیستاقلیم انسانی ایران»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 28، صص 78-55.
15
ـ کسمایی، مرتضی (1379)، «پهنهبندی و راهنمای طراحی اقلیمی، اقلیم گرم و خشک (استان سمنان)»، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، چاپ اول.
16
ـ محمدی، حسین و علی سعیدی (1387)، «شاخصهای زیستاقلیمی مؤثر بر ارزیابی آسایش انسانی (مطالعه موردی : شهر قم)»، محیطشناسی، دانشگاه تهران، سال 34، شماره 47، صص 86-73.
17
-Ayman, H, Mahmoud, A. (2011), “An analysis of bioclimatic zones and implications for desigen of outdoor built environments in Egypt”, Building an Environment, 46, PP 605-620.
18
-Buyukalaca, O. Bulut, H & Yilmaz, T. (2001), “Analysis of variable- base heating and cooling degree- days for Turkey”, Applied Energy, 69, PP 269- 283.
19
- Belen, G. (2005). “Weather, climate and tourism: A Geographical perspective”, Annals of Tourism Research, 32 (3), PP 145-156.
20
- Frank, Th. (2005), “Climate change impacts on building heating and cooling energy demand in Switzerland”, Energy and Building, 37, PP 1175-1185.
21
-Givoni, B. (1992), “Comfort, climate analysis and building design guidelines”, Applied Energy, 18, PP 11-23.
22
-Matzarakis, A. Balafoutis, Ch. (2004), “Heating degree- days over Greece an index of energy consumption”, International Journal oF Climatology, 24, PP 1817-1828.
23
-Tseliou, A. Tsiros, I.X. Lykoudis, S. & Nikolopoulou, M. (2011), “An evaluation of three biometeorological indices for human thermal comfort in urban outdoor areas under real climatic conditions”, Building and Environment, 45, PP 1346-1352.
24
-Turner, L. (2003), “Climate and Architecture”, Florida State University, Press. USA
25
-Yang, L. Yan, H. Lam, J.C. (2014), “Thermal comfort and building energy consumption implication-Areview”, Applied Energy, 115, PP 164-173.
26
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی الگوهای همدید بارشهای شدید تابستانه در سواحل جنوبی دریای خزر
در تحقیق حاضر تلاش شد در چارچوب روش محیطی به گردشی، الگوهای همدید ایجادکننده بارشهای شدید تابستانه در سواحل جنوبی دریای خزر شناسایی شود. بدین منظور با استفاده از آمار بارش روزانه 40 ایستگاه سینوپتیک و کلیماتولوژی منطقه برای دوره 20 ساله 1991 تا 2010 و به وسیله روش صدک، 29 روز دارای بارش بیش از 15 میلیمتر که حداقل در 30 درصد ایستگاههای منطقه رخ داده بودند بهعنوان روز دارای بارش شدید شناسایی شدند. با استفاده از روشهای تحلیل عاملی و تحلیل خوشهای 3 الگوی همدید بهعنوان عوامل ایجاد بارش در این 29 روز بهدست آمد که الگوی اول 3/48 درصد، الگوی دوم 30 درصد و الگوی سوم 7/21 درصد از روزهای بارش شدید منطقه مورد مطالعه را بهخود اختصاص دادهاند. بهمنظور تحلیل همدید این الگوها از نقشههای فشار تراز دریا (Slp)، تراز 500 هکتوپاسکال، اُمگا (حرکات قائم جو)، تاوایی و جریانات رطوبتی تراز 850 هکتوپاسکال مربوط به دو روز قبل از هر بارش تا روز بارش استفاده شد و در نهایت مشخص شد عامل اصلی وقوع بارشهای تابستانه در سواحل دریای خزر نفوذ سامانه پرفشار و در پی آن شکلگیری جریانات خنک و مرطوب شمالی در سواحل جنوبی دریای خزر و همچنین وقوع همرفت گسترده در منطقه میباشد. هر سه الگو بر وقوع این شرایط تأکید دارند و تفاوت آنها در محل استقرار سامانه پرفشار و در نتیجه تعداد روزهای بارشی و شدت بارش میباشد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6120_1bb2b4c6302d6cca4bf0ae73e8e36892.pdf
2017-04-21
23
39
6
بارش شدید
تحلیل خوشهای
الگوی جوّی
شاخص اُمگا
تاوایی نسبی
سواحل جنوبی دریای خزر
مسعود
جلالی
o.jalali22@yahoo.com
1
دانشگاه زنجان کشور ایران شهر زنجان
AUTHOR
علی
شاهبایی
2
دانشگاه زنجان کشورایران شهر زنجان
AUTHOR
وهاب
کمریان
3
دانشگاه زنجان کشورایران شهر زنجان
AUTHOR
امیدوار، کمال؛ صفرپور، فرشاد؛ محمودآبادی، مهدی و سعید الفتی (1389)، «تحلیل همدیدی اثرهای سردچال در وقوع بارشهای شدید نواحی مرکز و جنوب غرب ایران»، مدرس علوم انسانی- برنامهریزی و آمایش فضا، شماره 4، صص 189-161.
1
ـ حمیدیانپور، محسن؛ علیجانی، بهلول و علیرضا صادقینیا (1389)، «شناسایی الگوهای همدیدی بارشهای شدید شمال شرق ایران»، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، شماره اول، صص 16-1.
2
ـ خوشاخلاق، فرامرز؛ قنبری، نوذر و جعفر معصومپور سماکوش (1387)، «مطالعه اثرات نوسان اطلس شمالی بر رژیم بارش و دمای سواحل جنوبی دریای خزر»، پژوهشهای جغرافیای طبیعی، شماره 66، صص 70-57.
3
ـ سلیقه، محمد و علیرضا صادقینیا (1389)، «بررسی تغییرات مکانی پرفشار جنب حاره در بارشهای تابستانه نیمه جنوبی ایران»، جغرافیا و توسعه، شماره 17، صص 98-83.
4
ـ عربی، زهرا (1385)، «تحلیل سینوپتیکی بارندگی دوره 21 تا 26 تیرماه 1387 در ایران»، پژوهشهای جغرافیایی، شماره 56، صص 15-1.
5
ـ عزیزی، قاسم؛ علی حنفی (1389)، «برآورد حداکثر بارش محتمل (PMP) حوضه آجیچای به روش سینوپتیکی»، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، شماره 2، صص 71-51.
6
ـ عزیزی، قاسم؛ نیری، معصومه و شیما رستمی جلیلیان (1388)، «تحلیل سینوپتیک بارشهای سنگین در غرب کشور، مطالعه موردی بارش دوره 7-14 مارس 2005، 16 تا 24 اسفند 1385»، فصلنامه جغرافیای طبیعی، شماره 4، صص 13-1.
7
ـ عزیزی، قاسم و زهرا صمدی (1386)، تحلیل الگوی سینوپتیکی سیل 28 مهرماه 1382 استانهای گیلان و مازندران»، پژوهشهای جغرافیایی، شماره 60، صص 74-61.
8
ـ علیجانی، بهلول؛ جعفرپور، زینالعابدین ؛ علیاکبری بیدختی، عباسعلی و عباس مفیدی (1386)، «تحلیل سینوپتیکی الگوهای گردشی بارشهای موسمی جولای 1994 در ایران»، نشریه علوم جغرافیایی، شماره 10، صص 38-7.
9
ـ جانباز قبادی، غلامرضا؛ مفیدی، عباس و آذرزرین (1390)، «شناسایی الگوهای همدید بارشهای شدید زمستانه در سواحل جنوبی دریای خزر»، جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، شماره 42، صص 40-23.
10
ـ کاویانی، محمدرضاو بهلول علیجانی (1386)، «مبانی آب و هواشناسی»، چاپ سیزدهم، تهران، سمت.
11
ـ محمدی، بختیار و ابوالفضل مسعودیان (1389)، «تحلیل همدید بارشهای سنگین ایران»، جغرافیا و توسعه، شماره 19، صص 70-47.
12
ـ مفیدی، عباس؛ زرین، آذر و غلامرضا جانبازقبادی (1386)، «تعیین الگوی همدیدی بارشهای شدید و حدّی پاییزه در سواحل جنوبی دریای خزر»، مجله فیزیک زمین و فضا، دوره 33، شماره 3، صص 154-131.
13
-Lana, A.; Campains, J.; Genoves, A.; Jansa, A. (2007), “Atmospheric patterns for heavy rain events in the Balearic Islands”, Aadv. Geosci, V. 12, PP. 27-32.
14
-Maddox, R.A.; Chappell, C.F.; Hoxit, L.R. (1979), “Synoptic and Meso Scale Aspects of Flash Flood Events”, Bull.Amer, Meteor, Soc, 60, PP. 115-123.
15
-Munoz, D.S. (2006), “Diagnosis and Numerical Simulations of a Heavy Rain Event in the Western Mediterranean Basin”, Advances in Geosciences, Vol. 7, PP.105-108.
16
-Yufu, G.; Wang, J.; Zhao, Y. (2004), “Numerical Simulation Of The 1999 Yangtze River Valley Heavy Rainfall Including Sensitivity Experiments with Different SSTA”, Advances in Atmospheric Sciences, Vol. 21, No. 1, PP. 23
17
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی توانمندی ژئوتوریسمی ژئومورفوسایتهای روستای ورکانه بهروش پرییرا
اشکال ژئومورفولوژیک و نمود آنها در مکانهای ژئومورفیکی یکی از ارکان اصلی دانش ژئوتوریسم است. محوریت مطالعاتی در این شاخه علمی، تعیین لندفرمهای ویژه گردشگری و ترکیب نمودن آن با مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی به منظور دستیابی به توسعه پایدار گردشگری است. بنابراین مکانهای ژئومورفیک بهصورت اشکال و فرآیندهای ژئومورفولوژیکی تعریف میشوند که بنابر درک انسان از عوامل تأثیرگذار زمینشناسی، ژئومورفولوژیکی، تاریخی و اجتماعی این مکانها، ارزش زیباییشناختی، علمی، فرهنگی- تاریخی و یا اجتماعی- اقتصادی پیدا میکنند. روستای ورکانه به سبب داشتن ویژگیهای زمین شناختی و ژئومورفولوژیکی در معماری چشماندازهای طبیعی و فرهنگی، اهمیت و پتانسیل بالایی در زمینه جذب ژئوتوریسم دارند. بنابراین، ارایه روشهای ارزیابی جامع در تحقق توسعه ارزشهای علمی، فرهنگی، اقتصادی و مانند آن ضروری بهنظر میرسد. در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از روش پرییرا و بررسیهای میدانی به ارزیابی توانمندی مکانهای ژئومورفیکی روستای ورکانه پرداخته شود. در این روش، از یک طرف از مجموع دو معیار علمی و مکمل، ارزش ژئومورفولوژیکی سایتها شناسایی میشود و از طرف دیگر ارزش مدیریتی از مجموع دو معیار محافظت و استفاده بهدست میآید و از جمع این دو ارزش اصلی امتیاز نهایی مکانهای ژئومورفیک مشخص میشود. نتایج نشان میدهد از میان سایتهای مورد بررسی، بالاترین امتیاز در بخش ژئومورفولوژیکی (62/7) متعلق به خانههای سنگی و بالاترین امتیاز در بخش مدیریتی (02/6) متعلق به همین مکان میباشد این بیانگر توانمندی قابل توجه مکانهای ژئومورفیکی مورد مطالعه برای جذب گردشگر و توسعه گردشگری در منطقه است. با توجه به نتایج بهدست آمده، برای اینکه مکانهای ژئومورفیک قابلیت عرضه به گردشگران و بازدیدکنندگان را داشته باشد، لازم است این مکانها تبدیل به محصول گردشگری شوند. تبدیل شدن جاذبهها و مکانهای گردشگری، پیش از هر چیز نیازمند سرمایهگذاری و آماده سازی دارد تا اینکه یک توسعه پایدار بهویژه در جوامع روستایی فراهم شود
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6121_3ce0071a8a3756342d544422dd6f0546.pdf
2017-04-21
41
63
7
ژئوتوریسم
مکان ژئومورفیک
توریسم روستایی
روستای ورکانه
روش پرییرا
سید اسدالله
حجازی
1
استادیار گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه تبریز
AUTHOR
ستاره
فرمانی منصور
2
کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی (ژئومورفولوژی) دانشگاه تبریز.
AUTHOR
ایلدرمی، علیرضا (1388)، «بررسی مورفولوژی پرتگاهها و تحول پسروی جبهه شمالی توده کوهستانی الوند»، نشریه جغرافیا و برنامهریزی (دانشگاه تبریز)، سال چهاردهم، شماره 30، صص 52- 27.
1
ـ بهنیافر، ابوالفضل؛ منصوری دانشور، محمدرضا و کنگان خسروی، سارا (1386)، «نقش جاذبههای ژئوتوریستی چشمهها و همبستگی آنها با سازندهای زمینشناسی در محیط GIS (نمونه موردی: شهرستان کلات، شمال خراسان رضوی)»، مجله علوم جغرافیایی، بهار و تابستان 1386، شماره 5 و 6، صص 105- 89 .
2
ـ فرمانیمنصور، ستاره و داود عباسی (1392)، «ارزیابی ارزش علمی و ارزش افزوده مکانهای ژئومورفولوژیکی موجود در روستای پالنگان»، اولین همایش ملی گردشگری، سرمایههای ملی و چشمانداز آینده، اصفهان، 1392.
3
ـ فرجیسبکبار، حسنعلی؛ مطیعیلنگرودی، سیدحسن؛ یدالهیفارسی، جهانگیر و حسین کریمزاده (1390)، «رتبهبندی زمینههای توسعه گردشگری در نواحی روستایی، با استفاده از تاپسیس خاکستری (مطالعه موردی: نواحی روستایی شهرستان ورزقان)»، پژوهشهای روستایی، سال سوم، شماره 1، صص 26- 1.
4
ـ گیتس، الکساندر (1388)، «ژئوتوریسم: با نگاهی به ایالات متحده آمریکا»، ژئوتوریسم (جهانی)»، راس داولینگ و دیوید نیوسام، فصل نهم، ترجمه عادل نجفزاده، سازمان منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس، انتشارات پیام، تهران، صص 343-313.
5
ـ مختاری، داود (1393)، «اصول موضوعه دانش ژئومورفولوژی و جایگاه ژئوتوریسم (نقدی در حوزه دانش ژئومورفولوژی ایران)»، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال بیست و پنجم، شماره 1، صص 108- 91.
6
ـ مختاری، داود،؛ کرمی، فریبا و مریم بیاتیخطیبی (1390)، «شناسایی اشکال مورفوژنتیک فعال در گردنه پیام با هدف برنامهریزی ژئوتوریسم»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال بیست و ششم، شماره 4، صص 92- 67.
7
ـ مقیمی، ابراهیم؛ رحیمی هرآبادی. سعید؛ هدائی آرایی، مجتبی؛ علیزاده، محمد و حسن اروجی (1391)، «ژئومورفوتوریسم و قابلیتسنجی ژئومورفوسایتهای جادهای با بهرهگیری از روش پرییرا؛ مطالعه موردی؛ آزادراه قم-کاشان»، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شماره 2، صص 190- 169.
8
ـ مهدی، مسعود، قدیری؛ مجتبی و نسرین قهرمانی (1387)، «اثرات گردشگری بر توسعه روستایی با نظر سنجی از روستائیان درهکن و سولقان»، فصلنامه روستا و توسعه، سال دوم، شماره 11، صص 60- 39.
9
ـ نوجوان، محمدرضا؛ میرحسینی، ابوالقاسم و محمدحسین رامشت (1388)، «ژئوتوپهای یزد و جاذبههای آن»، جغرافیا و توسعه، شماره 13، صص 60-47.
10
-Bebenek, S. (2006), “Geotourism management of obiotic nature objects as a chance for rural areas development”, University of Science and Technology, All Mickiewicza 30.
11
-Bernard Joyce, Edmund. (2010), “Australia’s Geoheritage: History of Study, a New Inventory of Geosites and Applications to Geotourism and Geoparks”, Geoheritage, 39-56.
12
-Buckley, R. (2003), “Environmental inputs and outputs in ecotourism: geotourism with a positive triple bottom line?” Journal of Ecotourism, 2 (1), PP. 76-82.
13
-Coratza, P., Giusti, C. (2005), “Methodoligical proposal for the assessment of the scientific quality of geomorphosites”, In: I1. Quaternario, Ital J Quat Sci18 (1): PP. 307-313.
14
-Doniz PaezJ, R. Ramirez, E. Cardenas, C. Martin, E. Lahoz. (2011), "Geomorphosites and geotourism in Volcanic landscape: the example of lacorona del lajial cinder cone (El hierro, Canary islands, Spain)”, Geo Journal of Tourism and Geosites, 8: PP. 185-197.
15
-Feuillet, T. Sourp, E. (2011), “Geomorphological Heritage of the Pyrenees National Park (France): Assessment, Clustering, and Promotion of Geomorphosites”; Geoheritage, 3: PP. 151-162.
16
-Heggi, Travis W. (2009), “Geotourism and volcanoes: Health hazards facing tourists at volcanic and geothermal destination”, Travel Medicine and Infectious Disease, 7: PP. 257-26.
17
-Ielenicz, M. (2009), “Geotope, Geosite, Geomorphosites”, The Annals of Valahia University of Târgovişte, Geographical Series, Tome, 9: 2009.
18
-Ilies. D., Josan, N. (2009), “Geosites-Geomorphosites and relief”, Geojournal of Tourism and Geosites, PP. 78-85.
19
-Newsome, D., Dowling, RK. (2010), “Geotourism: The tourism of geology and landscape”, Goodfellow Publishers, Oxford.
20
-Nickolas C. Zouros, Mytilene. (2007),“Geomorphosite assessment and manage-ment in protected areas of Greece (Case study of the Lesvos island-coastal geomorphosites)”, Geographica Helvetica Jg, 62 2007/Heft 3: PP. 169-180.
21
-Nyurma. A. (2006), “Tourism as a factor of development sustainable Tourism”, II, PP. 73-84.
22
-Pereira, P. Pereira, D. Caetano, M. Braga, A. (2007), “Geomorphosite assessment in Montesinho Natur al Park (Portugal)", Geographica Helvetica Jg. 62: PP. 159-168.
23
-Reynard, E., Fontana, G., kozlik L, scapozza C. (2007), “A method for assessing scientific and additional value of geomorphosites”, Geogr. Helv, 62: PP. 148-158.
24
-Reynard. E, Panizza. M. (2005), “Geomorphosites: definition, assessment and mapping”, I1, Quaternario, 18 (1), PP. 286-312.
25
-Sharply J. and Richard. (1997), “Rural Tourism”, An Introduction,
26
ORIGINAL_ARTICLE
تغییرات کاربری زمین شهری و اثر آن بر کاربریهای عمومی در شهر
شهر تبریز بهعنوان بزرگترین شهر شمالغرب کشور، از چند دهه گذشته به گسترش فضایی-کالبدی سریع روی آورده است. بهطوریکه مساحت شهر تبریز از 1770 هکتار در سال 1335 به 25000 هکتار در سال 1385، افزایش یافته است. عدم سیاستگذاری صحیح در کنترل توسعه شهری و مدیریت زمین، باعث پیچیدگی مشکلات شهری گردیده است که کمبود کاربریهای عمومی یکی از این مشکلات میباشد. هدف این پژوهش بررسی و تحلیل گسترش فضایی شهر و اثر آن بر تغییرات کاربریهای عمومی به کاربریهای سودآور و کمبود کاربریهای عمومی در سطوح منطقهای و شهری در شهر تبریز و عوامل مؤثر در این تغییرات میباشد. روش تحقیق در این پژوهش کاربردی و روش بررسی آن مبتنی بر روش توصیفی - تحلیلی است. در بررسی و تحلیل کاربریهای عمومی شهر، روش سرانه و همچنین جهت ارزیابی درجه بهرهمندی مناطق مختلف شهر از کاربریهای عمومی، از تاکسونومی عددی استفاده گردید. برای بررسیهای لازم از آمار و اطلاعات بلوکهای آماری شهر تبریز در سال 1385 و نقشه کاربری اراضی شهر تبریز استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشانگر آنست که شهر تبریز از لحاظ دسترسی به کاربریهای هفتگانه عمومی از وضعیت نامناسبی برخوردار میباشد. بهطوریکه از سرانه 71/16 مترمربع، پیشنهادی طرح جامع شهر، کمتر از 8 مترمربع تأمین گردیده است که نشاندهنده وضعیت بحرانی از لحاظ برخورداری از این نوع کاربریها در شهر تبریز میباشد. کاربری فضای سبز شهری در همه مناطق شهر با کمبودهای فراوانی مواجه میباشد که ناشی از گسترش بیبرنامه شهر بر روی باغات و فضاهای سبز اطراف شهری و تغییرات مداوم کاربری فضای سبز و باغات در داخل محدوده شهر میباشد. بررسی و ارزیابی میزان بهرهمندی مناطق با استفاده از تاکسونومی عددی نشانگر این است که منطقه یک تبریز با درجه بهرهمندی 0.30 در رتبه اول و بهرهمندترین منطقه شهر و منطقه نه نیز با درجه بهره مندی 83/0 محرومترین منطقه از لحاظ دسترسی به کاربریهای عمومی هفتگانه میباشد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6125_ff05feaa1c0e2d197d2e33f47d00c1a0.pdf
2017-04-21
65
88
8
زمین شهری
تغییر کاربری
کاربری عمومی
گسترش فضایی
تاکسونومی عددی
شهرتبریز
اکبر
رحیمی
akbar.rahimi@gmail.com
1
دانشگاه تبریز دانشکده کشاورزی کشور ایران شهر تبریز
AUTHOR
ـ آسایش، حسین (۱۳۷۵)، «اصول و روشهای برنامهریزی ناحیهای»، تهران، انتشارات پیام نور.
1
ـ پورمحمدی، محمدرضا (1382)، «برنامهریزی کاربری اراضی شهری»، انتشارات سمت.
2
ـ خاکپور، براتعلی و رضا صمدی (1393)، «تحلیل و ارزیابی عوامل مؤثر بر قیمت زمین و مسکن در منطقه 3 شهر مشهد»، جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای، شماره 13، 21-38.
3
ـ زیاری، کرامتالله؛ قدیری، محمود و فرزانه دستا (1393) «سنجش و ارزیابی الگوی گسترش فیزیکی شهر یزد»، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 46، شماره 2، 255-272.
4
ـ سیفالدینی، فرانک (1381)، «زبان تخصصی برنامهریزی شهری»، انتشارات دانشگاه شیراز.
5
ـ شالین، کلود (1372)،«دینامیک شهرییا پویایی شهرها»، ترجمه دکتر اصغر نظریان، انتشارات آستان قدس رضوی.
6
ـ شرکت پردازش و برنامهریزی شهری (1382)، «مطالعات راهبردی- تطبیقی شهرهای جهان و تهران»، چاپ اول، انتشارات شرکت پردازش و برنامهریزی،
7
ـ فرید، یدالله (1375)، «جغرافیا و شهرشناسی»، انتشارات دانشگاه تبریز.
8
ـ کتولی، جعفر میرعلی (1380)، «فرایند عرضه زمین و نقش آن در توسعه شهرهای ایران (مورد شهر گرگان)»، رساله دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس.
9
ـ معاونت برنامهریزی استانداری آذربایجان شرقی (1386)، «گزارش آمایش سرزمین استان آذربایجان شرقی (ساختار فضایی استان)»، انتشارات معاونت برنامهریزی استانداری، تبریز.
10
ـ مهدیزاده، جواد (1378)، «دیدگاهها و راهکارهای جدید در برنامهریزی کاربری زمین»، مجموعه مقالات همایش زمین و توسعه شهری، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
11
- Aribigbola, A. and Ebhikhalu N.O. (2006), “Planning and Sustainable Development: Innovations and New Directions for the Built Environment in Nigeria”, In Okewole, I.A. Ajayi, A., Aramola, A., Odusanm, K. and Ogunba, O., editors, The Built Environment: Innovation Policy and Sustainable Development, Covenant University, Nigeria, PP. 179-185.
12
- Du, H., Ma, Y., & An, Y., (2010), “The Impact of Land Policy on the Relation between Housing and Land Prices: Evidence from China”, Quarterly Review of Economics and Finance, doi:10.1016/j.qref.2010.09.004
13
- Estoque, R., C., Murayama, Y., (2015), “Intensity and spatial pattern of urban land changes in the megacities of Southeast Asi, Land Use Policy, Volume 48, PP. 213-222.
14
- Harvey, D.C. (1973), “Social Justice and the City”, John Hopkins University Press, Baltimore.
15
- Jiboye A.P., (2005), “Globalization and the Urban Growth Process in Nigeria in Fadare”, Globalization, Culture and Nigerian Built Environment, Faculty of Environmental Design and Management, OAU, Ile-Ife, Nigeria, 2, PP. 342-345.
16
- Leao, S., Bishop, I., and Evans, D. (2004), “Simulating urban growth in a Developing Nation's region using a cellular automata-based model”, ASCE- Journal of Urban Planning and Development, 130, 3: PP. 145-158.
17
- Lopez, E., Bocco, G., Mendoza, M., & Duhau, E. (2001), “Predicting land cover and land use change in the urban fringe a case in Morelia City”, Mexico, Landscape and Urban Planning, 55(4), PP. 271–285.
18
- MalcataRebelo, E. (2009), “Land economic rent computation for urban planning and fiscal purposes”, Land Use Policy, 26, PP. 521-534.
19
- McAuslan, P. (1985). “Urban Land and Shelter for the Poor”, Earthscan, Washington D.C.
20
- Rivkin, M.B. (1983), “Intervention through direct participation”, In: Dunkerley, H.B. (Ed.), Urban Land Policy”, Issues and Opportunities, World Bank Publications, New York.
21
- Saleh, B., Rawashdeh, S.A. (2007), “Study of Urban Expansion in Jordanian Cities Using GIS and Remoth Sensing”, International Journal of Applied Science and Engineering, 5, 1: PP.41-52
22
- Stalker, P. (2001), “Handbook of the World”, Oxford University Press, NewYork, U.S.A.
23
- Stow, D.A., & Chen, D.M. (2002), “Sensitivity of multi-temporal NOAA AVHRR data of an urbanizing region to land use/cover changes and misregistration”, Remote Sensing of Environment, 80, PP. 297–307.
24
- Stren, R. (1993), “Urban management in developing assistance: An elusive concept”, Cities, May, PP. 125-128.
25
- Wang, Z., Wang, Z., Zhang, B., Lu, C., and Ren, C. (2015), “Impact of land use/land cover changes on ecosystem services in the Nenjiang River Basin, Northeast China”, Ecological Processes,2015, PP.4:11.
26
ـ آسایش، حسین (۱۳۷۵)، «اصول و روشهای برنامهریزی ناحیهای»، تهران، انتشارات پیام نور.
27
ـ پورمحمدی، محمدرضا (1382)، «برنامهریزی کاربری اراضی شهری»، انتشارات سمت.
28
ـ خاکپور، براتعلی و رضا صمدی (1393)، «تحلیل و ارزیابی عوامل مؤثر بر قیمت زمین و مسکن در منطقه 3 شهر مشهد»، جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای، شماره 13، 21-38.
29
ـ زیاری، کرامتالله؛ قدیری، محمود و فرزانه دستا (1393) «سنجش و ارزیابی الگوی گسترش فیزیکی شهر یزد»، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 46، شماره 2، 255-272.
30
ـ سیفالدینی، فرانک (1381)، «زبان تخصصی برنامهریزی شهری»، انتشارات دانشگاه شیراز.
31
ـ شالین، کلود (1372)،«دینامیک شهرییا پویایی شهرها»، ترجمه دکتر اصغر نظریان، انتشارات آستان قدس رضوی.
32
ـ شرکت پردازش و برنامهریزی شهری (1382)، «مطالعات راهبردی- تطبیقی شهرهای جهان و تهران»، چاپ اول، انتشارات شرکت پردازش و برنامهریزی،
33
ـ فرید، یدالله (1375)، «جغرافیا و شهرشناسی»، انتشارات دانشگاه تبریز.
34
ـ کتولی، جعفر میرعلی (1380)، «فرایند عرضه زمین و نقش آن در توسعه شهرهای ایران (مورد شهر گرگان)»، رساله دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس.
35
ـ معاونت برنامهریزی استانداری آذربایجان شرقی (1386)، «گزارش آمایش سرزمین استان آذربایجان شرقی (ساختار فضایی استان)»، انتشارات معاونت برنامهریزی استانداری، تبریز.
36
ـ مهدیزاده، جواد (1378)، «دیدگاهها و راهکارهای جدید در برنامهریزی کاربری زمین»، مجموعه مقالات همایش زمین و توسعه شهری، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
37
- Aribigbola, A. and Ebhikhalu N.O. (2006), “Planning and Sustainable Development: Innovations and New Directions for the Built Environment in Nigeria”, In Okewole, I.A. Ajayi, A., Aramola, A., Odusanm, K. and Ogunba, O., editors, The Built Environment: Innovation Policy and Sustainable Development, Covenant University, Nigeria, PP. 179-185.
38
- Du, H., Ma, Y., & An, Y., (2010), “The Impact of Land Policy on the Relation between Housing and Land Prices: Evidence from China”, Quarterly Review of Economics and Finance, doi:10.1016/j.qref.2010.09.004
39
- Estoque, R., C., Murayama, Y., (2015), “Intensity and spatial pattern of urban land changes in the megacities of Southeast Asi, Land Use Policy, Volume 48, PP. 213-222.
40
- Harvey, D.C. (1973), “Social Justice and the City”, John Hopkins University Press, Baltimore.
41
- Jiboye A.P., (2005), “Globalization and the Urban Growth Process in Nigeria in Fadare”, Globalization, Culture and Nigerian Built Environment, Faculty of Environmental Design and Management, OAU, Ile-Ife, Nigeria, 2, PP. 342-345.
42
- Leao, S., Bishop, I., and Evans, D. (2004), “Simulating urban growth in a Developing Nation's region using a cellular automata-based model”, ASCE- Journal of Urban Planning and Development, 130, 3: PP. 145-158.
43
- Lopez, E., Bocco, G., Mendoza, M., & Duhau, E. (2001), “Predicting land cover and land use change in the urban fringe a case in Morelia City”, Mexico, Landscape and Urban Planning, 55(4), PP. 271–285.
44
- MalcataRebelo, E. (2009), “Land economic rent computation for urban planning and fiscal purposes”, Land Use Policy, 26, PP. 521-534.
45
- McAuslan, P. (1985). “Urban Land and Shelter for the Poor”, Earthscan, Washington D.C.
46
- Rivkin, M.B. (1983), “Intervention through direct participation”, In: Dunkerley, H.B. (Ed.), Urban Land Policy”, Issues and Opportunities, World Bank Publications, New York.
47
- Saleh, B., Rawashdeh, S.A. (2007), “Study of Urban Expansion in Jordanian Cities Using GIS and Remoth Sensing”, International Journal of Applied Science and Engineering, 5, 1: PP.41-52
48
- Stalker, P. (2001), “Handbook of the World”, Oxford University Press, NewYork, U.S.A.
49
- Stow, D.A., & Chen, D.M. (2002), “Sensitivity of multi-temporal NOAA AVHRR data of an urbanizing region to land use/cover changes and misregistration”, Remote Sensing of Environment, 80, PP. 297–307.
50
- Stren, R. (1993), “Urban management in developing assistance: An elusive concept”, Cities, May, PP. 125-128.
51
- Wang, Z., Wang, Z., Zhang, B., Lu, C., and Ren, C. (2015), “Impact of land use/land cover changes on ecosystem services in the Nenjiang River Basin, Northeast China”, Ecological Processes,2015, PP.4:11.
52
- Yang, X. (2002), “Satellite monitoring of urban spatial growth in the Atlanta metropolitan area”,
53
ORIGINAL_ARTICLE
کاربرد مدل شبکه عصبی مصنوعی در پهنهبندی خطر زمینلغزش
ینلغزش بهعنوان یکی از مخاطرات طبیعی در مناطق کوهستانی محسوب میشود که هر ساله منجر به خسارات زیادی میشود. حوضه آبریز دوآب الشتر با داشتن چهرهای کوهستانی و مرتفع و شرایط طبیعی مختلف دارای استعداد بالقوه زمینلغزش است. هدف از این تحقیق پهنهبندی خطر زمینلغزش با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی در حوضه دوآب الشتر میباشد. بدین منظور ابتدا پزمارامترهای مؤثر در وقوع زمینلغزش استخراج و سپس لایههای مربوطه تهیه شده است. درادامه نقشه پراکنش زمینلغزشهای رخداده شده حوضه تهیه شد. سپس با تلفیق نقشه عوامل مؤثر بر لغزش با نقشه پراکـنش زمینلغزشها، تأثیر هر یـک از عوامل شیب، جهت شیب، سنگشناسی، بارش، کاربری اراضی، فاصله از گسل و آبراهه در محیط نرمافزار ArcGIS سنجیده شد. در این پژوهش مدل شبکه عصبی مصنوعی با الگوریتم پس انتشار خطا و تابع فعالسازی سیگموئید بهکار گرفته شد. ساختار نهایی شبکه دارای 7 نرون در لایه ورودی، 11 نرون در لایه پنهان و 1 نرون در لایه خروجی گردید. دقت شبکه در مرحله آزمایش 85/93 درصد محاسبه شد. پس از بهینه شدن ساختمان شبکه، کل اطلاعات منطقه در اختیار شبکه قرار گرفت. بر اساس پهنهبندی صورت گرفته با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب 37/44، 45/7، 93/8، 49/32، 76/6 درصد از مساحت منطقه در کلاسهای خطر خیلیکم، کم، متوسط، زیاد و خیلیزیاد قرار گرفته است.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6126_098889f13def5e4a7999dd8e961a8b34.pdf
2017-04-21
89
111
9
زمینلغزش
شبکه عصبی مصنوعی
حوضه آبریز دوآب الشتر
سیستمهای اطلاعات جغرافیایی
محمدحسین
رضایی مقدم
rezmogh@yahoo.com
1
دانشگاه تبریز کشور ایران شهر تبریز
AUTHOR
محمدرضا
نیکجو
2
دانشگاه تبریز کشورایران شهر تبریز
AUTHOR
کامران
خلیل ولیزاده
3
دانشگاه تبریزکشور ایران شهرتبریز
AUTHOR
بلواسی
ایمانعلی
4
دانشگاه تبیز کشور ایران شهر تبریز
AUTHOR
مهدی
بلواسی
5
دانشگاه تبریز کشور ایران شهر تبریز
AUTHOR
ـ راکعی، بابک؛ خامهچیان، ماشاالله؛ عبدالملکی پرویز و پانتهآ گیاهچی (1386)، «کاربرد شبکه عصبی مصنوعی در پهنهبندی خطر زمینلغزش»، مجله علوم دانشگاه تهران، 33(1):57-64.
1
ـ سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، نقشه توپوگرافی1:50000 الشتر، نهاوند، فیروزآباد و قلعه حاتم.
2
ـ سازمان زمینشناسی کشور، نقشه 1:100000 خرمآباد.
3
ـ سازمان زمینشناسی کشور، نقشه 1:100000 همدان.
4
سازمان هواشناسی لرستان، آمار بیست ساله ایستگاههای بارانسنجی و سینوپتیک.
5
ـ سپهوند، علیرضا (1389)، «پهنهبندی خطر زمینلغزش با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در بخشی از حوضه آبخیز هراز»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس.
6
ـ سوری، سلمان؛ لشگری پور، غلامرضا و محمد غفوری (1391)، «پهنهبندی خطر زمینلغزش با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی»، نشریه زمینشناسی مهندسی، جلد 5 شماره 2، صص 1269-1286.
7
ـ فاطمی عقدا، سیدمحمود و جعفر غیومیان (1382)، «ارزیابی کارایی روشهای آماری در تعیین پتانسیل خطر زمینلغزش»، مجلهعلومزمین، 11(47-48): 28-47.
8
ـ فیضالهپور، مهدی (1391)؛ «پهنهبندی مناطق مستعد لغزش در رودخانه گیوی چای با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی»، رساله دکتری، دانشگاه تبریز، تبریز.
9
ـ کورکینژاد، محمد (1380)، «مقایسه کارایی دو مدل پهنهبندی خطر زمین لغزش (حائری و مورا) با استفاده از ساجد در حوضه آبخیز سیاه رودبارگرگان»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،24ص.
10
ـ کیا، مصطفی (1389)، «شبکههای عصبی در متلب»، انتشارات کیان رایانه سبز، ص229.
11
ـ مرادی، حمیدرضا؛ سپهوند، علی و پرویز عبدالمالکی (1389)، «بررسی کارایی شبکه عصبی مصنوعی برای پهنهبندی خطر زمینلغزش (مطالعه موردی: بخشی از حوضه آبخیز هراز)»، مجموعه مقالات ششمین همایش ملّی علوم و مهندسی آبخیزداری و چهارمین همایش ملّی فرسایش و رسوب، گروه مهندسی آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس.
12
ـ منهاج، محمدباقر (1381)، «مبانی شبکههای عصبی»، انتشارات صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)»، ص 715.
13
ـ نیازی، یعقوب؛ اختصاصی، محمدرضا؛ طالبی، علی؛ آرخی، صالح و محمدحسین مختاری (1389)، «ارزیابی کارایی مدل آماری دو متغیره در پیشبینی خطر زمینلغزش در حوضه سد ایلام»، مجله علمی و پژوهشی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران، سال 4، شماره 10، بهار صص 20-9.
14
-Biswajeet Paradhan, (2010), “Remote sensing and GIS based Lanslide hazard analysis and cross validation using multivariate logistic regression model on three test ares in Malaysia”.
15
-Caniani D., Pascale S., Sdao F., Sole A. (2008), “Neural networks and landslide susceptibility: a case study of the urban area of Potenza”, Natural Hazards, 45:55–72
16
-Gomez, H., Kavzoglu, T., (2005), “Assessment of shallow landslide susceptibility using artificial neural networks in Jabonosa River Basin, Venezuela”, Engineering Geology, 78: 11-27.
17
-Hattanji, T., & Moriwaki, H., (2009), “Morphometric analysis of relic landslides using detailed landslide distribution maps: Implications for forecasting travel distance of future landslides”, Journal of Geomorphology, No, 103, Pp. 447-454.
18
-Kanungo, D., Arora, M., Sarkar, S., and Gupta, R., (2006), “A Comparative Study of Conventioonal, ANN Blak Box, Fuzzy and Combined Neural and Fuzzy Weighting”, Proccedures for Landslide Suceptibility Zoning in Darjeeling Himalayas, Engineering Geology, Vol. 85, pp. 347-366.
19
-Komac, M. (2006), “A landslide suscepility model using the analytical hierarchyprocess method and multivariate statistics in perialpine Slovenia”.
20
-Lee S., Ryu J.H., Lee M.J., Won J.S., (2006), “The Application of artificial neural networks to landslide susceptibility mapping at Janghung, Korea”, MathematicalGeology, 38(2): 199-220.
21
-Lee, S., Ryu. J.H., Kim, L.S. (2009), “Landslide susceptibility analysis and its verification using likelihood ratio, logistic regression, and artificial neural network models: case study of Youngin”, Korea, Landslide, 4: 327-338.
22
-Lee, S., Ryu. J.H., Won, J.S., Park, H.J., (2004), “Determination application of the weighats for landslide susceptibility mapping using an artificial neural network”, Engineering Geology, 71: 289-302.
23
-Melchiorre C., Matteucci M., Azzoni A., (2008), Artificial neural networks and cluster analysis in landslide susceptibility zoning”, Geomorphology, 94: 379–400.
24
-Yilmaz, I., (2009), “Landslide susceptibility mapping using frequency ratio, logistic regression, artificial neural networks and their comparison: A case study from kat landslides (Tokat-Turkey)”, Computers and Geosciences, 35: 1125-1138.
25
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل عوامل مؤثر بر گرایش روستائیان به دریافت تسهیلات بهسازی مسکن روستایی مورد مطالعاتی: (دهستان مهروئیه- شهرستان فاریاب)
با توجه به آسیبپذیری شدید مساکن روستایی، پرداخت اعتبارات ارزان قیمت به روستاییان بهعنوان یکی از مهمترین راهبردهای بهسازی مسکن در کشور، بهویژه در دهه اخیر بوده است. بنابر این مطالعه و بررسی عوامل مؤثر بر گرایش روستاییان به دریافت این تسهیلات، یکی از مهمترین مسائلی است که میتواند در اجرای موفق این راهبرد نقش مؤثری ایفا نماید. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر گرایش روستائیان به دریافت تسهیلات بهسازی مسکن روستایی و بر اساس روش میدانی در دهستان مهروئیه شهرستان فاریاب استان کرمان انجام شده است. روش تحقیق به صورت اسنادی-تحلیلی و میدانی بوده و دادههای میدانی با پرسشنامه جمعآوری شده و برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزارSPSS ، استفاده شده است. همچنین سطح پایایی پرسشنامه تحقیق با استفاده از روش آلفای کرونباخ 73/0 است. جامعه آماری این تحقیق را خانوارهای دهستان مهروئیه تشکیل میدهند که در بین سالهای 1392-1386 از تسهیلات بهسازی مسکن استفاده نمودهاند. تعداد این خانوارها شامل 1078 واحد میباشد و حجم نمونه با روش نمونهگیری کوکران 200 خانوار محاسبه شد که با استفاده از روش طبقهای با انتساب متناسب در بین روستاهای دهستان مهروئیه توزیع گردید. نتایج تحقیق نشان میدهد، بین دریافت تسهیلات بهسازی و فقدان مسکن ملکی ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین وضعیت اجتماعی، اقتصادی و اداری- اجرایی بر ایجاد گرایش به دریافت تسهیلات مسکن روستایی نقش تعیینکنندهای دارند، و با بررسی مؤلفههای اجتماعی، اقتصادی و اداری- اجرایی مشخص گردید که مؤلفه اجتماعی بیشترین اهمیت را داشته است.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6135_de0b02d793a28537d745c70b0f7c116a.pdf
2017-04-21
113
132
10
: مسکن روستایی
تسهیلات اعتباری مسکن
بهسازی مسکن
شهرستان فاریاب
محمدرضا
رضوانی
rrezvani@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
حبیب
لطفی مهروئیه
2
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرّس.
AUTHOR
رضا
طالبی فرد
3
دانشگاه پیام نور کشور ایران شهر ری
AUTHOR
منابع
1
- افراخته، حسن و نبی هواسی (1390)، «تحلیلی بر نقش وام مسکن در توسعه روستایی مورد: دهستان سیدابراهیم دهلران»، فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، سال نهم، شماره 31، صص 76-55.
2
- بنیاد مسکن انقلاب اسلامی شهرستان کهنوج (1392)، بخش آمار و اطلاعات.
3
- بنیاد مسکن انقلاب اسلامی (1387)، «گزارش عملکرد سال 1387: دفتر کل مسکن روستایی، حوزه معاونت بازسازی و مسکن روستایی».
4
- بنیاد مسکن انقلاب اسلامی (1390).
5
- پورطاهری، مهدی؛ رکنالدین افتخاری، عبدالرضا و منصوره نیکبخت (1390)، «اثرات تغییرات فرهنگی بر الگوی مسکن روستایی (نمونه موردی: روستاهای بخش مرکزی شهرستان قزوین)، فصلنامه فضای جغرافیایی، سال یازدهم، شماره 35، صص 134-115.
6
- پورمحمدی، محمدرضا (1385)، «برنامهریزی مسکن»، تهران، انتشارات سمت.
7
- جمشیدی، علیرضا؛ جمینی، داوود؛ صیدایی، سیداسکندر و مریم نجفی (1385)، «تحلیل شاخصهای مسکن روستایی استان ایلام و سطحبندی آنها با استفاده از تحلیل عاملی و خوشهای»، مسکن و محیط روستا، شماره 43، صص 88-69.
8
- رضوانی، محمدرضا؛ رستگار، ابراهیم؛ بیات، ناصر و خالد دارستان (1393)، «شناخت و تحلیل عوامل مؤثر بر تقاضای دریافت تسهیلات اعتباری مسکن روستایی با تأکید بر عوامل مکانی- فضایی (مورد: سکونتگاههای بخش وراوی- شهرستان مهر)»، فصلنامه مسکن و محیط روستا، شماره 147، صص 16-3.
9
- رضوانی، محمدرضا؛ منصوریان، حسین و فاطمه احمدی (1389)، «ارتقای روستاها به شهر و نقش آن در بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی»، پژوهشهای روستایی، شماره 1، صص 66-33.
10
- طاهرخانی، مهدی و بهروز قرنی آرانی (1384)، «مطالعه عوامل مؤثر بر گرایش روستاییان به تشکیل تعاونیهای روستایی مطالعه موردی: دهستان قنوات قم»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 78، صص 101-81.
11
- قاسمی اردهائی، علی و ولیاله رستمعلیزاده (1391)، «اثرات وام مسکن روستایی در تغییرات زندگی روستایی»، فصلنامه مسکن و محیط روستا، شماره 139، صص 84-67.
12
- قنبری، نوذر (1389)، «تحلیل نگرش روستائیان به مسکن ایدهآل مطالعه موردی: روستاهای بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه»، فصلنامه جغرافیای سرزمین، سال هفتم، شماره 28، صص 78-65.
13
- کاظمی، حسین؛ چراغی، مهدی؛ عباسی جواد و حسن یاوریان یسار (1390)، «بررسی تأثیرات اعتبارات خرد مسکن روستایی در مهاجرت روستایی- شهری»، اولین همایش جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه فردوسی مشهد.
14
- کوشش گران، سیدعلیاکبر (1385)، «طرح بهسازی بافت باارزش، مبانی نظری»، مطالعات تجربی، تهران، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی.
15
- لطفی، حیدر؛ احمدی، علی و داود حسنزاده فرجود (1388)، «شاخصها و مؤلفههای ضروری در برنامهریزی و سیاستگذاری مسکن روستایی در ایران»، فصلنامه آمایش، سرزمین، شماره 7، صص 105.
16
- محمدی یگانه، بهروز؛ چراغی، مهدی؛ عباسی، جواد و زهرا تاراسی (1391)، «نقش اعتبارات بهسازی در بهبود کیفیت زندگی در نواحی روستایی (مطالعه موردی شهرستان زنجان، دهستان معجزات)»، شماره 141، صص 108-99.
17
- مرکز آمار ایران (1390)، نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن.
18
- مطیعی لنگرودی، سیدحسن و زهرا بخشی (1389)، «نقش اعتبارات روستایی در توانمندی و ماندگاری جمعیت روستایی دهستان بیهق شهرستان سبزوار»، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 72، صص 46-31.
19
- ورمزیاری، حجت؛ کلانتری، خلیل و حسین شعبانعلی فمی (1389)، «تحلیل عوامل مؤثر نحوه استفاده از تسهیلات بانکی کشاورزی (مورد: شهرستان خوی)»، فصلنامه پژوهشهای روستایی، دوره 1، شماره 3، صص 108-83.
20
- Department of Transportation (DOT), (2011), “Supporting Sustainable Rural Communities Partnership for Sustainable Communities”.
21
-Maliene, V.; Naglis M. )2008(, Sustainable housing, highquality housing: A key issue in delivering sustainable communities”, Journal of Building and Environment.
22
-Millennium Development Goal Indicators (2006), At http://millenniumindicators.un.org/unsd/mi/mi_goals.asp.
23
-Osborne, T. )2006(, “Credit and Risk in Rural Developing Economies”, Journal of Economic Dynamics & Control 30, pp 541-568.
24
-Peer, S. )2006(, “Small is Beautiful, but Big is Often The Practice: Housing Microfinance in Discussion”, Free University, Amsterdam, The Netherlands, Habitat International 30.
25
-Rangwala, S.C. )1998(, “Town Planning”, Charatar Publishing House, India.
26
-Sengupta, R. & C.P. Aubuchon, (2008), “The Microfinance Revolution: An Overview”, Federal Reserve Bank of St. Louis Review 90(1), 9-30.
27
-Short, J.R. )2006(, “Urban Theory Acritical Assessment”, Routledge, Newyork.
28
-Veltmeyer, H. )2010(, “The Poverty Report Ideas, Policies and Pathways, Development Forum”, Canadian Association for the Study of International Development.
29
-World Bank, )2008(, “Housing Reconstruction in Urban and Rural Areas”.
30
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر مالکیت مسکن در استقلال تصمیمگیری و نقشآفرینی زنان در شهر (مورد: سنندج)
مسکن بزرگترین سرمایه خانوادهها به خصوص در کشورهای جهان سوم را تشکیل میدهد. از آنجایی که هر منبع اقتصادی با خود قدرت اجتماعی و سیاسی را بههمراه میآورد، داشتن مسکن و مالکیت آن نیز مزایای زیادی را بههمراه دارد. این مزایا زمانی پررنگتر میشود که به گروهی از افراد جامعه تعلق بگیرد که زمانی از آن مزایا بیبهره بودهاند و این گروه همان زنان هستند که درصد مالکیت مسکن برای آنها نرخ بسیار پایینی را به نسبت مردان نشان میدهد. بر این اساس، این تحقیق به بررسی تأثیر مالکیت مسکن بر استقلال تصمیمگیری و نقشآفرینی زنان در شهر میپردازد. پژوهش بهلحاظ ماهیت از نوع توصیفی- تحلیلی و بهلحاظ هدف از نوع کاربردی میباشد. روش تحقیق، پیمایشی بوده و 300 نفر به شیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب گشتهاند. روش آماری مورد استفاده شامل آزمون همبستگی کندال و تحلیل مسیر میباشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که تأثیر مالکیت مسکن بر نقشآفرینی زنان بیشتر از تأثیر آن بر استقلال تصمیمگیری آنان بوده است، همینطور مالکیت مسکن بهطور غیرمستقیم بر نقشآفرینی زنان تأثیر میگذارد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6136_c2d32d5184a4208340644443cc3948cd.pdf
2017-04-21
133
151
11
مالکیت مسکن
زنان
استقلال تصمیمگیری
نقشآفرینی
سنندج
شهریور
روستایی
srostaei@gmail.com
1
دانشگاه تبریزکشورایران شهر تبریز
AUTHOR
سونیا
کرمی
2
دانشگاه تبریزکشور ایران شهر تبریز
AUTHOR
منابع
1
- اداره کل ثبت اسناد و املاک استان کردستان، بخش بایگانی (1393).
2
- پزشگی، محمد (1387)، «صورتبندیمطالعاتزناندرجهاناسلام»، تهران: نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
3
- سازمان ملل متحد، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (2005).
4
- عسگری، علی و جعفر قادری (1382)، «تعیین عوامل مؤثر بر مالکیت مسکن در مناطق شهری ایران»، مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان (علوم انسانی)، جلد پانزدهم، شماره 1 و 2، 120-97.
5
- کلانتری، خلیل (1390)، «پردازش و تحلیل دادهها در تحقیقات اجتماعی - اقتصادی»، نشر فرهنگ صبا.
6
- محمودیان، حسین (1384)، «ماهیت نامتجانس بهبود موقعیت زنان در ایران»، پژوهش زنان، دوره 3، شماره 2، 136- 115.
7
- Agarwal, Bina (1994), “Gender and Command Over Property: A Critical Gap in Economic Analysis and Policy in South Asia”, World Development, Vol. 22, No.10, PP. 1455-1478.
8
- Angelini, Viola, Laferrere, Anne, Weber, Guglielmo, Home-ownership in Europe: How did it happen? Advances in Life Course Research, 18, (2012), PP. 83–90.
9
- Attwood, Lynne (2010) “Gender and Housing in Soviet Russia: Private Life in a Public Space”, Manchester University Press, PP. 288.
10
- Augustinus, Clarissa (2005), “Islam, Land & Property Research Series”, United Nations Human Settlements Programme (UN-HABITAT).
11
- Baruah, Bipasha (2007), “Gendered Realities: Exploring Property Ownership and Tenancy Relationships in Urban India”, World Development, Vol. 35, No. 12, PP. 2096–2109.
12
- Baruah, Bipasha (2010), “Women and Landed Property in Urban India”, Working Paper, No. 56.
13
- Benschop, Marjolein (2004), “Women's Rights to Land and Propert,” Legal Officer, Land & Tenure Section, UN-HABITAT.
14
- Boll, Stiftung Heinrich (2013), “PERSPECTIVES, Woman and Land Rights: Questions of access, ownership and control”, Published by the Heinrich Boll Foundation Southern Africa.
15
- Huberty, Mark (2011), “Testing the ownership society: Ownership and voting in Britain”, Electoral Studies, No. 30, PP. 784–794.
16
- Midheme, Emmanuel, Moulaert, Frank (2013), “Pushing back the frontiers of property: Community land trusts andlow-income housing in urban Kenya”, Land Use Policy, No. 35, PP. 73– 84.
17
- Morgan, Richard, (2010), “Thematic Paper on MDG 3 Promote Gender Equality and Empower Women”.
18
- Neyer, Gerda (2003), “Gender and Generations Dimensions in Welfare-State Policies”, MPIDR WORKING PAPER WP, 022.
19
- Pascall, Gillian (2008), “Gender and European Welfare States”, Casa Verde Publishing: Hong Kong.
20
- Rao, Nitya, (2011), “Women’s Access to Land: An Asian Perspective”, University of East Anglia United Kingdom.
21
- Swaminathan, Hema, Lahoti, Rahul, Suchitra J.Y, Women’s Property, (2012), “Mobility, and Decisionmaking, Evidence from Rural Karnataka: India”, IFPRI Discussion Paper 01188,
22
- United Nations Economic and Social Council (ECOSOC) (1997), “What is gender mainstreaming”.
23
- Yeates, Nicola, Gender (1999), “Familism and Housing: Matrimonial property Rights in Ireland,” Womens’ Studies International Forum, Vol. 22, No. 6, PP. 607–61.
24
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی وضعیت عوامل مؤثر بر توانمندسازی توسعه گردشگری (مطالعه موردی: استان آذربایجان غربی)
گردشگری بهعنوان بزرگترین تحرک اجتماعی با پیامدهای فرهنگی، اقتصادی و فضایی متعددی همراه است. بدین جهت، اثربخش کردن هرچه بیشتر توسعه گردشگری و ارتقاء پیامدهای مثبت آن، نیازمند شناخت و توجه ویژه به توانمندسازی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر توانمندسازی توسعه گردشگری استان آذربایجان غربی است. این مطالعه از نظر ماهیت «توصیفی- تحلیلی» و از نظر هدف «کاربردی» است و در راستای پاسخ به این سوال است که: آیا توانمندسازی مؤلفههای «جوامع محلی (از بعد مشارکت)، نیروی انسانی (تصمیمگیران و برنامهریزان) و رقابتپذیری مقاصد گردشگری» در توانمندسازی توسعة گردشگری استان آذربایجان غربی مؤثر است؟ جامعه آماری مورد بررسی در این پژوهش، کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی است که بهعلت گستردگی محدوده پژوهش و عدم اطلاع دقیق از تعداد افراد جامعه مورد مطالعه، با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای و تصادفی مجموعاً 100 نفر بهعنوان نمونه تعیین و انتخاب گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، از شیوههای آمار توصیفی و همچنین در بخش آمار استنباطی جهت آزمون فرضیات پژوهش، از آزمون کای اسکوار (کی دو) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که مؤلفههای توانمندسازی جوامع محلی (از بعد مشارکت)، نیروی انسانی (تصمیمگیران و برنامهریزان) و رقابتپذیری مقاصد گردشگری با توانمندسازی توسعة گردشگری استان رابطة معناداری دارند و از بین آنها، مؤلفه «توانمندسازی نیروی انسانی(تصمیمگیران و برنامهریزان)»، بیشترین تأثیر را بر توسعه گردشگری استان آذربایجان غربی دارد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6137_55d72c0167aa425e3d6a21868941e736.pdf
2017-04-21
153
174
12
گردشگری
توانمندسازی
توسعه
آذربایجان غربی
محمد تقی
رهنمایی
1
دانشگاه تهران کشورایران شهرتهران
AUTHOR
اسماعیل
علی اکبری
2
دانشگاه پیام نورتهران کشورایران شهرتبریز
AUTHOR
اسماعیل
صفرعلی زاده
3
دانشگاه پیام نور تهران کشورایران شهرتهران
AUTHOR
منابع
1
ـ ابطحی، سیدحسین و عابسی سعید (1386)، «توانمندسازی کارکنان»، مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت وابسته به وزارت نیرو.
2
ـ آقایار، سیروس (1382)، «توانمندسازی روشی نوین در محیط رقابتی»، ماهنامه تدبیر، شماره 135.
3
ـ استانشناسی آذربایجان غربی (1392)، «وزارت آموزش و پرورش»، سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی.
4
ـ دسترنج، حکمتالله (1383)، «توانمندسازی وفناوری اطلاعات»، ماهنامه تدبیر، شمارة 145.
5
ـ رضوانی، محمدرضا (1387)، «توسعة گردشگری روستایی با رویکرد گردشگری پایدار»، انتشارات دانشگاه تهران.
6
ـ زمردیان، محمدجعفر (1384)، «ژئوگردشگری سواحل جنوبی خزر»، چالشها و عوامل تهدیدکننده، مجلة جغرافیا و توسعه ناحیهای، شماره پنجم، پائیز و زمستان.
7
ـ سالنامة آماری استان آذربایجان غربی (1390).
8
ـ سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان آذربایجان غربی (1391)، «راهنمای گردشگری استان آذربایجان غربی».
9
ـ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی (1392)، «نقشه گردشگری شهر ارومیه».
10
ـ طالبیان، احمدرضا و فاطمه وفایی (1388)، «الگوی جامع تـوانمندسازی منـابع انـسانی»، ماهنامه تدبیر، سال بیستم، شماره 203.
11
ـ محمدی، حامد (1388)، «عوامل مؤثر در توانمندسازی منابع انسانی»، تعاون، سال 20، شمارة 204 و 205.
12
ـ وطنی، خسرو (1389)، «بررسی عوامل مؤثر بر توانمندسازی منابع انسانی (مطالعه موردی: ادارات کل برنامهریزی و نظارت اعتباری و اعتبارات بانک ملت)»، فصلنامه مدیریت، سال 7، شماره 20.
13
-Bowen, D. E. and Lawler, E. (1992), “The empowerment of service workers: What, why, how and when”, Sloan Management Review, 33(3), 31-39.
14
-Font, X. and Ahjem, T. (1999), “Searching for a balance in tourism development strategies”, International Journal of Contemporary.
15
-H.B.Sofield, T. (2003), “Empowerment for Sustainable Tourism Development”, Elsevier Science Ltd.
16
-Holden, A. (2000), “Environment and Tourism”, Routledge Published, London.
17
-Hubrecht, J. and Teare, R. (1993), “A strategy for partnership in total quality service”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 5(3), 1-5.
18
-Mowforth, M. and Munt, I. (2003), “Tourism and Sustainability: Development and New Tourism in the Third World”, Second Edition, Routledge; London.
19
-Pastor, J. (1996), “Empowerment: What it is and what it is not”, Empowerment in Organizations, 4(2), 5-7.
20
-Strzelecka, M. (2012), “Individual and community empowerment enhancement in sustainable tourism development in post-communist Poland”, Submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in Recreation, Sport and Tourism in the Graduate College of the University of Illinois at Urbana-Champaign.
21
-Susan, D. (2007), “Toward empowerment: women and community –based tourism in Thailand”, a thesis Presented to the Interdisciplinary Studies Program International Studies and the Graduate School of the University of Oregon in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Master of Arts December.
22
-Tohidy, F. and Nabilou, H. (2012), “Human Resources Empowerment and Its Role in the Sustainable Tourism”, Asian Social Science, Vol. 8, No. 1; January
23
ORIGINAL_ARTICLE
پیشبینی تاریخهای شروع و پایان یخبندانهای سبک و سنگین استان کرمانشاه بر اساس برونداد مدلهای اقلیمی Bcm2 و Hadcm3 با بهرهگیری از ریزگردان LARS–
هدف از این پژوهش، پیشبینی یخبندانهای متوسط و شدید سه ایستگاه کرمانشاه، سرپل ذهاب و کـنگاور با استفاده از خروجی مدل ریزگردان لارس در دو دهه آینده میباشد. دادههای ورودی مدلهای مورد استفاده در این پژوهش شامل متغیرهای بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و تابش در مقیاس روزانه طی دوره زمانی 2012- 1992 میباشند. در پژوهش حاضر با استفاده از خروجی دو مدل اقلیمی HADCM3 و BCM2 تحت سناریوی A1B، وقوع آغاز و پایان یخبندانهای زودرس و دیررس متوسط و شدید در سه بازه زمانی 2030- 2011، 2065- 2046 و 2099- 2080 مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از پردازش مدل LARS-WG بهوسیله دو طرحواره Bcm2 و Hadcm3 نشانگر گرمتر شدن این ایستگاهها در سالهای آینده میباشد. شروع یخبندانهای متوسط ایستگاههای مذکور با گذشت زمان به سمت فروردین ماه میل میکند. در بین ایستگاههای مورد بررسی، رفتار ایستگاههای کنگاور و کرمانشاه شباهت زیادی به هم داشته اما ایستگاه سرپل ذهاب به دلیل ماهیت گرمسیری خود، رفتاری متفاوت از دو ایستگاه در سالهای آینده از خود نشان داد. شروع یخبندانهای شدید این ایستگاهها با گذر زمان به تأخیر افتاده و به سمت بهار پیشروی میکند و از آن طرف، زمان خاتمه آخرین یخبندانهای شدید نیز با گذشت زمان و نزدیک شدن به پایان دوره پیش بینی شده، به سمت ابتدای زمستان و حتی تا بهمن ماه در ایستگاه سرپل ذهاب نیز میرسد. با توجه به نتایج حاصل از پردازش مدلهای مذکور، در سالهای آتی از تـعداد روزهای یخبندان متوسط و شـدید این ایستگاهها کاسته شـده و رونـد دمایی این ایستگاهها رو به افزایش خواهد گذاشت.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6138_2f9bc7645de4f3b0913b661ce51ebe14.pdf
2017-04-21
175
195
13
یخبندان متوسط
یخبندان شدید
مدل LARS-WG
استان کرمانشاه
برومند
صلاحی
bromand416@yahoo.com
1
دانشیار گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
مهدی
عالی جهان
mehdi_alijahan@yahoo.com
2
دانشجویان دوره دکترای اقلیمشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
سعیده
عینی
3
دانشجویان دوره دکترای اقلیمشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
جعفر
درخشی
4
دانشجویان دوره دکترای اقلیمشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
منابع
1
ـ آبابایی، بهنام؛ میرزائی، فرهاد و تیمور سهرابی (1390)، «ارزیابی عملکرد مدل LARS-WG در 12 ایستگاه هواشناسی ساحلی ایران»، مجله پژوهش آب ایران، شماره 9، صص 222-217.
2
ـ اسماعیلی، رضا (1386)، «بررسی یخبندانهای دیررس بهاره از دیدگاه آماری–سینوپتیکی و اثرات آن بر محصولات باغی مطالعه موردی شهرستان مه ولات»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
3
ـ اسماعیلی، رضا؛ حبیبی نوخندان، مجید و غلامعباس فلاح قالهری (1389)، «ارزیابی تغییرات طول دوره رشد و یخبندان ناشی از نوسانات اقلیمی (مطالعه موردی: خراسان رضوی)»، مجله پژوهشهای جغرافیای طبیعی، شماره 73، صص 82- 69.
4
ـ اسماعیلی، رضا؛ عطایی، هوشمند و عباس فلاح قالهری (1390)، «ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر امکان توسعه دو گونه هسته دار بادام و زردآلو (مطالعه موردی: خراسان رضوی)»، نشریه دانش و کشاورزی و تولید پایدار، شماره 1، صص 162- 145.
5
ـ اسماعیلی، رضا و منصوره کوهی (1391)، «پهنهبندی وقوع آخرین یخبندانهای دیررس خراسان رضوی با استفاده از خروجی مدل اقلیمی»، فصلنامه جغرافیای طبیعی، شماره 17، صص 93- 83.
6
ـ اشرف، بتول؛ موسوی بایگی، محمد؛ کمالی، غلامعلی و کامران داوری (1390)، «پیشبینی نیاز آبی چغندر قند در دوره 2030- 2011 با استفاده از دادههای اقلیمی شبیهسازی شده توسط مدل ریزمقیاسکننده LARS – WG»، نشریه آب و خاک (علوم و صنایع کشاورزی)، شماره 5، صص 1196-1184.
7
ـ بابائیان، ایمان و منصوره کوهی (1391)، «ارزیابی شاخصهای اقلیم کشاورزی تحت سناریوهای تغییر اقلیم در ایستگاههای منتخب خراسان رضوی»، نشریه آب و خاک (علوم وصنایع کشاورزی)، شماره 4، صص 967-953.
8
ـ بابائیان، ایمان؛ نجفی نیک، زهرا؛ زابلی عباسی، فاطمه؛ حبیبی نوخندان، مجید؛ ادب، حامد؛ ملبوسی، شراره، (1388)، «ارزیابی تغییر اقلیم کشور در دوره 2039- 2010 میلادی با استفاده از ریز مقیاس نمایی دادههای مدل گردش عمومی جو ECHO- G»، مجله جغرافیا و توسعه، شماره 16، صص 152- 135.
9
ـ بزاز، فخری؛ سومبروک، ویم (1385)، «اثر تغییر اقلیم جهانی بر تولیدات کشاورزی»، ترجمه مهدی نصیری محلاتی، علیرضا کوچکی و پرویز رضوانی مقدم، مشهد، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
10
ـ خلجی، مهدی (1380)، «پیشبینی سرماهای دیررس بهاره و یخبندانهای زودرس پاییزه برای برخی از گیاهان زراعی و باغی در استان چهارمحال و بختیاری»، مجله نهال و بذر، شماره 17، صص 126- 139.
11
ـ خلیلی اقدم، نبی؛ مساعدی، ابوالفضل؛ سلطانی، افشین و بهنام کامکار ، (1391)، «ارزیابی توانایی مدلLARS–WG در پیشبینی برخی از پارامترهای جوی سنندج»، مجله پژوهشهای حفاظت آب و خاک، شماره 4، صص 103-85.
12
ـ محمدخورشیددوست، علی؛ صنیعی، راحله؛ قویدل و یوسف رحیمی (1388)، «پیشبینی دماهای کرانگین اصفهان با استفاده از روش سریهای زمانی»، مجله فضای جغرافیایی، سال نهم، شماره 26، صص 48-31.
13
ـ روشن، غلامرضا؛ خوشاخلاق، فرامرز و قاسم عزیزی (1391)، «آزمون مدل مناسب گردش عمومی جو برای پیشیابی مقادیر دما و بارش ایران تحت شرایط گرمایش جهانی»، جغرافیا و توسعه، شماره 27، صص 36-19.
14
ـ سادات آشفته، پریسا و علیرضا مساح بوانی (1389)، «تأثیر تغییر اقلیم بر دبیهای حداکثر، مطالعه موردی: حوضه آیدوغموش آذربایجان شرقی»، مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، آب و خاک، شماره 53، صص 39-25.
15
ـ صداقتکردار، علی؛ فتاحی، ابراهیم، 1387، شاخصهای پیش آگاهی خشکسالی در ایران، مجله جغرافیا و توسعه، دانشگاه سیستان و بلوچستان، جلد 6، شماره 11، صص 76-59.
16
ـ طاوسی، تقی و جعفر درخشی (1389)، «تحلیل آماری احتمال وقوع و دورههای برگشت یخبندانهای زودرس و دیررس زاهدان در دوره آماری (1386-1360)، مجله فضای جغرافیایی، سال دهم، شماره 30 ، صص 104-89.
17
ـ علیجانی، بهلول؛ محمودی، پیمان؛ ریگی چاهی، الهبخش و پرویز خسروی (1389)، «بررسی تداوم روزهای یخبندان در ایران، با استفاده از مدل زنجیره مارکوف»، پژوهشهای جغرافیای طبیعی، شماره 73، صص 20-1.
18
ـ قویدل رحیمی، یوسف، (1391)، «مدلهای زمانی تحلیل و پیشبینی دماهای فرین پایین تهران» مجله فضای جغرافیایی، سال دوازدهم، شماره 37، صص 157-141.
19
ـ گلمحمدی، مریم و علیرضا مساح بوانی (1390)، «بررسی تغییرات شدت و دوره بازگشت خشکسالی حوضه قرهسو در دورههای آتی تحت تاثیر تغییر اقلیم»، نشریه آب و خاک (علوم و صنایع کشاورزی)، شماره 2، صص 326-315.
20
ـ گوفی، مک و هندرسون سلرز (1380)، «نخستین گام در مدلسازی اقلیمی»، ترجمه سیدابوالفضل مسعودیان و حسنعلی غیور، اصفهان، انتشارات دانشگاه اصفهان.
21
ـ مشکواتی، امیرحسین؛ کردجزی، محمد و ایمان باباییان (1389)، «بررسی و ارزیابی مدل لارس در شبیهسازی دادههای هواشناسی استان گلستان در دوره 2007-1993 میلادی»، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شماره 19، صص 96-81.
22
ـ هاردی، جانتی (1387)، «تغییر اقلیم، علل، اثرات و راهحلها»، ترجمه لیلی خزانهداری، شهرزاد قندهاری، منصوره کوهی و مهدی آسیائی، مشهد، انتشارات پاپلی.
23
-Brook, E.J., Harder, S., Severinghaus, J., Steig, E.J., Sucher, C.M, (2000), “On the origin and timing of rapid changes in atmospheric methane during the last frost period”, Global Biogeochemical Cycles, 14(2): PP. 559-572.
24
-Cox, P., Betts R., Bunton C., Essery R., Rowntree P.R. and Smith J., (1999), “The impact of new land-surface physics on the GCM simulation and climate sensitivity”, Climate Dynamics, 15: PP. 183-203.
25
-Edwards, J.M. and Slingo A. (1996), Studies with a flexible new radiation code 1: Choosing a configuration for a large-scale model, Q.J.R. Met. Soc., 122: PP. 689-719.
26
-Fodor, N., Ildiko, D., Janos, M., Laszlo, S. (2013), “Applications of the MVWG multivariable stochastic weather generator”, The Scientific World Journal, ID 571367, 6 pages.
27
-Ganopolski, A., Rahmstorf, S., (2001), “Rapid changes of frost climate simulated in a coupled climate model”, Nature, 409: PP. 153-158.
28
-Gregory, D., Kershaw, R., Inness, P.M., (1997), “Parametrisation of momentum transport by convection II: tests in single column and general circulation models”, Q.J.R. Meteorol. Soc., 123: PP. 1153-1183.
29
-Hansen, J., Russell. G., Rind, D., Stone, P., Lacis, A., Lebedeff, S., Ruedy, R., Travis, L., (1983), “Efficient three dimensional global models for climate studies: models I and II”, Monthly Weather Beview, 111: PP. 609–662.
30
-Hewitt, C.D., Broccoli, A,J., Mitchell, J,F.B., Stouffer, R,J., (2001), “A coupled model study of the last glasical maximum: was part of the north Atlantic relatively”, Geophysical Research Letters, 8: PP. 1571- 1574.
31
-Kim, H.K., Prem, B., Parajuli, S.D., Filip, T., (2013), “Assessing impacts of bioenergy crops and climate change on hydrometeorology in the Yazoo River Basin, Mississippi”, Agricultural and Forest Meteorology, 169: PP. 61–73.
32
-Madelin, M., Beltrando, G., (2005), “Spatial interpolation–based mapping of the spring frost hazard in the champagne vineyards”, Meteorological Applications, 12: PP. 51-56.
33
-Semenov, M.A., (2008), “Simulation of extreme weather events by a stochastic weather generator”, Clim Res, 35: PP. 203-212.
34
-Semenov, M.A., Brooks, R.J., Barrow, E.M., Richardson, C.W., (1998), “Comparison of the WGEN and LARS-WG stochastic weather generators for diverse climates”, Clim Res, 10: PP. 95-107.
35
-Semenov, M.A., Stratonovitch, P. (2010), “Use of multi-model ensembles from global climate models for assessment of climate change impacts”, Clim Res, 41: PP. 1–14.
36
-Waylen, P.R., (1988), “Statistical analysis of freezing temperatures in central and southern Florida”, Journal of Climatology, 8: PP. 607-628.
37
-Zhang, H., Huang, G.H., Wang, D., Zhang, X., (2011), “Uncertainty assessment of climate change impacts on the hydrology of small prairie wetlands”, Journal of Hydrology, 396: PP. 94-103.
38
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل فضایی و اولویتبندی استانهای ایران به منظور برنامهریزی و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات
فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)[1] به عنوان پارادایم جدید حاکم بر توسعه، با اثرگذاری بر نحوه تفکر و عمل و تغییر الگوهای کار و زندگی، محوریت تمامی جنبههای تحول و پیشرفت قرار گرفته و در واقع هم علت توسعه و هم نشان توسعهیافتگی محسوب میشود. با توجه به رشد روزافزون منفعتهای اتخاذ این فناوری جهت پیشبرد اهداف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و نیل به توسعه پایدار، تدوین و تبعیت از استراتژیها و رویکردهای مناسب جهت بهکارگیری ICT در کشور ما نیز یک الزام است. در این میان با توجه به نقش بنیادی فناوری اطلاعات و ارتباطات در دستیابی به توسـعه پایدار و با علم بـه اینکه شـکاف دیجیتال میان مناطق، عدالت فـضایی و جغرافیایی را تحتالشعاع قرار داده و توسعه نامتعادل مناطق کشور را دامن میزند؛ لذا هر طرح و برنامهای در زمینه توسعه ICT، باید بر اساس مطالعه و شناخت وضع موجود فناوری اطلاعات و ارتباطات در مناطق و در جهت حذف و یا کاهش شکاف دیجیتال صورت گیرد. در این پژوهش با بهرهگیری از 40 شاخص و استفاده از نرمافزارها و مدلهای کمی نظیر GIS، SPSS، TOPSIS، ضریب پراکندگی، تکنیک وزندهی رتبهای، روش بیمقیاس کردن خطی، همبستگی پیرسون و ... به مطالعه توسعهیافتگی استانهای کشور از لحاظ شاخصهای ICT پرداخته و آنها را از این منظر رتبهبندی و سطحبندی کرده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که استانهای کشور از نظر شاخصهای فناوری اطلاعات و ارتباطات وضعیت مطلوبی ندارند و استان تهران بهعنوان رتبه اول از این منظر در سطح نیمهتوسعهیافته قرار دارد. میان استانهای کشور از لحاظ توسعهیافتگی فناوری اطلاعات و ارتباطات، تا حدودی عدم تعادل و ناهمگونی یا بهعبارتی دیگر شکاف دیجیتال وجود دارد؛ بهطوری که استان دارای رتبه اول (تهران) نسبت به استان دارای رتبه آخر (خراسان شمالی) بیش از دو و نیم برابر و در مجموع استانهای سطح اول نسبت به استانهای سطح پنجم نزدیک به دو برابر توسعهیافتهتر است. همچنین توسعهیافتگی ICT با میزان جمعیت و بهخصوص درصد شهرنشینی رابطه مستقیم داشته؛ بدین معنی که، در مجموع بیشتر امکانات و استفاده از ICT در استانهایی متمرکز است که جمعیت و درصد شهرنشینی بیشتری دارند. در نهایت بهمنظور حذف و یا کاهش شکاف دیجیتال و ایجاد تعادل در زمینه توسعه در درازمدت، استانهای کشور جهت توسعه ICT اولویتبندی شدهاند [1]- Information and Communication Technology
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6157_0a0456baa800bcd50ae9417f9a8720e4.pdf
2017-05-22
197
220
15
: فناوری اطلاعات و ارتباطات
توسعه
عدالت فضایی
شکاف دیجیتال
استانهای ایران
اصغر
ضرابی
sabriehabasi@yahoo.com
1
دانشگاه اصفهان کشورایران شهراصفهان
AUTHOR
رسول
بابانسب
rasoulbabanasab@yahoo.com
2
دانشگاه اصفهان کشورایران شهراصفهان
AUTHOR
علیرضا
رحیمی چم چانی
3
دانشگاه اهوازآآزاداسلامی کشورایران شهر اهواز
AUTHOR
جبار
علیزاده اصل
4
دانشگاه اصفهان کشورایران شهراصفهان
AUTHOR
منابع
1
- اذانی، مهری؛ رحیمی، علیرضا؛ کهزادی، اسفندیار و ذبیحالله شهریاری (1391)، «برآورد شکاف دیجیتال میان شهرستانهای استان اصفهان و اولویتبندی به منظور کاهش آن»، پنجمین کنگره بین المللی جغرافیدانان جهان اسلام، ایران، صص: 11-1.
2
- آقازمانی، علیمحمد (1392)، «فاوا، موتور متحرک برنامه پنجم توسعه کشور»، ماهنامه توسعه کاربری فناوری اطلاعات و ارتباطات (تکفا)، سال دهم، شماره 2، صص: 99-95.
3
- بختیاری، صادق (1388)، «عدالت، عدالت اسلامی و سهام عدالت»، مجله راهبرد، سال هجدهم، شماره 52، صص: 96-72.
4
- پاپلییزدی، محمدحسین (1383)، «عدالت اجتماعی و توسعه؛ کاربرد فلسفه و ایدئولوژی در آمایش سرمین»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، دوره نوزدهم، شماره 3 (پیاپی 74)، صص: 29-1.
5
- پوراحمد، احمد (1385)، «قلمرو و فلسفه جغرافیا»، چاپ دوم، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
6
- پورفتحیفرد، جواد و امامعلی عاشری (1389)، «تحلیل نابرابری فضایی سکونتگاههای روستایی شهرستان اهر»، فصلنامه فضای جغرافیایی، سال دهم، شماره 32، صص: 116-95.
7
- توکل، محمد علی و قاضی نوری نائینی، رضا (1389)، «وضعیت انتشار و موانع بهکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در صنعت ایران: مطالعه بخشهای منتخب»، فصلنامهسیاستعلموفناوری، سال سوم، شماره 2، صص: 49-31.
8
- توکلینیا، جمیله و محمد شالی (1391)، «نابرابریهای منطقهای در ایران»، فصلنامه آمایش محیط، دوره پنجم، شماره 18، صص: 15-1.
9
- جمشیدی، محمدتقی (1390)، «تعیین سطوح توسعه کشاورزی و نابرابریهای منطقهای در استان زنجان»، مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 42-2، شماره 1، صص: 78-67.
10
- جمعهپور، محمود (1392)، «تحلیل سطح توسعه منطقهای و عدم تعادل نواحی در استان تهران با تأکید بر نقش شهرهای کوچک و میانی»، فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 61، صص: 143-111.
11
- حبیبی، کیومرث، علیزاده، هوشمند، مرادی مسیحی، واراز، ولدبیگی، سیوان و ساسان وفایی (1390)، «بررسی و تحلیل وضعیت عدالت اجتماعی در ساختار فضایی شهر سنندج»، دو فصلنامه آرمانشهر، شماره 7، صص: 112-103.
12
- حکمتنیا، حسن و میرنجف موسوی (1385)، «کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامهریزی شهری و ناحیهای»، چاپ اول، یزد، انتشارات علم نوین.
13
- خیرالدین، رضا (1392)، «پویشی در ترجمان فضایی-کالبدی مفهوم اسلامی عدالت با تحلیل کارتوگرافیک تعادل فضایی در نواحی 112گانة کلانشهر تهران»، فصلنامه پژوهشهای معماری اسلامی، سال اول، شماره 1، صص: 58-43.
14
- دهقان، حسین (1386)، «فرصتها و تهدیدها برای آموزش و پرورش در مواجهه با نابرابری فضایی در فناوری اطلاعات و ارتباطات»، فصلنامهتعلیموتربیت، دوره بیست و سوم، شماره 3 (پیاپی 91)، صص: 163-125.
15
- زرآبادی، زهراسادات (سعیده) و گلنار فرزام (1392)، «ارزیابی نقش شهرهای میانی شمال استان فارس در تعادل منطقهای با استفاده از روش تحلیل شبکه»، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال پنجم، شماره 14، صص: 103-89.
16
- شکوئی، حسین (1382)، «اندیشههای نو در فلسفه جغرافیا»، چاپ ششم، انتشارات گیتاشناسی.
17
- شیخ بیگلو، رعنا، تقوایی، مسعود و حمیدرضا وارثی (1391)، «تحلیل فضایی محرومیت و نابرابریهای توسعه در شهرستانهای ایران»، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال دوازدهم، شماره 46، صص: 214-189.
18
- ضرابی، اصغر، بابانسب، رسول و علیرضا رحیمی (1392)، «بررسی و ارزیابی میزان تحقق شاخصهای شهر الکترونیک در مناطق شهری استانهای ایران»، فصلنامهجغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، موسسه آموزش عالی قشم، سال چهارم، شماره 1، صص 72-51.
19
- ضرابی، اصغر، علیزاده اصل، جبار، رحیمی، علیرضا و بابانسب، رسول (1393)، «تحلیل فضایی و اولویت بندی شهرستانهای آذربایجان غربی به منظور توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و کاهش شکاف دیجیتال»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال بیست و نهم، شماره 2، صص: 38-15.
20
- طاهرخانی، مهدی (1386)، «کاربرد تکنیک TOPSIS در اولویتبندی مکانی استقرار صنایع تبدیلی کشاورزی در مناطق روستایی»، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، سال ششم، شماره 3، صص: 73-59.
21
- غضنفرپور، حسین (1393)، «تحلیل فضایی میزان برخورداری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در استان کرمان»، فصلنامهآمایشمحیط، دوره هفتم، شماره 24، صص: 126-105.
22
- کریمیان بستانی، مریم و مولایی هشجین، نصرالله (1391)، «ارزیابی عدالت فضایی مراکز آموزشی در شهر زاهدان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS»، فصلنامه فضای جغرافیایی، سال دوازدهم، شماره 40، صص 145-130.
23
- مرکز آمار ایران (1387)، «چکیده یافتههای طرح آمارگیری از کارگاههای خدمات تلفن همراه»، درگاه مرکز آمار ایران به آدرس www.amar.org.ir.
24
- مرکز آمار ایران (1387)، «چکیده یافتههای طرح آمارگیری از کارگاههای خدمات اینترنت»، درگاه مرکز آمار ایران به آدرس www.amar.org.ir.
25
- مرکز آمار ایران (1387)، «نتایج آمارگیری از کاربران اینترنت»، www.amar.org.ir.
26
- مرکز آمار ایران (1388)، «سالنامه آماری»، درگاه مرکز آمار ایران به آدرس www.amar.org.ir.
27
- مهرگان، محمدرضا (1386)، «مدلهای تصمیمگیری با چندین هدف»، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشکده مدیریت دانشگاه تهران.
28
- نوری، مرضیه (1389)، «تحلیل شکاف دیجیتالی جغرافیایی بین کشورهای اسلامی»، مجموعه مقالاتچهارمینکنگرهبینالمللیجغرافیدانانجهاناسلام، زاهدان، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
29
- وارثی، حمیدرضا، زنگیآبادی، علی و حسین یغفوری (1387)، «بررسی تطبیقی توزیع خدمات عمومی شهری از منظر عدالت اجتماعی، مورد؛ زاهدان»، جغرافیا و توسعه، شماره 11، صص: 156-139.
30
- هزار جریبی، جعفر (1390)، «بررسی احساس عدالت اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن (مطالعه موردی شهر تهران)»، فصلنامه جامعهشناسی کاربردی، سال بیست و دوم، شماره 3 (پیاپی 43)، صص 62-41.
31
- Alexandru, Adriana (2006)، “ICT and Its Impact upon the Globalization and Accessibility of the Education in the Health Domain”، online in: www.ici.ro.
32
- Anyasi, F.I, Onianwa, C.U, Akpaida, V.O.A, Idiakheua, L.O, Ebegba, D (2012), “Promoting Sustainable Development in Nigeria through Information and Communication Technology (ICT)”, IOSR Journal of Electronics and Communication Engineering (IOSR-JECE), Vol. 3, Issue 3 (Sep-Oct. 2012), PP. 5-11.
33
- Kisla, Tarik, Arikan, Y. Deniz and Firat Sarsar (2009), “The investigation of the usage of ICT in university lecturers’ courses, World Conference on Educational Sciences, PP. 502-507.
34
- Sedimo, Nonofo C, Kelvin J. Bwalya and Tanya Du Plessis (2011), “Conquering the digital divide: Botswana and South Korea digital divide status and interventions”, SA Journal of Information Management, 13(1).
35
- Talvitie, Juha (2003), “The Impact of Information and Communication Technology on Urban and Regional Planning”, Kiinteistöopin ja talousoikeuden julkaisuja, Espoo 2003, 1-35.
36
- United Nations (2005), “Human Development Report 2005”, Published for the United Nations Development Program (UNDP), New York.
37
ORIGINAL_ARTICLE
راهبردهای توسعه پایدر حمل و نقل شهری با استفاده از تحلیل شبکه (مطالعه موردی: ساختار مدیریت حمل و نقل کلانشهر تبریز)
حمل و نقل شهری یکی از مهمترین مسایل کلانشهرهای ایران است و علیرغم اهمیتی که این سیستم در کلانشهرهای ایران دارد، برنامهریزی راهبردی مدونی که راهنمای توسعه این سیستم باشد کمتر به چشم میخورد. شهر تبریز نیز بهعنوان یکی از کلانشهرهای کشور از مشکلات ناشی از سیستم حمل و نقل ناکارآمد مستثنی نمیباشد. و حمل و نقل این شهر نیز نیازمند یک برنامه جامع و راهبردی میباشد. مقاله حاضر با هدف ارایه راهبردهای توسعه حمل و نقل هوشمند شهر تـبریز بهروش کاربردی تهیه شده است؛ از نـظر روش، این پژوهـش، توصیفی- تحلیلی و شـیوه جمعآوری دادهها بهصورت کتابخانهای و مطالعات میدانی (مصاحبه و پرسشنامه) میباشد. در این فرایند، روایی پرسشنامه در زمینه موضوع پژوهش بر اساس نظر کارشناسان حاصل گردید و پایایی پرسشنامهها نیز با استفاده از بررسی آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. در ادامه با استفاده از تکنیک SWOT نقاط ضعف و قوت و فرصتها و تهدیدها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس راهبردهای حاصل از اعمال روش دلفی و تکنیک SWOT، با استفاده از تکنیک ANP اولویتبندی شدهاند. نتیجه حاصل از این فرایند پژوهش، نشاندهنده این است که راهبردهای مورد قبول در این برنامهریزی، راهـبردهای تهاجمی بر پایه تـقویت نقاط قوت و استفاده از فرصتها میباشد. لذا، راهبردهای موجود در رویکرد تهاجمی با استفاده از مدل ANP تجزیه و تحلیل شده و اولویت نهایی آنها بههمراه میزان وزن هر کدام از راهکارها ارایه شده است. نتیجه نهایی حاصل از تحلیل ANP نشان میدهد که بیشترین نمره (395/0) مربوط به راهبرد SO1؛ (بهرهگیری از تجربیات طرحهای پایلوت اجرا شده شهر تبریز و سایر کلانشهرهای ایران در زمینه حمل و نقل هوشمند در جهت ارتقاء و توسعه سامانههای هوشمند حملو نقل) میباشد و اجرای این راهبرد در اولویت اول قرار دارد
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6158_8924c5f79332749050a41bece4e79d27.pdf
2017-05-22
221
242
16
حمل و نقل هوشمند
راهبردهای توسعه
تحلیل شبکه
تبریز
زهره
فنی
1
دانشگاه شهید بهشتی کشورایران
AUTHOR
توحید
احمدی
tohidahmadi@yahoo.com
2
دانشگاه شهیدبهشتی کشورایران
AUTHOR
محمدتقی
رضویان
m-razavian@sbu.ac.ir
3
دانشگاه شهید بهشتی کشورایران
AUTHOR
ـ استادجعفری، مهدی و امیرعباس رصافی (1392)، «ارزیابی سیاستهای توسعه پایدار در بخش حمل و نقل در بخش حمل و نقل شهری با استفاده از مدلهای سامانه پویایی؛ مطالعه موردی: شهر مشهد»، دو فصلنامه مدیریت شهری، شماره 31.
1
ـ حاتمینژاد، حسین و یوسف اشرافی (1388) «دوچرخه و نقش آن در حمل و نقل پایدار شهری، نمونه موردی: بناب»، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 70.
2
ـ سعیدنیا، احمد (1382)، سرشت استراتژیک برنامهریزی و مدیریت شهری، «نشریه مدیریت شهری»، شماره 14.
3
ـ سلیمی، محمود(1387)، «برنامهریزی استراتژیک شهر بانه با ستفاده از مدل SWOT»، پایاننامه دوره کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد.
4
-کولا، ای. (1380)، «اقتصاد منابع طبیعی محیط زیست و سیاستگذاری»، ترجمه سیاوش دهقانیان و فرخ دین قزلی، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
5
ـ متوسلی، محمود (1382)، «توسعه اقتصادی (مفاهیم، مبانی نظری، رویکرد نهاییگرایی و روششناسی)»، انتشارات سمت، تهران.
6
ـ مرادی مسیحی، واراز (1381)، «برنامهریزی استراتژیک در کلانشهرها، انتشارات پردازش و برنامهریزی شهری»، چاپ اول، تهران.
7
ـ مولدان، بدریج و سوزان بیلهارز (1381)، «شاخصهای توسعه پایدار»، ترجمه نشاط حداد تهرانی و دیگران، تهران، انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست.
8
ـ مهدیزاده، جواد و همکاران (1385)، «برنامهریزی راهبرد توسعه شهری، تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران»، معاونت معماری و شهرسازی دفتر معماری و طراحی شهری، شرکت طرح و نشر پیام سیما، تهران.
9
-Barton, Hugh, etal, (2003), “Shaping Neighbourhoods: A guide for health,” Sustainability and Vitally, Sponpress, London and New York.
10
-Chung, S.H., A.H.L. Lee, and W.L. Pearn, (2005), “Analytic network process (ANP) approach for product mixplanning in semiconductor fabricator”, International Journal of Production Economics,Vol. 96, pp.15-36.
11
-CST, F. (2005) “Defining Sustainable Transportation”.
12
-Ezell, Stephen, (2010), “Intelligent Transportation Systems”, ITIF; the Information Technology & Innovation Foundation.
13
-Garcia Melon M, Ferris-Onate J, Aznar-Bellver J, Aragonés Beltran P, Poveda-Bautista R. (2008) “Farmland appraisal based on the analytic network Process”, Journal of Global Optimization, Vol. 42, pp.143-155.
14
Litma, T. (2010), “Developing indicators for sustainable and livable transport planning”, Victoria Transport Policy Institute.
15
-Long, Norman, (2001), “Development Sociology Actor Perspectives”, London and New York.
16
-Maclaren, V., (1996), “Urban Sustainability Reporting”, Journal of the American Planning Association, 62(2), pp 184-184.
17
-Saaty, T.L. (1999), “Fundamentals of the Analytic Network Process”, Proceedings of ISAHP 1999, Kobe, Japan.
18
-Singh, Bhupendra and Gupta, Ankit, (2015), “Recent trends in intelligent transportation system: a review”, The Journal of Transport Literature, 9(2), 30-34.
19
-www. Centerforsustainabletransportation.org.
20
ORIGINAL_ARTICLE
نقش ناهنجاریهای دمایی کره زمین در تغییرپذیری دماهای حداقل ایران
امروزه اثرات گرمایش جهانی بر روی جنبههای مختلف کره زمین بر کسی پوشیده نیست. بهدلیل اهمیت این موضوع، پژوهش پیش رو جهت آشکارسازی تأثیر گرمایش جهانی بر روی دماهای حداقل، بهصورت ماهانه و دورهای (سرد و گرم) انجام گرفته است. برای انجام این پژوهش از دو دسته داده، دادههای دمای 17 ایستگاه سینوپتیک کشور و مقادیر متناظر آن، دادههای ناهنجاریهای دمایی کره زمین طی بازه زمانی 60 ساله (1951تا2010)، میلادی استفاده گردید. جهت نیل به اهداف پژوهش از روشهای همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و پلینومیال، مدل زمین آمار و آزمون ناپارامتری من-کندال استفاده شد. براساس نتایج بهدست آمده بهغیر از ایستگاههای خرمآباد و ارومیه که رابطه همبستگی معکوس با گرمایش جهانی داشته و ایستگاههای همدان و کرمان که هیچگونه رابطه معناداری با گرمایش جهانی نشان نمیدهند؛ در سایر ایستگاهها تأثیرپذیری مثبت از گرمایش جهانی دیده میشود. بررسی روند تغییرات دمای حداقل حاکی از تغییرات معنادار اغلب ماهها دارد. نتایج حاصلاز بررسی دورهای (سرد و گرم)، دمای حداقل بیانگر تأثیر بیشتر ناهنجاریهای دمایی کره زمین بر روی دمای حداقل دوره گرم سال است. در هر دو دوره تغییر روند صورت گرفته براساس نتایج حاصله به وضوح معنیدار هستند
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6159_fdc15b5ae70616ba559043ea1082ef01.pdf
2017-05-22
243
261
17
آشکارسازی
گرمایش جهانی
دما
من-کندال
ایران
یوسف
قویدل رحیمی
1
دانشگاه تهران کشورایران شهر تهران
AUTHOR
منوچهر
فرج زاده اصل
farajzam@modares.ac.ir
2
دانشگاه تربیت مدر س تهران کشور ایرانشهر تهران
AUTHOR
مهدی
غالی جهان
3
دانشگاه تربیت مدری تهران کشورایران شهر تهران
AUTHOR
منابع
1
ـ حاتمی، داریوش (1392)، «تحلیل اثرات الگوی پیوند از دور دریای شمال-خزر (NCP) بر نوسانات دمایی ایران»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
2
ـ خوشحال دستجردی، جواد و یوسف قویدل رحیمی (1387)، «کاربرد آزمون ناپارامتری من – کندال در برآورد تغییرات دمایی مطالعه موردی: اصفهان»، فضای جغرافیایی 22، صص 38-21.
3
ـ خوشحال دستجردی، جواد و یوسف قویدل رحیمی (1386)، «بررسی رابطه تغییرات بارش سالیانه تبریز با ناهنجاریهای دمایی کره زمین و شبیهسازی عددی آن با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی»، فصلنامه مدرس علوم انسانی، دوره 12، شماره 2، صص 51-29.
4
ـ خوشاخلاق، فرامرز؛ غریبی، ابراهیم و زلیخا شفیعی (1390)، «نگرشی بر تغییرات حداقلهای مطلق دما در پهنه ایرانزمین»، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 22، شماره پیاپی 42، شماره 2، صص 216-199.
5
ـ رحیمزاده، فاطمه و دیگران (1388)، «روند نمایههای حدی اقلیمی دما در ایران طی دوره 2003-1951»، تحقیقات جغرافیایی، 24 (2(پیاپی 93)). صص 144-119.
6
ـ زاهدی، مجید؛ ساریصراف، بهروز و جاوید جامعی (1386) «تحلیل زمانی - مکانی دمای منطقه شمال غرب ایران»، جغرافیا و توسعه، شماره 10، صص 198-183.
7
ـ عزیزی، قاسم و محمود روشنی (1387)، «مطالعه تغییر اقلیم در سواحل جنوبی دریای خزر به روش من-کندال»، پژوهشهای جغرافیایی، شماره 64 ، صص 28-13.
8
ـ علیجانی، بهلول و یوسف قویدل رحیمی (1384)، «مقایسه و پیشبینی تغییرات دمای سالانه تبریز با ناهنجاریهای دمایی کره زمین با استفاده از روش رگرسیون خطی و شبکه عصبی مصنوعی»، جغرافیا و توسعه، 3(پیاپی 6)، صص 38-21.
9
ـ قویدل رحیمی، یوسف (1389)، «آشکارسازی آماری اثر گرمایش جهانی بر ناهنجاریهای بارش سالانه جلفا با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی»، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 21، شماره 2، صص 82-65.
10
ـ محمدی، حسین و فرحناز تقوی (1384)، «روند شاخصهای حدی دما و بارش در تهران»، پژوهشهای جغرافیایی، شماره 35، صص 151-172.
11
ـ ورشاویان، وحید؛ خلیلی، علی؛ قهرمان، نوذر و سهراب حجام (1390)، «بررسی روند تغییرات مقادیر حدی دمای حداقل، حداکثر و میانگین روزانه در چند نمونه اقلیمی ایران»، فیزیک زمین و فضا، دوره 37، شماره 1، صص 179-169.
12
-Bani-Domi. M. (2005), “Trend Analysis of Temperatures and Precipitation in Jordan”, Umm Al-QuraUniversity Journal of Educational, Social Sciences & Humanities, Vol. 17, PP 15-36.
13
-Bartholy, J.; Pongrácz, R. (2007), “Regional analysis of extreme temperature and precipitation indices for the Carpathian Basin from 1946 to 2001, Global and Planetary Change, Vol. 57, PP 83-95.
14
-Chaouche, K.; Neppel, L.; Dieulin, C.; Pujol, N.; Ladouche, B. Martin, E.; Salas, D.; Caballero, Y. (2010), “Analyses of precipitation, temperature and evapotranspiration in a French Mediterranean region in the context of climate change”, Surface Geosciences (Hydrology–hydrogeology), Vol: 342. PP 234-243.
15
-Gadgil, A. Dhorde, A. (2005), “Temperature trends in twentieth century at Pune, India”, Atmospheric Environment, Vol. 39, PP 6550-6556.
16
-Tomecek, S. (2012), “Global Warming and Climate Change”, New York: Chelsea House Press.
17
-Turke, M. Sumer, U.M. Demr, S. (2002), “Re-evaluation of trend and in Mean, Maximum and Minimum temperature of Turkey for period 1929-1999, International Journal of Climatology, Vol. 22, PP 947-977.
18
-Watts, R.G., (2007), “Global Warming and the Future of the Earth”, Colorado: Morgan & Claypool Press.
19
-Yang, X.L. Xu, L.R. Liu, K. Li, C.H. Hu, J. Xia, X.H. (2012), “Trend in temperature and Precipitation in the Zhangweinan River Basin during the last 53 Years”, Procedia Environmental Sciences, Vol. 13, PP 1966-1974.
20
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی توسعه فیزیکی – کالبدی شهر فنوج بر اساس راهبرد رشد هوشمند
رشد و توسعه شهرها باعث استفاده نابجا از زمین شهری و توسعه پراکنده شهرها گردیده است. این مسأله باعث شکلگیری رویکردی با عنوان رشد هوشمند شهری شده است که هدف آن نظم دادن به توسعه شهرها است. بر این اساس در پژوهش حاضر به مطالعه چگونگی توسعه فیزیکی-کالبدی شهر فنوج پرداخته میشود. در واقع هدف اصلی پژوهش، تعیین راهکارهای جلوگیری از رشد «پراکنده» شهر فنوج و در نتیجه کاهش هزینههای اقتصادی ناشی از آن است. روششناسی تحقیق حاضر، توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای، اسنادی و بررسیهای میدانی است. در این راستا اطلاعات و دادههای مورد نیاز در مورد توسعه شهر، نحوه توزیع کاربریها و میزان افزایش هزینههای اقتصادی توسعه پراکنده شهری، از اسناد معتبر و بخشی از طریق پرسشنامه تهیه گردیده و بهوسیله نرمافزارهایArcGIS و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد. نتایج حاصل از بررسی رابطه رشد هوشمند و کاهش هزینههای توسعه بر اساس آزمون T نشان داد که مقدار معناداری (000/0Sig) با سطح کمتر از 01/0 میباشد، بنابراین میتوان با اطمینان 99/0 اذعان داشت که راهبرد رشد هوشمند بر کاهش هزینههای توسعه شهر فنوج، مؤثر خواهد بود. در صورت اجرای راهکارهای رشد هوشمند در شهر فنوج، میزان هزینههای اقتصادی و تخریب محیط زیست کاهش مییابد و باعث افزایش کیفیت محیط زندگی شهر و رضایتمندی شهروندان از محیط زندگی خود خواهد شد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6160_c30cbedcba49740076aefe22704afbc7.pdf
2017-05-22
263
280
18
رشد شهر و شهرنشینی
راهبرد رشد هوشمند
رشد پراکنده
شهر فنوج
اکبر
کیانی
1
دانشگاه زابل کشورایران شهرزابل
AUTHOR
احمد
رئیسی
www.araeisi84@gmail.com
2
دانشگاه زابل کشور ایران شهرزابل
AUTHOR
ـ پوراحمد، احمد؛ محمدپور، صابر؛ منوچهری میاندوآب، ایوب و احمد خلیلی (1391)، «ارزیابی و سنجش میزان پراکنش و فشردگی شکل شهرها با استفاده از مدلهای کمی (مطالعه تطبیقی بین کلان شهرهای تهران و سیدنی)»، فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، دوره جدید، سال 10، 32: صص 74- 49.
1
ـ پورعزت علی اصغر و فیروز پورآرمین (1391)، «چشمانداز آینده شهرهای ایران در افق 1404»، وب سایت مدیریت شهری دانشگاه تهران، www.umtu.ir.
2
ـ پوراحمد، احمد؛ مهدیآشور، حدیثه و صابر محمدپور (1389)، «تحلیلی بر الگوی گسترش کالبدی فضایی شهر گرگان با استفاده از مدل هلی آنتروپی شانون و هلدرن»، پژوهش و برنامهریزی شهری، 3: 18-1.
3
ـ پورمحمدی، محمد و رسول قربانی (1382)، «ابعاد و راهبردهای پارادایم متراکم سازی فضاهای شهری»، مجله مدرسه، 2: 107صص - 85.
4
ـ حسینزادهدلیر، کریم و فاطمه صفری (1391)، «تأثیر برنامهریزی هوشمند بر انتظام فضایی شهر»، جغرافیا و توسعه شهری، شماره اول، بهار و تابستان 1391، صص 99-133.
5
ـ حکمتنیا حسن و میرنجف موسوی (1385)، «کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامهریزی شهری و ناحیهای»، یزد، علم نوین.
6
ـ دولتی هاله، 1386. «بررسی معیارهای رشد هوشمند و انطباق آن بر رشد شهر بابلسر»، پایاننامه کارشناسی شهرسازی، دانشکده شهرسازی، دانشگاه تهران.
7
ـ زیاری، کرامتالله؛ حاتمینژاد، حسین و نعیمه ترکمننیا (1391)، «درآمدی بر نظریه رشد هوشمند شهری، ماهنامه شهرداریها، شماره 104، ص 16.
8
ـ سعیدی رضوانی، نوید؛ داودپور، زهره؛ فدوی الهام و رحیم سرور (1392)، «کاربرد اصول توسعه میانافزا در بهبود فضایی-عملکردی بافتهای شهری (مطالعه موردی: منطقه 17 شهرداری تهران)»، فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، 36: صص 180-159.
9
ـ قربانی، رسول و سمیه نوشاد (1387)، «راهبرد رشد هوشمند در توسعه شهری، اصول و راهکارها»، فصلنامه جغرافیا و توسعه، شماره 12، ص 163.
10
ـ قنواتی، عزتالله؛ عظیمی، آزاده و امین فرجیملایی (1390)، «کیفیت محیطی شهر و شکل ناموزون شهری در شهر بابلسر)»، پژوهشهای جغرافیای انسانی، 81: صص 215-193.
11
ـ کیانی، اکبر (1390)، «شهر هوشمند ضرورت هزاره سوم در تعاملات یکپارچه با شهرداری الکترونیک (ارائه مدل مفهومی- اجرایی با تأکید بر شهرهای ایران)»،آمایش جغرافیا، 14: صص 64- 39.
12
ـ مجرد، فیروز و سمیه حسینیفر (1389)، «مکانیابی نواحی مساعد برای توسعه فیزیکی کلان شهر تهران بر مبنای عناصر اقلیمی و عوامل جغرافیایی»، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 3: صص42- 23.
13
ـ مشهدیزاده دهاقانی، ناصر (1385)، «تحلیلی از ویژگیهای برنامهریزی شهری در ایران»، انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.
14
ـ مهندسان مشاور شهرسازان و برنامهریزان پیشتاز (1390)، «طرح جامع فنوج».
15
-Edwards, Mary and Haines, Anna (2007), “Evaluating smart growth: implication for small communities”, Planning Education and Research, 53: PP.49- 64.
16
-Godwin Arku (2009), “Rapidly Growing African cities Need to Adopt smart growth policies to Solve Urban Development Concerns”, Urban Forum, 20: PP. 253 2700.
17
-Gront, J.L and, TsenkovaS. (2012), “New Urbanism and Smart Growth Movements”, International Encyclopedia of Housing and Home, PP. 120-126.
18
-Habibi, S. & Asadi, N. (2011), “Causes, results and methods of controlling urban Sprawl”, International Conference on Green Buildings and Sustainable Cities, PP. 1133-111.
19
-Ilana Preuss & Amanda, W., Vemuri (2004), “Smart Growth and dynamic modeling: implications for quality of life in Montgomery country Maryland”. Ecological Modeling, 171: PP. 415- 432.
20
-Jamalunlaili Abdollah. (2012), “City Competitiveness and Urban Sprawl: their Implications to socio- economic and Cultural life in Malaysian City”, Social and Behavioral Science, 50: PP. 20- 29.
21
-Jiang Fang, Liu Sheghe, Yuan Hong and Zhang Qing (2005), “Measuring urban sprawl in Beijing with geo-spatial indices”, Goegraphic Acience, PP. 469- 478.
22
-Li, L. Sato, Y. Zhu, H, (2002), “Simulating spatial urban Expension Based on a physical process”, Landscape and Urban Planning,164: PP. 67-76.
23
-Litman, T. (2005), “Evaluating Criticism of Smart Growth”, Victoria Transport Policy Institute, (www.vtpi.org).
24
-Smiller, Hoel, A. Laster. (2002), “The Smart Growth debate: best practices for urban transportation planning”, Social-Economic Planning Sciences, PP. 36:1-24.
25
-Yamagata, Y. Seya, H. (2013), “Simulating a future smart city: An integrated land use-energy model, Applied Energy”, In Press, Corrected Proof, Available online 20 February 2013.
26
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل همدیدی ـ ترمودینامیکی مکانیسم ابر در منطقه آذربایجان
بهمنظور بررسی ویژگیهای همدیدی ـ ترمودینامیکی سازوکار ابر در منطقه آذربایجان در دوره آماری 2009-2000 با استفاده از دو شاخص بارش متوسط 15 میلیمتر و بارش فراگیر، 13 روز شاخص انتخاب شد. برای بررسی نحوه تکوین سامانههای همدیدی از میدان فشار سطح دریا و ارتفاع ترازهای 850 و 500 هکتوپاسکال استفاده شد. از مقدار نمویژه 850 و 700 هکتوپاسکال برای بررسی فرایند تشکیل ابر و نحوه انتقال بخار آب به منطقه مورد مطالعه، استفاده شد. برای بررسی حرکتهای بالاسو که سبب شکلگیری و افزایش رشد عمودی یا ضخامت ابرهای همرفتی میشود، از مؤلفه قائم سرعت باد در دستگاه مختصات فشاری در تراز 500 هکتوپاسکال استفاده شد. همچنین شرایط پایداری و ناپایداری جو نیز بر اساس نمودار اسکیوتی تبریز تحلیل شد. نتایج همدیدی نشان داد که در نمونههای موردمطالعه، مکانیسم تشکیل سامانههای کمفشاری که از منطقه عبور کردهاند، به عوامل مختلفی بستگی دارند. در اثر تعمیق ناوه ارتفاع تراز میانی از عرضهای جغرافیائی جنب قطبی بهسوی جنوب دریای مدیترانه، ناوه وارون فشاری دریای سرخ در راستای نصفالنهاری بهسوی جنوب دریای مدیترانه توسعه مییابد. بخش شمالی این ناوه با ناوه ارتفاع تراز میانی، یک سامانه کمفشار تشکیل میدهند که هوای سرد آن از عرضهای میانی و رطوبت آن از عرضهای جنوبی تأمین میشود. این سامانه که با جبهههای جوی گرم و سرد همراه است، با حرکت شرق سوی خود از روی آذربایجان عبور میکند و عامل ایجاد بارش در منطقه میشوند. نتایج ترمودینامیکی نشان داد که بین ضخامت ابر و شدت و مقدار بارش ارتباط مثبت غیرخطی وجود دارد یعنی بین مقدار و شدت بارش بهغیراز ضخامت ابر، عوامل دیگری مؤثرند همچنین نتایج بررسی شاخصهای ترمودینامیکی نشان دادند که صعود همرفتی در فصلهای بهار و پاییز بههمراه جبهه سرد و گرم باعث بارشهای سنگینی در منطقه میشوند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6161_d242af874f8488ef584e4b6eef2bd82b.pdf
2017-05-22
281
301
20
: مکانیسم ابر
آذربایجان
تحلیل همدید ـ ترمودینامیکی
حسن
لشکری
dr_lashkari61@yahoo.com
1
دانشگاه شهید بهشتی کشورایران
AUTHOR
یوسف
زارعی
yousef.zarei90@gmail.com
2
دانشگاه تبریز کشور ایران شهر تبریز
AUTHOR
محمد
مرادی
moradim36@gmail.com
3
معاون پیشبینی سازمان هواشناسی کشور.
AUTHOR
منابع
1
ـ اشجعی، محمد (1379)، «بررسی و ارائه مدلهای سینوپتیکی بارشهای سنگین در شمال غرب ایران»، استاد راهنما، خیراندیش، محمد؛ دانشگاه تربیت مدرس.
2
ـ ایزد نگهدار، زهرا (1370)، «بررسی سینوپتیکی بعضی از سیستمهای مدیترانههای مخصوص و اثرات آن بر روی ایران»، پایاننامه ارشد هواشناسی، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران.
3
ـ باقری، جلیل (1389)، «ارتباط الگوی گردشی تراز 500 هکتوپاسکال با تیپهای هوای منطقه کوهستانی ایران، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال 25، شماره 96، صص 176ـ153.
4
ـ خوشحال دستجردی، جواد و تیمور علیزاده (1389)، «بررسی همدیدی و ترمودینامیک رگبار موجد سیلاب 6/24/88 در خراسان رضوی»، فصلنامه برنامهریزی و آمایش فضا، شماره 4.
5
رسولی، علیاکبر؛ جهانبخش، سعید و احمدرضا قاسمی (1393) «بررسی ارتباط بین پارامترهای ابر و بارش روزانه»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 112، صص 42 ـ23.
6
ـ زاهدی، مجید، چوبدار، اصغر (1386)، «مقایسه شاخصهای ناپایداری جوی حوضه آبریز آجی چای با استانداردهای ناپایداری جوی و تعیین الگو برای حوضه»، جغرافیا و توسعه ناحیهای، شماره 9، صص 44-23.
7
ـ عزیزی، قاسم؛ نیری، معصومه؛ رستمی جلیلیان، شیما، (1388)، «تحلیل سینوپتیک بارشهای سنگین غرب کشور (مطالعه موردی: بارشهای دوره 7ـ 14 مارس 2005، 16ـ 24 اسفند 1385)»، فصلنامه جغرافیای طبیعی، شماره 4،
8
ـ علیجانی، بهلول؛ زاهدی، مجید (1381)، «تحلیل آماری و سینوپتیکی بارندگی آذربایجان»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره مقاله 549.
9
ـ علیزاده، امین؛ کمالی، غلامعلی؛ موسوی، فرهاد و محمد موسویبایگی (1384)، «هوا و اقلیمشناسی»، دانشگاه فردوسی مشهد.
10
ـ فتاحی، ابراهیم؛ صالحی پاک، تهمینه (1388)، «تحلیل الگوهای سینوپتیکی یخبندانهای زمستانه ایران»، فصلنامه جغرافیا و توسعه، شماره 13، صص 136- 127.
11
ـ فخاری واحد، مجتبی (1391)، «تحلیل ترمودینامیکی مکانیسم ابر در جنوبغرب ایران»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهیدبهشتی، گروه جغرافیا، گرایش اقلیمشناسی در برنامهریزی محیطی.
12
ـ قویدل رحیمی، یوسف (1390)، «کاربرد شاخصهای ناپایداری جوی برای آشکارسازی و تحلیل دینامیک توفان تندری روز 5 اردیبهشت (1389) تبریز»، فصلنامه فضای جغرافیایی.
13
ـ لشکری، حسن (1375) «الگوهای سینوپتیکی بارشهای شدید جنوبغرب ایران»؛ پایاننامه دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
14
ـ لشکری، حسن (1382)، «مسیریابی سامانههای کمفشار سودانی ورودی به ایران»، مجله مدرس، دوره ششم، شماره 2.
15
ـ محمدی، بختیار و ابوالفضل مسعودیان (1389)، «تحلیل همدیدی بارشهای سنگین ایران مطالعه موردی : آبان 1373»، فصلنامه جغرافیا و توسعه، شماره 19، صص 70 ـ 47.
16
ـ مسعودیان، سیدابوالفضل؛ دارند، محمد و سکینه کارساز (1390)؛ «پهنهبندی بارش غرب و شمال غرب ایران به روش تحلیل خوشهای»؛ فصلنامه جغرافیای طبیعی، سال 4، شماره11.
17
ـ مفیدی، عباس (1383)، «اقلیمشناسی سینوپتیکی بارشهای سیلزا با منشأ منطقه دریای سرخ در خاورمیانه»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 75، صص 93-71.
18
ـ مفیدی، عباس؛ زرین، آذر و غلامرضا جانبازقبادی (1385)، «تعیین الگوی همدیدی بارشهای شدید و سیل زای پاییزه در سواحل جنوبی دریای خزر»، فیزیک زمین و دریا، دوره 33، شماره 3، صص154ـ131.
19
-Bhishma, Tyagi, V. Naresh, Krishna, A.N.V, Satyanarayana (2011), “Study of thermodynamic indices in forecasting pre-monsoon thunderstorms over Kolkata during STORM pilot phase 2006–2008”, Vol. 56, Issue 3, pp 681-698.
20
-Krichak, S; Alpert, P. (1994). “Effects of winter monsoon Variability in the eastern Mediterranean,” 616, WCRP-84, pp 215-222.
21
-Yonghan Choi, Joowan Kim and Dong-kyou Lee (2012), “Characteristics and nonlinear growth of the singular vector related to a heavy rainfall case over the Korean peninsula”, Advances in Atmosph Eric Sciences, Vol. 29, No. 1, PP 10 -28.
22
-Yukari Shusse Y; Kazuhisa Tsuboki (2005), “Dimension characterristics and precipitation efficiency of cumulonimbus cloud in the region far south the mei-yu front over the eastern Asian continent”, Hydrospheric Atmospheric Research Center, Nagoya University, Nagoya, Japan.
23
-http//www.skyste.be/weather-calculators.htm.
24
ORIGINAL_ARTICLE
پتانسیلسنجی احداث نیروگاههای خورشیدی در ایران با روشهای تاپسیس، فازی تاپسیس و فازی سوگنو
ایران در کمربند خورشیدی زمین و نواحی پرتابش آن واقعشده است؛ از این رو در بسیاری از نقاط کشور میتوان انرژی مورد نیاز را از طریق خورشید تأمین نمود. عوامل متعددی از جمله میزان تابش کلی خورشیدی، زیرساختهای منطقهای، شبکههای انتقال نیرو در انتخاب مکان بهینه تأثیرگذارند. این تحقیق با استفاده از سیستمهای تصمیمگیری چندمعیاره، مبانی فازیسازی و بهرهگیری از ابزارهای سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به تلفیق عوامل مؤثر در احداث نیروگاههای خورشیدی فتوولتائیک در مقیاس کشوری میپردازد تا پتانسیل مناطق مختلف کشور ایران در ایجاد این نیروگاهها تعیین شود. جهت تعیین مناطق مساعد روشهای تاپسیس (TOPSIS)، فازی تاپسیس (Fuzzy TOPSIS) و فازی سوگنو (Fuzzy Sugeno) اجرا و قابلیت آنها مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. پس از اخذ نظرات کارشناسی، پتانسیلسنجی در دو مرحله اصلی اجرا شد: کسر مناطق غیرممکن (قیود) و محاسبه پتانسیل مناطق با استفاده از آنالیزهای مکانی در قالب سه روش مذکور. نتایج نشان داد که روش فازی تاپسیس از منظر پیوستگی نقشه و دخالت دادن دادهها حالت میانه بین دو روش تاپسیس و فازی سوگنو دارد و در قیاس با دو روش دیگر حساسیت معقولی به دقت وزنهای ورودی نشان میدهد. روش تاپسیس 71/14% و فازی تاپسیس 33/18% و روش سوگنو 52/20% از کل کشور را برای احداث نیروگاه خورشیدی مناسب دانستهاند. در راستای اولویتدهی به مناطق مختلف کشور، هر سه روش با ضریب همبستگی متوسط 85/0 نتایجی مشابه داشتند. اولویتهای اصلی کشور برای نیروگاههای خورشیدی با اختلافی ناچیز بخشهای نرمانشیر، نوبندگان، فرجهی، بمپور، شیبکوه و گاوبندی معرفی شدند
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_6163_ed789ef25389048dfe296758f7f50d1f.pdf
2017-05-22
303
327
21
: پتانسیلسنجی
نیروگاههای خورشیدی
تاپسیس
فازی تاپسیس
فازی سوگنو
نوید
هوشنگی
navid.hooshangi@yahoo.com
1
دانشگاه صنعتی تهران کشورایران شهرتهران
AUTHOR
علی اصغر
آل شیخ
2
دانشگاه صنعتی تهران کشور ایران شهر تهران
AUTHOR
منابع
1
ـ بیورانی، حسین و علی غفران (1388) «تبیین و به کارگیری مدل تصمیمگیری چندمعیاره TOPSIS برای رتبهبندی مناطق مختلف شهری از منظر جرم و بزهکاری»، نشریه کارآگاه، شماره 8، صص 150-131.
2
ـ رجایی، حسین و ایوب حضرتی (1387) «ارائه مدلهای تصمیمگیریچندمعیاره Fuzzy TOPSISو Fuzzy Sawبرای پیش صلاحیت و انتخاب پیمانکاران و مقایسه نتایج آنها»، چهارمین کنفرانس بینالمللی مدیریت پروژه، صص 29-30 مرداد 1387.
3
ـ سازمان انـرژیهای نو ایرـان (1392)، نـقشههای پـتانسیل تابـشی در ایـران،.
4
ـ ساعتی، صابر، عادل، حاتمی ماربینی و احمد ماکوئی (1386) «تصمیمگیری گروهی به کمک فازی TOPSIS»، مجله ریاضیات کاربردی، شماره 13، صص21-34.
5
ـ صفری، حسین وجلال طالبی (1390) «مکان یابی تسهیلات صنعتی خودروسازی گروه بهمن با استفاده از روش Fuzzy TOPSIS و ZOLP»، مدیریت صنعتی، شماره 6، صص 80-59.
6
ـ علوی، ایرج؛ افشین، اکبری؛ محمد، عطایی و هادی کیادلیری (1390) «مقایسه روشهای TOPSIS فازی و AHP فازی برای انتخاب و کاشت گونههای گیاهی بومی (مطالعه موردی: منطقه معدنی مس سرچشمه»، مجله تحقیقات منابع طبیعی تجدید شونده، شماره 3، صص 45-56.
7
ـ یوسفی، حسین؛ نورالهی، یونس؛ سلطان محمدی، مجید و رضا ارجمندی (1391) «کاربرد منطق فازی و FTOPSIS جهت مکانیابی نیروگاه خورشیدی با استفاده از GIS (مطالعه موردی استان تهران)»، انرژی ایران، شماره 4.
8
-Alamdari, P., Nematollahi, O. & Alemrajabi, A.A. (2013). “Solar energy potentials in Iran: A review”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, No.21(0): PP. 778-788.
9
-Ashrafzadeh, M., F.M Rafiei., N.M. Isfahani & Z. Zare, (2012), “Application of fuzzy TOPSIS method for the selection of Warehouse Location: A Case Study”, Interdisciplinary J. of Contemporary Research in Business, No. 3(9), PP. 655-671.
10
-Aydin, N.Y., E. Kentel & H. Sebnem Duzgun, (2013), “GIS-based site selection methodology for hybrid renewable energy systems: A case study from western Turkey”, Energy Conversion and Management, No. 70(0), Pp. 90-106.
11
-Bahrami, M. & P. Abbaszadeh, (2013), “An overview of renewable energies in Iran”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, No. 24, PP. 198-208.
12
-Cavallaro, F., (2010), “Fuzzy TOPSIS approach for assessing thermal-energy storage in concentrated solar power (CSP) systems”", Applied Energy,No.87, PP. 496-503.
13
-Charabi, Y. & A. Gastli, (2011), “PV site suitability analysis using GIS-based spatial fuzzy multi-criteria evaluation”, Renewable Energy, No. 36(9), PP. 2554-2561.
14
-Chen, C.-T., (2001), “A fuzzy approach to select the location of the distribution center”, Fuzzy Sets and Systems, No. 118(1), PP. 65-73.
15
-Chu, T.-C, (2002), “Selecting plant location via a fuzzy TOPSIS approach”, The International Journal of Advanced Manufacturing Technology, No. 20(11), PP. 859-864.
16
-Dymova, L., P. Sevastjanov & A. Tikhonenko, (2013), “An approach to generalization of fuzzy TOPSIS method”, Information Sciences, No. 238, PP. 149-162, 2013.
17
-Gastli, A. & Y. Charabi, (2010), “Solar electricity prospects in Oman using GIS-based solar radiation maps”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, No. 14(2), PP. 790-797.
18
-Janke, J.R., (2010), “Multicriteria GIS modeling of wind and solar farms in Colorado”, Renewable Energy, No. 35(10), PP. 2228-2234.
19
-Jiang, J., Y.-w. Chen, W-y. Chen & K.-w. Yang, (2011), “TOPSIS with fuzzy belief structure for group belief multiple criteria decision making”, Expert Systems with Applications, No. 38(8), PP. 9400-9406.
20
-Kaur, Ar. & Kaur, Am., (2012), “Comparison of Mamdani-type and Sugeno-type fuzzy interface systems for air conditioning system”, International Journal of Soft Computing and Engineering, No.2(2).
21
-Kaya, T. & C. Kahraman, (2011), “Multicriteria decision making in energy planning using a modified fuzzy TOPSIS methodology”, Expert Systems with Applications, No. 38(6), Pp. 6577-6585.
22
-Mehran, K. ,(2008), “Takagi-Sugeno Fuzzy Modeling for Process Control”, Industrial Automation, Robotics and Arti¯cial Intelligence (EEE8005),
23
-Sánchez-Lozano, J.M., J. Teruel-Solano, P.L. Soto-Elvira & M. Socorro García-Cascales, (2013), "Geographical Information Systems (GIS) and Multi-Criteria Decision Making (MCDM) methods for the evaluation of solar farms locations: Case study in south-eastern Spain", Renewable and Sustainable Energy Reviews, No. 24, PP. 544-556.
24
-Solangi, K.H., M.R. Islam, R. Saidur, N.A. Rahim & H. Fayaz, (2011), “A review on global solar energy policy”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, No. 15(4), PP. 2149-2163.
25
-Sun, Y.-w., A. Hof, R. Wang, J. Liu, Y.-j. Lin & D.-w. Yang, (2013), “GIS-based approach for potential analysis of solar PV generation at the regional scale: A case study of Fujian Province”, Energy Policy, No. 58, PP. 248-259.
26
-Tabik, S., A. Villegas, E.L. Zapata & L.F. Romero, (2012), “A Fast GIS-tool to Compute the Maximum Solar Energy on Very Large Terrains”, Procedia Computer Science, No. 9(0), PP. 364-372.
27
-Tian, J., D. Yu, B. Yu & S. Ma, (2013), “A fuzzy TOPSIS model via chi-square test for information source selection”, Knowledge-Based Systems, No. 37, PP. 515-527.
28
-Tiba, C., A.L.B. Candeias, N. Fraidenraich, E.M.d.S. Barbosa, P.B. de Carvalho Neto & J.B. de Melo Filho, (2010), “A GIS-based decision support tool for renewable energy management and planning in semi-arid rural environments of northeast of Brazil”, Renewable Energy, No. 35(12), PP. 2921-2932.
29
-Tsoutsos, T., N. Frantzeskaki & V. Gekas, (2005), “Environmental impacts from the solar energy technologie”, Energy Policy, No. 33(3), PP. 289-296.
30
-Yun-na, W., Y. Yi-sheng, F. Tian-tian, K. Li-na, L. Wei & F. Luo-jie, (2013), “Macro-site selection of wind/solar hybrid power station based on Ideal Matter-Element Model”, International Journal of Electrical Power & Energy Systems, No. 50, PP. 76-84.
31
-Zohoori, M., (2012), “Exploiting Renewable Energy Sources in Iran”, Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, No. 4(7), PP. 849-862.
32
ORIGINAL_ARTICLE
Extended Abstracts(چکیده های گسترده به زبان انگلیسی)
Iran is located on the world’s Sun Belt; therefore the required energy of many parts of the country can be generated through photovoltaic systems. Nowadays, with the increasing growth of energy consumption, the tendency to use renewable energy and specifically solar powers is rising. Within 2000 to 2007, world energy production increased 10.3 percent per capita (Department of Energy, Iran).This consumption increase in 2030 reaches over 48% and even 60% in 2000. However, disadvantages of fossil energy led international community to use new types of renewable energy. Among the renewable energy forms, solar energy tends to be the cleanest energy and considering potentials of the selected sites, is can be deemed economical, as well.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_7445_ababc57f73ae66e297adeea049014e8b.pdf
2017-04-21
329
387
301
Site selection
Solar Energy Frams
TOPSIS
Fuzzy TOPSIS
Sugeno-type Fuzzy
Sánchez-Lozano, J.M., J. Teruel-Solano, P.L. Soto-Elvira & M. Socorro García-Cascales, (2013), "Geographical Information Systems (GIS) and Multi-Criteria Decision Making (MCDM) methods for the evaluation of solar farms locations: Case study in south-eastern Spain", Renewable and Sustainable Energy Reviews, No. 24, PP. 544-556.
1
-Solangi, K.H., M.R. Islam, R. Saidur, N.A. Rahim & H. Fayaz, (2011), “A review on global solar energy policy”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, No. 15(4), PP. 2149-2163.
2
-Sun, Y.-w., A. Hof, R. Wang, J. Liu, Y.-j. Lin & D.-w. Yang, (2013), “GIS-based approach for potential analysis of solar PV generation at the regional scale: A case study of Fujian Province”, Energy Policy, No. 58, PP. 248-259.
3
-Tabik, S., A. Villegas, E.L. Zapata & L.F. Romero, (2012), “A Fast GIS-tool to Compute the Maximum Solar Energy on Very Large Terrains”, Procedia Computer Science, No. 9(0), PP. 364-372.
4
-Tian, J., D. Yu, B. Yu & S. Ma, (2013), “A fuzzy TOPSIS model via chi-square test for information source selection”, Knowledge-Based Systems, No. 37, PP. 515-527.
5
-Tiba, C., A.L.B. Candeias, N. Fraidenraich, E.M.d.S. Barbosa, P.B. de Carvalho Neto & J.B. de Melo Filho, (2010), “A GIS-based decision support tool for renewable energy management and planning in semi-arid rural environments of northeast of Brazil”, Renewable Energy, No. 35(12), PP. 2921-2932.
6
-Tsoutsos, T., N. Frantzeskaki & V. Gekas, (2005), “Environmental impacts from the solar energy technologie”, Energy Policy, No. 33(3), PP. 289-296.
7
-Yun-na, W., Y. Yi-sheng, F. Tian-tian, K. Li-na, L. Wei & F. Luo-jie, (2013), “Macro-site selection of wind/solar hybrid power station based on Ideal Matter-Element Model”, International Journal of Electrical Power & Energy Systems, No. 50, PP. 76-84.
8
-Zohoori, M., (2012), “Exploiting Renewable Energy Sources in Iran”, Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, No. 4(7), PP. 849-862.
9