Urban Planning
Gholamali Khammar; Sahar Azarian; somaye rahdarpoodine
Abstract
Sustainable development on a neighborhood scale means improving the quality of life in it and including all environmental, physical, cultural, social and economic features and components without creating obstacles for the next generation. In this regard, urban land use as the core of the planning system ...
Read More
Sustainable development on a neighborhood scale means improving the quality of life in it and including all environmental, physical, cultural, social and economic features and components without creating obstacles for the next generation. In this regard, urban land use as the core of the planning system has an important role in providing welfare services, access and meeting the needs and diverse needs of citizens at the neighborhood level, while land use is evenly distributed in urban areas. Do not cause the emergence of gaps and heterogeneity of stability in urban neighborhoods and naturally increase the dissatisfaction of a wide range of urban residents with the living environment and reduce their quality of life. Therefore, the purpose of this study is to investigate the effect of urban land use on the sustainability of urban neighborhoods in Zabol.For this purpose, the research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. Data collection was documented and analyzed by spatial analysis. The results show that there are inequalities between neighborhoods in terms of access to service use and the concentration and density of service uses is in areas 2 and 3. This has increased spatial and welfare inequalities between neighborhoods and this has reduced the quality of life in some neighborhoods. have given.
Urban Planning
Hamid Reza Rakhshaninasab; somaye rahdarpoodine; mojtaba solaymani
Abstract
مسکن ابتداییترین و حیاتیترین نیاز هر موجود زندهای در طبیعت، به معنا و مفهوم سرپناه است. مسکن در محلههای کمبرخوردار به دلیل خودرو بودن، نداشتن مجوز ساخت، استفاده ...
Read More
مسکن ابتداییترین و حیاتیترین نیاز هر موجود زندهای در طبیعت، به معنا و مفهوم سرپناه است. مسکن در محلههای کمبرخوردار به دلیل خودرو بودن، نداشتن مجوز ساخت، استفاده از مصالح ناپایدار و ریزدانگی از کمیت و کیفیت مناسبی برخوردار نمیباشد. همین امر زیستپذیری مسکن را با چالشهای اساسی روبرو میسازد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی زیستپذیری در قلمرو مسکن محلههای کمبرخوردار شهر زابل است. این پژوهش از نظر هدف «کاربردی» و به لحاظ ماهیت «توصیفی – تحلیلی» است. برای تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از میانگین شاخص، ANOVA و همبستگی چند متغییره در نرمافزار spss، جهت نمایش محلههای شهر زابل از لحاظ ابعاد زیستپذیری مسکن(اقتصادی، اجتماعی، کالبدی فضایی و زیستمحیطی) از دورنیابی به روش IDW و همچنین تکنیک چند معیاره EDAS استفاده شده است. نتایج میانگین شاخصهای پژوهش نشان میدهد مسکن محلههای کم برخوردار شهر زابل از نظر ابعاد زیستپذیری براساس رتبهبندی اکونومیست، در شرایط غیرقابل قبول قرار گرفته است. به طوری که بعد کالبدی با امتیاز 47.91 نامناسب ترین و بعد اجتماعی با امتیاز 56.55 مناسبترین می باشد. همچنین تحلیل رگرسیون در محلههای مورد بررسی نشان میدهد که بین ویژگیهای مسکن در ابعاد مختلف با زیستپذیری مسکن همبستگی بالایی وجود دارد به طوری که ضریب این همبستگی 673/0 است؛ در بین ابعاد نیز ضریب همبستگی ویژگیهای کالبدی مسکن با زیستپذیری با 561/0 بیشترین ضریب و بعد اجتماعی با 189/0 کمترین ضریب همبستگی را دارد. نتایج حاصل از وضعیت ابعاد مختلف زیستپذیری مسکن در پهنه محلههای کم-برخوردار شهر زابل براساس روش درونیابیIDW نشان میدهد که ناحیه 1 اکثر محلههای مورد بررسی را در خود جای داده است و از نظر سرانه کاربری های مسکونی، فضای سبز و شبکه معابر نسبت به نواحی دیگر شهر زابل با کمبودهای شدید روبرو است. در بعد فیزیکی و کالبدی محله معصوم آباد و در بعد اقتصادی محله قاسم آباد پایینترین امتیاز را دارا هستند.
