نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیات علمی دانشگاه تبریز
2 دانشگاه تبریز
3 دانشجوی دکتری دانشگاه تبریز
چکیده
هدف این مطالعه اندازه بهینه کلانشهرهای ایران مبتنی بر حضور دولت به عنوان ارائه دهنده کالا و خدمات عمومی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روش تابع مازاد کل که از تفاوت بین درآمد کل قابل تصرف و تمام هزینه‌های کار و زندگی یک خانوار در نواحی شهرهای بزرگ تعریف می‌شود، اندازه بهینه کلانشهرهای ایران برآورد شده است. نتایج اندازه بهینه کلانشهرهای ایران نشان می‌دهد که جمیعت این شهرها، سال‌هاست از سطح بهینه خود عبور کرده است. همچنین، نسبت مازاد جمعیت در کلان شهرهای ایران نشان داده شده ان است که شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، دارای بیشترین مازاد جمعیت (63%) است. این نسبت برای سایر کلان‌شهرها کمتر از شهر تهران است؛ نسبت مازاد شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، بیشترین و برابر با 63% است. این نسبت برای سایر کلان‌شهرها کمتر از شهر تهران است؛ به طوری که به ترتیب برای مشهد 51%، کرج 40%، اصفهان 40%، شیراز 42%، تبریز 38%، قم 41%، اهواز 39%، کرمانشاه 38% و ارومیه 31% است. در بین این کلان‌شهرها بعد از شهر تهران، مشهد بیشترین مازاد و شهر ارومیه دارای کمترین نسبت مازاد در بین کلانشهرهای ایران است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
ECONOMIC MEASUREMENT OF OPTIMAL CITY SIZE BASED ON THE PRESENCE OF THE GOVERNMENT CASE STUDY: METROPOLISES OF IRAN
نویسندگان [English]
- Hossein Panahi 1
- Parviz Mohammadzadeh 2
- Yadollah Divsalar 3
1 Professor University of Tabriz
3 PhD Student University of Tabriz
چکیده [English]
The purpose of this study is to determine the optimal size of the metropolises of Iran during the years 2006-2015, by using the surplus function, based on the presence of the government as a provider of public goods and services. To do so, using the total surplus function approach which is defined by the difference between the total income and the total expenditure of the households working and living in the large cities, the optimal size of the metropolises of Iran is estimated. Findings of research show that the total benefits and total costs increase as population of cites increases. The coefficient of population in the household expenditure function is very close to the coefficient of population in total cost function, this means that the expenditure of household in the metropolises of Iran is increasing. The greater the coefficient of population in benefit cost function Than the coefficient of population in total cost function indicates that people living in cities benefit from urban interests, which is the same increase in income and do not participate in paying social costs and this has caused that the size of the metropolises of Iran exceed its optimum level.
کلیدواژه‌ها [English]
- "optimal size"
- "surplus function"
- s"ocial cost"
- "transportation"
- "metropolis of Iran"
)