امروزه استفاده از شاخصهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی میتواند معیاری مناسب برای تعیین جایگاه روستا و رفع مشکلات و نارساییهای جهت نیل به رفاه اقتصادی و سلامتی اجتماعی باشد. هدف این تحقیق بررسی توسعهیافتگی سکونتگاههای روستایی بخش اصلاندوز شهرستان پارسآباد میباشد. تعداد سکونتگاهها 118 مورد و تعداد شاخص ...
بیشتر
امروزه استفاده از شاخصهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی میتواند معیاری مناسب برای تعیین جایگاه روستا و رفع مشکلات و نارساییهای جهت نیل به رفاه اقتصادی و سلامتی اجتماعی باشد. هدف این تحقیق بررسی توسعهیافتگی سکونتگاههای روستایی بخش اصلاندوز شهرستان پارسآباد میباشد. تعداد سکونتگاهها 118 مورد و تعداد شاخص 27 مورد اشند. این تحقیق از نوع توصیفی بود. جهت رتبهبندی سکونتگاههای بخش از روشTOPSIS استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اساس میزان محاسبه شده، حداقل 083/0 برای قشلاق گدایلو و حداکثر 67/0 برای شهر اصلاندوز میباشد و میانگین آن برابر 16/0 است. دامنه نوسان سطح توسعهیافتگی سکونتگاههای بخش 58/0 برآورد شده است. همچنین 13 سکونتگاه در حال توسعه و 103 سکونتگاه توسعهنیافته میباشند. تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگینهای های سطوح توسعه وجود دارد.
