مهری اذانی؛ اسفندیار کهزادی؛ علیرضا رحیمی؛ رسول بابانسب
دوره 18، شماره 50 ، بهمن 1393، ، صفحه 1-28
چکیده
امکان بهرهبرداری بهینه و برابر از امکانات و مزایای یک زندگی شهری، از حقوق انکارناپذیر کلیه شهروندان و ساکنان یک شهر محسوب میشود. ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان بخشی از افراد جامعه هستند که باید نیازهای آنها بدون توجه به وضعیت سلامت جسمانی آنها برآورده شود؛ لذا مناسبسازی انواع فضاها و کاربـریهای شـهری جهت استفاده ...
بیشتر
امکان بهرهبرداری بهینه و برابر از امکانات و مزایای یک زندگی شهری، از حقوق انکارناپذیر کلیه شهروندان و ساکنان یک شهر محسوب میشود. ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان بخشی از افراد جامعه هستند که باید نیازهای آنها بدون توجه به وضعیت سلامت جسمانی آنها برآورده شود؛ لذا مناسبسازی انواع فضاها و کاربـریهای شـهری جهت استفاده افـراد معلول بسیار حائز اهمیت میباشد. در این پژوهش، با انتخاب 10 درصد جامعه معلولان شهر دوگنبدان و نظر سنجی از آنها و همچنین پیمایش میدانی و بهرهگیری از 6 معیار و 46 زیر معیار به ارزیابی میزان تناسب انواع فضاها و کاربریهای شهری مناطق مختلف شهر دوگنبدان با نیازهای معلولان بر اساس ضوابط و استانداردهای مدون پرداخته شده است. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری همچون الگوریتم TOPSIS و آزمون T-test و به کمک نرمافزار SPSS صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که در زمینه رعایت معیارهای طراحی و برنامهریزی شهری برای معلولان در سطح شهر دوگنبدان اقدامات مناسب و کافی صورت نگرفته است و هیچکدام از فضاها و کاربریهای مورد سنجش در شهر دوگنبدان از لحاظ مناسبسازی برای معلولان وضعیت مناسبی ندارند که در بین فضاهای مختلف، پارکها و فضای سبز، فضاهای آموزشی، کتابخانهها، سالنهای ورزشی و معابر و در بین مناطق شهری، منطقه 5 و 4 بدترین وضعیت را دارند. در این راستا، با رتبهبندی مناطق شهری با استفاده از معیارهای مورد بررسی، اولویت هر منطقه شهری جهت مناسبسازی در هر معیار تعیین شده است
