برنامه ریزی شهری
اکبر اصغری زمانی؛ حسین کریم زاده؛ عذرا فضائلی کلوانق
چکیده
رشد شهرها و افزایش جمعیت آن در دهههای اخیر، زمین شهری را به کالایی ارزشمند از جهت اقتصادی و کمیاب تبدیل کرده است. این روند رو به رشد، موجب تقویت هرچه بیشتر نظریه استفاده از زمین در جهت منافع عمومی شهروندان شده و نقش برنامهریزی کاربری اراضی را پررنگتر کرده است.با این وجود گسترش مناسبات سرمایهداری در شهرها، اقتصاد ...
بیشتر
رشد شهرها و افزایش جمعیت آن در دهههای اخیر، زمین شهری را به کالایی ارزشمند از جهت اقتصادی و کمیاب تبدیل کرده است. این روند رو به رشد، موجب تقویت هرچه بیشتر نظریه استفاده از زمین در جهت منافع عمومی شهروندان شده و نقش برنامهریزی کاربری اراضی را پررنگتر کرده است.با این وجود گسترش مناسبات سرمایهداری در شهرها، اقتصاد زمین و اضافه ارزش ناشی از آن را که به دلیل محدودیت عرضه و افزایش تقاضا ایجاد میشود به وسیلهای برای کسب سود اقتصادی تبدیل کرده؛ به گونهای که این ارزش مازاد، شهروندان را ترغیب میکند که کاربری زمین خویش را حتی به شکل غیرقانونی تغییر داده و کاربریهایی با سودآوری متناسب با این ارزش را جایگزین کنند. این تغییر، مغایرتهای کاربری-کارکردی در طرحهای تفصیلی را موجب شده و سبب ایجاد نابسامانی در شهرها می شود که منطقه یک شهر تبریز نیز از این امر مستثنی نیست. این پژوهش براساس هدف در گروه تحقیقات کاربردی قرار میگیرد و به لحاظ ماهیت و گردآوری دادهها توصیفی- تحلیلی محسوب می شود.قیمت زمین برای دو دوره 1390- 1385 و 1394-1390 و تغییرات کاربری در منطقه از طریق برداشت میدانی جمعآوری و برای تعیین رابطه بین قیمت و میزان تغییرات از ضریب همبستگی پیرسون؛ جهت تحلیل پراکندگی و تمرکز تغییرات در ارتباط با محدوده های قیمتی از مدل تحلیل لکههای داغ و در رابطه با شبکه ارتباطی از تابع کرنل و دستور بافر در محیط GIS استفاده گردیده است.نتیجه ضریب پیرسون برای دوره اول برابر 840. و دوره دوم، 0853 می باشد که بیانگر وجود همبستگی مثبت و بالا بین دو متغیر قیمت و میزان تغییرات است. بیشترین تغییرات صورت گرفته نیز در محلههای با قیمت زمین بیشتر می باشد.همچنین 96.7 درصد از کل مغایرتها در فاصله صد متری شبکه معابر بوده که از این مقدار نیز 52.6درصد در فاصله 25 متری راههای اصلی قرار دارد.