برنامه ریزی شهری
ندا سهرابی؛ حسن سجادزاده؛ امیربهادر ثمری
چکیده
کیفیت محیطی بخشی از رضایتمندی انسانها از محیط را تشکیل میدهد. با این که رویکرد پیادهمداری در طراحی فضاهای شهری نقش مهمی در ارتقاء کیفیتمحیطی ایفاء میکند، اما رویکردهای یکسان و بدون توجه به ماهیت فضایی، پتانسیلها و ظرفیتهای محیطی در احداث پیادهراههای شهری نه تنها موجبات ارتقاء کیفیتمحیطی و رضایتمندی را به دنبال ...
بیشتر
کیفیت محیطی بخشی از رضایتمندی انسانها از محیط را تشکیل میدهد. با این که رویکرد پیادهمداری در طراحی فضاهای شهری نقش مهمی در ارتقاء کیفیتمحیطی ایفاء میکند، اما رویکردهای یکسان و بدون توجه به ماهیت فضایی، پتانسیلها و ظرفیتهای محیطی در احداث پیادهراههای شهری نه تنها موجبات ارتقاء کیفیتمحیطی و رضایتمندی را به دنبال نخواهد داشت، بلکه موجب تنزل کیفیت اجتماعی و اقتصادی فضاهای شهری میشود. هدف از این پژوهش ارزیابی مؤلفههای کیفیت محیطی در پیادهراه بوعلی و اکباتان شهر همدان از منظر کاربران در راستای پاسخگویی به نیازهای شهروندان و رضایتمندی کاربران میباشد. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام توصیفی- تحلیلی است. شاخصها و معیارهای مورد سنجش در ارتباط با کیفیت محیطی با مروری بر متون معتبر علمی، استخراج شده و سپس به وسیله پرسشنامه اقدام به گردآوری نظرات شهروندان و شاغلان شد. جامعه آماری در این تحقیق نامحدود بوده که با استفاده از روش بررسی جامعه نامحدود، حجم نمونه در این تحقیق 200 نفر انتخاب گردید. جهت اعتبار پایایی از آلفای کرونباخ و سنجش روایی از شاخص KMO و آزمون کرویت بارتلت استفاده شده است. برای تحلیل آماری دادهها از تحلیل عاملی اکتشافی و به منظور مقایسه دو پیادهراه بوعلی و اکباتان شهر همدان از آزمون تی دو نمونهای مستقل در نرمافزار SPSS استفاده شده است. یافتههای حاصل از تحلیل عامل اکتشافی نشان میدهد عامل «حضورپذیری»، «پاسخدهندگی محیط»، «تنوع فعالیت فرهنگی و اجتماعی»، «آسایش و امنیت» و «سهولت تردد و دسترسی» به ترتیب بالاترین سهم را در تببین کیفیت محیط میگذارد. همچنین نتایج مقایسه عوامل کیفیتمحیطی نشان میدهد که پیادهراه بوعلی در عامل حضورپذیری، پاسخدهندگی محیط، تنوع فعالیت فرهنگی- اجتماعی در وضعیت مناسبتری قرار گرفته است.
