سیده خدیجه رضاطبع؛ رحیم حیدری چیانه
دوره 18، شماره 47 ، فروردین 1393، ، صفحه 71-108
چکیده
حمل و نقل یکی از مهمترین بخشهای زیربنایی شهرها بوده از اینرو برنامهریزی مناسب برای آن، پایه اولیه موجودیت و تبیین روابـط متقابل فضایی شـهرها را ممکن مـیسازد. ضعف مدیریت و عدم وجود برنامههای یکپارچه سبب بروز چالشهایی در بهرهبرداری از قابلیتهای کنونی سیستم حمل و نقل شهری شده است. دادههای مورد نیاز تحقیق، ...
بیشتر
حمل و نقل یکی از مهمترین بخشهای زیربنایی شهرها بوده از اینرو برنامهریزی مناسب برای آن، پایه اولیه موجودیت و تبیین روابـط متقابل فضایی شـهرها را ممکن مـیسازد. ضعف مدیریت و عدم وجود برنامههای یکپارچه سبب بروز چالشهایی در بهرهبرداری از قابلیتهای کنونی سیستم حمل و نقل شهری شده است. دادههای مورد نیاز تحقیق، با استفاده از متدولوژی CDS از طریق منابع کتابخانهای و با نظرسنجی یک سوم از مسئولان بخش حمل و نقل با روش نمونهگیری تصادفی ساده در کلانشهر رشت جمعآوری گردید. برای روایی و اعتبار پرسشنامه از آزمون کرونباخ و برای تدوین استراتژیها از ماتریس SWOT، SPACE و برای اولویتبندی راهبردها از روش QSPM و ANP استفاده شد. نتایج حاصل از ماتریس SWOT دارای نمرههای ارزیابی 23/2 و 87/2 میباشد از اینرو موقعیت حمل و نقل شهری رشت در موقعیت تدافعی قرار گرفته و برای برنامهریزی آن راهبرد تدافعی را باید برگزید همچنین نتایج ارزیابی SPACE مشابه یافتههای ماتریس سوات است. محورهای اصلی برنامهریزی مذکور بر اساس ارتقای مدیریت و برنامههای سازمانی، تأمین بودجه مالی، بهکارگیری نیروی انسانی متخصص، ارتقای زیرساخت فنی- ارتباطی و شاخصهای حقوقی و فرهنگی اولویتبندی گردید و سپس بر اساس تحلیل و ارزیابی معیارها و زیرمعیارها در قالب شاخصهای محیطی و ساختاری، شش گزینه پیشنهادی مطرح گردید که در این میان استراتژیهای موثر به ترتیب اهمیت، ارتقای مدیریت و برنامههای سازمانی با 95/30 درصد، تأمین مالی با 32/22 درصد و بهکارگیری نیروهای چند تخصصی با 94/14 درصد، ارتقای زیرساختهای فنی- ارتباطی با 70/12 درصد، ارتقای فرهنگی با 01/10 درصد و ارتقای حقوقی با 97/8 درصد میباشد.
