ژئومورفولوژی
دکتر شهرام روستایی؛ داود مختاری؛ کریستینه جانانه
چکیده
ناپایداریهای دامنهای از مشخصترین نوع مخاطرات زمین ریخت شناسی محسوب می شوند که با دخالت های انسانی تشدید می گردند و بیشتر تاسیسات انسانی، به ویژه جادههای کوهستانی را مورد تهدید قرار می دهند، و به این ترتیب هزینههای سنگینی را به دولت و ساکنین محلی تحمیل می کنند. بنابراین ارزیابی کمی پتانسیل وقوع ناپایداریها در مناطقی که به ...
بیشتر
ناپایداریهای دامنهای از مشخصترین نوع مخاطرات زمین ریخت شناسی محسوب می شوند که با دخالت های انسانی تشدید می گردند و بیشتر تاسیسات انسانی، به ویژه جادههای کوهستانی را مورد تهدید قرار می دهند، و به این ترتیب هزینههای سنگینی را به دولت و ساکنین محلی تحمیل می کنند. بنابراین ارزیابی کمی پتانسیل وقوع ناپایداریها در مناطقی که به لحاظ وضعیت جغرافیایی و ساخت وسازهای انسانی مستعد وقوع ناپایداریها هستند ضروری می باشد. منطقه مورد مطالعه بزرگراه در حال احداث تهران- شمال می باشد که به دلیل جغرافیای خاص همیشه در معرض انواع ناپایداری ها قرار دارد.در این مطالعه از روش رگرسیون لجستیک برای تحلیل کمی ناپایداریها در دامنه های مشرف بر اتوبان در حال احداث تهران- شمال (حد فاصل تهران- سولقان) استفاده شده است. جهت بررسی پتانسیل وقوع حرکات دامنهای لایه های جداگانه 14 فاکتور موثر در وقوع ناپایداریها (شامل طبقات ارتفاعی، شیب، جهت شیب، زمین شناسی، کاربری اراضی، بارش، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، فاصله از جاده، پوشش گیاهی، اقلیم، LS، SPI و TWI) در محیط GIS تهیه شدند، سپس با لایه پراکنش ناپایداریهای موجود انطباق داده شدند و تراکم آنها در واحد سطح محاسبه شد. در ادامه با استفاده از نرمافزار Terrset مدل رگرسیون لجستیک انجام شد. درنهایت میتوان گفت مدل آماری رگرسیون لجستیک مدلی مناسب جهت پهنهبندی احتمال وقوع ناپایداریها در منطقه مورد مطالعه در کنار خطوط ارتباطی است. به عنوان نتیجه گیری نهایی میتوان گفت علاوه بر عوامل طبیعی، عوامل انسانی خصوصا جادهسازی غیراصولی می تواند نقش مهمی در وقوع ناپایداریهای دامنههای مشرف بر جاده داشته باشد، برای کاهش نسبی خطرات و افزایش میزان پایداری دامنهها لازم است تا حد ممکن از تغییر اکوسیستم و کاربری اراضی اجتناب نمود، و همچنین هرگونه سیاستگذاری به منظور احداث سازهها متناسب با شرایط ژئومورفولوژیکی و زمینشناسی منطقه صورت پذیرد.
ژئومورفولوژی
شهرام روستایی؛ کریستینه جانانه
دوره 23، شماره 70 ، اسفند 1398، ، صفحه 169-188
چکیده
زمین لغزشها و ناپایداریهای دامنه از جمله مخاطرات طبیعی مهمی هستند که همه ساله موجب خسارتهای جانی و مالی و از دست رفتن منابع اقتصادی میشوند. این مخاطرات بیشتر در شیبهای طبیعی یا تغییر یافته به دست انسان اتفاق میافتد. پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش از جمله روشهایی است که با استفاده از آن میتوان ...
بیشتر
زمین لغزشها و ناپایداریهای دامنه از جمله مخاطرات طبیعی مهمی هستند که همه ساله موجب خسارتهای جانی و مالی و از دست رفتن منابع اقتصادی میشوند. این مخاطرات بیشتر در شیبهای طبیعی یا تغییر یافته به دست انسان اتفاق میافتد. پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش از جمله روشهایی است که با استفاده از آن میتوان مناطقی را که در معرض خطر وقوع زمین لغزش هستند تعیین کرد و با استفاده از نقشههای پهنه بندی شده جهت تقلیل خسارات ناشی از آن برنامه ریزی و مدیریت انجام داد. در این تحقیق به بررسی پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش در حوضه آبریز بالقلو چای پرداخته شده است. در این تحقیق ابتدا عوامل مهم هشت گانه شیب، جهت شیب، زمین شناسی، خاک، اقلیم، فاصله از جاده، فاصله از رودخانه و کاربری اراضی تشخیص داده شدند. مواد و روش مورد استفاده در این تحقیق سلسله مراتبی فازی در محیط GIS میباشد به این صورت که پس از تهیه لایههای اطلاعاتی با استفاده از پارامترهای فوق و وزن دهی به آنها در محیط GIS نقشه پتانسیل خطر با روش سلسله مراتبی (AHP) تهیه شد و طبقه بندی با روش فازی در محیط GISانجام شد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که بیشترین درصد در سطح حوضه به ترتیب مربوط به پتانسیل پایین (32.21%) و کمترین درصد مربوط به پتانسیل بسیار بالا (13.5%) میباشد. مناطق با پتانسیل بسیار بالا و بالا برای وقوع زمین لغزش با مساحت 327.39 کیلومتر مربع در شمال غرب و قسمتهای کوچکی در جنوب و شرق حوضه واقع شدهاند و پتانسیل بسیار پایین و پایین با مساحت 504.06 بیشتر قسمتهای میانی تا شمال شرق و جنوب حوضه را در بر میگیرند.