علیرضا انتظاری؛ حمزه احمدی؛ مختار کرمی؛ طالب احمدی
چکیده
یکی از کاربردهای اقلیم در برنامهریزی محیطی شناخت پتانسیلهای بیوکلیمایی مناطق مختلف است. در این تحقیق، شرایط زیست اقلیمی شهر اسلامآباد غرب براساس دادههای اقلیمی در مقیاس ماهانه براساس شاخصهای زیستقلیمی، بیکر، ترجونگ، فشار عصبی، سوز باد و اولگی ارزیابی شد، نیازهای گرمایشی و سرمایشی شهر اسلامآباد غرب نیز با استفاده ...
بیشتر
یکی از کاربردهای اقلیم در برنامهریزی محیطی شناخت پتانسیلهای بیوکلیمایی مناطق مختلف است. در این تحقیق، شرایط زیست اقلیمی شهر اسلامآباد غرب براساس دادههای اقلیمی در مقیاس ماهانه براساس شاخصهای زیستقلیمی، بیکر، ترجونگ، فشار عصبی، سوز باد و اولگی ارزیابی شد، نیازهای گرمایشی و سرمایشی شهر اسلامآباد غرب نیز با استفاده از دادههای دمای روزانه و روش درجه روزهای فعال (GDD) در آستانههای دمایی مختلف مشخص گردید. نتایج نشان میدهد که، ماههای فروردین، اردیبهشت، مهر و آبان دارای بیوکلیمای آسایشی و ماههای آذر، دی، بهمن و اسفند بهدلیل تنش سرما و ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور نیز بهعلت تنش گرما خارج از محدوده آسایش هستند. نتایج شاخصهای ترجونگ، اولگی و سوز باد با شرایط اقلیمی منطقه همخوانی بیشتری دارند. براساس آستانه 10 درجه سانتیگراد پتانسیل گرمایی منطقه مورد مطالعه از اواسط خرداد تا اواخر شهریور ماه به بالاترین سطح میرسد، با توجه به پتانسیل گرمایی در این بازه زمانی بیوکلیمای انسانی خارج از محدوده آسایش قرار دارد، برای تعدیل دمای محیط نیاز سرمایشی ضروری میباشد. با توجه به واقع شدن منطقه در اقلیم نیمه سرد وجود 207 درجه روز سرمایش و 2273 درجه روز گرمایش لزوم برنامهیزی جهت طراحی اقلیمی که به کاهش مصرف انرژی منتهی گردد را بیش از پیش ایجاب میکند. بالاترین میزان انحراف از شرایط بهینه حرارتی از آبان تا دی ماه رخ مـیدهد، که استفاده از نیاز گرمایش برای تـعدیل دمای محیط را ضروری میسازد. نتایج این دستاوردها در بهینهسازی مصرف انرژی همچنین مدیریت سیستمهای گرمایشی و سرمایشی در مناطق مسکونی حائز اهمیت است.