برنامه ریزی شهری
علیاکبر تقیپور؛ بنیامین حسنزاده باغی؛ پارسا احمدی دهرشید
چکیده
پیادهراهها مکانهایی هستند که به ارتقاء سلامت جسمی و روحی انسان و تحرک اجتماعی آنان، خلق فضاهای انسانی و هویت شهرها کمک میکند. اما زمانی این شرایط محقق میشود که پیادهراه براساس نیازها و توقعات شهروندان ساخته شود. بنابراین آگاهی مدیریت شهری از عواملی که اهمیت بالایی در پیادهراهها از نظر شهروندان دارد و همچنین بررسی ...
بیشتر
پیادهراهها مکانهایی هستند که به ارتقاء سلامت جسمی و روحی انسان و تحرک اجتماعی آنان، خلق فضاهای انسانی و هویت شهرها کمک میکند. اما زمانی این شرایط محقق میشود که پیادهراه براساس نیازها و توقعات شهروندان ساخته شود. بنابراین آگاهی مدیریت شهری از عواملی که اهمیت بالایی در پیادهراهها از نظر شهروندان دارد و همچنین بررسی میزان موفقیت پروژههای احداث پیادهراه در جهت رفع نواقص و مشکلات موجود در این فضاها ضروری است. در این پژوهش سعی شده با درنظرگرفتن مجموع کاملی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت پیادهراه و استفاده از روشی متفاوت با سایر پژوهشهای پیشین به ارزیابی این عوامل در دو فاز اجراء شده پیادهراه شهر رشت از دیدگاه شهروندان پرداخته شود تا علاوهبر یافتن بااهمیتترین عامل، دو فاز پیادهراه نیز با یکدیگر مقایسه شوند. روش پژوهش حاضر برمبنای هدف، کاربردی و برمبنای روش اجرا، توصیفی - تحلیلی است. براساس ادبیات پژوهش، چهار معیار (کالبدی - فضایی، دسترسی، اجتماعی - اقتصادی، خرد طراحی) و 22 شاخص انتخاب شدهاست. در گام بعدی، با توزیع 392 پرسشنامه در بین شهروندان بصورت نمونهگیری تصادفی ساده، با بکارگیری روش آنتروپیشانون، ضریب اهمیت معیارها و شاخصهای مطالعاتی و امتیاز وزندار آنها در دو فاز بدست آمد. نتایج نشان میدهد که در مجموع میزان رضایتمندی شهروندان از پیادهراه در حد متوسط است و معیار خرد طراحی و سه شاخص «طراحی مناسب برای معلولین و سالمندان»، «نورپردازی در شب» و «جانمایی مناسب سطل زباله، آبخوری و...» از اهمیت بالایی برخوردار هستند و بر کیفیت پیادهراه بیشترین تاثیر را میگذارند. این عوامل در فاز اول، رضایتمندی بیشتری در مقایسه با فاز دوم پیادهراه دارد. بطورکلی از نظر شهروندان، فاز اول پیادهراه با امتیاز نرمالایز (52/0) نسبت به فاز دوم (47/0) وضعیت مطلوبتری دارد. این نتایج میتواند در موفقیت مدیریت شهری در جهت احداث پیادهراههایی مطلوب موثر باشد. در صورتیکه به طراحی این فضاها بیشتر توجه شود.
برنامه ریزی شهری
محمدرضا پورمحمدی؛ رسول قربانی؛ علی اکبر تقی پور
چکیده
هدف اصلی این مطالعه بررسی مدلهای فضایی و روشهای متعارف برآورد مدلهای مکانی نظیر حداقل مربعات معمولی و رهیافت جدیدتر رگرسیون وزنی جغرافیایی میباشد. برای این منظور نقاط ضعف و قوت هر دو رهیافت رگرسیون وزنی جغرافیایی و حداقل مربعات معمولی با ارائه یک مثال ساده مورد توجه قرار گرفته و بر اساس چارچوب نظری هر دو روش، رهیافت ...
بیشتر
هدف اصلی این مطالعه بررسی مدلهای فضایی و روشهای متعارف برآورد مدلهای مکانی نظیر حداقل مربعات معمولی و رهیافت جدیدتر رگرسیون وزنی جغرافیایی میباشد. برای این منظور نقاط ضعف و قوت هر دو رهیافت رگرسیون وزنی جغرافیایی و حداقل مربعات معمولی با ارائه یک مثال ساده مورد توجه قرار گرفته و بر اساس چارچوب نظری هر دو روش، رهیافت مناسب برای برآورد مدلهای مکانی ارائه شده است. نتایج مقایسه این دو روش نشان میدهد که روش رگرسیون وزنی جغرافیایی در مقایسه با روشهای معمول و متعارف برآورد مدلهای مکانی به دلیل درنظر گرفتن تفاوتهای مکانی، وابستگی و ناهمسانی فضایی در بین مشاهدات، نتایج مطلوبتری را ارائه میدهد. علاوه بر این، معیارهای خوبی برازش مدل نیز دلالت بر مناسب بودن روش رگرسیون وزنی جغرافیایی میباشد