برنامه ریزی شهری
اکرم تفکری؛ حمیدرضا وارثی
چکیده
یکی از تغییرات عمده در ساختار فضایی شهرها که بعد از انقلاب صنعتی رخ داد ، ظهور مناطق کلانشهری بود که دارای الگوی خاص خود از نظر رشد شهری، نظام اسکان، اندازه شهر، ساختار فضایی بودند. امروزه این مناطق به الگوی غالب شهرنشینی بویژه در حوزه کشورهای جنوب محسوب میشوند. از میان مسائل کلیدی مرتبط با این مناطق نحوه استفاده از زمین و رشد فیزیکی ...
بیشتر
یکی از تغییرات عمده در ساختار فضایی شهرها که بعد از انقلاب صنعتی رخ داد ، ظهور مناطق کلانشهری بود که دارای الگوی خاص خود از نظر رشد شهری، نظام اسکان، اندازه شهر، ساختار فضایی بودند. امروزه این مناطق به الگوی غالب شهرنشینی بویژه در حوزه کشورهای جنوب محسوب میشوند. از میان مسائل کلیدی مرتبط با این مناطق نحوه استفاده از زمین و رشد فیزیکی شهرهای موجود در آن است. هدف مقاله حاضر تبیین الگوی رشد شهر دماوند به-عنوان یکی از شهرهای موجود در این منطقه با تأکید بر سیاستهای دولت در زمینه استفاده از زمین شهری است. تهران بهعنوان مرکز این منطقه تغییرات فیزیکی-اقتصادی و اجتماعی متنوعی را بعد از دوره مدرنیزاسیون در ایران تجربه کرد. بهویژه بعد از دهه 1350 که توسعه پیوسته تهران جای خود را به توسعه منفصل و پراکنده داد، چشمانداز اجتماعی–فضایی شهرهای پیرامون تهران مانند شهر دماوند نیز بهطور معناداری تغییر کرده است. براین اساس، هدف مقاله حاضر این است که نخست سیاستهای دولت را در زمینه استفاده از زمین در شهر دماوند تبیین میکند. سپس با استفاده از مدل سلولهای خودکار روند تغییرات در ساختار شهر دماوند در فاصله زمانی 1366-1396 تحلیل کند. در نهایت، مقاله حاضر تلاش میکند که و روندهای رشد فیزیکی شهر در دوره زمانی 1396-1410 شبیهسازی نماید. نتایج حاصل از این مقاله نشان داد که فرایندها و الگوهای فضایی-زمانی رشد شهرها در مناطق کلانشهری شرق تهران مانند شهر دماوند بازنمایی فضایی ساختارها و روابط اجتماعی-اقتصادی و سیاسی خود کلانشهر تهران است. همچنین، روند رشد و گسترش شهری در تهران و نواحی پیرامون در مقایسه دوره قبل از مدرنیزاسیون، از الگوهای رشد متفاوتی پیروی میکند. تبیین رشد فیزیکی شهرها در مناطق کلانشهری به برنامهریزان و مدیران شهری این امکان را میدهد که رشد فیزیکی شهر را بهنحو کارآمدی مدیریت کنند.
رسول ربانی خوراسگانی؛ حمیدرضا وارثی؛ محسن اخوان مهدوی
دوره 18، شماره 48 ، تیر 1393، ، صفحه 149-176
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش و جایگاه ICT به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در مدیریت شهری اصفهان میباشد. روش تحقیق این پژوهش، بر اساس هدف تحقیق از نوع کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری دادهها از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه شهروندان 20 تا 49 ساله ساکن در شهر اصفهان و برای حجم نمونه تعداد 384 نفر با استفاده از فرمول ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش و جایگاه ICT به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در مدیریت شهری اصفهان میباشد. روش تحقیق این پژوهش، بر اساس هدف تحقیق از نوع کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری دادهها از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه شهروندان 20 تا 49 ساله ساکن در شهر اصفهان و برای حجم نمونه تعداد 384 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردیدهاند. ضریب پایایی گویهها برای تمامی متغیرهای مستقل و وابسته تحقیق مقدار بالای 7/0 را نشان میدهند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که مشارکت الکترونیکی شهروندان بسیار پایین است. در مدل معادله ساختاری تأثیر هر سه عامل مزایای الکترونیکشدن، اعتماد الکترونیکی و سواد اطلاعاتی بر مشارکت الکترونیکی معنادار بودند. در این میان ضریب تأثیر مزایای الکترونیک شدن منفی و ضعیف و ضریب دو عامل دیگر مثبت و متوسط بودند. سواد اطلاعاتی با 57 درصد بیشترین تأثیر را بر مشارکت الکترونیکی داشت. کلیه شاخصهای کلی و جزئی مدل در سطح قابل قبول قرار داشتند؛ لذا دادههای جمعآوری شده تا حد زیادی مدل نظری تدوین شده را حمایت کردند. در مجموع نقش ICT بر مشارکت شهروندان با توجه به پیشبینی 48 درصدی مشارکت الکترونیکی و تبیین 23 درصد واریانس متغیر وابسته توسط عوامل مورد استفاده در تحقیق مناسب بوده است؛ اما جایگاه ICT در امر مشارکت شهروندان در مدیریت شهری و در قالب مشارکت الکترونیکی وضعیت مناسبی را نشان نمیدهد.
حمیدرضا وارثی؛ هوشنگ سرور؛ امید مبارکی؛ مهدی عبدالله زاده
دوره 16، شماره 40 ، شهریور 1391، ، صفحه 175-199
چکیده
اکوتوریسم یکی از انواع توریسم طبیعت مبنا است. که بر تعامل با محیط طبیعی تقریباً بکر برای حفاظت و آموزش تأکید دارد. در واقع اکوتوریسم گرایش نوین در صنعت جهانگردی است. چشماندازها و مناظر زیبای طبیعت از کانونها و جاذبههای توریستپذیر این نوع از گردشگری است.
براساس برآوردهای موجود کشور ایران، از نظر پتانسیلهای گردشگری طبیعی ...
بیشتر
اکوتوریسم یکی از انواع توریسم طبیعت مبنا است. که بر تعامل با محیط طبیعی تقریباً بکر برای حفاظت و آموزش تأکید دارد. در واقع اکوتوریسم گرایش نوین در صنعت جهانگردی است. چشماندازها و مناظر زیبای طبیعت از کانونها و جاذبههای توریستپذیر این نوع از گردشگری است.
براساس برآوردهای موجود کشور ایران، از نظر پتانسیلهای گردشگری طبیعی (اکوتوریسم) و تاریخی جزء ده کشور اول دنیا، و از نظر تنوع گردشگری جزو 5 کشور اول جهان و از نظر تنوع صنایع دستی جزو 2 کشور اول جهان محسوب میشود. استان اردبیل هم به عنوان یکی از مناطقی است که دارای جاذبههای گردشگری طبیعی است. این استان دارای چشماندازهای بدیع، دشتها، دریاچهها، تالابها، آبشارهای فراوان، چشمههای معدنی، مراکز آب درمانی، کوهستانها، زیستگاهها و شکارگاههای حیات وحش بوده، و به عنوان یکی از مناطق اکوتوریستی کشور مطرح است.
هدف این تحقیق ارزیابی توانهای اکوتوریستی استان اردبیل با استفاده از مدل بررسی SWOT میباشد و روش آن توصیفی، اسنادی و بر اساس تحلیل محتوا میباشد. یافتههای تحقیق از بررسی قابلیت های این استان در زمینه صنعت اکوتوریسم حاکی از این واقعیت میباشد که این استان ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قطبهای جامع گردشگری طبیعی کشور را دارا میباشد و در این استان ضرورت توسعه گردشگری با محوریت اکوتوریسم به منظور شکلدهی به توسعه پایدار درونزا به شدت احساس میشود.
