@article { author = {hami, Ahmad}, title = {The relationship between landscape planting patterns and perceived safety in urban parks in Tabriz, Iran}, journal = {Journal of Geography and Planning}, volume = {22}, number = {65}, pages = {101-116}, year = {2018}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-8078}, eissn = {2717-3534}, doi = {}, abstract = {The relationship between plants and perceived safety in residential areas has been argued by landscape researchers, but there is inadequate or no relevant literature available on the effect of plants in urban parks’ safety. Therefore, a photo-questionnaire survey was conducted among urban park users in Tabriz, Iran to gauge the perceived safety of landscape scene with diverse types of texture to discover its effectiveness, especially in relation to the content of the scene. The survey was composed of 296 participants in November, 2012. The result suggested that landscape scene with vast aspect and physical access was perceived safer than the scene with crowded plants and blocked view. The findings demonstrated that a scene without lawn and water is perceived to be less safe than a scene with lawn and features of water. Moreover, landscape scene with more plant species was unsafe as compared to a scene with fewer plant species. This study proved that a landscape designed with ground cover such as lawn, grass and water feature implies increment of perceived safety in urban parks. Likewise, landscape designers should avoid crowded planting in areas, which obstructs visibility in urban parks and reduces perceived safety}, keywords = {Urban parks,landscape content and perceived safety Main reference,landscape scene,landscape safety}, title_fa = {ارتباط بین الگوهای کاشت گیاهان وادراک امنیت در پارکهای شهری ( مطالعه موردی تبریز، ایران)}, abstract_fa = {مدتهاست که ارتباط بین الگوهای کاشت گیاهان وادراک امنیت در مناطق مسکونی در بین طراحان منظر مورد بحث واقع  شده است  واین درحالی است که اثر گیاهان در امنیت پارک­های شهری ،یا بطور جدی و کافی مورد بررسی علمی قرار نگرفته و یا تحقیقات انجام شده در این زمینه در دسترس نمی باشد.  بنابراین، یک مطالعه میدانی با استفاده از پرسشنامه حاوی تصاویر الگوهای مختلف کاشت ،در پارک­های شهری برای سنجش احساس امنیت استفاده کنندگان در گیاهکاریهای با زمینه متفاوت در بین 296 شرکت کننده در پارک­های شهری تبریز در سال 1391 انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که الگوهای کاشت با تراکم متوسط و دارای دسترسی فیزیکی مناسب امن تر از الگوهای کاشت پر تراکم با دید بصری مسدود شده می­باشند. هم چنین نتایج تحقیق نشان داد که کاشت­های بدون چمن و مناظر آب ،احساس امنیت کمتری نسبت به گیاه کاریهای همراه با چمن و مناظر آب به بینندگان القا می کنند. علاوه بر این، گیاهکاری حاوی تنوع زیاد گونه ها در مقایسه با مناظر دارای تنوع گونه ای کمتر در پارک­ها ناامن تراحساس شدند.این مطالعه اثبات کرد که عناصر فضای سبز پارک­ها شامل چمن، گیاهان پوششی سبز، و مناظر آب باعث افزایش احساس امنیت در پارک­ها می شوند. (همچنین طراحان و معماران منظر لازم است از طراحی مناظر با گیاهان با تراکم بالا دوری کنند که این کار باعث مسدود شدن دید و در نتیجه کاهش احساس امنیت در پارک می­شود. همچنین از کاشت گیاهان کوتاه قد از قبیل درختچه ها با تاج پایین در فاصله بین درختان جلوگیری شود.) نتایج این تحقیق کاربرد تئوری "فعالیت روتین" را در مناظر پارک­های شهری در تبریز را گسترش می­دهد جایی که شرایط کاشت گیاهان بایستی طوری باشد که باعث افزایش نیروی کنترل اجتماعی در راستای جلوگیری از وقوع رفتارهای ناهنجار اجتماعی باشد.    }, keywords_fa = {پارک‌های شهری,زمینه منظره سازی,ادراک امنیت}, url = {https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_8248.html}, eprint = {https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_8248_6ffa78368c0f25035cb74f865b5a5a3a.pdf} }