ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل انتقادی بر عملکرد بازیگران شهری در تولید متن سکونتگاههای مسالهدار شهری(مورد پژوهی: محله اسلام آباد شهر زنجان)
سکونتگاههای مسالهدار به عنوان چالشی جدی فراروی کشورها، تجربه عینی روابط پنهان قدرت بازیگران خود بوده که سهم هریک از آنها در تولید این فضاها متفاوت بوده است. محله اسلام آباد شهر زنجان به دلیل موقعیت خاص و ویژگیهای منحصربه فرد خود در فرآیند تکوین شهر، جولانگاه بازیگران مختلف بوده است. از اینرو هدف پژوهش حاضر، تبیین اثرات عملکرد بازیگران در تولید متن سکونتگاههای مسالهدار شهری با رویکرد حقبه شهر و تحلیل انتقادی میباشد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت کیفی و از نظر نوع کاربردی است. جهت تبیین متن/فضا در سکونتگاههای مسالهدار ترکیبی از روش کیفی-کمی استفاده شد. متغیرهای اصلی پژوهش در ارتباط مستقیم با ساکنان جمع آوری شده و سپس به روش تکنیک دلفی توسط 50 کارشناس منتخب انتخاب و تکمیل گردید. بررسی تاثیرات شاخصها از آزمون تی تکنمونهای در محیط نرم افزار Spss صورت گرفته و جهت پیوند قدرت و ایدئولوژی بازیگران در تولید متن/فضا سکونتگاههای مسالهدار از نرم افزار Mactor استفاده شد. یافتهها نشان داد که تجربه زندگی ساکنان از نظر کارشناسان در قالب مفاهیمی چون فقر، نادیده گرفته شدن، عقب ماندگی، نیروهای نامرئی، تعارض منافع، ابهام در سرنوشت، فاصله ادعا و عمل، فاصله میان ما و آنان، دوگانگی و تضاد و منافع شخصی نهخیر مشترک معنا یافته است. مفاهیمی که نهادینهشدن ایدئولوژیهای مسلط و عدم آگاهی و ضعف اقتصادی ساکنین این سکونتگاهها و تقابل راهبردهای فضایی دولت/مدیریت شهری در برابر تاکتیکهای فضایی مردم را نمایش میدهند. نقش مدیریت میانی به عنوان حلقه اتصال میان مدیریت دولتی و مدیریت محلی در تولید متن/فضا سکونتگاههای مسالهدار چشمگیر بوده است. رمزگشایی معنای پنهان درپس معنای ظاهری با شناخت حقوق کاربران این سکونتگاهها میتواند شرایط تسلط بازیگران اصلی را در قالب خود-ادارهگری و خود-مدیریتی در سطوح مختلف افزایش دهد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12449_73f150e0135c0112e2a084edfaca5616.pdf
2022-01-21
1
20
10.22034/gp.2021.42611.2732
تحلیل انتقادی
بازیگران شهری
تولید متن
سکونتگاههای مسالهدار
شهر زنجان
محله اسلام آباد
محسن
احدنژاد روشتی
ahadnejad@znu.ac.ir
1
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان
LEAD_AUTHOR
محمد تقی
حیدری
mt.heydari@znu.ac.ir
2
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان
AUTHOR
سعید
نجفی
najafysaied@gmail.com
3
دانشجوی دکتری تخصصی جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان
AUTHOR
آقاگلزاده، فردوس(1385). تحلیل گفتمان انتقادی: تکوین تحلیل گفتمان در زبانشناسی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
1
ابراهیم پور، مجید(1393). جهان های ممکن: هانری لهفور و حق به شهر. انسان شناسی و فرهنگ.
2
اطهاری، کمال(1390). بررسی آراء هنری لهفور: حق به شهر. http://www.isa.org.ir.
3
بهرام پور، شعبان علی(1379). مقدمه تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها.
4
جوان، جعفر؛ دلیل، سعید و سلمانی مقدم، محمد(1392). دیالکتیک فضا از منظر لوفور. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم، شماره دوازدهم، تابستان، صص17-1.
5
رابرت نیوویرث(بی تا). شهرهای در سایه(میلیاردها محله حاشیه نشین در دنیای جدید شهری). ترجمه: احمدپوراحمد، ابوالفضل مشکینی، ژیلا سجادی(1389). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
6
رفیعیان، مجتبی و جهانزاد، نریمان(1394). دگرگونی اندیشه در نظریه برنامه ریزی. تهران: انتشارات آرمانشهر.
7
رفیعیان، مجتبی و کیانفر، آیدا(1398). فهم فضاهای خاکستری شهری: جایگاه قدرت در مناسبات تولید سکونتگاه های غیررسمی شهری(مورد: شهرک رضویه تهران). نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، دوره 24، شماره 1، بهار، صص5-16.
8
رهبری، لادن و شارع پور، محمود(1393). جنسیت و حق به شهر: آزمون نظریه لهفور در تهران. مجله جامعه شناسی ایران، 14 (1)، صص116-141.
9
سلیمانی، محمد؛ مشکینی، ابوالفضل؛ شیخی، محمد و امیرحاجلو، الهام(1398). تحلیل آثار سیاست های جهانی بر غیررسمی شدن فضای شهری(مطالعه موردی: کشورهای جنوب). پژوهش های جغرافیای انسانی، دوره 51، شماره 3، پاییز، صص 550-531.
10
شهرداری زنجان(1395). آمارنامه شهر زنجان. Zanjan.ir
11
فرکلاف، نورمن(1379). تحلیل گفتمان انتقادی. ترجمه : پیران و همکاران. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها.
12
یارمحمدی، لطف الله(1383). گفتمان شناسی رایج و انتقادی. تهران: هرمس.
13
Amado, M. P., Ramalhete, I., Amado, A. R., & Freitas, J. C. (2016). Regeneration of informal areas: An integrated approach. Cities, 58, 59-69.
14
Badmos, O. S., Callo-Concha, D., Agbola, B., Rienow, A., Badmos, B., Greve, K., & Jürgens, C. (2020). Determinants of residential location choices by slum dwellers in Lagos megacity. Cities, 98, 102589.
15
Devi, P. P., Lowry, J. H., & Weber, E. (2017). Global environmental impact of informal settlements and perceptions of local environmental threats: An empirical case study in Suva, Fiji. Habitat International, 69, 58-67.
16
Dovey, K. (2015). Sustainable informal settlements?. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 179, 5-13.
17
Fenster, T. (2005). Identity issues and local governance: Women's everyday life in the city. Social Identities, 11(1), 21-36.
18
Fairclough, N (1995b). Media Discourse, London: Edward Amold.
19
Fairclough, N (1992). Discourse and Social Change. Polity Press, Cambridge.
20
Fairclough, N (1995). Critical Discourse Analysis. Longman, London.
21
Fairclough,N (2015). Language and Power.Routledge,London.
22
Fairclough, N., & Wodak, R. (1997). Critical discourse analysis. In van Dijk, TA (ed.) Discourse as Social Interaction (Discourse Studies: A Multidisciplinary Introduction, vol. 2).
23
Graham, G., Ahmad, N., & Mehmood, R. (2015). Enterprise systems: are we ready for future sustainable cities. Supply Chain Management: An International Journal.
24
Gouverneur, D (2016). Diseño de nuevos asentamientos informales. Medellín: Fondo Editorial Universidad Eafit Ediciones Unisalle.
25
-Harvey, D. (2002). The art of rent: globalisation, monopoly and the commodification of culture. Socialist register, 38.
26
Hassan, G. F. (2012). Regeneration as an approach for the development of informal settlements in Cairo metropolitan. Alexandria Engineering Journal, 51(3), 229-239.
27
Ismagilova, E., Hughes, L., Dwivedi, Y. K., & Raman, K. R. (2019). Smart cities: Advances in research—An information systems perspective. International Journal of Information Management, 47, 88-100.
28
Jacobs, K. (2006). Discourse analysis and its utility for urban policy research. Urban policy and research, 24(1), 39-52.
29
Kohli, D., Sliuzas, R., Kerle, N., & Stein, A. (2012). An ontology of slums for image-based classification. Computers, Environment and Urban Systems, 36(2), 154-163.
30
Lefebvre, H. (2009). State, space, world: Selected essays. U of Minnesota Press.
31
Merrifield, A. (2006). Henri Lefebvre: A critical introduction. Taylor & Francis.
32
Margolis, J., & Rockmore, T. (2000). Introduction: The Philosophy of Interpretation. Metaphilosophy, 1-3.
33
Montoya, J., Cartes, I., & Zumelzu, A. (2020). Indicators for evaluating sustainability in Bogota’s informal settlements: Definition and validation. Sustainable Cities and Society, 53, 101896.
34
Nassar, D. M., & Elsayed, H. G. (2018). From informal settlements to sustainable communities. Alexandria engineering journal, 57(4), 2367-2376.
35
Pratomo, J., Kuffer, M., Martinez, J., & Kohli, D. (2017). Coupling uncertainties with accuracy assessment in object-based slum detections, case study: Jakarta, Indonesia. Remote sensing, 9(11), 1164.
36
-Purcell, M. (2014). Possible worlds: Henri Lefebvre and the right to the city. Journal of urban affairs, 36(1), 141-154.
37
Ragheb, G., El-Shimy, H., & Ragheb, A. (2016). Land for poor: towards sustainable master plan for sensitive redevelopment of slums. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 216, 417-427.
38
Rahimi, M., AMAL, S. E., & SAADAT, M. (2008). A discursive representation of the winner and loser: the case of sports reports.
39
Srinivas, H. (2007). Defining Squatter Settlement, Urban Squatters and Slums.
40
Uzun, B., & Simsek, N. C. (2015). Upgrading of illegal settlements in Turkey; the case of North Ankara entrance urban regeneration project. Habitat International, 49, 157-164.
41
Van Dijk, T.A. (1991). Critical discourse analysis. In: Tannen, D., Hamilton, H.E., Schiffrin, D. (Eds.), The Handbook of Discourse Analysis. Blackwell, Oxford, pp. 352–371.
42
Wortham, S. (2007). Education 645: Methods of Discourse Analysis.
43
Yiftachel, O. (2009a). Critical theory and ‘gray space’: Mobilization of the colonized. City, 13(2-3), 246-263.
44
Yiftachel, O. (2009b). Theoretical Notes OnGray Cities': the coming of urban apartheid?. Planning theory, 8(1), 88-100.
45
Yigitcanlar, T., Kamruzzaman, M., Foth, M., Sabatini-Marques, J., da Costa, E., & Ioppolo, G. (2019). Can cities become smart without being sustainable? A systematic review of the literature. Sustainable cities and society, 45, 348-365.
46
Yigitcanlar, T., Foth, M., & Kamruzzaman, M. (2019). Towards post-anthropocentric cities: Reconceptualizing smart cities to evade urban ecocide. Journal of Urban Technology, 26(2), 147-152.
47
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رابطه تغییرات پوشش زمین و جزیره حراراتی با استفاده از الگوریتم تک پنجره و روش مفهومی درخت تصمیم (نمونه موردی:شهر اهواز)
مسئله گرمایش زمین عمدهترین دغدغه جهانی در دهه های اخیر بوده است.شناخت روابط بین پدیده-های تاثیرگذار بر آن میتواند راهگشای کنترل و کاهش پدیده زمینگرمایی باشد.هدف پژوهش تعیین رابطه تغییرات کاربری اراضی ناشی از توسعه شهر و تغییرات دمای سطحی آن و نیز عوامل موثر بر نحوه پراکنش جزایر گرمایی در این شهر است. در این بررسی از تصاویر سنجنده ماهواره لندست، و برای برآورد شاخص پوشش گیاهی از باندمادون قرمز و برای تهیه نقشه تغییرات کاربری از روش مفهومی درخت تصمیم استفاده شد. بنابر یافتههای پژوهش، اهواز در دوره 32 ساله 1998تا2020، همراه با گسترش کالبدی زیاد، تغییرات کاربریها بویژه در رابطه با تغییر پوشش گیاهی در مناطق شرقی شهر را تجربه کرده است. حداکثر دما در این دوره افزایش یافته و جزیره گرمایی از مرکز به سمت حاشیه و اطراف شهر تغییر کرده است. تغییرکاربری اراضی سبز به سایر کاربریها در شهر اهواز با شکلگیری جزیره حرارتی همراه بوده و دمای سطح زمین در شهر، افزایش4 درجهای را در ایت دوره نشان میدهد.از نظر فضایی بیشترین افزایش حرارت، مربوط به بخشهای شرق و جنوبغرب و غرب است که علت آن در بخش شرقی تبدیل زمین های کشاورزی و دارای پوشش گیاهی به کاربری صنعتی و در قسمت جنوبغربی به دلیل ایجاد کاربری اراضی ساخته شده طریق طرح های آماده سازی است. بدین ترتیب رابطه افزایش دما با تغییر کاربری پوشش گیاهی به اراضی ساخته شده تایید میشود. رابطه همبستگی شاخص NDBI و NDWIبا دما نیز همین رابطه را تایید کرد. کمترین افزایش دمای حرارتی مربوط به نواحی اطراف رودخانه کارون است که به عنوان یک عنصر تعدیلکننده دما در شهر عمل میکند. به دلیل پربارانی سالهای اخیر کشور و پر آب شدن رودخانه کارون جزیره حرارتی از مرکز شهر به اطراف هدایت شده است. نقشه حرارتی در سال 2020 دمای اطراف رودخانه را کمترین مقدار دمایی نشان میدهد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_14057_2fd239be587b809adf0582fc155898dd.pdf
2022-01-21
21
41
10.22034/gp.2021.44604.2784
دمای سطح زمین
جزیره حرارتی
تغییرپوشش زمین
الگوریتم تک پنجره
درخت تصمیم
شهر اهواز
نجما
اسماعیل پور
najmaesmailpoor@yazd.ac.ir
1
استادیار گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد
LEAD_AUTHOR
فاطمه
اسمعیل پور
fatemahesmaeilpoor@yahoo.com
2
دکترای برنامهزیری شهری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی اراک
AUTHOR
مجتبی
یامی
mojtabayami13@gmail.com
3
دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه یزد
AUTHOR
حسین
امیرعضدی
hoossein.kazeroon@gmail.com
4
دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه یزد
AUTHOR
احمدی، محمود، داداشی رودباری، عباسعلی؛ اسفندیاری، ندا، (1398). پایش جزایر حرارتی شهری با رویکرد تکاملی فرکتال ویژه (FNEA) مطالعه موردی: کلان شهر تهران، سنجش از دور و GIS ایران، سال 11، شماره اول، صص114-95
1
احمدی، محمود؛ عاشورلو، داود؛ نارنگی فرد، مهدی (1391). تغییرات زمانی-مکانی الگوهای حرارتی و کاربری شهر شیراز با استفاده از دادههای سنجنده TM&ETM+، سنجش از دور و GIS ایران، سال چهارم، شماره چهارم،صص 68-55.
2
امانپور، سعید؛ کاملیفر، محمدجواد (1396). تحلیلی بر تغییرات کاربری اراضی در کلانشهرها با استفاده از آنالیز تصاویر ماهوارهای در محیط ENVI مطالعه موردی:کلانشهر اهواز»، اطلاعات جغرافیایی(سپهر)، دوره 26، شماره 102، صص 150-139.
3
امیریان سهراب، صفایی پور مسعود، حسینی امینی حسن، عبادی حسین (1399). پهنهبندی حریم ایمنی و آسیب پذیری در شهر اهواز از منظر پدافند غیرعامل، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۲۰ (۵۶)، صص309-299
4
پوراحمد، احمد؛ حبیبیان، بهار؛ احمدنیا، محمدرضا (1395)، تحلیلی بر فضای کالبدی شهر اهواز، باغ نظر، شماره 39، سال سیزدهم، ، صص38-25.
5
پوردیهیمی شهرام، تحصیلدوست محمد، عامری پوریا(1398). تأثیر پوشش گیاهی بر کاهش شدت جزایر حرارتی شهری: نمونه موردی کلانشهر تهران، فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی،۵ (۳) ،صص12-97
6
پیری، عیسی ؛ حسین زاده، اکبر، مرادی مفرد، سمیرا (1397)، .مکانیابی بهینه و ساماندهی فضایی – مکانی بیمارستانها با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) (مورد مطالعه: شهر اهواز)، جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 22، شماره 66، صص57-35
7
ترکی، فرشاد (1398)، بررسی روند توسعه فیزیکی کلانشهر اهواز و الگوی گسترش آن در افق 1400، جغرافیا و مطالعات محیطی، سال هشتم، شماره 30، صص104-91.
8
حسینی سیده سمیه, نادرخانی زلیخا, یزدان بخش بنت الهدی (1395). ارزیابی پایداری زیستمحیطی شهر اهواز با تأکید بر آلودگی هوا (با استفاده از روش FPPSI)، محیط زیست طبیعی (منابع طبیعی ایران)، دوره 70 , شماره 2 ، صص317-309
9
خاکپور، براتعلی، ولایتی، سعدالله، کیانژاد، قاسم (1386). الگوی تغییر کاربری اراضی شهر بابل طی سالهای 1367-1378، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای، شماره نهم، صص 45-64
10
رفیعی، یوسف؛ علوی پناه، سید کاظم؛ ملک محمدی، بهرام؛ رمضانی، مهربان؛ نصیری، حسین (1398). تهیه نقشههای پوشش اراضی به کمک سنجش از دور با استفاده از خوارزمیک درخت تصمیمگیری (مطالعه موردی: پارک ملی و پناهگاه حیات وحش بختگان)؛ مجله جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 23، شماره 3، صص 93-110
11
سلطانی، علی (1395)، برنامه ریزی کاربری زمین شهری، انتشارات دانشگاه شیراز، چاپ اول.
12
شعبانی، مرتضی؛درویشی، شادمان؛سلیمانی، کریم (1398). جغرافیا و برنامهزیری محیطی، شماره 73، صص54-37
13
شکری کوچک، سعید، بهنیا، عبدالکریم (1390). تاثیر پدیده جزیره گرمایی بر تغییر اقلیم محلی، علوم مهندسی آبیاری(مجله علمی کشاورزی)، دوره 34، شماره 1، صص 43-35.
14
عبدالهی، جلال، رحیمیان، محمدحسن، دشتکیان، کاظم، شادان، مهدی (1385). بررسی اثرات زیست محیطی تغییر کاربری اراضی روی پوشش گیاهی مناطق شهری با بکارگیری تکنیک سنج از دور، فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، شماره 29، صص 6-1
15
عزیمند، کیوان؛ عقیقی، حسین؛ متکان، علیاکبر (1399) .طبقهبندی و پیشبینی تغییرات مکانی-زمانی سطوح نفوذ ناپذیر شهری و اثرات آن بر شدت جزیره حرارتی، پژوهشهای اقلیم شناسی، سال 11، شماره 41، صص 34-15
16
عظیمی، فریده (1387). پهنهبندی دمای سطح شهر اهواز با استفاده از تصاویر حرارتی سنجنده ETM، فصلنامه جغرافیایی سرزمی، سال پنجم، شماره 17، صص 110-97
17
علوی پناه، سیدکاظم, رضایی، عبدالعلی،آزادی قطار ،سعید، جدی ازغندی، حمیدرضا(1395). بررسی سطوح غیرقابل نفوذ و شاخص تفاضل پوشش گیاهی نرمال شده به عنوان پارامترهای نمایشگر جزایر حرارتی شهری با استفاده از تصاویر ماهواره ای، جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 20، شماره 55، صص 207-183
18
کاظمی، محمد؛نفرزادگان، علیرضا؛محمدی، فریبرز(1398). بررسی تاثیر تغییرات کاربریهای اراضی بر جزایر حرارتی شهرمیناب با استفاده از رویکردهای طبقهبندی جنگل تصادفی و واکاوی خود همبستگی فضایی، سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی در منابع طبیعی، شماره 37، صص55-38
19
الماسی، فائقه؛ طاوسی، تقی، حسینآبادی، نسرین(1395). واکاوی رفتار و تغییرات بسامد رخداد امواج گرمایی شهر اهواز، آمایش جغرافیایی فضا، سال ششم، شماره 19، صص150-137
20
محمودزاده ، حسن ،پویان جم، آذر، امان زاده، فاطمه (1399). محاسبه دمای سطح زمین و استخراج جزایر حرارتی با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست8 و الگوریتم پنجره مجزا در شهر ارومیه، نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، سال 24، شماره 73، صص 325-348
21
مزیدی، احمد، حسینی، فاطمه السادات (1394). تاثیر تغییر کاربری و پوشش زمین بر جزیره گرمایی در منطقه شهری یزد با استفاده از دادههای سنجش از دور، جغرافیا و توسعه، شماره 38، صص12-1.
22
معاونت آمار و برنامهریزی استان خوزستان (1396). سالنامهاماری استان خوزستان. https://www.mpo-kz.ir
23
معروف نژاد، عباس، (1390)؛ تاثیر کاربریهای شهری در ایجاد جزایر حرارتی تاثیر کاربریهای شهری در ایجاد جزایر حرارتی؛ فصلنامه جغرافیایی آمایش محیط، شمار ه 14، صص90-65
24
موزرمی، سارا؛ سرور، رحیم؛ شریعتپناهی، مجید ولی(1399). ارزیابی توسعه پایدار شهری با تاکید بر شاخصهای توسعه میان افزای شهری- مطالعه موردی: مناطق هشتگانه شهر اهواز)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 52، شماره 4، صص1337-1319.
25
میرکتولی، جعفر، حسینی، علی،رضایی نیا، حسن، نشاط، عبدالحمید (1390). آشکار سازی تغییرات پوششی و کاربری اراضی با رویکرد به مجموعههای فازی؛ پژوهش های جغرافیای انسانی، شماره 79،صص 33-54.
26
Almeida, Cláudia & Monteiro, Antonio & Câmara, Gilberto & Cerqueira, Gustavo & Pennachin, Cássio & Batty, Michael. (2005). GIS and remote sensing as tools for the simulation of urban land‐use change. International Journal of Remote Sensing - INT J REMOTE SENS. 26. 759-774.
27
Bek, M.A., Azmy, N. and Elkafrawy, S. (2018), the effect of unplanned growth of urban areas on heat island phenomena, Ain Shams Enginnering Journal, No 9, 3169-3177.
28
Bowler DE, Buyung-Ali L, Knight TM, Pullin AS (2010) Urban greening to cool towns and cities: a systematic review of the empirical evidence. Landsc Urban Plan 97:147–155
29
Briassoulis, H. (2019). Analysis of land use change: theoretical and modeling approach, Regional Research Institute, West Virginia University.
30
Cai, G., Ren, H., Yang, L., Zhang, N., Du, M., & Wu, C. (2019). Detailed urban land use land cover classification at the metropolitan scale using a three-layer classification scheme. Sensors, 19(14), 3120.
31
Ellis, Christopher & Coppins, Brian. (2010). integrating multiple landscape-scale drivers in the lichen epiphyte response: Climatic setting, pollution regime and woodland spatial-temporal structure. Diversity and Distributions. 16. 43 - 52.
32
Comber, A. J., Wadsworth, R. A., & Fisher, P. F. (2008). Using semantics to clarify the conceptual confusion between land cover and land use: the example of ‘forest’. Journal of Land Use Science, 3(2-3), 185-198
33
Dhar, R. B., Chakraborty, S., Chattopadhyay, R., & Sikdar, P. K. (2019). Impact of land-use/land-cover change on land surface temperature using satellite data: A case study of Rajarhat Block, North 24-Parganas District, West Bengal. Journal of the Indian Society of Remote Sensing, 47(2), 331-348.
34
El-Hattab, M., Amany, S. M., & Lamia, G. E. (2018). Monitoring and assessment of urban heat islands over the Southern region of Cairo Governorate, Egypt. The Egyptian Journal of Remote Sensing and Space Science, 21(3), 311-323.Ellis, Christopher & Coppins, Brian. (2010). integrating multiple landscape-scale drivers in the lichen epiphyte response: Climatic setting, pollution regime and woodland spatial-temporal structure. Diversity and Distributions. 16. 43 - 52.
35
Gavrilidis, A. A., Niță, M. R., Onose, D. A., Badiu, D. L., & Năstase, I. I. (2019). Methodological framework for urban sprawl control through sustainable planning of urban green infrastructure. Ecological Indicators, 96, 67-78.
36
http://Earthexplorer.usgs.go
37
https://www.ogimet.com/gsynres.phtml.en
38
Isaya Ndossi, M., & Avdan, U. (2016). Application of open source coding technologies in the production of land surface temperature (LST) maps from Landsat: a PyQGIS plugin. Remote sensing, 8(5), 413.
39
Jedlovec G, Crane D, Quattrochi D (2017) urban heat wave hazard and risk assessment. ResultsPhys 7:4294_4295.
40
Karakuş, C. B. (2019). The Impact of Land Use/Land Cover (LULC) Changes on land surface temperature in Sivas city center and its surroundings and assessment of urban heat island. Asia-Pacific Journal of Atmospheric Sciences, 55(4), 669-684.
41
Khamchiangta, D., & Dhakal, S. (2020). Time series analysis of land use and land cover changes related to urban heat island intensity: Case of Bangkok Metropolitan Area in Thailand. Journal of Urban Management, 9(4), 383-395.
42
Kumar D, Shekhar S (2015). Statistical analysis of land surface temperature–vegetation indexes relationship through thermal remote sensing. Ecotoxicol Environ Saf, 121: 39–44.
43
Li, Jiayang, Zheng, Xinqi ; Zhang Chunxiao and Chen Youmin, (2018), Impact of Land-Use and Land-Cover Change Meteorology in the Beijing–Tianjin–Hebei Region from 1990 to 2010, Sustainability 2018, 10, 176
44
Liu, l., zhang, y. (2011). urban heat island analysis using the landsat TM data and ASTER data: a case study in hong kong., remote sensing, 3
45
Mehrota, s., bardhan, r., ramamrithan, k. (2018), Urban Informal Housing and Surface Urban Heat Island Intensity: Exploring Spatial Association in the City of Mumbai, Environment and Urbanization Asia, 9(2), 158-177
46
Mehrotra, S., Bardhan, R., & Ramamritham, K. (2018). Urban informal housing and surface urban heat island intensity: exploring spatial association in the City of Mumbai. Environment and Urbanization ASIA, 9(2), 158-177.
47
Muster, Sina & Langer, M. & Abnizova, A. & Young, K.L. & Boike, J. (2015). Spatio-temporal sensitivity of MODIS land surface temperature anomalies indicates high potential for large-scale land cover change detection in Arctic permafrost landscapes. Remote Sensing of Environment. 168-179
48
Muzaky, H., & Jaelani, L. M. (2019). Analysis of the impact of land cover on Surface Temperature Distribution: urban heat island studies i} n Medan and Makassar. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 389, No. 1, p. 012047). IOP Publishing.
49
Nasrollahi, N., Hatami, Z., & Taleghani, M. (2017). Development of outdoor thermal comfort model for tourists in urban historical areas; a case study in Isfahan. Building and Environment, 125, 356-372.
50
Ndossi, M. I., & Avdan, U. (2016). Inversion of land surface temperature (LST) using Terra ASTER data: a comparison of three algorithms. Remote Sensing, 8(12), 993.
51
Ning, J., Gao, Z., Meng, R., Xu, F., & Gao, M. (2018). Analysis of relationships between land surface temperature and land use changes in the Yellow River Delta. Frontiers of earth science, 12(2), 444-456.
52
Pascal M, Laaidi K, Ledrans M, Baffert E, Caserio-Schönemann C, Le Tertre A, Manach J, Medina
53
S, Rudant J, Empereur-Bissonnet P (2005) France’s heat health watch warning system. Int
54
J Biometeorol 50(3):144–153
55
Rishi, Parul & Khuntia, Gayatri. (2012). Urban Environmental Stress and Behavioral Adaptation in Bhopal City of India. Urban Studies Research, Vol, 2012.
56
Robine J-M, Cheung SLK, Le Roy S, Van Oyen H, Griffiths C, Michel J-P, Herrmann FR (2008), Death toll exceeded 70,000 in Europe during the summer of 2003. C R Biol 331:171–178.
57
Sun, S., Xu, X., Lao, Z., Liu, W., Li, Z., García, E. H., & Zhu, J. (2017). Evaluating the impact of urban green space and landscape design parameters on thermal comfort in hot summer by numerical simulation. Building and Environment, 123, 277-288.
58
Tepanosyan, G., Muradyan, V., Hovsepyan, A., Pinigin, G., Medvedev, A., & Asmaryan, S. (2021). Studying spatial-temporal changes and relationship of land cover and surface Urban Heat Island derived through remote sensing in Yerevan, Armenia. Building and Environment, 187, 107390.
59
Wang, S., Ma Q., Ding H. Liang H. (2018), Detection of urban espansion and land surface temperature chang using multi-temporal lnadsat images, Resources, Conseration and Recycling, vol 128, 526-534.
60
ORIGINAL_ARTICLE
جایگاه برندسازی در تحولات شهرهای تاریخی ایرانی اسلامی؛ نمونه موردی : دارالسلطنه تبریز در دوره قاجاریه
برندسازی شهری همزمان با محوریت جهانی سازی مفهومی پرکاربرد شده و در سطوح ملی و بین المللی افزایش یافته است؛ ولی بنظر می رسد این موضوع پیشتر در شهرهای تاریخی ایران نیز نمود داشته و بطور سنتی از ظرفیت های القاب برای پیشبرد برخی اهداف شهرها در ایران بهره برده شده است. القابی مانند دارالخلافه، دارالسلطنه، دارالارشارد و امثالهم، از برندهای سنتی در ایران می باشد. فرض در این پژوهش بر این است: اختصاص القاب به شهرهای کهن ایرانی در دوره های پیشین عملکرد و تاثیر مشابهی نظیر برندسازی مکان را در ساختار شهری داشته است. روش پژوهش، تفسیری-تاریخی و ابزار گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای، اسنادی و متون تاریخی و براساس تحلیل محتوا است. برای نمونه موردی شهر تبریز با لقب دارالسلطنه دوره قاجار انتخاب گردید؛ این لقب تبریز را تبدیل به ولیعهدنشین نمود و بعد از تهران موقعیت سیاسی پیدا کرد. در راستای ارزیابی فرضیه پژوهش در ابتدا به مطالعه برندسازی مکان، مولفه ها و معیارهای ارزیابی در شهر پرداخته و در ادامه پژوهش نمونه موردی ارزیابی گردیده است. مطالعه نمونه موردی در قالب مولفه های برندسازی مکان مستخرج از چهارچوب نظری تحقیق می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد در شهرهای تاریخی ایران تاثیرات مشابه در الحاق برند(نمانام) به شهرهای ایرانی و برندسازی مکان بوده و صحت فرضیه پژوهش را نشان می دهد. این امر می تواند در ارائه سیاست ها و تصمیم های مرتبط با موضوع برندسازی در شهرهای ایرانی، ضرورت یک بازنگری و رجوع به گذشته (زمینه، هویت بستر جغرافیایی، اصالت بومی و ...) را به منصه ظهور رساند. در پایان نیز پیشنهاداتی درباب برندسازی برپایه نمانام کهن شهر تبریز آورده شده است.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13355_5876c88aadc016d6be53fc77f5512b3d.pdf
2022-01-21
43
58
10.22034/gp.2021.44398.2774
برندسازی شهری
نمانام
شهر دوره قاجاریه
دارالسلطنه تبریز
احد
نژادابراهیمی
ahadebrahimi@tabriziau.ac.ir
1
استاد گروه معماری دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران
AUTHOR
معصومه
آیشم
m.ayashm@tabriziau.ac.ir
2
مدرس مدعو و دکتری شهرسازی اسلامی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
LEAD_AUTHOR
احمدپور، مریم (1395): برندسازی شهری و نقش آن در خلق شبکه شهری جدید؛ راهبردی آمایشی، مبتنی بر توسعه درون زا با نگاه به فرصت های بیرونی مطالعه موردی برندسازی شهر تهران، همایش آمایش سرزمین، جایگاه خزر و چشم انداز توسعه گیلان، گیلان.
1
افشار سیستانی، ایرج (1369): نگاهی به آذربایجان شرقی «مجموعه ای از اوضاع تاریخی، جغرافیایی و اجتماعی است»، تهران : چاپ بهمن.
2
ایمانی، محمدحسین و ایوبی، حمید (1389): عوامل موثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری شهر یزد، فصلنامه مطالعات گردشگری، شماره 13، صص 137-113.
3
بلیلان، لیدا (1393): بررسی تحول ساختار فضایی شهر تبریز در دوره قاجاریه با استناد به نقشه های تاریخی، دوفصلنامه علمی-پژوهشی تاریخ نامه ایران بعد از اسلام، شماره هشتم، صص 55-33.
4
بلیلان، لیدا (1397): دارالسلطنه ی تبریز پایتخت ناشناخته مزارات ایران، تبریز: انتشارات دانشگاه آزاد تبریز.
5
بهاری، نادر و آقازاده، هاشم و روشندل، طاهر و صدقی، شهرام (1396): طراحی الگوی برندسازی شهری برای توسعه کارآفرینی (مورد مطالعه: شهرستان گرمی)، نشریه توسعه کارآفرینی، دوره 10، شماره 2، صص 240-221.
6
تابانی، حبیب الله (1379): تبریز از نگاهی دیگر. تبریز : انتشارات نوبل.
7
جباری، صداقت و اسداللهی، مصطفی و خضریان، سیمین (1398): پژوهشی در برندسازی استراتژیک شهری، مطالعه میزان اثربخشی و طرح هویت بصری آن، نشریه هنرهای زیبا، دوره 24، شماره2، صص 26-15.
8
حیدری، رحیم و صنوبر، ناصر و سعدلونیا، حسین (1394): تحلیلی بر نقش تصویر برند بر توسعه گردشگری شهری مطالعه موردی کلان شهر تبریز، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال ششم، شماره بیست و دوم، صص 94-79.
9
دانکن، تام (1385): ارتباطات یکپارچه بازاریابی، ترجمه: بهرام رضازاده و کیوان قاسمبگلو، تبریز، انتشارات یاس نبی.
10
دیواندری، علی و اخلاصی، امیر (1390): طراحی مدل بومی برندسازی برای کلان پروژه های چند منظوره کشور و پیاده سازی و آزمون آن در یک مجموعه چند منظوره، فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، سال دوم، شماره دوم، تابستان، صص20-1.
11
دیولافوا، مادام (1361): سفرنامه دیولافوا، مترجم: فره وشی، چاپ دوم، تهران، خیام.
12
رستمی، مصطفی (1390): طبقه بندی جلدهای روغنی تبریز عصر قاجار از حیث طرح و نقش به کار رفته با تأکید بر آثار موجود در موزۀ قرآن و کتابت مسجد صاحب الامر، نشریه کتابداری و اطلاع رسانی، دوره 14، شماره 2، صص 320-299.
13
روستا، احمد و همکاران (1395): مدلی برای برندسازی شهری در ایران براساس نظریه داده بنیاد، نشریه مدیریت برند، دوره3، شماره 5، صص68-41.
14
زرگری نژاد، غلامحسین (1384): عباس میرزا، نخستین معمار بنای نظام جدید در ایران معاصر، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، صص 111-79.
15
شمیم، علی اصغر (1342): ایران در دوره قاجاریه، تهران، ابن سینا.
16
صفامنش، کامران (1379): شرح و تفسیر نقشه خریطه تبریز در حال انقلاب به تاریخ رمضان 1326 ه.ق، نشریه فرهنگ و هنر، شماره 31و 32.
17
طباطبایی نسب، محمد و ضرابخانه، فرزانه و اسدیان، فائزه (1394): تحلیل ارتباط مشاکرت پایدار گردشگران و ارزش ویژه برند مقصد گردشگری (مطالعه موردی شهر اصفهان)، نشریه مطالعات و پژوهش های شهری و منطقه ای، شماره هفتم، صص 188-167.
18
علی الحسابی، مهران و مرادی، غلامرضا (1399): تحلیل نظری ارتباط مولفه های تصویر شهر و برندسازی شهری، نشریه باغ نظر، دوره 17، شماره 83، صص 74-63.
19
عمرانی، بهروز و اسمعیلی سنگری، حسین (1385): بافت تاریخی شهر تبریز. تهران: انتشارات سمیرا.
20
فخاری تهرانی، فرهاد و پارسی، فرامرز و بانی مسعود، امیر (1385): بازخوانی نقشه های تاریخی شهر تبریز، چاپ ترسیم، ناشر: شرکت عمران و بهسازی شهری ایران، تهران.
21
فلاندن، اوژن (1838): سفرنامه فلاندن، ترجمه: حسین نور صادقی، تهران، انتشارات اشراقی، 1356.
22
فیضی، سلمان و حیدری، رحیم و روستایی، شهریور (1398): بررسی تاثیر برندسازی مقاصد بر توسعه گردشگری (مورد مطالعه: کلانشهر تبریز)، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال 20، شماره 59، صص 252-229.
23
قربانی، صالح و عجملو، لیلا و احمدی، سمیه (1394): بررسی برندسازی شهری و عوامل هویت مند آن در راستای ارتقای گردشگری پایدار در زنجان، پایتخت شور حسینی، اولین همایش ملی گردشگری، جفرافیا و محیط زیست پاک، همدان.
24
کوین لین، کلر (1389): مدیریت استراتژیک برند، ترجمه: عطیه بطحایی، تهران، سیته.
25
کمانرودی، موسی. (1393). آسیب شناسی مدیریتی جهت گیری های برنامه ای و اجرایی هویت یابی و برندسازی شهری تهران، ششمین کنفرانس ملی برنامه ریزی و مدیریت شهری.
26
مجیدی، موسی و سرداری نیا، الهام (1388): نقش ابزارهای نوین اطلاع رسانی در تبریز در دوره قاجار، فصلنامه دانش شناسی، سال دوم، شماره ( 6) پاییز.
27
محمودی آذر، شیرزاد و داود پور، زهره (1398): بررسی نقش برندسازی شهری در تحقق مفهوم شهر خلاق، نشریه ساختارو کارکرد شهری، شماره 18، صص 141-109.
28
مشکور، محمدجواد (1375): نظری به تاریخ آذربایجان، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، تهران.
29
مظفری، گ (1391): برندسازی و دیپلماسی شهری. نشست تخصصی برندسازی شهری 23 و 24 خردادماه سال 1391.
30
منصوری، سید امیر و محمدزاده، شبنم (1396): تحولات سازمان فضایی شهر تبریز از اوایل اسلام تا دوره قاجار، نشریه باغ نظر، شماره 51.
31
منوریان، عباس و ابوئی اردکان، محمد و پورموسی، سیدموسی، رحیمیان، اشرف (1392): مدل فرآیندی برندسازی شهری برای کلانشهرهای ایران، مجله چشم اندازهای مدیریت دولتی، شماره 13.
32
موحد، علی و امانپور، سعید و نادری، کاوه (1391): بازاریابی گردشگری شهری بر اساس برندیابی با مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مطالعه موردی: شهر کرمانشاه، مجله علمی تخصصی برنامه ریزی فضایی، سال اول، ش 3، صص 36-17.
33
موسوی، نجم الدین و سپهوند، رضا و شریعت نژاد، علی (1396): تبیین مولفه های برندسازی شهری با تاکید بر صنعت گردشگری (مطالعه موردی: شهرستان خرم آباد)، نشریه گردشگری و توسعه، سال ششم، شماره 4، صص 179-160.
34
مینورسکی، ولادیمیر (1337): تاریخ تبریز، ترجمه: عبدالعلی کارنگ، انتشارات کتابفروشی تهران.
35
نادرمیرزا (1303): تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز، انتشارات ستوده، تبریز.
36
نوریان، فرشاد و میکایی، مهدی (1397): مدلسازی تصویر شهر در جهت مشخص شدن اولویت برندسازی شهری، نشریه هنرهای زیبا، دوره 23، شماره1، صص 40-31.
37
Anholt, S. (2006). The Anholt-GMI city brands index: How the world sees the world's cities. Place Branding and Public Diplomacy, 2(1), 18-31.
38
Avraham, E., Ketter, E. (2008). Media Strategies for Marketing Places in Crisis: Improving the Image of Cities, Countries, and Tourist estinations. Butterworth Heinemann.
39
Decline, J. (2010).A Shared Vision on City BrandinginEurope.http://www.eurocities.eu.
40
Dinnie, K. (2011). City branding: theory and cases. Palgrave macmillan.
41
Rainisto,S.2003. Success Factors of Place Marketing: a Study of Place Marketing Practices in Northern Europe and the United States Helsinki University of Technology, Institute of Strategy and International Business.
42
Tataroğlu, Nihal &Karataş, Aslı & Erboy, Nedret (2015): An Evaluation On The Process of Being A Brand City Of Muğla, 4th International Conference on Leadership, Technology, Innovation and Business Management, pp 114-125.
43
Ločmele, Gunta & Mousten, Birthe. (2016). A tale of two re-branded cities: Riga, Latvia and Aarhus, Denmark. Procedia - Social and Behavioral Sciences 231. pp 208 – 215.
44
Rehan, Reeman Mohammed. (2014). Urban branding as an effective sustainability tool in urban development. HBRC Journal. No 10. pp 222-230.
45
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی دینامیک جانبی مجرای رودخانه کهمان
ارزیابی مورفولوژیکی رودخانه برای درک شرایط کنونی و پتانسیل تغییرات احتمالی آن، جهت برنامهریزی محیطی امری ضروری است. در این مطالعه مورفولوژی رودخانه کهمان، از سراب خاصان تا منطقه دوآب به طول 62/38 کیلومتر ارزیابی شد. بدینمنظور تصاویر ماهواره لندست، سنجندههای TM و OLI در سالهای 1374 و 1399 تهیه و مجرای رودخانه کهمان بر روی این تصاویر با استفاده از شاخص تفاضل آب نرمال شده بارزسازی گردید. سپس دینامیک جانبی مجرای رودخانه کهمان با استفاده از روش ترانسکت و آهنگ مهاجرت مجرا مورد بررسی قرار گرفت. متوسط جابجایی مجرای رودخانه کهمان در بازه زمانی(1399-1374) با استفاده از شاخص نرخ مهاجرت مجرا 51/2 متر در سال برآورد گردید. کمترین میزان این شاخص در ترانسکتهای شماره 49، 50 و 48 بهترتیب 18/0، 21/0 و 37/0 متر در سال بوده که درههای کوهستانی و عملیات تثبیت کناره های رودخانه، مهمترین دلیل کنترل و تثبیت کنارههای مجرای رودخانه کهمان در این ترانسکتها تشخیص داده شد. همچنین بیشترین مقدار نرخ مهاجرت در ترانسکتهای 4، 32 و 30 بهترتیب 80/4، 05/5 و 12/6 متر در سال برآورد گردید. میانبرها و فرسایشپذیری زیاد مواد کناره و دشت سیلابی از عوامل اصلی بالا بودن نرخ مهاجرت مجرا در این ترانسکتها بوده است. محاسبه تغییرات مساحت ترانسکتها نشان داد که حدود 85/185 هکتار از زمینهای مجاور رودخانه کهمان در بازه زمانی(1399-1374) تخریب شده است. به عبارتی به طور متوسط هر سال حدود 43/7 هکتار از این اراضی در نتیجهی جابجایی مجرای رودخانه کهمان فرسایش یافته و از بین رفتهاند. بنابراین میتوان گفت جنس مواد کنارههای رودخانه کهمان در محدوده دشت و مناطق کشاورزی سبب افزایش مهاجرت جانبی مئاندرها شده و عرض دره افزایش و دشت سیلابی مجاور رودخانه کاهش چشمگیری پیدا کرده است.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12455_c90e1a3253c430beee3143104ddf2eea.pdf
2022-01-21
59
83
10.22034/gp.2021.44161.2765
مجرای رودخانه
کهمان
روش ترانسکت
نرخ مهاجرت مجرا
ایمانعلی
بلواسی
belvasi4@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
AUTHOR
صیاد
اصغری سراسکانرود
sayyad.sasghari21@gmail.com
2
دانشیار گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
LEAD_AUTHOR
فریبا
اسفندیاری
esfandyari@uma.ac.ir
3
استاد گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
AUTHOR
بتول
زینالی
zeynali.b@uma.ac.ir
4
دانشیار گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
AUTHOR
اصغری سراسکانرود، صیاد. (1393). بررسی پتانسیل تغییرات مورفولوژیک رودخانه شهرچای ارومیه، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 20(57): 62-49.
1
اصغری سراسکانرود، صیاد؛ پوراحمد، مهدی.(1394). شناسایی و استخراج تغییرات رودخانه زرینه رود با استفاده از پردازش تصاویر ماهوارهای، نشریه هیدروژئومورفولوژی، 2(5): 16-1.
2
ایامی احمدآباد، ایوب. «ارزیابی الگوی بستر و میزان تغییرات هندسی رودخانه زرینه رود با استفاده از روش ترانسکت»، کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، 1398.
3
باشکوه، زهره. «بررسی الگو و دینامیک رودخانه قرهسو اردبیل»، پایاننامه کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، 1398.
4
پیروزی، الناز؛ مددی، عقیل؛ اصغری سراسکانرود، صیاد؛ رضایی مقدم، محمد حسین.(1399). آشکار سازی تغییرات مجرای گیوی چای در بازه زمانی 2000 تا 2019، 34(2): 41-19.
5
داودی، علی. «بررسی روند فرسایش خاک»، کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، 1382.
6
ذوالفقاری، حسن؛ طهماسبیپور، ناصر؛ بهاروندی، نسیبه. (1393). شبیهسازی روابط بارش- رواناب حوضة آبریز کشکان در استان لرستان با روش SCS، 4(1): 1-12.
7
رشیدی، مریم؛ حسین زاده، سیدرضا؛ سپهر، عادل؛ زارعی، حیدر؛ خانه باد، محمد(1395)، مطالعه تغییرات ژئومورفولوژی بستر رودخانه کارون و علل آن، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی، 5(1): 59-43.
8
رضایی مقدم، محمدحسین؛ جباری، اصغر؛ پیروزینژاد، نوشین(1395)، بررسی الگوهای رودخانهای مئاندری، شریانی و آنابرنچینگ با استفاده از شاخصهای شریانی و خمیدگی در رودخانه گاماسیاب، پژوهشنامه مدیریت حوضه آبخیز، 7(13): 283-271.
9
رضایی مقدم، محمدحسین؛ نیکجو، محمدرضا؛ ولیزاده کامران، خلیل؛ بلواسی، ایمانعلی؛ بلواسی، مهدی(1393)، کاربرد مدل شبکه عصبی مصنوعی در پهنهبندی خطر زمین لغزش، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 21(59): 111-89 .
10
رضاییمقدم، محمدحسین؛ ثروتی، محمدرضا؛ اصغری سراسکانرود، صیاد. (1391). بررسی تغییرات الگوی هندسی رودخانه قزلاوزن با استفاده از تحلیل هندسه فراکتال، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 16(40): 139-119.
11
رضاییمقدم، محمدحسین؛ ثروتی، محمدرضا؛ اصغری سراسکانرود، صیاد.(1391). بررسی تغییرات شکل هندسی رودخانه قزل اوزن با تاکید بر عوامل ژئومورفیک و زمینشناسی، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 23(2): 14-1.
12
زارع، معصومه؛ هنر، تورج.(1394). اثر آبشکن بر کاهش فرسایش کنارهای در قوس رودخانه، نشریه دانش آب وخاک، 25(4): 193-181.
13
سازمان هواشناسی استان لرستان، آمار سی ساله ایستگاههای بارانسنجی و سینوپتیک، 1398.
14
سلطانی گردفرامرزی، سمیه؛ عسگری ورزیده، سمیه؛ تازه، مهدی(1396)، بررسی روند تغییرات مورفولوژیکی رودخانه گاماسیاب با استفاده از سنجش از دور، نشریه پژوهش های کاربردی علوم آب، 2(2): 20-13.
15
شهبازی، صبریه، عوامل مؤثّر در ناپایداری بستر رودخانهی قرهسو، پایان نامه کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران،1388.
16
فاطمی، سید باقر؛ رضایی، یوسف.(1393). مبانی سنجش از دور، انتشارات آزاده.
17
مرادینژاد، امیر؛ حقیآبی، امیرحمزه؛ و ترابی، حسن.(1393). انتخاب مناسبترین معادلات انتقال رسوب با مدل عددی HEC-RAS (مطالعه موردی: رودخانه قرهچای استان مرکزی)، پژوهشهای آبخیزداری 2(104): 131-123.
18
مقصودی، مهران؛ زمانزاده، سیدمحمد؛ یمانی، مجتبی؛ حاجیزاده، عبدالحسین.(1396). ارزیابی تغییرات الگوی پیچانرودی رودخانه مارون و تحلیل هیدروژئومورفولوژی، نشریه جغرافیای طبیعی، 10(35): 28-1.
19
مقصودی، مهران؛ شرفی، سیامک؛ مقامی، یاسر.(1389). روند تغییرات الگوی مورفولوژیکی رودخانه خرم آباد با استفاده ازGIS ، مجله مدرس علوم انسانی، 14(3): 294-275.
20
نگارش، حسین؛ خسروی، محمود.(1379). کلیات ژئوموروفولوژی ایران ، انتشارات دانشگاه سیستان وبلوچستان.
21
نوروزی، سحر؛ حسینی، سیدهادی؛ جعفری، غزال؛ سلطانی، شکور.(1390). بررسی تغییرات مورفولوژی رودخانه و محاسبه میزان اراضی احیا شده در اثر ساخت سازه های مهندسی رودخانه، چهارمین کنفرانس مدیریت منابع آب ایران، 267-252.
22
نیکوبخت، الهه؛ حمیدیفر، حسین؛ کشاورزی، علیرضا.(1397). تاثیر پوششگیاهی غیر مستغرق سیلابدشت بر تغییرات بستر رودخانه های مئاندری ملایم با مقطع مرکب، نشریه اکوهیدرولوژی، 5(2): 470-461.
23
یاسی، مهدی.(1388). مهندسی رودخانه پیشرفته، انتشارات دانشگاه ارومیه.
24
یمانی، مجتبی؛ شرفی، سیامک.(1391). ژئومورفولوژی و عوامل موثر در فرسایش کناری رودخانه هررود در استان لرستان، مجله جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، 23(1): 32-15.
25
یمانی، مجتبی؛ عباسی، موسی.(1399). طبقهبندی ژئومورفیکی آثار سیلاب کاتاستروفیک رودخانه گادر، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 24(73): 430-405.
26
Alfredo Ollero(2009) Channel changes and floodplain management in the meandering middle Ebro River, Spain, vol 117 pp247-260.
27
Aswath, M. V., V. R. Satheesh., (2008). Factors Influencing the Sinuosity of Pannagon River Kottayam, Kerala, India: An assessment using remote sensing and GIS, Environmental Monitoring and Assessment, 138(1-3), p173-180.
28
Crosato, A., and M.S Saleh, 2011. Numerical study on the effects of floodplain vegetation on river planform style. Earth Surface Processes and Landforms, 36(6): 711-720.
29
Fisher, A, Flood, N, Danaher, 2016. Comparing Landsat water index methods for automated water classification in eastern Australia, Remote Sensing of Environment, 175: 167-182.
30
Green, Sh., Norm, E., Nathaniel, T., 2011, Geomorphic Indices / Remote Sensing Analysis to Perform Rapid Stream Assessments, Awra 2011 Summer Specialty Conference Snowbird, UT, June 27-29, PP.1-6.
31
Gregory, K.J. (2016), The human role in changing river channels, Journal of Geomorphology79, 191
32
Jensen, J.R, (2015), Digital Image Processing, 4th Edition,University of South Carolina.Ji, L, Zhang, L, Wylie, B, 2009. Analysis of Dynamic Thresholds for the Normalized Difference Water Index, Photogrammetric Engineering &Remote Sensing, 75(11): 1307-1317.
33
Jiang, H, Feng, M, Zhu, Y, Lu, N, Huang, J, Xiao, 2014. An Automated Method for Extracting Rivers and Lakes from Landsat Imagery, Remote Sensing, 6: 5067-5089.
34
Lu, D, Weng, Q. 2007. A Survey of Image Classification Methods and Techniques for Improving Classification Performance, International Journal of Remote Sensing, 28: 823-870.
35
Maalim F.K., Melesse A.M., Belmont P. and Gran K.B. (2018), Modeling the Impact of Land Use Changes on Runoff and Sediment Yield in the Le Sueur Watershed, Minnesota Using GeoWEPP. Catena, 107, 35-45.
36
Mcfeeters, S.K. 1996. The use of the Normalized Difference Water Index (NDWI) in the delineation of open water features, International Journal of Remote Sensing, 17(7): 1425-1432.
37
Rundquist, D.C, Lawson, M.P, Queen, L.P, Cerveny, R.S. 1987. The Relationship between Summer-Season Rainfall Events and Lake-Surface Area, JAWRA Journal of the American Water Resources Association, 2: 493-508.
38
Schumm, S. A., 2005, River Variability and Complexity, First Published, Cambridge University Press, Published in the United States of America.
39
Shen, L., & Li C., 2010. Water body Extraction from lansat ETM+ Imagery Using Adaboost Algorithm. Geoinfirmatics, 18th International Conference on Geoinformatics, China, 1-4.
40
Soualmia, A., Jouini, M., Masbernat, L., Dartus, D., 2015. An analytical model for water profile calculations in free surface flows through rockfills. Journal of Theoretical and Applied Mechanics, 53, 209–215.
41
Szwagrzyk, M., Kaim, D., Price,B., Wypych,A., Grabska, E., Kozak, J.,(2018), Impact of forecasted land use changes on flood risk in the Polish Carpathians, Nat Hazards. 2018; 10 : 3365-3384.
42
Xu, H., 2006. Modification of normalised difference water index (NDWI) to enhance open water features in remotely sensed imagery, International Journal of Remote Sensing,27 (14), 3025-3033.
43
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی عوامل موثر بر مطلوبیت محورهای پیاده شهری (مطالعه موردی: جاده سلامت شهر قزوین)
امروزه گسترش شهرها، افزایش جمعیت و تمایل به زندگی ماشینی موجب عدمتوجه به طبیعت، نادیده گرفتن نیازهای انسان و بروز ناهنجاریهای اجتماعی شده است. از اینرو با ارتقای کیفی محورهای پیاده در بستر طبیعت مانند جاده سلامت قزوین میتوان به بخشی از این نیازها پاسخ داد. بنابراین با توجه به مطالعات و تحقیقات اندک در این محدوده، پژوهش حاضر به دنبال ارزیابی محور پیاده سلامت قزوین که حدفاصل شهر و طبیعت قراردارد، میباشد. در راستای تحقق این هدف، از روشهای کیفی و کمی استفاده شده است به طوری که با استفاده از روشهای کتابخانهای، مشاهده و مصاحبه با متخصصین، عوامل موثر بر مطلوبیت محورهای پیاده مشخص گردید و سپس براساس توزیع پرسشنامه میان کاربران فضا و کاربریهای سیار و مستقر در مسیر جاده سلامت پاسخها گردآوری و تجزیه و تحلیل به روش آزمون دو جملهای در نرمافزار SPSS صورت پذیرفت. نتایج حاصل بیانگر آن است که در عامل کالبدی معیارهای پیوستگی و عرض محور هر یک با 41 درصد، در عامل زیستمحیطی معیار نظافت و پاکیزگی با 41 درصد، در عامل آسایش و راحتی معیار عدم آلودگی صوتی و وضعیت کفپوش هریک با 46 درصد، در عامل کاربری و فعالیت نیز معیار قابلیت استفادههای متفاوت از مسیر با 53 درصد، بیشترین رضایتمندی شهروندان را در پی داشتهاند و در مقابل محوطهآرایی در عامل کالبدی با 25 درصد، معیار حفاظت از پیادهها در مقابل تغییرات جوی در عامل زیستمحیطی با 17 درصد، معیار تسهیلات در عامل آسایش و راحتی با 23 درصد و معیار تنوع عملکردی در عامل کاربری و فعالیت با 25 درصد، از کمترین رضایت برخوردار بودهاند. در پایان لازم به ذکر است که نتایج تحقیق و همچنین پیشنهاداتی که براساس آنها تعیین گردیدهاند، میتوانند مورد توجه تمامی سازمانهای اجرایی قرار گیرند و در نهایت منجر به ارتقای کیفی جاده سلامت قزوین و نمونههای مشابه آن در کشور گردند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13302_05b30758eda0b833a4c8e6e04b8dd939.pdf
2022-01-21
85
99
10.22034/gp.2021.43960.2764
ارزیابی مطلوبیت
محورهای پیاده شهری
جاده سلامت قزوین
آزمون دو جمله ای
وحید
بیگدلی راد
vahid.bigdeli@qiau.ac.ir
1
استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
LEAD_AUTHOR
بهاره
زرباف نیا
bahare.zarbafnia@gmail.com
2
کارشناس ارشد برنامهریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
AUTHOR
آقا ملایی، ریحانه و لک، آزاده (1397). ساماندهی عرصه پیاده راه های شهری با رویکرد ارتقا کیفیت محیطی (مطالعه موردی: محورپیاده صف)، فصلنامه آمایش محیط، دوره 11، شماره 40، صص 67-90.
1
احدی، محمد رضا و بشیری، پریسا (1393)، طراحی و ساماندهی پیاده راه شهری در جهت ارتقای ایمنی عابران پیاده با استفاده از بازرسی ایمنی پیاده راه های درون شهری، فصلنامه علمی راهور، دوره1، شماره9، صص 73-90.
2
امین زاده، بهناز (1389). ارزیابی زیبایی و هویت مکان، فصلنامه هویت شهر، دوره 4، شماره7، صص 3-14.
3
بحرینی، سید حسین (1397). فرآیند طراحی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران،چاپ دهم.
4
بنتلی، ای ین (1398). محیط های پاسخده، ترجمه: مصطفی بهزاد فر. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران،چاپ چهاردهم.
5
بیگلری نیا، معصومه (1397). ارزیابی مسیرهای پیاده روی در مناطق گردشگری کوهستانی به منظور ارائه الگوی مناسب برای توسعه مسیرهای کوهپیمایی شهر ایلام، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته اکوتوریسم، دانشگاه کاشان.
6
پاکزاد، جهانشاه، (1385). مبانی نظری و فرایند طراحی شهری، تهران: انتشارات شهیدی.
7
پانتر، جان و کرمونا، متئو (1997). بعد طراحی برنامه ریزی (نظریه ،محتوا و اقدامی عملی برای تدوین سیاست های طراحی)، ترجمه: سید عببدالهادی دانشپور و رضا بصیری مژدهی. تهران: انتشارات سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران.
8
تشکری، لیلا و مهربانی گلزار، محمدرضا (1397). تکوین یک پیاده راه با استفاده از مؤلفه های کالبدی یا رفتاری، مجله منظر، دوره 10، شماره 44، صص 49-40.
9
جیکوبز، جین (1386). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی، ترجمه دکتر حمید رضا پارسی و آرزو افلاطونی. انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول.
10
حاج رضایی، فرزان (1398). گونه شناسی پیاده راه (مطالعه موردی: بام تهران به مثابه پیاده راه طبیعی-اجتماعی)، مجله منظر، دوره 11، شماره47، صص14-23.
11
حافظ نیا، محمد رضا (1393). مقدمه ای بر روش تحقیق در علوم انسانی، تهران: انتشارات سمت، چاپ بیستم.
12
حبیبی، کیومرث و شیخ احمدی، احمد (1398). تحلیل و ارزیابی سیاست های پیاده محوری در بافت های تاریخی با تآکید بر پیاده راه ها (مطالعه موردی: پیاده راه خیام ارومیه)، فصلنامه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، سال ششم، شماره 21، صص 111-136.
13
خاک زند، مهدی، محمدی، مریم، جم، فاطمه و آقابزرگی، کوروش (1393). شناسایی عوامل مؤثر بر طراحی بدنه های شهری با تاکید بر ابعاد زیبایی شناسی و زیست محیطی ( نمونه موردی: خیابان ولی عصر (عج)- شهر قشم)، فصلنامه مطالعات شهری، دوره سوم، شماره دهم، 15صص-26.
14
خیر الدین، رضا، حق بیان، رسول و شکوهی بیدهندی، محمدصالح (1398). بازکاوی مؤلفه های ناکامی تجربه ایجاد پیاده راه 17 شهریور شهر تهران، ماهنامه باغ نظر، دوره 16، شماره81، صص 51-60.
15
رنجبر، احسان و رئیس اسماعیلی، فاطمه (1389). سنجش کیفیت پیاده راه های شهری در ایران (نمونه موردی: پیاده راه صف، سپهسالار)، تهران، مجله هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره دوم، شماره 42، صص 83-93.
16
زرفشان، عطاءاله، پورمحمدی، محمدرضا، نصیری، اسماعیل و موسی کاظمی، مهدی (1399). بررسی تطبیفی محلات انسان محور با تاکید بر مؤلفه های پیاده محوری و اختلاط کاربری اراضی (نمونه موردی بافت های سنتی، مدرن، خودرو کلانشهر تبریز)، نشریه علمی_پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی، دوره24، شماره71، صص 173-199.
17
سیادتی، فریال و کریمی فرد، لیلا (1397). بررسی و بازخوانش تداوم زندگی شهری در شب مبتنی بر شادابی و سرزندگی فضاهای شهری 24 ساعته (مطالعه موردی: محله دربند)، فصلنامه مدیریت شهری، دوره 17، شماره 50، صص 99-123.
18
سیامک، مرضیه و داورپناه، محمدرضا (1388). ساخت و اعتباریابی پرسشنامه سنجش سواد اطلاعاتی پایه و واقعی دانشجویان مقطع کارشناسی، فصلنامه کتابداری و اطلاع رسانی، دوره 12، شماره 1، صص 119-146.
19
سیف الهی فخر، سپیده. لاریمیان، تایماز و معززی مهر طهران، امیرمحمد (1392). تعیین شاخص های موثر در خلق مکان های امن پیاده مدار جهت ارتقای تعاملات اجتماعی (نمونه موردی خیابان بهار آزادی محله خاک سپید تهران )، نشریه معماری و شهرسازی ایران، دوره 4، شماره 5، صص 86-95.
20
شاطریان، محسن، کیانی سلمی، صدیقه و بیگلری، معصومه (1398). تبیین کارکرد عامل سلامت در گسترش پیاده مداری کوهستانی به عنوان رویکردی تفرجی مطالعه موردی (شهر ایلام )، فصلنامه شهر پایدار، دوره 2، شماره 4 ،صص 47-64.
21
شاهیوندی، احمد و قلعه نویی، محمود (1392). بررسی و تحلیل قابلیت پیاده مداری مسیرهای عابر پیاده شهر اصفهان، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، دوره 13، شماره 31، صص 73-91.
22
شرقی، علی، رزاقی اصل، سینا، آقاجانی، فاطمه (1396). جاده سلامت شاهرود، از معماری بشر ساخت تا معماری منظر، سومین همایش ملی معماری و شهر پایدار، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، پانزدهم اسفند96.
23
شیرازبخت، فاطمه و رضوان، گودرزی (1399). ارزیابی مسیرهای پیاده در شهر شیراز با رویکرد بهبود حضورپذیری شهروندان (مطالعه موردی: پیاده راه سلامت چمران، قصرالدشت، حسینی الهاشمی)، نشریه معماری شناسی، سال سوم، شماره16، صص 87-97.
24
عبدالهی، علی اصغر، شرفی، حجت الله و سلیمانی دامنه، مجتبی (1398). سنجش مطلوبیت پیاده مداری بر اساس مؤلفه های کیفی پیاده روی (مطالعه موردی: مرکز تجاری شهر کرمان)، نشریه علمی -پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 23، شماره 67، صص 221-197.
25
قربان زاده، مژگان (1395). باز زنده سازی پیاده روهای شهری با تاکید بر مؤلفه های طراحی پارک خطی (مطالعه موردی: پیاده رو بلوار شهیدصادقی مشهد)، چهارمین کنفرانس ملی پژوهش های کاربردی در مهندسی عمران،معماری ومدیریت شهری، تهران، بهمن 1395.
26
لطفی، صدیقه و شکیبایی، اصغر (1392). بررسی و آزمون شاخص قابلیت پیاده روی و ارتباط آن با محیط ساخته شده شهر(مطالعه موردی: شهر قروه). فصلنامه آرمان شهر، دوره 6، شماره11، صص 383-392.
27
لینچ، کوین (1387). سیمای شهر، ترجمه منوچهر فرینی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران چاپ هشتم.
28
مرادنژاد، رحیم بردی آنا، رازقی، فرزانه و آروین، محمود (1398). ارزیابی مؤلفه های کیفیت فضا در پیاده راه های شهری (نمونه موردی: پیاده راه فرهنگی رشت)، نشریه علمی-پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 23، شماره 69، صص 19-40.
29
مرتضوی، صبوحا (1390). بازشناسی پیاده راه به عنوان بستری برای گذراندن اوقات فراغت در شهر، ماهنامه شهر و منظر، شماره 12، 17-28.
30
معینی، سید محمد مهدی (1386). رفتار عابر پیاده ،در ارتباط با مکان های مسکونی و تجاری (مطالعه موردی: منطقه 6 شهرداری)، نشریه هنر های زیبا، تهران، دوره32، شماره 32 ،صص 15-26.
31
مهدیزاده، جواد (1397). مفاهیم و مبانی پیاده راه سازی، ماهنامه شهرداری ها، دوره 2، شماره 19، صص 12-18.
32
مهندسین مشاور شارمند (1394). مطالعات طرح جامع قزوین.
33
Araldi, A., & Fusco, G. (2019). From the street to the metropolitan region: Pedestrian perspective in urban fabric analysis. Environment and Planning B: Urban Analytics and City Science, 46(7), 1243-1263.
34
Bishop, k., Marshall, N. (2017), Social Interactions and the Quality of Urban Public Space, In Martin A. Abraham (Eds.). Encyclopedia of Sustainable Technologies, pp: 63-70.
35
Jin, H., Liu, S., & Kang, J. (2019). Thermal comfort range and influence factor of urban pedestrian streets in severe cold regions. Energy and Buildings, 198, 197-206.
36
Lee, M., Demirtas, D., Buick, J. E., Feldman, M. J., Cheskes, S., Morrison, L. J., ... & Rescu Epistry Investigators. (2017). Increased cardiac arrest survival and bystander intervention in enclosed pedestrian walkway systems. Resuscitation, 118, 1-7.
37
La Malva, F., Verso, V. R. L., & Astolfi, A. (2015). Livingscape: a multi-sensory approach to improve the quality of urban spaces. Energy procedia, 78, 37-42.
38
Najafpour, H., Bigdeli Rad, V., Lamit, H., & Fitry, S. M. (2014). The Systematic Review on Quality Of life in urban neighborhoods. Life Sci J, 11(7), 355-364.
39
Park, Y., & Garcia, M. (2020). Pedestrian safety perception and urban street settings. International journal of sustainable transportation, 14(11), 860-871.
40
Rad, V. B., Najafpour, H., Ngah, I., Shieh, E., Rad, H. B., & Qazvin, I. (2014). The Systematic Review on Safety in Urban Neighborhoods. Life Science Journal, 11(10).
41
Speck, J. (2018). Create Pedestrian Zones Properly. In Walkable City Rules(pp. 170-171). Island Press, Washington, DC.
42
Vita, G., Shu, Z., Jesson, M., Quinn, A., Hemida, H., Sterling, M., & Baker, C. (2020). On the assessment of pedestrian distress in urban winds. Journal of Wind Engineering and Industrial Aerodynamics, 203, 104200.
43
Zecca, C., Gaglione, F., Laing, R., & Gargiulo, C. (2020). Pedestrian routes and accessibility to urban services: an urban rhythmic analysis on people's behaviour before and during the COVID-19. TeMA: journal of land use, mobility and environment, 13(2).
44
ORIGINAL_ARTICLE
رنسانس خیابانی خوانشی بر تولید فضای اجتماعی، با تأکید بر تریالتیک لوفور جغرافیای مورد واکاوی "سبزهمیدان زنجان"
با ورود اندیشههای مدرنیته و نوگرایی، کالبد شهری شاهدی بر تجربه تلخِ مدرنیزاسیون نافرجام شد. این بیسرانجامی بخصوص در شهرهای جهان سوم نمود بیشتری یافته و منجر به افول کیفیت زیست انسانی در ابعاد گوناگونِ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیباییشناختی گردید. پژوهش پیش رو تأثیرات روند رو به تزاید گونههای متنوعی از نو پردازیهای شهری را در بُعد اجتماعی به چالش میکشد همانطور که برجستهترین گونهی حیات انسانی در پرداختن به امور انسانی «شهر» است؛ بنابراین شهریتِ شهر ممکن است بهواسطهی هنجارها یا ناهنجاریهای انسانی تکریم یا شکسته شود. فضاهای شهری متأثر از ناهنجاریهای انسانساز غالباً گرفتار روح نا مدنی در کالبد مدنیت هستند. ازاینرو رنسانس در فضاهای شهری بخصوص خیابان که مهمترین عرصهی برخوردهای شهروندی است، در تلاش است تا ناهنجاریهای ناشی از مدرنیسم ناتمام ِمسلط بر فضاهای همگانی را با تولید فضاهای مدنی انسان مبنا برطرف سازد. درواقع رنسانس خیابانی پاسخی بر چگونگی کشف، تقویت و آشکارسازی روابط اجتماعی دریکی از مهمترین قرارگاههای رفتاری شهر است که بهعنوان ابزاری استراتژیک قادر به تولید و بازتولید فضاهای اجتماعی در شهر است. با عنایت بر اینکه سبزهمیدان هم بهعنوان یکی از اصلیترین قرارگاههای شهر زنجان تحت تأثیر مدرنیزاسیون نا اندیشیده قرارگرفته است، تجدید حیات و تولید فضاهای انسانی علاوه بر فضاهای تجاری اجتنابناپذیر مینماید. این مطالعه با تکیهبر اندیشهی تولید فضای لوفور تحلیلی کیفی در راستای تصدیق تأثیرگذاری شاخصهای اجتماعی بر محدوده بخش مرکزی شهر (سبزهمیدان) است که با ارائه مدلی کیفی با کمک نرمافزار Maxqda درنهایت وجود پتانسیلهای بالقوه اجتماعی در محدوده را تأیید میکند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_14149_0be599abb784e9e286d3a2c6102ed02d.pdf
2022-01-21
101
116
10.22034/gp.2021.44015.2761
فضا
رنسانس خیابانی
تولید و بازتولید فضا
زنجان
Maxqda
عیسی
پیری
isapiri@znu.ac.ir
1
استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه زنجان
LEAD_AUTHOR
لیلا
هاشمی
hashemi.leila@znu.ac.ir
2
دانشجوی کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه زنجان
AUTHOR
افروغ، عماد (1376)، فضا و نابرابری اجتماعی، مطالعه جدایی گزینی فضایی و تمرکز فقر در محلههای مسکونی، پایاننامه دکتری جامعهشناسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس.
1
افروغ، عماد (1394)، فضا و جامعه فضای شهر و نابرابری اجتماعی، چاپ اول. نشر علم.
2
آتشین بار، محمد، متدین، حشمت اله (1397)، زوال بعد معنایی خیابان در ایران (از دوران باستان تا امروز). باغ نظر شماره 67. صص 71_ 82 علمی _پژوهشی.
3
آتشین بار، محمد، منصوری، سید امیر، شیبانی، مهدی (1391)، نظم عنصر اصلی در تحلیل علمی منظر خیابان. هنر و معماری باغ نظر شماره 23. صص 93 _102. علمی _ پژوهشی.
4
آرنت ، هانا،1394، وضع بشر، علیا، مسعود.چاپ چهارم. انتشارات ققنوس.
5
آصف نخعی، فروزان (1385)، فلسفه در خیابان (مقدمهای بر پیوند فلسفه بازندگی) خردنامه همشهری شماره 12. ص 18_19.
6
بابایی اقدام، فریدون، مطیع دوست کومله، ابوذر،عطار، محمدامین، روشن رودی، سمیه (1395)، بررسی رابطه پایگاه اقتصادی _ اجتماعی خانوارهای مناطق شهری و جدایی گزینی فضایی در شهر تکاب . نشریه علمی _ پژوهش جغرافیا و برنامهریزی، سال 22 شماره 65 پاییز 1397، صفحات 81_ 63
7
بهروز، سید محمد، ضرغامی، اسماعیل، مهدی نژاد، جمالالدین (1393)، پارادایمهای معاصر هستیشناسی فضا و نسبت آن با شناختشناسی معماری. علوم اجتماعی، روششناسی علوم انسانی. شماره 81 علمی_ پژوهشی
8
پارسی پور، حسن، ضیاء توانا، محمدحسن (1392)، شماره سیزدهم. سال چهارم. صص 56_76. مجله پژوهش و برنامهریزی شهری.
9
پارکر، سیمون (1397)، نظریهی شهری و تجربه شهری، تلخابی، حمیدرضا، مهرآیین، فرخ، چاپ یکم بهار 1397. انتشارات تیسا.
10
پامیر، سای (1394)، آفرینش مرکز شهری سرزنده، اصول طراحی شهری و بازآفرینی، بهزاد فر، مصطفی؛ شکیبامنش، امیر، چاپ چهارم. انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.
11
توآن، یوفو، 1396، فضا و مکان دیدگاهی تجربی، سلیمانی، رسول، سلیمانی، محسن،نشر پرهام نقش.
12
جیکوبز، جین (1396)، مرگ وزندگی شهرهای بزرگ آمریکایی، چاپ چهارم، پارسی، حمیدرضا، افلاطونی، آرزو، انتشارات دانشگاه تهران.
13
زندی، مسلم، یوسفی، محدثه، ممیوند، سودابه (1394)، بازشناسی مؤلفههای رنسانس و تأثیر آن در تحولات معماری ایتالیا. سومین کنفرانس مهندسی، معماری، شهرسازی توسعه برنامهریزی شهری. ایران. تهران.
14
سوجا، ادوارد( 1396)،پساکلانشهر مطالعات شهرها و مناطق، خالصی مقدم،نرگس، انتشارات علمی فرهنگی
15
شکوهی زنجانی، محمد (1394)، تاریخ شهر و شهرداران زنجان. انتشارات شهرداری زنجان
16
شیعه، اسماعیل، بهزاد فر، مصطفی، نامداران، احمدعلی (1396)، تدوین چارچوب نظری منظر شهری به کمک نظریه تولید فضا و نیروهای مؤثر بر منظر شهری. فصلنامهی علمی پژوهشی مطالعات شهری، شماره بیست و چهارم. صص 81.
17
گرنک، مایک، ثریفت، نایجل، (1394) اندیشیدن درباره فضا، عبد اله زاده، محمود. دفتر پژوهشهای فرهنگی.
18
لوفور. هانری (1396)، درآمدی بر تولید فضای هانری لوفور. چاپ یکم. ترکمه، آیدین، انتشارات تیسا.
19
لوفور، هانری (1396)، ماتریالیسم دیالکتیکی. چاپ دوم. ترکمه، آیدین، کتاب اندیشه انتشارات تیسا.
20
لوفور، هانری،(1395)، تولید فضا، ترجمه عبد اله زاده، محمود، چاپ دوم انتشارات مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
21
محمدی، بهشته، شارع پور، محمود (1398)، تأثیر پیادهروهای شهری بر حیات اجتماعی جوانان (مطالعه موردی: پیادهروهای شهر آمل). مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دوره 8. شماره 1. صص 175_197.
22
محمدی، مریم، صومی، فاطمه (1397)، بررسی سهگانه فضایی لوفور و تحقق فضای زیسته در نمونه میدان بهارستان با تأکید بر مفهوم حق به شهر. اولین همایش مللی رقابتپذیری و آینده تحولات شهری.
23
محمودی پاتی، فرزین، بلوری، زهره، 1397، بررسی رابطه مؤلفههای تأثیرگذار بر تعاملات اجتماعی در محلات پرتراکم( موردمطالعه: محله اسپه کلا شهر آمل). نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی. سال 22.شماره 66، زمستان 1397، صفحات 305_281
24
محمودی، لقمان (1397)، تولید فضای شهری در دیالکتیک سهگانهی لفور و پارادایم شهریت مامفورد با تحلیل اقتصاد رانتی شهرهای ایران، اولین همایش بررسی چالشها و ارائه راهکارهای نوین مدیریت شهری.
25
مشکینی، ابوالفضل، پور طاهری مهدی، نوروزی، مصطفی (1393)، تحلیل شاخصهای ذهنی کیفیت محیط در بافتهای فرسوده شهری (مطالعه موردی محله آب کوه مشهد). نشریه علمی _ پژوهش جغرافیا و برنامهریزی،سال 20 شماره 58 زمستان 1395، شماره 65. صفحات 279_ 259
26
معتقدی، فاطمه، صالحی، پوریا (1395)، نخستین همایش منطقهای معماری، شهر، توسعه (چالشها و راهکارهای مدیریت شهری).
27
Lillebye, E.1996. Architectural and functional relationships in street planning: an
28
Historical view. Landscape and Urban Planning 35.85. page3.
29
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی و سنجش دادههای استخراج شده ساختمانها با استفاده از لیدار
امروزه تصاویر هوایی با در اختیار گذاشتن منابع مختلف داده یکی از کارآمدترین راههای کسب و استخراج اطلاعات مکانی دقیق و بههنگام است. که در پروسه تهیه اطلاعات مکانی از این منابع، مشکلترین بخش استخراج عوارض موجود در تصاویر میباشد. در این تحقیق یک روش متفاوت جهت استخراج ساختمانها با استفاده از دادههای لیدار هوابرد و تصاویر اولتراکم بر روی محدوده مشخصی از شهر بندر انزلی با انواع تراکم ساختمانی پیادهسازی شد. سیستم پیشنهادی از اطلاعات هندسی و مکانی دادههای لیدار و تصاویر اولتراکم استفاده کرده که شامل سه مرحله کلی میباشد، در مرحله اول، دادههای لیدار فیلتر شدند و با استفاده از خوشهبندی طیفی در محیط eCoginition، ساختمانها استخراج شد. در مرحله دوم، مدل به دست آمده با مرزهای دو بعدی ساختمانها که به روش حد آستانه ارتفاعی در محیط ENVI Lidar به دست آمده بود مقایسه گردید. در مرحله سوم؛ پس از استخراج، مرزهای اولیه ساختمانی با ساختمانهای استخراج شده از طریق الگوریتم شطرنجی، ادغام شدند. در بخش خطایابی ساختمانها به ساختمانهای دارای خطا پرداخته شد. ارزیابی نتایج نشان داد که سیستم به کار گرفته شده به طور نسبی به اهداف تعیین شده رسیده است. خطای تک تک ساختمانها ابتدا به صورت کلی و سپس به صورت جزئی مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید تکنولوژی لیدار هوایی قابلیت فوق العادهای را در جمعآوری نمونههای بسیار دقیق و متراکم از اندازهگیریهای ارتفاعی سطح شهرها دارد و میتوان سطح جدیدی از جزئیات اطلاعات دقیق تراکم ساختمان را به طور اتوماتیک و کارآمد از دادههای لیدار هوایی استخراج کرد. در تعداد 417 ساختمانی که مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت دستیابی به ارتفاع ساختمانها با دقت بسیار بالا میسر گردید و تمامی ساختمانهای محدوده مورد مطالعه با تراکم فشرده و ارگانیک و نیز پراکنده و برنامهریزی شده استخراج گردیدند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_14150_a29bd37dc21aa373e9c094826d581fa2.pdf
2022-01-21
117
137
10.22034/gp.2021.44657.2790
: density
error detection
Anzali
eCoginition
ENVI Lidar
فیروز
جعفری
fjafari58@gmail.com
1
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
LEAD_AUTHOR
فاطمه
موحد
movahhedf06@gmail.com
2
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
سجادی، یوسف، صادقیان، سعید، پارسیان، سعید، 1394، استخراج ساختمان به کمک ادغام دادههای ابر طیفی و لیدار، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران نقشه برداری، دانشگاه تفرش، ص1-14.
1
سیف، عبدالله، محمودی، طیبه، 2014، سنجنده لیدار و کاربردهای آن، فصلنامه اطلاعات جغرافیایی(سپهر)، دوره بیست و سوم، شماره 89.، ص72-80.
2
محمدیاری، ف، ح، پورخباز، م، توکلی، ح، اقدر، 1393، تهیه نقشه پوشش گیاهی و پایش تغییرات آن با استفاده از تکنیکهای سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی(مطالعه موردی: شهرستان بهبهان)، فصلنامه اطلاعات جغرافیایی(سپهر)، ص 23-34.
3
مدیری، مهدی، 1378، مبانی و اصول دورکاوی، چاپ اول، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، ص302.
4
هژبری، بلال، صمدزادگان، فرهاد و حسین عارفی، 1393، بازسازی مدل ساختمان بر مبنای تلفیق ابر نقطه لیدار و تصویر هوایی، نشریه علمی-پژوهشی علوم و فنون نقشه برداری، دوره سوم، شماره 4، ص 1092-1067.
5
Alexander, Ernest R. (1993). Density measures: A review and analysis. Journal of Architectural and Planning Research 10(3), pp, 181-202.
6
M, C.S.Fraser. (2014). “Automatic Segmentation of Raw LIDAR Data for Extraction of Building Roofs,” Remote Sens, 6, 3716-3751.
7
Bailang Yu , Hongxing Liu ,Jianping Wu ,Yingjie Hu ,Li Zhang. (2010). “Automated derivation of urban building density information using airborne LiDAR data and object-based method”, jurnal Landscape and Urban Planning, pp. 10-15.
8
Burton, E. (2000). The Compact City: Just or Just Compact. A Preliminary Analysis, Urban Studies, 37 (11), pp, 1969-2001.
9
Chaouch, A., and Mari, J. L. (2006). 3D Land Seismic Surveys: Defiition of Geophysical Parameters Oil & Gas Science andTechnology – Rev. IFP , Vol. 61, No. 5, pp, 611- 630.
10
Cuthbert, A. R. (2006) the form of Cities, Carlton, Victoria: John Wiley, pp, 328.
11
Dehvari, A., Heck, R.J. (2012). Removing non-ground points from automated photo-based DEM and evaluation of its accuracy with LiDAR DEM, Computers & Geosciences, 43, pp, 108-117.
12
Dave, Seema. (2011). Neighbourhood Density and Social Sustainability in Cities of Developing Countries, Wiley Online Library, Sust. Dev 19, pp, 189–205 .
13
Farouh, H.E., El Din, H.S., Shalaby, A., & Elariane, S.A. (2015). Principles of urban quality of life for a neighborhood. HBRC Journal, 9, pp, 86-92.
14
Forsyth, A., Oakes, J. M., Schmitz, K. H. & Hearst, M. (2007). Does Residential Density Increase Walking and Other Physical Activity, Urban Studies, Vol. 44 (4),pp. 679-697.
15
Montgomery, A. Saunders, A and Chortis, J. (2003). Density considerations in managing residential land provision in Perth, Western Australia, Presented at the State of Australian Cities Conference, Perth, December, pp, 3-5 .
16
Polat, N., Uysal, M., Toprak, A.S. (2015). An investigation of DEM generation process based on LiDAR data filtering, decimation, and interpolation methods for an urban area, Measurement 75, pp, 50 - 56.
17
Sivam, A., Karuppannan, S. and Davis, M. C. (2011). Stakeholders' Perception of Residential Density: A Case Study of Adelaide, Journal of Housing and the Built Environmen, pp, 473-494.
18
Sivam, A. and Karuppannan, S. (2012). Density Design and Sustainable Residential Development, Presented at the European Network for Housing Research Conference 2009, 28 June to 1 July, Prague, Czech Republic, pp, 253-276.
19
Sithole, G., and Vosselman, G. (2004). Experimental comparison of filter algorithms for bare-Earth extraction from airborne laser scanning point clouds, ISPRS Journal of Photogrammetry & Remote Sensing 59,pp, 85 - 101.
20
Vosselman, G. and Maas, H.G. eds. (2010). Airborne and terrestrial laser scanning, Whittles Publishing, pp, 56-63.
21
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی آسیب پذیری کالبدی ـ اقتصادی بافت های فرسودۀ شهراردبیل در مقابل خطرپذیری لرزه ای
زمینلرزهها عامل ویرانی بسیاری از سکونتگاههای انسانی مخصوصاٌ بافتهای فرسوده و قدیمی در طول تاریخ بشر بوده-اند. این قبیل بناها به ویژه در برابر مخاطرات لرزهای آسیبپذیر هستند. نخستین گام برای کاهش خطر زمینلرزه شامل درک خطر لرزهای موجود و ارزیابی راهبردهای احتمالی برای کاهش آن است. در این پژوهش از یک روش مبتنی بر نمایۀ آسیبپذیری برای ارزیابی خسارت مورد انتظار در بافتهای فرسودۀ شهر اردبیل استفاده شده است. واکاوی خطرپذیری برای سناریوهای زمینلرزه تعریف شده توسط شدتهای مهلرزهایV ، V-VI ، VI ، VI-VII و VII برای طراحی برنامههای اضطراری لرزهای انجام شده است. اوج شتاب اولیه زمین برای یک دوره بازگشت 475 ساله 0.04g است که مربوط به شدت VII میباشد. بنابراین، ضمن کمیسازی آسیب فیزیکی، تأثیر آن بر جمعیت و سایر مقادیر مانند آوار و هزینه اقتصادی بررسی شده است. علیرغم خطر لرزهای متوسط تا زیاد در اردبیل، نتایج نشان میدهد که به دلیل قدمت زیاد، گونهشناسی بنایی تقویت نشده (یا غیر مسلح) و تقویت شده (مسلح) ساختمانهای واقع در بافتهای فرسوده و آسیبپذیری محیط ساخته شده، خطر بسیار زیاد است و آسیبپذیرترین بافتها در مناطق یک و دو شهری واقع گردیده-اند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13001_7f01f226ccc67d05cac88e08b50eae68.pdf
2022-01-21
139
157
10.22034/gp.2021.44630.2786
آسیبپذیری فیزیکی
سناریوهای لرزهای
خطرپذیری لرزهای
بافت فرسوده
اردبیل
رسول
صمدزاده
samadzadehr@gmail.com
1
گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، اردبیل، ایران
LEAD_AUTHOR
احمد
خواجوی
arshida.tandis2@gmail.com
2
گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
AUTHOR
محمدتقی
معصومی
taqi.masoumi@gmail.com
3
گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
AUTHOR
اسفندیاری، فریبا، غفاریگیلانده، عطا، لطفی، خداد (1393)، بررسی توان لرزهزایی گسلها و برآورد تلفات انسانی ناشی از زلزله در مناطق شهری (مطالعه موردی: شهر اردبیل، فصلنامۀ پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی، سال دوم، شمارۀ 4، صص 36-17.
1
بیتاللهی، علی و غزاله رزاقیان (1397)، پهنهبندی گسترۀ ایران بر اساس تغییرات نسبت ضرایب لرزهخیزی a/b، مجلۀ زمینشناسی کاربردی پیشرفته، شمارۀ 29، صص 83-75.
2
توکلی، بهروز و محسن غفوری آشتیانی (1378)، نقشۀ خطر لرزهای ایران، موسسۀ بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله، مقیاس: 1:5,000,000، تهران، چاپ نخست.
3
حبیبی، کیومرث، عزتی، محمد، ترابی، کمال و بختیار عزتپناه (1395)، بررسی آسیبپذیری شهرها در برابر زلزله با استفاده از مدل MIHWP ( مطالعۀ موردی منطقۀ 10 تبریز)، نشریۀ علمی جغرافیا و برنامهریزی، سال 20، شمارۀ 72 (زمستان)، صص 356-319.
4
دربان آستانه، علیرضا و مصطفی هرائینی (1398)، تحلیل فضائی تابآوری اجتماعی، اقتصادی اجتماعات محلی در برابر زلزله (مطالعۀ موردی: بخش آفتاب ـ شهرستان تهران)، نشریۀ علمی جغرافیا و برنامهریزی، سال 23، شمارۀ 68 (تابستان)، صص 111-91.
5
صمدزاده، رسول، خیام، مقصود، حسینی امینی، حسن (1389)، نگرشی نو بر تکامل ژئومورفولوژیکی چالۀ زمینساختی اردبیل با رویکرد آمایش سرزمین، فصلنامۀ علمی پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی محیطی، دانشگاه اصفهان، 21(1)، صص 105-130.
6
قنبری، ابوالفضل (1399)، ارزیابی ارتباط بین تابآوری منطقهای و آسیبپذیری محیطی در منطقۀ کرانۀ شرقی دریاچۀ ارومیه با استفاده GIS، نشریۀ علمی جغرافیا و برنامهریزی، سال 24، شمارۀ 72 (تابستان)، صص 356-319.
7
لطفی، خداد، غفاریگلانده، عطا، اسفندیاری، فریبا (1393)، ارزیابی آسیب پذیری شهرها از گسل های پیرامونی با استفاده از روشTOPSIS در محیط GIS (مطالعۀ موردی: شهر اردبیل) ، مجلۀ مخاطرات محیط طبیعی، سال سوم، شمارۀ 4، صص 33-17.
8
مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی (1393)، آییننامۀ طراحی ساختمانها در برابر زلزله، استاندارد 2800 (ویرایش چهار)، نشریۀ شمارۀ ض-253.
9
ATC-13., (1985), Earthquake damage evaluation data for California. ATC-13, 492. Redwook City, California: Applied Technology Council, 121p.
10
Basaglia, A., Aprile, A., Spacone, E and F., Pilla., (2018), Performance-based seismic risk assessment of urban systems. International Journal of Architectural Heritage, 12 (7-8): 1131-1149, Doi: 10.1080/15583058.2018.1503371.
11
Ciurean-Roxana, L., Schröter, D., and Glade, T., (2013), Conceptual Frameworks of Vulnerability Assessments for Natural Disasters Reduction, licensee Intech, 1-23. (http://creativecommons.org/licenses/by/3.0).
12
Coburn, A., and Spence, R., (1992), Earthquake Protection, Chichester, England: John Wiley & Sons,
13
Coburn, A., and Spence, R., (2002), Earthquake Protection, Chichester, England: John Wiley & Sons, 2nd Ed 436
14
FEMA/NIBS., (2002), HAZUS Technical Manual -SR2. Washington D.C.: Federal Emergency Management Agency, FEMA and National Institute of Building Sciences, NIBS.1, 2, 3.
15
Ferlito, R., and Pizz, A., G., (2011), Vulnerability Model of an urban centre. Methodology for a Quick Evaluation of Emergency Road Network Vulnerability 28 (4):31–49.
16
Jiménez, B., Pelà, L., & Hurtado, M., (2018), Building survey forms for heterogeneous urban areas in seismically hazardous zones. Application to the historical center of Valparaíso, Chil, International Journal of Architectural Heritage, PP. 1-36. DOI: 10.1080/15583058.2018.1503370
17
Giovinazzi, S., (2005), The vulnerability assessment and the damage Scenario in seismic risk analysis. PhD dissertation, The Department of Civil Engineering of the Technical University Carolo-Wilhelmina at Braunschweig and the Faculty of Engineering Department of Civil Engineering of the University of Florence. Accessed October 11, 2017. https://publikationsserver.tu-braunschweig.de/receive/dbbs_mods_00001757.
18
Giovinazzi, S., and Lagomarsino, S., (2002), WP04: Guidelines for the implementation of the 1 level methodology for the vulnerability assessment of current buildings. Risk-UE report, Genoa, Italy doi: 10.1044/1059-0889(2002/er01).
19
Grünthal, G., Ed., (1998), European Macroseismic Scale 1998. Vol. 15. Luxemburg: Centre Européen de Géodynamique et Séismologie, Cahiers du Centre Européen de Géodynamique et de Séismologie.
20
Lagomarsino, S., and Giovinazzi, S., (2006), Macroseismic and mechanical models for the vulnerability and damage assessment of current buildings. Bulletin of Earthquake Engineering 4 (4):415–43. Doi: 10.1007/s10518-006-9024-z.
21
Lantada, N., (2007), Evaluación del riesgo sísmico mediante métodos avanzados y técnicas GIS. Aplicación a la ciudad de Barcelona. Tesis Doctoral, Universidad Politécnica de Cataluña, Dpto. De Ingeniería del terreno cartográficay geofísica. http://www.tdx.cat/handle/10803/6259.
22
Lantada, N., Pujades, L., G., & Barbat, A., H., (2018), Earthquake Risk Scenarios in Urban Areas: A Review with Applications to the Ciutat Vella District in Barcelona, Spain, International Journal of Architectural Heritage, DOI: 10. 1080/15583058.2018.1503367. https://doi.org/10. 1080/15583058.2018. 1503367
23
Lantada, N., rizarry, I., J., Barbat, A., H., Goula, X., Roca, A., Susagna, T., and Pujades, L. G., (2010), Seismic hazard and risk scenarios for Barcelona, Spain, using the Risk-UE vulnerability index method. Bulletin Earthquake Engineering 8:201–29. Doi: 10.1007/s10518-009-9148-z.
24
Lestuzzi, P., Podestà, S., Luchini, C., Garofano, A., KazantzidouFirtinidou, D., Bozzano, C., Bischof, P., Haffter, A., and Rouiller, J., D., (2016), Seismic vulnerability assessment at urban scale for two typical Swiss cities using Risk-Ue methodology. Natural Hazards 84:249–269.
25
Meslem, A., and Lang, D., H., (2017), Physical Vulnerability in Earthquake Risk Assessment, Online Publication Date: May 2017 DOI: 10.1093/acre fore/9780199389407.013.71.
26
Milutinovic, Z., V., and Trendafiloski, G., S., (2003), WP04 Vulnerability of current buildings. RISK-UE project of the EC: an advanced approach to earthquake risk scenarios with applications to different European towns, 111p.
27
Mouroux, P., and Lebrun, B., (2006a), RISK-UE project: An advanced approach to earthquake risk scenarios with application to different European towns. In Assessing and managing earthquake risk, eds. C. S. Oliveira, A. Roca, and X. Goula, 479–508. Berlin: Springer.
28
Mouroux, P., and Lebrun, B., (2006b), Presentation of RISK-UE Project. Bull Earthq Eng. Special Issue: Earthquake Scenarios for European Cities, 4 (4):323–339.
29
Rivas-Medina, A., Gaspar-Escribano, J., M., Benito, B., and Bernabé, M. A., (2013), The role of GIS in urban seismic risk studies: Application to the city of Almería (southern Spain). Natural Hazards and Earth System Sciences 13 (11):2717–2725. Doi: 10.5194/nhess-13-2717-2013.
30
Servi, M., (2004), Assessment of vulnerability to earthquake hazards using spatial multicriteria analysis: Odunpazari, Eskisehir case study, a thesis submitted to the graduate school of natural and applied sciences of Middle East technical university, 94p.
31
Turner,, Kasperson, L., Matson, R., E., Mccarthy, P., A., Corell, J., J., Christensen, L., & et al., (2003), A framework for vulnerability analysis in sustainability science. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 100 (14): 8074-8079.
32
, (2012), Recommendation on the Historic Urban landscape. Records of the General Conference 36th session. http://unesdoc.unesco.org/images/0021/002150/ 15084e.pdf#page=52.
33
, (2013), New life for historic cities: The historic urban landscape approach explained. Parigi, Francia: UNESCO Publishing.
34
Vacareanu, R., D. Lungu, C. Arion, and A. Aldea., (2004), WP07. Seismic risk scenarios handbook, 52, Report. RiskUE Project, Bucharest.
35
Wisner, B., Blaikie, P., Cannon, T., Davis, I. (2004). At risk: natural hazards, people’s vulnerability and disasters, 2nd end. Routledge, London, 220p.
36
Yamin, L., Hurtado, E., A., Barbat, I., A., Bernal, A., G., and Cardona, O., (2012), Earthquake Vulnerability Assessment of Buildings for Catastrophic Risk Analysis in Urban Areas, 15 WCEE, LISBOA.
37
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل پراکنش فضایی خدمات عمومی شهری از دیدگاه عدالت اجتماعی در ساختار فضایی کلانشهر تبریز
ساختار فضایی شهرها با تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی و محیطی خود، فراهم کننده چرخه حیات شهروندان شهرها هستند. سوء مدیریت شهری منجر به توسعه نامتوازن فضاهای شهری و توزیع نامناسب زیرساختها در شهر و بخصوص در کلانشهرها میشود که نتیجه نهایی آن تضعیف حقوق شهروندان در دسترسی مناسب به خدمات میشود. پژوهش با هدف ارزیابی و تحلیل نحوهی توزیع خدمات عمومی شهری از دیدگاه عدالت اجتماعی در ساختار فضایی کلانشهر تبریز انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، نظری – کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش مطالعه، توصیفی – تحلیلی میباشد. اطلاعات مورد نیاز نیز به دو صورت کتابخانهای و میدانی به دست آمده است. تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش نشان داد که مناطق 6 و 8 دارای بالاترین امتیاز و مناطق 5 و 4 امتیاز پایینتری دارند. همچنین تحلیل دادهها با استفاده از مدلهای ویکور، تاپسیس و پرومته منجر به تغییر اولویت مناطق مختلف از نظر معیارهای عدالت اجتماعی گردید و برای رفع اختلاف موجود بین مناطق از روش ادغام کاپلند استفاده شد. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت که کسب امتیاز زیاد برخی از مناطق ناشی از کارکرد اقتصادی و تجاری آنها بوده است و این امر ضرورت توجه به تمامی ابعاد بهداشتی، فضای سبز، آموزش، تجهیزات و تأسیسات شهری را نیز ضروری میکند تا کمیت و کیفیت دسترسی به شاخصهای عدالت اجتماعی در مناطق شهری تبریز تقویت گردد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13579_46bae060be174038560b050e0679d0df.pdf
2022-01-21
159
177
10.22034/gp.2021.43357.2752
خدمات عمومی
عدالت اجتماعی
ساختار فضایی
کلانشهر تبریز
سجاد
رجبی
sajad.rajabi63@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
AUTHOR
رضا
ولی زاده
valizadehreza60@yahoo.com
2
استادیارگروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی ،تبریز،ایران.
LEAD_AUTHOR
داریوش
ستارزاده
sattarzadeh@iaut.ac.ir
3
دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
AUTHOR
علی
پناهی
panahi@iaut.ac.ir
4
دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
AUTHOR
قربان
محبوبی
architamah@yahoo.com
5
عضو هیأت علمی گروه معماری و شهرسازی ، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
AUTHOR
احد نژاد، محسن، زلفی، علی، نوروزی، محمدجواد. (1392). ارزیابی پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در نواحی شهری با رویکرد توسعه پایدار و عدالت اجتماعی با استفاده از مدلهای ویکور و تاپسیس مطالعه موردی شهر زنجان، فصلنامه نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، (2)5: 169-183.
1
افروز، مریم؛ طبیبیان، منوچهر؛ احمدی، احمدی .(1396). سنجش عدالت فضایی بهمنظور دسترسی برابر به فرصتهای اجتماعی (نمونه مطالعه: بافت قدیم شهر قزوین)، فصلنامه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 4(14): 53-74.
2
امانپور، سعید، حسینی شه پریان، نبی اله، ملکی، سعید .(1395). تحلیل فضایی سطوح برخورداری مناطق کلان شهر اهواز از خدمات شهری با تاکید بر عدالت اجتماعی، پژوهش های جغرافیای برنامه ریزی شهری 4(3) : 495-517.
3
بندرآبادی، علیرضا، خلیجی، محمدعلی (1397). سنجش عدالت اجتماعی با رویکرد توسعه پایدار نمونه موردی مناطق شهری تبریز، شهر پایدار، 1(1): 77-89.
4
تابعی، نادر؛ موحد، علی، تولایی، سیمین، کمان رودی کجوری، موسی (1396). بررسی نقش عدالت فضایی در مدیریت شهری (محدودۀ مطالعه: محلات منطقۀ 6 تهران)، فصلنامه برنامهریزی فضایی (جغرافیا)، 6(2): 23-36.
5
حاتمی نژاد، حسین؛ راستی، عمران .(1385)، عدالت اجتماعی و عدالت فضایی؛ بررسی و مقایسه نظریات جان رالز و دیوید هاروی، فصلنامه جغرافیای سرزمین، 3(1): 40-52.
6
خبوک، طیبه. (1393). ارزیابی توزیع فضایی خدمات شهری با رویکرد عدالت اجتماعی ، مورد پژوهی: منطقه 3 بندرعباس، پایاننامه کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی و جغرافیا، دانشگاه یزد.
7
رفیعیان، مجتبی؛ قاسمی، ایرج؛ نوذری، کمال. (1398). تحلیل گفتمان عدالت فضایی در سند سیاستگذاری مدیریت شهری (مطالعۀ موردی: شهر تهران)، فصلنامه جغرافیای اجتماعی شهر، 6(1): 71-89
8
روستایی، شهریور، علیزاده، شیوا (1399). سنجش عدالت فضایی خدمات عمومی در بین شهرستان های استان آذربایجان غربی، نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، 24(71)، 151-171.
9
روستایی، شهریور؛ بابایی، الی ناز؛ کاملی فر، زهرا .(1392)، ارزیابی عدالت فضایی در پراکنش خدمات شهری مطالعه موردی کلانشهر تبریز، مجله آمایش جغرافیایی فضا، سال سوم، شماره 10، صص 81-100
10
سرور، رحیم؛ عشقی چهار برج، علی؛ علوی، سعیده .(1396). تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در بهرهمندی از خدمات عمومی شهری، مطالعه موردی: حوزههای 16 گانه شهر اردبیل، فصلنامه بومشناسی شهر، 8(16): 23-36.
11
طهماسبی زاده، فرشاد، خادم الحسینی، احمد .(1397). تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در مناطق شهری (مطالعه موردی مناطق شهر اصفهان)، جغرافیا و مطالعات محیطی، 7(26): 17-28.
12
علیزاده، محمد. (1396). عدالت فضایی در محلات شهری با تأکید بر توزیع خدمات شهری مورد پژوهی: شهرکرد، رساله دکتری، گروه جغرافیا پردیس علوم انسانی و اجتماعی - دانشگاه یزد
13
قنبری، ابوالفضل .(1398). ارزیابی شهر تبریز از منظر شاخص های شهر مطلوب سالمندان، نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، 23(68): 219-244.
14
محمدی کاظم آبادی، لیلا، خانی زاده، محمد علی، چله بری، محسن بابایی .(1397). تحلیلی بر پراکنش خدمات و جمعیت شهری با تأکید بر عدالت فضایی و برخورداری شهری (مطالعۀ موردی: شهر ایلام)، جغرافیای اجتماعی شهری، 1(14): 175-191.
15
مفرح بناب، مجتبی؛ مجنونی توتاخانه، علی؛ سلیمانی، علیرضا؛ آفتاب، احمد. (1397). ارزیابی و تحلیل وضعیت پایداری در کلانشهرها، مطالعه موردی: مناطق دهگانه تبریز، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 33(1): 140/157.
16
نظم فر، حسین، علی بخشی، آمنه. (1397). تحلیل نابرابری فضایی شاخص های توسعه در نواحی روستایی استان اردبیل ، اقتصاد فضا در توسعه روستایی، 7: 145-164
17
نظم فر، حسین، علی بخشی، آمنه. (1397). مقایسه کارایی مدل های تصمیم گیری چند معیاره به منظور تعیین میزان توسعه یافتگی، برنامه ریزی منطقه ای (جغرافیا) ، 8: 147-166
18
نظم فر، حسین، علی بخشی، آمنه؛ باختر، سهیلا. (1394). تحلیل فضایی توسعه منطقهای استان کرمانشاه با استفاده از مدلهای تصمیمگیری چند معیاره، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 15: 229-251
19
نعیمی، کیومرث؛ بابایی اقدم، فریدون. (1396). شهر و عدالت فضایی؛ تحلیلی بر پراکنش خدمات عمومی شهری در نواحی 22 گانه شهر سنندج، فصلنامه آمایش جغرافیایی فضا، 7(23): 173-186.
20
وارثی، حمیدرضا، قادر رحمتی، صفر،؛ باستانی فر، ایمان. (1386). بررسی اثرات توزیع خدمات شهری در عدم تعادل فضایی جمعیت، مطالعه موردی: مناطق شهر اصفهان، مجله جغرافیا و توسعه، (5)9: 91-106.
21
Adedayo, A, Faleti, S. A. and Durojaye O. B. (2011(, Urban Violence and Security, Published National Open University of Nigeria, ISBN: 978-058-465-X.
22
Beach, D., From, T., Johansson, M., & Öhrn, E. (2018). Educational and spatial justice in rural and urban areas in three Nordic countries: a meta-ethnographic analysis. Education Inquiry, 9(1), 4-21.
23
Beatriz, E. D., Molnar, B. E., Griffith, J. L., & Salhi, C. (2018). Urban-rural disparity and urban population growth: A multilevel analysis of under-5 mortality in 30 sub-Saharan African countries. Health & place, 52, 196-204.
24
Chatterton, P. (2010). Seeking the urban common: Furthering the debate on spatial justice. City, 14(6), 625-628.
25
Christiaensen, L., Weerdt, J., Todo, Y. (2013). Urbanization and Poverty Reduction – The Role of Rural Diversification and Secondary Towns, the World Bank Africa Region Office of the Chief Economist.
26
Klopp, J. M., & Petretta, D. L. (2017). The urban sustainable development goal: Indicators, complexity and the politics of measuring cities. Cities, 63, 92-97.
27
Lai, L. W., Chau, K., & Cheung, P. A. C. (2018). Urban renewal and redevelopment: Social justice and property rights with reference to Hong Kong's constitutional capitalism. Cities, 74, 240-248.
28
Li, B., Li, T., Yu, M., & Bin, C. (2017). Can equalization of public services narrow the regional disparities in China? A spatial econometrics approach. China Economic Review ,Volume 44, July 2017, 67–78
29
Lorestani, A., Yaghoubpour, Z., & Shirzadian, R. (2016). Analysis of spatial distribution of Tehran Metropolis urban services using models of urban planning. Int. J. Hum. Capital Urban Manage., 1(2): 83-92, Spring
30
Majnouni-Toutakhane, A., & Sareban, V. H. (2019). Promotion of Urban Resilience with Citizens’ Local Participation Approach Case Study: Bonab City. Journal of Engineering Research, 7(1): 1-18
31
Martnez, J. (2005). Monitors intra-urban nequalities with GIS-based indicators: With a case study in Rosario, Argentina. Utrecht "
32
Ouyang, O., Wang, B., Tian, L., & Tian, X.(2017). Spatial deprivation of urban public services in migrant enclaves under the context of a rapidly urbanizing China: An evaluation based on suburban Shanghai. Cities , Volume 60, Part B, February 2017, 436–445.
33
Peng, Z., & Hongtao, L. (2018). Agglomeration and Diffusion Effects of Urban Spatial Production Relations: Temporal and Spatial Restoration and Spatial Justice. Journal of Social Sciences. (5), 4.
34
Rauws, W. (2016). Civic initiatives in urban development: self-governance versus self-organisation in planning practice. Town Planning Review, 87(3), 339-361.
35
Rice, J. L., Cohen, D. A., Long, J., & Jurjevich, J. R. (2020). Contradictions of the climate‐friendly city: new perspectives on eco‐gentrification and housing justice. International Journal of Urban and Regional Research, 44(1), 145-165.
36
Soja Edward (2008), Postmetropolis: Critical Studies of Cities and Regions, Oxford: Basil Blackwell
37
Stehlin, J. G., & Tarr, A. R. (2017), Think regionally, act locally? Gardening, cycling, and the horizon of urban spatial politics. Urban geography, 38(9), 1329-1351.
38
Taleai, M., Sliuzas, R., Flacke, j. (2014), An intergrated framework to evaluate the equity of urban public facilities using spatial multi-criteria analysis, Cities, 40, 56- 69.
39
Toutakhane, A. M. (2018), Influencing factors on performance of social behavior settings at parks and green spaces of Tabriz, Journal of Urban and Regional Analysis, 10(2), 199-215.
40
Toutakhane, A. M., & Mofareh, M. (2016). Investigation and evaluation of spatial patterns in Tabriz parks using landscape metrics, Journal of Urban and Environmental Engineering, 10(2), 263-269.
41
UN HABITAT,( 2009 ), State of the World’s Cities, report 2009, Harmonious
42
United Nations. (2014), World Urbanization Prospects The 2014 Revision, The Department of Economic and Social Affairs of the United Nations, New York.
43
Van Dijk, J., Krygsman, S., & De Jong, T. (2015), Toward spatial justice: The spatial equity effects of a toll road in Cape Town, South Africa. Journal of Transport and Land Use, 8(3), 95-114.
44
Xiaocheng, L. (2016), Spatial production and governance mechanism of new urbanization: Based on the perspective of spatial justice, Urban Development Studies, 23(9), 94-100.
45
Zanon, B., & Verones, S. (2013), Climate change, urban energy and planning practices: Italian experiences of innovation in land management tools, Land Use Policy, 32, 343-355.
46
Barradas, Victor L., (1991), Air temperature and humidity and human comfort index of some city parks of Mexico City, International Journal of Biometeorology, 32(4): 22-36.
47
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل دارایی های پنچ گانه معیشتی در جوامع روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان دره شهر)
رویکرد معیشت پایدار از رویکردهای جدید در توسعه پایدار روستایی است که برای کاهش فقر و توسعه روستاها مورد توجه قرار گرفته است. تأمین معیشت پایدار روستاییان در دنیای امروز از اولویتها میباشد که باید از انواع داراییها (طبیعی، انسانی، مالی، فیزیکی و اجتماعی) روستاییان برای بهبود و ارتقای معیشت آنها استفاده کرد. هدف کلی این پژوهش ارزیابی وضعیت معیشت جوامع روستایی شهرستان دره شهر با استفاده از رهیافت slf و الگوی cipp میباشد. اطلاعات جمعآوری شده از روستاهای این شهرستان در بین سه تیپ روستاهای برخوردار، نیمه برخوردار و کم برخوردار بر اساس چارچوب مفهومی تحقیق و با مقایسه متغیرهای معیشت انجام گردید. این تحقیق از نظر هدف کاربردی، به لحاظ روش پیمایشی- غیرآزمایشی میباشد که حجم کل جامعه آماری 16140 خانوار بوده و حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از فرمول کوکران 380 نفر در 16 روستای مورد مطالعه با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای و با استفاده از انتصاب متناسب تعیین شد. بهمنظور جمعآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه محقق ساخت، مصاحبه و مشاهدات میدانی استفاده گردید. برای تحلیل دادهها از روشهای آماری توصیفی و استنباطی با بهرهمندی از نرمافزار spss بهره برده شد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که بین روستاهای موردمطالعه از نظر برخورداری داراییهای معیشتی تفاوت معنیداری وجود دارد. همچنین آزمون فریدمن نشان میدهد که سهم داراییهای طبیعی در روستاهای مورد مطالعه بیشتر است و سهم داراییهای انسانی، اجتماعی، طبیعی، فیزیکی و مالی به ترتیب 39/3، 30/3، 59/3، 33/1، 39/3 میباشد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13191_700fb4e76d351ded6aef31017afa5dcd.pdf
2022-01-21
179
195
10.22034/gp.2021.44241.2766
مدل سیپ
داراییهای معیشتی
شهرستان درهشهر
معیشت پایدار
زینب
رحیمی
zainabrahimi575@yahoo.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه توسعه روستایی دانشگاه شهرکرد
AUTHOR
مهدی
کرمی دهکردی
karami596@yahoo.com
2
عضو هیات علمی گروه توسعه روستایی دانشگاه شهرکرد
LEAD_AUTHOR
اعظمی، موسی، هاشمی امین، ناهید، 1396، تحلیل تأثیرات شرکتهای کشت و صنعت بر داراییهای خانوارهای کارگران شاغل با رویکرد معیشت پایدار ( مورد مطالعه: کشت و صنعت میاندوآب خوزستان)، پژوهش های روستایی، 4، 591-606.
1
بذرافشان، جواد، طولابی نژاد، مهرشاد، حملی، نجمه، 1397، بررسی عوامل و محرکهای تغییر الگوی معیشت روستاهای مناطق مرزی مورد مطالعه دهستان مینان شهرستان سرباز، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 49، 127-150.
2
توکلی، مرتصی، احمدی، شیرکو، فاضل نیا، غریب، 1395، تحلیل عوامل مؤثر بر معیشت روستایی بررسی موردی روستاهای شهرستان سردشت، 58، 63-81.
3
دربان آستانه، علیرضا.، مطیعی لنگرودی، سیدحسن. و قاسمی، فریبا. 1396، شناسایی و تحلیل عوامل مؤثر بر معیشت پایدار کشاورزان. مورد مطالعه : شهرستان شازند، مجله پژوهشهای روستایی، تابستان1397، شماره2: 324 - 327.
4
سجاسی قیداری، حمدالله، صادقلو، طاهره، شکوری فرد، اسماعیل، 1395، سنجش سطح داراییهای معیشتی در مناطق روستایی با رویکرد معیشت پایدار مطالعه موردی روستاهای شهرستان تایباد، 1395، 197-216.
5
صرافی، مظفر. شمسایی، مصطفی. 1391. عوامل مؤثر بر شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی شهری و راهبرد بقای خانوار.مورد پژوهی: محله اسلامآباد منطقه شهرداری تهران، پایاننامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، ایران.
6
کریمی، کبری، کرمی دهکردی، اسماعیل، 1394، بهرهبرداری از مراتع و لزوم متنوع معیشت خانوارهای روستایی مطالعه موردی شهرستان ماهنشان، پژوهش های روستایی، 2، 343- 368.
7
مهدی زاده، حسین، علی بیگی، جواد، 1395، بررسی صنایع کوچک بهبود معیشت خانوارهای روستایی بررسی موردی : شهرستان سیروانچرداول، شماره4، 139- 155.
8
ویسی، فرزاد، صدیق قربانی، محمد، داستوار، عدنان، 1396، تحلیل اثر بازارچههای مرزی بر معیشت پایدار پسکرانههای روستایی موردمطالعه بخش خاو میرآباد شهرستان مریوان، شماره 8، 521-533
9
Allison, E, Elice, f, 2001, The Livelihood Approach and Management of Small-scale Fisheries, Marine Policy, 25, 377-388.
10
Bebbington, Anthony, 1999, Capitals and capabilities: A framework for analyzing peasant viability, rural livelihoods and poverty, World Development, 27, 2021-2044.
11
Barrett, C, B, Reardon, T, Webb, P, 2001, Nonfarm income diversification and household livelihood strategies in rural Africa: Concepts dynamics and policy implicatio Food Policy.26, 315-331.
12
Belecher, B, Bastide, F, casteella, j c, Boissiere, m, 2012, development of a village level live lihood monitoring tool: Acase- study in veingkam District, Lao pdr international foresty review, 14.
13
Colombo, E., Romeo, F., Mattarolo, L., Barbier, J. Morazzo, M. 2018. An impact evaluation framework based on sustainable livelihoods for energy development projects: an application to Ethiopia. Energy Research & Social Science. 39: 78-92.
14
Ideas for development. Earth Scan Publication, London, Sterling VA Chambers, Robert, 2005,
15
Department for International Development (DFID), 1999, Sustainable livelihoods guidance sheets. London: Department for International Development.
16
Department for inter national development, 2008, sustainable livelihoods guidance sheets London ,1 -8.
17
Fourance, p, 2001, Transport and sustainable rural livelihood, rural transport knowledge base, rural travel and transport program Washington D. C: world bank.
18
Mbaiwaa, Joseph E, Stronzab, Amanda l, 2010, “The effects of tourism development on rural livelihoods in the Okavango Delta”, Botswana, Journal of Sustainable Tourism, 18,635-656.
19
Morse, s. 2013, The hheory behind the sustainable livelihood approach, in: s, morse & Mcnamara. sustainable livelihood Approach: A critique of theory and practice.brline: springer, 15-60.
20
Pravakar, Pijush, Sarker, Bhakta, Rahman, Mahabubar, and Hossain, Beial, 2013, present ststus of fish Farming and Livelihood of Fish farmares in shanrastiupazila of chandpur District, Bangladesh, American-Eurasian Journal of Agriculture and Environmental Science, 13, 391-397.
21
Udayakumara, E P N, Shrestha, RP, (2011). Assessing livelihood for improvement: Samanalawewa reservoir environs, Sri Lanka, International Journal of Sustainable Development and World Ecology, 18(4), 366-376
22
Shen, Fujun, 2009, Tourism and Sustainable Livelihoods Approach: Application within the Chinese context, Ph.D. thesis, Lincoln university.
23
United Nations Industrial Development Organization (UNIDO), International Fund for Agriculture Development & Food and Agriculture Organization (FAO), 2008, The importance of agroindustry for socio-economic development and poverty reduction . Paper presented at The Side-Event on How Agro-Industry Can Help Eradicate Poverty, New York, USA,
24
Wang, Na, Gao, Ying, Wang, Youghong, Li, Xiangfei, 2016, Adoption of ecofriendly soil- management practices by smallholder farmers in Shandong Province of China, Soil Science and Plant Nutrition.62,185-193.
25
Yaro, Joseph Awetori, 2006, Is deagrarianisation real? A study of livelihood activities in rural northern Ghana. The Journal of Modern African Studies, 44, 125- 156.
26
ORIGINAL_ARTICLE
تبیین ساختار اکولوژی شهری در راستای ارتقای ضریب تاب آوری زیست محیطی با استفاده از تحلیل متریکهای سیمای سرزمین ( مطالعه موردی شهر بهشهر )
در سیستمهای پیچیده شهری، ساختار اکولوژی نقش زیادی در تاب آوری زیست محیطی دارد. شهر بهشهر به عنوان یک شهر میانی در شمال کشور، به سبب رشد سریع جعیت و گسترش بی برنامه فضاهای شهری ، دچار تخریب بنیانهای اکولوژیکی سرزمین و به تبع آن مشکلات زیست محیطی فراوانی شده است. بر همین اساس هدف از این مطالعه بررسی روند تغییرات در وسعت و الگوی ساختاری پوشش اراضی شهر بر اساس تبیین ساختار اکولوژی شهری در طی 34 سال اخیر با استفاده از تکنیک سنجش از دور و متریکهای سیمای سرزمین شامل متریکهای Cohesion,MNN,LSI,MSI,MPS,ED,LPI,NP,PLAND,CAاست.طبقه بندی پوشش اراضی شهر با نرم افزار ENVI5.3و تحلیل سنجه های سیمای سرزمین در نرم افزار Fragstats v4.2.1 ، و در نهایت نقشه فضایی سنجه ها نیز در فضای نرم افزار Arc GIS انجام شد. نتایج بررسی تغییرات نقشه های کاربری اراضی نشان می دهد، لکه های ساخته شده در این بازه زمانی به دلیل افزایش جمعیت و تقاضا برای زمین و در نتیجه ، رشد شهرنشینی سالهای اخیر به میزان (68 درصد( افز ایش یافته است .اما سایر کاربری ها با روند کاهشی مواجه گشته، به طوری که اراضی زراعی(52 درصد ) و باغات و فضای سبز(31 درصد ) و اراضی بایر نیز، حدود (41) درصد کاهش یافته اند. نتایج تحلیل متریک های سیمای سرزمین نیز نشان میدهد که سیمای سرزمین شهر به مرور زمان، ریز دانه ، پیچیده و از نظر هندسی نامنظم تر شده و با کاهش پیوستگی، از هم گسیخته تر گردیده است. در واقع نتایج نشان می دهد که عناصر ساختار اکولوژیکی خصوصا لکه های زراعی، باغات و فضای سبز در شهر بهشهر از نظر نحوة ترکیب و توزیع فضایی دارای شرایط مطلوبی نیست و طی دورة زمانی مورد مطالعه از لحاظ وسعت، پیوستگی و ماهیت ترکیب و توزیع لکه های اکولوژیکی خصوصا لکه های زراعی دچار تخریب شدیدی شده است.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12452_a0e958a2c79d632a60398d5b414ab5f5.pdf
2022-01-21
197
218
10.22034/gp.2021.42841.2741
اکولوژی شهری
تاب آوری زیست محیطی
متریکهای سیمای سرزمین
شهر بهشهر
ابراهیم
زاهدی کلاکی
ebrahim.zahedi@chmail.ir
1
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
AUTHOR
صدرالدین
متولی
sadr_motevalli@iaunour.ac.ir
2
دانشیار گروه جغرافیا برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور، ایران
LEAD_AUTHOR
حسن
محمودزاده
mahmoudzadeh@tabrizu.ac.ir
3
دانشیار، گروه آموزشی برنامه ریزی شهری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
AUTHOR
جانباز قبادی
غلامرضا
gghobadi@yahoo.com
4
استادیار گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
AUTHOR
پریور، پرستو؛ یاوری، احمدرضا.، ستوده، احد.،( 1387)، " تحلیل تغییرات زمانی و توزیع مکانی فضاهای سبز شهری تهران در مقیاس سیمای سرزمین" محیط شناسی، سال سی وچهارم، شماره 15، صص 84-73.
1
پریور، پرستو، یاوری، احمد رضا، فریادی، شهرزاد، ستوده، احد، 1388، تحلیل ساختار اکولوژیک سیمای سرزمین شهر تهران برای تدوین راهکارهای ارتقای کیفیت محیط زیست، محیط شناسی، سال سی و پنجم، شمارة ۵۱، صص56-45.
2
داداش پور، هاشم، عادلی، زینب(1394)، "سنجش ظرفیتهای تاب آوری در مجموعه شهری قزوین"، دو فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت بحران، شماره هشتم،، صص84- 73.
3
داز، بی بی سارا ؛ غفاری گیلانده، عطا، خاوریان، حسن(1395)،" ارزیابی و تحلیل وضعیت فضای سبز شهری با استفاده از اصول اکولوژی سیمای سرزمین(مطالعه موردی: شهر گرگان( " پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته ی جغرافیا و برنامه ریزی شهری گرایش محیط زیست شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی.
4
رفیعیان، مجتبی و همکاران، (1390)، تبیین مفهومی تاب آوری و شاخص سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع محور(CBDM)، برنامه ریزی و آمایش فضا، شماره چهارم، صص 41- 19.
5
ریاحی،وحید؛ روشنعلی، محمد و زاهدی کلاکی، ابراهیم، (1397)، "تحلیل جغرافیایی مراکز اقامتی )با تاکید بر هتلها( و نقش آن در توسعه گردشگری ( موطالعه موردی شهر بهشهر)"، مجله علوم جغرافیای، شماره 29، ص 202.
6
زبردست، لعبت؛ یاوری، احمدرضا؛ پریور، پرستو؛ ستوده، احد؛ 1394، " مقدمهای بر مفاهیم پایه اکولوژی سیمای سرزمین با کاربرد در برنامهریزی محیط زیست"، انتشارات آوای قلم، چاپ اول، تهران.
7
سبزقبائی، غلام رضا؛ دشتی، سولماز؛ جعرزاده، کاوه و بزم آرابلشتی، مژگان(1395)، " ارزیابی الگوهای چشم انداز شهری برای اندازه گیری اثرات شهرنشینی بر ساختار چشم انداز )مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)، جغرافیا و پایداری محیط شمارۀ ،21، 50-35.
8
شعبانی، افشین؛ جعفری، شیرکو، معینالدینی، مظاهر؛ دانهکار، افشین؛ علمبیگی، امیر؛ (7931)، " مدلسازی رابطه فضای سبز شهری با آلودگی هوا، صوت و دما با استفاده از سنجههای سیمای سرزمین" سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی در منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، سال نهم، شماره دوم، صص 59-75.
9
شماعی،علی؛آهار، حسن؛ جلالیان سید اسحاق(1397)"تحلیل الگوی رشد فضایی -زمانی شهرمراغه با استفاده از روشهای متریک فضایی"فصلنامه علمی پژوهشی و بین المللی انجمن جغرافیای ایران( ،دوره جدید، سال شانزدهم، شماره 56،ص 85.
10
صادقی بنیس، مژگان.، 1394، " استفاده از متریکهای منظر در بهسازی شبکه اکولوژیک شهری)مطالعه موردی شهر تبریز("باغ نظر، شماره 99، سال دوازدهم، صص 62-53.
11
صادقی بنیس، مژگان؛ بنایی، وحید؛ دارایش، رضوان، 1392 ،" استفاده از تحلیل گرادیان متریکهای منظر جهت بررسی تغییرات فضای سبز شهری )مطالعه موردی: شهر تبریز"(، فصلنامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس، سال پنجم، شماره 16، صص 20-7.
12
کرمی، آرش و فقهی، جهانگیر(1391)، " بررسی کمی کردن سنجههای سیمای سرزمین )مطالعۀ موردی: استان کهگیلویه و بویر احمد(، محیط شناسی، سال 37، شماره 60، 88-79.
13
محمود زاده، حسن؛ مسعودی، حسن (1398)" تحلیلی بر تغییرات ساختاری سیمای سرزمین کلان شهر تبریز با استفاده از مبانی اکولوژی سیمای سرزمین و با تأکید بر مفهوم پیوستگی"آمایش سرزمین، دورة 11، شمارة دوم، صص 204-179.
14
محمود زاده،حسن و مسعودی، حسن، (1396)، اکولوژی شهری و شهرسازی اکولوژیک (بررسی مفاهیم، کارکردها و ارائه راهکارها)، همایش ملی شهرسبز با محوریت تکنولوژی و انرژیهای پاک درعمران، معماری و شهرسازی، ؛ تبریز-ایران.
15
میرسنجری، میر مهرداد و محمدیاری، فاطمه( 1396) " پایش تغییرات سیمای سرزمین با استفاده از تحلیل گرادیان مطالعة موردی: شهرستان بهبهان،"، جغرافیا و پایداری محیط، شمارة 22، صص 83-96
16
هریسچیان، مهدی؛ محمودزاده، حسن؛ جعفری، حسن( 1396)" کاربرد راهبردهای پایداری اکولوژیک برای افزایش تاب آوری محیط زیست شهری (مطالعه موردی: شهرداری منطقه یک تبریز)"، پایان نامه کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز.
17
Botequilha,A.,Ahern,J. 2002. Applying landscape ecological concepts and metrics in sustainable landscape planning.Journal of Landacape and urban planning, 59:65-93.
18
Byomkesh, T., Nakagoshi, N., Dewan, A.M. 2012. Urbanization and Green Space Dynamics in Greater Dhaka, Bangladesh. Landscape and Ecological Engineering, 8(1):45-58.
19
Carvalho, F. M., Júnior, P. D. M., & Ferreira, L. G. (2009). The Cerrado into-pieces: Habitat fragmentation as a function of landscape use in the savannas of central Brazil. Biological conservation, 142(7), 1392-1403.
20
Cook, E.A. 2002. Landscape Structure Indices For assessing urban ecological networks. Landscape and urban planning 58, pp269-280
21
Ersoy, E., Jorgensen, A., & Warren, P. H. (2019). Identifying multispecies connectivity corridors and the spatial pattern of the landscape. Urban Forestry & Urban Greening, 40, 308-322.
22
Li, H., Fernandez, S.J., Ganguly, A., (2014). Racial Geography, Economic Growth and Natural Disaster Resilience. Geography and Natural Disasters, 4(2), 1-15.
23
Luck, M., & Wu, J. (2002). A gradient analysis of urban landscape pattern: a case study from the Phoenix metropolitan region, Arizona, USA. Landscape ecology, 17(4), 327-339.
24
Müllera, F, Bergmannb, M، Dannowskic, R، Dippnerd, J،W، Gnaucke, A، Haasef, P ،Marc، C، Jochimseng, P، Kasprzakh, I، Krönckei, R، Kümmerlinj, M،Küsterk, G، Lischeidc, H،Meesenburgl, C، Merzc, G، Millatm, J، Müllern, J،Padisáko, C،G، Schimmingp, H، Schubertq, M، Schultk, G، Selmeczyr, T، Shatwells, S، Stollf, M، Schwabet, T، Soltwedelb, D،Straileg, M، Theuerkaufk،2016، Assessing resilience in long-term ecological data sets، Journal of Ecological Indicators،65: 10–43.
25
Norman, W. (2012). Adapting to change: the role of community resilience. Young Foundation,5-52. Retrieved from: http:// youngfoundation.org /wp-content/uploads/2012/10/ Adapting-to-ChangeOctober-2012.pdf
26
Su, W., Gu, C., Yang, G., Chen, S., & Zhen, F. (2010). Measuring the impact of urban sprawl on natural landscape pattern of the Western Taihu Lake watershed, China. Landscape and Urban Planning, 95(1-2), 61-67.
27
Uy, P.D., Nakagoshi, N. 2007. Analyzing urban green space pattern and eco-network in Hanoi, Vietnam. Lanscape Ecological Engineering, 3:143-157.
28
Xiu, Na, Urban Green Networks, 2017, Faculty of Landscape Architecture, University of Uppsala, 22p.
29
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی و تحلیل پیشرانهای کلیدی مؤثر بر تامین مسکن مناسب برای گروههای کمدرآمد در شهر تبریز
شیوههای برنامهریزی و مداخله درزمینه تولید مسکن، عرضه زمین و استانداردهای شهری وضعشده ناکارآمد بوده و نفعی برای کمدرآمدترین اقشار نداشته است. از سوی دیگر، سیاستهایی که برساخت مسکن برای طبقات با استطاعت پایین تأکید ورزیدهاند، توجه اندکی به آثار محیطی آن معطوف نمودهاند. ذکر این نکته نیز بسیار اهمیت دارد که چالش تأمین مسکن گروههای کمدرآمد شهری در کشورهای درحالتوسعه صرفاً به تهیه خود مسکن محدود نمیشود. کمبود فضای سکونتی و فضاهای داخلی خانه و ناکارآمدی امکانات گرمایشی و سرمایشی، ناامنی در برابر مخاطرات طبیعی، از مهمترین مواردی محسوب میشود که به هنگام سیاستهای تأمین مسکن برای این گروهها موردتوجه و مطالعه قرار نمیگیرد. از سوی دیگر طبق اظهارات کارشناسان، برنامههای تأمین مسکن گروههای کمدرآمد، تنها مسکّنی برای زخم متورم مسکن در بین این گروههای درآمدی بوده است؛ توده بزرگی از خانوارها که در شرایط بیمسکنی، تنگمسکنی و بدمسکنی قرار دارند، نشان از عدم وجود دید کلان نسبت به این بخش و ناکارآمدی سیاستهای اجراشده در بخش مسکن و حل معضل آن در کشور میباشد و به دلایل متعدد این سیاستها همواره از سوی مردم و منتقدان با چالشهای جدی مواجه است، بهگونهای که در حال حاضر مدیران و برنامهریزان این حوزه متقاعد شدهاند که بسیاری از سیاست-ها و سرمایهگذاریها در بخش مسکن شاید باعث بهبود مقطعی در این بخش شود ولیکن راهکاری برای دستیابی به شرایط مطمئن و پایدار نخواهد بود. آنچه نیاز است، تجدیدنظر در رویکردهای کلان مدیریتی و بهکارگیری ابزارهای جدید در برنامه-ریزی است، ابزارهایی که ویژگی موج سوم مدیریت (تغییر برای انطباق با محیط آینده) در آن معنا یابد. در این راستا این پژوهش قصد دارد به شناسایی و بررسی مهمترین عوامل مؤثر بر تأمین مسکن مناسب برای گروههای کمدرآمد شهری در شهر تبریز، بپردازد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13434_a5124fbddd8738cef4407632c2c0f202.pdf
2022-01-21
219
242
10.22034/gp.2021.43333.2751
گروههای کمدرآمد
برنامهریزی مسکن
آیندهپژوهی
تبریز
لیلا
سهلیوند
soheiliuni2@gmail.com
1
دانشجوی دکتری معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
AUTHOR
فرزین
حق پرست
f.haghparast@tabriziau.ac.ir
2
دانشیار گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
LEAD_AUTHOR
علیرضا
سلطانی
alirezasoltani10@yahoo.com
3
دانشیار گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
AUTHOR
مهسا
فرامرزی
mahsa_faramarzi@yahoo.com
4
استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد تبریز، ایران
AUTHOR
احمدی، کیومرث، سلطانپناه، هیرش، نوزاد، نوید (1392)، رویکرد آیندهپژوهانه به وضعیت مسکن شهرستان ارومیه مبتنی بر سناریونویسی، مجموعه مقالات دومین همایش ملی آیندهپژوهی، تهران
1
آرشین، مهسا، سرور، رحیم (1395)، ارزیابی سیاستهای اجرایی دولت در تأمین مسکن گروههای کمدرآمد شهری(مطالعه موردی: کلانشهر مشهد)، مطالعات مدیریت شهری، 9(30)، 81-95.
2
باباغیبی ازغندی، علیرضا (1389)، آیندهپژوهی رهیافتی نو در مدیریت جامع حملونقل شهری، فصلنامه مطالعات مدیریت ترافیک، 5(16)، 77-100.
3
پورمحمدی، محمدرضا (1379)، برنامهریزی مسکن، چاپ چهارم، انتشارات سمت
4
جهانبین، رضا، پورمحمدی، محمدرضا، (1389)، راهبردهای اساسی تأمین مسکن گروههای کمدرآمد شهری (مطالعه موردی شهر تبریز)، فصلنامه جغرافیایی چشمانداز زاگرس، 2(3)، 119-137.
5
جواهری پور، مهرداد، داوودپناه، بابک (1381)، سکونتگاههای ناپایدار اقشار کمدرآمد شهری (بازبینی سیاستگذاریهای دوران اخیر درزمینه اسکان غیررسمی یا نابسامان)، هفت شهر،1(8)، 97-82.
6
جواهریپور، مهرداد (1381)، سیاست اجتماعی و فقر (از برنامههای تعدیل ساختاری تا راهبردهای کاهش فقر ) ، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، 3(12)، 41-70.
7
حاتمی نژاد، حسین، سیفالدینی، فرانک، میره، محمد (1385)، بررسی شاخصهای مسکن غیررسمی در ایران نمونه موردی: محله شیخآباد قم، پژوهشهای جغرافیایی، 38(58)، 129-145.
8
حکمتنیا، حسن، انصاری، ژینوس (1391)، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﻣﺴﻜﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﻴﺒﺪ ﺑﺎ روﻳﻜﺮد ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪار، پژوهشهای جغرافیای انسانی، 44(79)، 191-207.
9
خاتم، اعظم (1382)، حاشیهنشینی و اسکان غیررسمی در تهران، تغییر فرصتهای ادغام اجتماعی، مجموعه مقالات حاشیهنشینی و اسکان غیررسمی، جلد اول، انتشارات دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران.
10
خلیلی، احمد، نورالهی، هانیه، رشیدی، نعیمع، رحمانی، مریم (1393)، ارزیابی سیاستهای مسکن مهر در ایران و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری، 4(13)، 83-92.
11
خوب آیند، سعید (1379)، روشهای تأمین مسکن گروههای کمدرامد شهری در ایران، نمونه موردی شهر تبریز، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه تبریز.
12
ده ده زاده سیلابی، پروین (1397)، برنامهریزی تأمین مسکن گروههای کمدرآمد با رویکرد آیندهپژوهی، مطالعه موردی شهر اردبیل، رساله دکتری، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی.
13
رفیعی، مینو (1364)، خانهسازی در جهان سوم (ترجمه)، وزارت برنامه و بودجه
14
زیاری، سمیه، فرهودی، رحمت الله، پوراحمد، احمد، حاتمی نژاد، حسین (1396)، الگوی تامین مسکن گروه های کمدرآمد (مطالعه موردی: شهر کرج)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، 49(4)، 869-883.
15
زیاری، کرامتالله، پرهیز، فرهاد، مهدنژاد، حافظ، اشتری، حافظ (1389)، ارزیابی مسکن گروههای درآمدی و ارائه برنامه تأمین مسکن اقشار کمدرآمد، نمونه موردی: استان لرستان، پژوهشهای جغرافیای انسانی، 42(74)، 1-21.
16
زیاری، کرامتاله (1385)، سیاست مسکن ارزانقیمت، مجموعه مقالات دومین سمینار توسعه مسکن در ایران، جلد 1، سازمان ملی زمین و مسکن، وزارت مسکن و شهرسازی، تهران
17
سعیدنیا، احمد (1378)، کتاب سبز راهنمای شهرداریها، نظام مراکز شهری، فضاهای مسکونی، جلد چهارم، وزارت کشور، مرکز مطالعات برنامهریزی شهری، تهران.
18
شوای، فرانسوا (1375)، شهرسازی تخیلات و واقعیات، ترجمه سید محسن حبیبی، دانشگاه تهران، تهران.
19
صابری،فر، رستم، جنگی، حسین، (1396)، بررسی شاخصهای الگوی مسکن مناسب از منظر ساکنین گروههای حاشیهنشین شهر مشهد، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 17(46)، 139-157.
20
صرافی، مظفر (1381)، به سوی نظریه ای برای ساماندهی اسکان غیررسمی - از حاشیه نشینی تا متن شهرنشینی، هفت شهر، 1(8)، 5-11.
21
عابدینی، اصغر (1393)، ارزیابی سیاستهای دولتی تأمین مسکن در ارتباط با استطاعت مالی خانوارهای کمدرآمد شهری در ایران (مطالعه موردی: شهر ارومیه)، رساله دکترای تخصصی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تبریز.
22
عیسی زاده، ابراهیم، صیدی، مصطفی (1391)، تحلیلی بر اسکان غیررسمی و تعیین ضریب تأثیر عاملها با استفاده از مدل تحلیل مسیر؛ مورد شناسی: شاطرآباد کرمانشاه، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 16(41)، 1-22.
23
قربانی، رسول، روستایی، شهریور، کرمی، سونیا (1399)، آیندهپژوهی عوامل موثر بر شاخصهای کمی و کیفی مسکن در کلانشهر تبریز با استفاده از رویکرد سناریونویسی و ماتریس تاثیرات متقاطع، نشریه جغرافیا و برنامهریزی،
24
گیلبرت، آلن، گالگر، ژوزف (1375)، شهرها، فقر و توسعه شهرنشینی در کشورهای درحالتوسعه، ترجمه پرویز کریمی ناصری، انتشارات شهرداری تهران.
25
محمدی ده چشمه، پژمان (1397)، ارزیابی سیاستهای دولتی تأمین مسکن در مورد گروههای کمدرآمد شهری، فصلنامه جغرافیا، 8(2)، 281-295.
26
مهندسین مشاور آب اندیشان (1388)، طرح جامع مسکن استان آذربایجانغربی، سازمان مسکن و شهرسازی استان آذربایجان غربی.
27
نعیمی، کیومرث (1394)، آیندهپژوهی برنامهریزی و توسعه مسکن شهری با تأکید بر مسکن غیررسمی مطالعه موردی: مساکن غیررسمی شهر سنندج، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تبریز.
28
نیکوسرشت، ناصر (1374)، راهنمای تأمین مالی مسکن برای کشورهای درحالتوسعه، بولتن اقتصاد وزارت مسکن و شهرسازی، معاونت امور مسکن، شماره 15
29
یزدانی، محمد حسن، پاشازاده، اصغر، سعیدی، سمیرا (1398)، بررسی میزان رضایتمندی ساکنین مسکن مهر (نمونه موردی: مسکن مهر شام اسبی اردبیل)، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 23(67)، 327-349.
30
Benton- short, L. and Short, J.R., )2008), Cities and Nature, Routledge, Newyork.
31
Brunn, S. Williams, J. and Ziegler, D., (2003), Cities of the World, World Regional Urban Development, Newyork: Rowman and Littlefield.
32
Chafe, Z., (2007), Reducing Natural Disaster Risks, In State of the World: Our Urban Future, Newyork: Norton Comparisons, Urban Studies, 27, 6.
33
Datta, K. and Jones, G., (2002), Housing and Finance in Developing Countries, Routledge, Newyork
34
Drakakis-Smith, D. (2000) third world cities, London, Routledge Hall &Preiffer, 2000, 154.
35
Eshruq Labin, M.J., A.I. Che-Ani and S.N. (2014). Affordable Housing Performance Indicators for Landed Houses in the Central Region of Malaysia, Modern Applied Science,Vol. 8: Pp 70-86.
36
M., (2008), “Strategic Foresight”, Lipsor Working Paper ,France , Paris.
37
Gooding, T. (2017) Low-Income Housing Provision in Mauritius: Improving Social Justice and Place Quality, Habitat International, Vol 53, No 1, pp. 502-516.
38
Gordon, A., (2009), «Future Savvy,» American Management Association Press, New York.
39
Grigsby, W. Rosenberg, L. (1975), Urban Housing Policy, APS Publications: NY.
40
Hamizah Yakob, Fatimah Yusof, Hazlina Hamadan, (2012). Land use Regulations Towards a Sustainable UrbanHousing: Klang Valley Conurbation, Procedia – Social and Behavioral Sciences, Vol.68, No.19.
41
Hamzehlou, S. (2014). Assessment of the Laws and Regulations Regarding to Housing Indicators in Iran, Journal of Civil Engineering and Urbanism, 4: Pp 328- 332.
42
Hardoy, J. Mitlin , D. and Satterhwait, D., (2001) Environmental Problems in an Urbanizing World, London and Sterling, Environment and Urbanization, 5, 1.
43
Katz, B., Turner, M.A ( 2008), Rethinking U.S. Rental Housing Policy: A New Blueprint for Federal, State and Local Action, In Revisiting Rental Housing, edited by Nicolas P. Retsinas and Eric S. Belsky Washington, DC: Brookings Institution Press.
44
Masika, R. .Dehaan., A. Baden., S, (2001), Urbanization and Urban Poverty: A Gender Analaysis, Bridge.
45
Neuma W. (2007) Social research methods, 6thed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education, London.
46
V., (2006) , Selective Housing Policy in Local Housing Markets and the Supply of Housing, Journal of Housing Economics 15
47
Potter, R.B. & Lioyd- Evans (1998) The City in the Developing World, Essex, longman
48
Sheng, Yap K. (2016) The Enabling Strategy and its Discontent: Low-Income Housing Policies and Practices in Asia, Habitat International, Vol.54, No.3, pp.166- 172.
49
, J. R., (2006), Urban Theory a Critical Assessment, New York: Routledge
50
Westaway, MS., (2006), A longitudinal investigation of satisfaction with personal and environmental quality of life in an informal South African housing settlement, Doornkop, Soweto. Habit International, Vol 30: pp 175-189.
51
ORIGINAL_ARTICLE
ارائه مدل مکان محور و داده بنیاد در مدیریت و توسعه شهرهای الکترونیکی کشور: مطالعه موردی شهر تبریز
شـهرهای الکترونیکی در جهان با سـرعت رو به توسعه فرصت هاى بسیاری را برای محیط هاى زندگی، کار و تفریح مردم به وجود آورده اسـت. لذا هدف پژوهش ارائه مدلی مبتنی بر مدیریت شهر الکترونیکی جهت توسعه شهرهای الکترونیکی کشور با رویکرد نظریه داده بنیاد (مورد مطالعه: شهر تبریز) میباشد. این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با به کارگیری روش تحقیق داده بنیاد انجام گرفته است. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختار یافته بوده و به منظور گردآوری اطلاعات، با به کارگیری روش نمونه گیری هدفمند با 28 نفر از خبرگان و دست اندرکاران مدیریت شهری کشور مصاحبه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی در محیط سیستم های اطلاعات جغرافیایی انجام گرفت. بر اساس آن، مدل کیفی پژوهش طراحی شد. نتایج پژوهش حاضر، نشان دهنده شناسایی تعداد 367کد باز، 22خرده مقوله یا مفهوم و 6 مقوله استخراج و ویژگیهای آنها، میباشد. در همین راستا مقولات استخراجی به صورت ذیل دسته بندی شد: شرایط علّی: تغییر سبک زندگی، حکمروایی هوشمند (مشارکت)، کاهش زیان های محیط زیستی و گسترش فناوری نوین و شبکههای اجتماعی، شرایط محوری: الزامات فردی و اجتماعی، دستیابی به توسعه اقتصادی پایدار و فناوری اطلاعات، بستر حاکم: بسترهای زیرساختی، زیرساختار الکترونیکی، شاخص های مالی و حقوقی کشور و وضعیت شبکه های ارتباطی، شرایط مداخلهگر: موانع مدیریتی، آموزشی و ناهنجارهای فرهنگی، راهبردها: ارتقا زیرساختها، استفاده ازتجارب سایر کشورها و بومی سازی کردن آنها، بهره گیری از مدیران فناوری اطلاعات، فرهنگسازی و آموزش، پیامد: ارتقا کیفیت خدمات و رفاه و رضایت شهروندان، توسعه همه جانبه کشور و کاهش آلودگی و ترافیک و زیانهای محیط زیستی. نتایج تحقیق حاضر در توسعه مدیریت شهری الکترونیک بتنی بر تکنیکهای داده پردازی از اهمیت زیادی برخوردار بوده و می تواند راهگشای تحققیات آتی برای پیاده سازی شهرهای الکترونیک باشد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13310_d47c2f2fef5f78051445d5a52887a435.pdf
2022-01-21
243
264
10.22034/gp.2021.44443.2775
توسعه شهرهای الکترونیکی
مدیریت شهر الکترونیکی
نظریه داده بنیاد
مدیریت مکان محور
سیستم اطلاعات جغرافیایی
تبریز
فرهاد
شیدایی
farhad.sheidaei@gmail.com
1
گروه مدیریت فناوری اطلاعات، واحد تهران مرکزی، مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
AUTHOR
سید عباس
حیدری
abbas.heydari70@yahoo.com
2
گروه مدیریت فناوری اطلاعات، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
اباذری قره تپه، ابوالفضل (1386) ارائة چارچوبی برای برنامه ریزی توسعة شهرداری الکترونیک در ایران. مجموعه مقالات
1
اولین کنفرانس بینالمللی شهرداری الکترونیکی. تهران: سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
2
احمدی، ملیحه، عمرانی، مرتضی ( 1394) ارزیابی تاثیرات هوشمند سازی شهر با تاکید بر مولفه های توسعه پایدار. فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست.پ، صص1-22
3
جلالی، علی اکبر (1384)؛ اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی، تهران: مرکز تحقیقات مخابرات
4
درویشی، حسین.(1393). در تحقیقی به بررسی قابلیتهای شهر زابل جهت تحقق شهر الکترونیک ؛ پایانامه مقطع کارشناسی ارشد،دانشگاه زابل.
5
سالنامه آماری شهر و شهرداری تبریز (1395)، تبریز، سازمان برنامه و بودجه
6
عظیمی، نورالدین، اسماعیل پور رضا، حیدری، سمیرا.(1394)، ارزیابی عوامل موثر بر مشارکت الکترونیکی شهروندان در مدیریت امور شهری، مطالعات و پژوهش های شهری منطقه ای، دوره 7، شماره 26از صفحه 189 تا صفحه
7
فرج پور خاناپشتانی, قاسم؛ ماندانا زعفرانلوی قوچانی؛ اردلان زعفرانلوی قوچانی و محسن طاهر کرمی، ۱۳۹۴، بررسی پیاده سازی کسب وکار الکترونیک در سازمان. مطالعه موردی: مرکز کایروپراکتیک فلسفی، کنفرانس بین المللی مدیریت، اقتصاد و مهندسی صنایع، تهران، موسسه مدیران ایده پرداز پایتخت ویرا،
8
فرمانبر، امیر. دولتخواه، عزیز(1388)، شهرداری الکترونیکی،علم و دانش، روشنی،تهران، نوبت چاپ اول
9
فهم فام، قدسیه، حمیدی، جت اله(1397)،عوامل موثر بر توسعه و مدیریت شهر هوشمند با استفاده از یک رویکرد ترکیبی از فناوریهای دادههای بزرگ و اینترنت اشیاء و رایانش ابری، پردازش و مدیریت اطلاعات (علوم و فناوری اطلاعات557-584).
10
فیضی، سلمان(1391) بررسی میزان تحقق شاخصهای شهر الکترونیک در نظام شهری ایران نمونه ی موردی شهر رشت ؛ پایانامه مقطع کارشناسی ارشد،دانشگاه گیلان.
11
قرخلو، مهدی؛ حسینی. سیدهادی. ( 1386). شاخص های توسعه پایدار شهری، جغرافیا و توسعه ناحیه ای، شماره 8، 178- 157.
12
محسنی، اکبر. ( 1380). تجربیجات پیاده سازی شهرداری الکترونیکی در ایران و سایر، کشورها، اولین کنفرانس بین المللی، سازمانها و شهرداریها.
13
هادی، بهمن؛ زینالی، علی(1389) ضرورت ایجاد شهر الکترونیک در توسعه پایدار (مطالعه موردی منطقه 6 تبریز) ؛ مدیریت بهره وری (فراسوی مدیریت)، شماره 15،صص 31-50
14
هاشمی پرست، رسول. ( 1390). حاشیه نشینی چالشی فراروی توسعه پایدار شهری (با تأکید بر شهر همدان)، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی.209-294.
15
( 2019). digital cities - mobility, information and safety of citizens (milan) , viale Sarca 226, Milan.
16
Anil Urs (2018) Kanakapura Road, Electronic City & Devanahalli emerge top 3 residential areas in Bengaluru , Updated on September 18, 2018 Published onSeptember 18.
17
Bifulco, F., Tregua, M., Amitrano, C. C., and D'Auria, A. (2016) ICT and sustainability in smart cities management, International Journal of Public Sector Management. 29, 132-147. 22- Dameri, R. P., Ricciardi, F. (2015) Smart city intellectual capital: an emerging view of territorial systems innovation management. 860-886
18
Corbin, J., & Strauss, A. (2008). Techniques and procedures for developing grounded theory. Basics of Qualitative Research, 3rd ed.; Sage: Thousand Oaks, CA, USA.Dameri, R. P., Ricciardi, F. (2015) Smart city intellectual capital: an emerging view of territorial systems innovation management. 860-886
19
Ebbers, W. E., (2014), “Electronic government: Rethinking channel management strategies,” Government Information Quarterly, 22
20
Jonathan Woetzel , Shanghai, Jaana Remes San Francisco. (2019). smart cities: digital solutions for a more livable future , Mckincy company
21
Toru Ishida (2017), Digital City, Smart City and Beyond, WWW '17 Companion: Proceedings of the 26th International Conference on World Wide Web Companion,April 2017 ,Pages 1151–1152Wakabayashi, M. (2012) Urban Space and Cyberspace: Urban Environment in the Age of Media and Information Technology, in International Journal of Japanese Sociology, Vol. 11(1), pp. 6-18.
22
ORIGINAL_ARTICLE
سنجش وضعیت پراکنش شاخصهای توسعهیافتگی در دهستانهای بخش مرکزی شهرستان جیرفت در GIS با استفاده از روش Kriging
امروزه مقولۀ توسعه، دغدغۀ بسیاری از کشورها است. یکی از ارکان توسعه، جامعیت و یکپارچگی آن در رفع عدم تعادلهای اقتصادی - اجتماعی در منطقه است. در پژوهش حاضر که به شیوة «توصیفی-تحلیلی» به انجام رسیده، سعی شده نمای توسعهیافتگی با ارزیابی بیش از 80 شاخص فرعی در قالب 7 مولفة اصلی در دهستان های بخش مرکزی شهرستان جیرفت بر مبنای آمار سال 1395 و در راستای هدف اصلی این پژوهش بررسی شود. داده-های نظری پژوهش به روش کتابخانهای جمعآوری و پس از استخراج شاخصها، اوزان هر شاخص از مدل TOPSIS بدست آمد. سپس اوزان حاصل از آنتروپی شانن و مدل تاپسیس در نقشه های فواصل اعمال و با بهره گیری از برنامه جانبیKriging ، درونیابی شد. در نهایت خروجی نهایی با ابزارFuzzy overly و گامای 9/0 استخراج شد و در مرحله بعد با استفاده از تحلیل خوشه و ناخوشه نقشههای مکانی ترسیم گردیدند. نتایج مدل تاپسیس نشان میدهد که بالاترین رتبهی شاخصهای توسعهیافتگی در محدوده مورد مطالعه مربوط به دهستان هلیل با میانگین 66/0 میباشد و دهستانهای اسفندقه، اسلامآباد، دولتآباد و خاتونآباد به ترتیب با میانگین 55/0، 54/0، 46/0، 24/0 اولویتهای بعدی را به خود اختصاص دادهاند. همچنین تحلیل یافتهها نشان میدهد که دهستان هلیل از لحاظ برخورداری از نظر شاخصهای تحقیق در حال توسعه میباشند. اسفندقه، اسلامآباد، در وضعیت نیمه برخوردار و دولتآباد و خاتونآباد در وضعیت محروم قرار گرفتهاند؛ که این امر نشان از وضعیت نامناسب و دور از استانداردهای مطلوب توسعهیافتگی در سطح جهانی و ملی در محدوده مورد مطالعه میباشد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13086_0173a67b6041347323735aebaac1dadb.pdf
2022-01-21
265
287
10.22034/gp.2021.42993.2745
توسعهیافتگی
GIS
دهستانهای بخش مرکزی
شهرستان جیرفت
سیدهادی
طیب نیا
tayebnia@gep.usb.ac.ir
1
عضو هیئت علمی/دانشگاه سیستان و بلوچستان
LEAD_AUTHOR
فائزه
ابراهیمی پور
f.ebrahimipour@mail.sbu.ac.ir
2
دانشجوی کارشناسی ارشد/ دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
فرخ لقا
بهادری امجز
bahadori.f.72@gmail.com
3
دانشجوی دکتری/ دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
امانپور، سعید، پرویزیان، علیرضا، علیزاده، مهدی (1394)، سنجش وضعیت شاخصهای توسعه در استانهای ایلام، مجله فرهنگ ایلام، دوره 16، شماره 48 و 49، پاییز و زمستان، ص 7-27.
1
رستگاری، حمید-نوری پور مهدی (1997)، ارزیابی و ارزیابی سطح توسعه روستایی در منطقه مرکزی فلاورجان: کاربرد تحلیل شبکه عصبی مصنوعی، فصلنامه آمار محیط، شماره 44، صص 179-200
2
رسولی، مجتبی-آگالاجی، علیرضا؛ ولی شریعت پناهی، مجید (1397)، درجه بندی سکونتگاههای روستایی شهرستان ساوه از نظر میزان محرومیت و درجه توسعه با استفاده از شاخص موریس، مجله نگرشهای جدید در جغرافیای انسانی. سال 10، شماره 2، بهار، صص 216-203
3
رضوانی، محمدرضا؛ لطفی، حبیب و طالبی فرد، رضا (1396). تحلیل عوامل مؤثر بر گرایش روستاییان به دریافت تسهیالت بهسازی مسکن روستایی مورد مطالعاتی: دهستان مهروئیه، شهرستان فاریاب، جغرافیا و برنامهریزی، شماره 59،صص132- 113
4
رئیسی، محمدان و اسماعیل رئیسی (1394)، "جسارت در توسعه مناطق شیراز"، مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال ششم، شماره 21، تابستان، 121-138
5
زارع، بیژن و علی اکبر زندیلاک (1390)، "بررسی رابطه سطح توسعه اقتصادی-اجتماعی با جرایم خشن در استانها"، مجله مطالعات اجتماعی ایران، جلد پنجم، شماره 3، پاییز، 97-123.
6
زارعی، یعقوب (1395)، اندازه گیری برخی از شاخصهای توسعه اجتماعی در مناطق روستایی مطالعه: استان هرمزگان، فصلنامه برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، سال هفتم، شماره 28، پاییز، ص 230-193.
7
زیاری، کرامت الله، (1378)، برنامه ریزی شهر جدید، تهران، انتشارات خم، چاپ اول، ص. 17
8
سازمان ملل (1991)، گزارش توسعه انسانی جمهوری اسلامی ایران، سازمان برنامه و بودجه جمهوری اسلامی ایران
9
سجاسی قیداری، حمدالله؛ شهدادی، علی؛ میرزاده کوشاهی، مهدی؛ حسینی، سیدرضا؛ بیون، علی (2019)، اندازه گیری نرخ توسعه شهرهای استان کرمان با استفاده از تکنیک ادغام، فصلنامه برنامه ریزی منطقه ای، سال 9، شماره پیاپی 33، بهار، صص 55-72
10
سعیدی، سحر؛ سلمان ماهینی، عبدالرسول-سعیدی، سپیده (1398)، اندازه گیری سودمندی شهرهای استان گلستان با تأکید بر توسعه با استفاده از روش آنتروپی و تاپسیس، علوم و فن آوری محیط زیست، دوره 21، شماره یک، شماره پیاپی 80، آوریل، ص 133 -137
11
علیایی، محمدصادق، عزیزی، سمیه (1397)، بررسی و تجزیه و تحلیل توسعه مناطق روستایی با استفاده از روش تحلیل عاملی: منطقه وکیل آباد استان کرمان، آمار زیست محیطی، دوره 11، شماره 42، صص 97-116
12
فیروزی، محمدعلی؛ محمدی دهچشمه، مصطفی؛ مختاری چلچه، صادق (1396)، بررسی نابرابری منطقهای در استان خوزستان، مجله جغرافیا و توسعه منطقهای، سال پانزدهم، شماره 2، پاییز و زمستان 1396، شماره پیاپی 29، صص 217-240
13
قنبری، یوسف، حمید برقی و احمد حجاریان. (1389)، "تحلیل سطح شهرهای اصفهان"، فصلنامه دهکده و توسعه، ش. 14، شماره 3، صص 93-112.
14
کوهستانی، حسین (1395). سنجش رضایتمندی خانوارهای روستایی از عملکرد دهیاریها و عوامل مؤثر بر آن در بخش مرکزی شهرستان همدان، جغرافیا و برنامه ریزی، شماره 58، صص 235- 221.
15
ملکی، سعید، (1390)، درآمدی بر توسعه پایدار شهری، چاپ اول، انتشارات دانشگاه شهید چمران، اهواز، ص. 36
16
ملکی، سعید، دامان باغ، صافیا، (2013)، ارزیابی شاخصهای توسعه پایدار شهری با تأکید بر شاخصهای خدمات اجتماعی، جسمی و شهری (مطالعه موردی: مناطق 8 اهواز)، مجله مطالعات برنامه ریزی شهری، سال اول، شماره 3، پاییز، صص 29-54
17
ملکی، سعید 1 (1390)، مقدمهای بر توسعه پایدار شهری، اهواز: دانشگاه شهید چمران اهواز.
18
نقدی، اسدالله، صادقی، رسول، (1385)، حاشیههای چالش برانگیز به سوی توسعه پایدار شهری با تأکید بر شهر همدان، فصلنامه تحقیقات رفاه اجتماعی، دوره 20، شماره 20، صص 213-233
19
Angelova, Mina. (2019). Performance of Social Entrepreneurs and Social Entrepreneurship in Bulgaria. Икономически изследвания (6), 160-191.
20
Athanassopoulos, Evangelos, & Voskoglou, Michael Gr. (2020). Quantifying Aristotle’s Fallacies. Mathematics, 8(9), 1399.
21
Barrios, John M, Benmelech, Efraim, Hochberg, Yael V, Sapienza, Paola, & Zingales, Luigi. (2021). Civic capital and social distancing during the Covid-19 pandemic☆. Journal of public economics, 193, 104310.
22
Bhalsod, Gemini D, Chuang, Ya-Hui, Jeon, Sangho, Gui, Wenjun, Li, Hui, Ryser, Elliot T, . . . Zhang, Wei. (2018). Uptake and accumulation of pharmaceuticals in overhead-and surface-irrigated greenhouse lettuce. Journal of agricultural and food chemistry, 66(4), 822-830.
23
Borgonovi, Francesca, & Andrieu, Elodie. (2020). Bowling together by bowling alone: Social capital and Covid-19. Social Science & Medicine, 265, 113501.
24
Brandon, P. Foreword. , 2002, In Sustainable Urban Development: The Framework and Protocols for Environmental Assessment; Curwell, S., Deakin, M., Symes, M., Eds.; Routledge: New York, NY, USA. P31
25
Brownhill, D.; Rao, S. A., 2002, Sustainability Checklist for Developments: A Common Framework for Developers and Local Authorities; BRE Press: London, UK.
26
Chaker, Rawad, & Impedovo, Maria Antonietta. (2021). The moderating effect of social capital on co-regulated learning for MOOC achievement. Education and Information Technologies, 26(1), 899-919.
27
Chen, Zhansheng, Poon, Kai-Tak, DeWall, C Nathan, & Jiang, Tonglin. (2020). Life lacks meaning without acceptance: Ostracism triggers suicidal thoughts. Journal of personality and social psychology.
28
Coșciug, Cristina, Timofti, Elena, & Timofti, Ghenadie. (2017). Development trends and promotion methods of the rural tourism in the Republic of Moldova.
29
Dayaratne, R., (2018). Toward sustainable development: Lessons from vernacular settlements of Sri Lanka. Front. Arch. Res. 2018, 7, 334–346.
30
Fraser, Timothy. (2021). Japanese social capital and social vulnerability indices: Measuring drivers of community resilience 2000–2017. International Journal of Disaster Risk Reduction, 52, 101965.
31
Frazier, j.c., 1997, Sustainable Development: modern elixier or sack dress? Journal of Environmental Concervation, vol.24, pp.182- 193
32
Galli, Alessandro, Iha, Katsunori, Pires, Sara Moreno, Mancini, Maria Serena, Alves, Armando, Zokai, Golnar, . . . Wackernagel, Mathis. (2020). Assessing the ecological footprint and biocapacity of Portuguese cities: Critical results for environmental awareness and local management. Cities, 96, 102442.
33
Gao, Yang, Liu, Bei, Yu, Lili, Yang, Haoran, & Yin, Shijiu. (2019). Social capital, land tenure and the adoption of green control techniques by family farms: Evidence from Shandong and Henan Provinces of China. Land Use Policy, 89, 104250.
34
Habes, Mohammed, Alghizzawi, Mahmoud, Salloum, Said A, & Mhamdi, Chaker. (2021). Effects of Facebook personal news sharing on building social capital in jordanian universities Recent Advances in Intelligent Systems and Smart Applications (pp. 653-670): Springer.
35
Hemphill, L.; Berry, J.; McGreal, S., 2004. An indicator-based approach to measuring sustainable urban regeneration performance. Urban Stud, 41, 725-755.
36
Jacobone, F.A., Gori, S., Sharma, V.K. and Braccio, G, (2018). Appropriate environmental friendly energy technologies for sustainable rehabilitation and cross border development, Int. J. Innovation and Sustainable Development, Vol. 12, Nos. 1/2, 2018, pp.67–86.
37
Javadzadeh, H, & Alavi, A. (2016). Comparative survey on the role of social capital in community sustainability in the new and old contexts (case: The Narmak and Yosefabad Communities).
38
Koen Hollander, Anneloes van Iwaarden, 2012, Activities of the European Union on sustainable urban development, Rein Zwart, Ries Kamphof LL.M, MA, September: pp1-15
39
Kwon, Hyerin. (2020). Political Use of Instagram: The Relationships Between Motivations, Frequent Use, Incidental News Exposure and Online Political Participation.
40
Landis, D.A., (2017). Designing agricultural landscapes for biodiversity-based ecosystem services. Basic Appl. Ecol.2017, 18, 1–12.
41
Le Noury, Joanna, Nardo, John M, Healy, David, Jureidini, Jon, Raven, Melissa, Tufanaru, Catalin, & Abi-Jaoude, Elia. (2015). Restoring Study 329: efficacy and harms of paroxetine and imipramine in treatment of major depression in adolescence. Bmj, 351.
42
Lestarini, Ratih, Harmain, Riza, Wulandhary, Succi, & Utari, Dyah. (2018). The implementation strategy of customary law aspect in protecting local environment. Paper presented at the E3S Web of Conferences.
43
Luke, T. W., 2005, Neither sustainable nor development: Reconsidering sustainability in development. Sustainable Development, 13:228:238.
44
Metsemakers, Willem-Jan, Fragomen, Austin T, Moriarty, T Fintan, Morgenstern, Mario, Egol, Kenneth A, Zalavras, Charalampos, . . . McNally, Martin A. (2020). Evidence-based recommendations for local antimicrobial strategies and dead space management in fracture-related infection. Journal of orthopaedic trauma, 34(1), 18.
45
Mininni, Giulia Mariangela. (2017). The ‘Barefoot Model’of economic empowerment in rural Rajasthan. Journal of the Indian Ocean Region, 13(1), 54-75.
46
Mukhopadhyay, Marmar. (2020). Total quality management in education: SAGE Publications Pvt. Limited.
47
Yannis, L. A. Andriantiatsaholiniaina. (2001), "Sustainability: an illdefined concept and its assessment using fuzzy logic". Ecological.
48
Petrakis, Panagiotis E, & Kostis, Pantelis C. (2020). The evolution of the Greek economy: Past challenges and future approaches: Springer Nature.
49
Puška, Adis, Šadić, Sead, Maksimović, Aleksandar, & Stojanović, Ilija. (2020). Decision support model in the determination of rural touristic destination attractiveness in the Brčko District of Bosnia and Herzegovina. Tourism and Hospitality Research, 20(4), 387-405.
50
Putnam, Robert D. (2020). Education, diversity, social cohesion and ‘social capital’.
51
Rao, P.K., 2000, Sustainable development economics and policy. Blackwell. Massachusetts University Press, P 58
52
Saxton, Gregory D, & Guo, Chao. (2020). Social media capital: Conceptualizing the nature, acquisition, and expenditure of social media-based organizational resources. International Journal of Accounting Information Systems, 36, 100443.
53
Sharama, Bimal.) 2004 (. Regional disparities in agricultural labou Productivity in the Brahmaputra Valley, Assam, India, Department of Geography, Gauhati University.
54
Singh, R.K.; Murty, H.R.; Gupta, S.K.; Dikshit, A.K. An overview of sustainability assessment methodologies. Ecol. Indicat. 2009, 9, 189-212.
55
Teriman, S.; Yigitcanlar, T.; Mayere, S. Urban sustainability and growth management in South-East Asian city-regions: The case of Kuala Lumpur and Hong Kong. Plann. Malays. 2009, 7, 47-68
56
Umberto Pisano, Katrin Lepuschitz & Gerald Berger, 2014,Urban Sustainable Development Approaches of Three Different Cities: Copenhagen, Newcastle, Vienna ESDN Case Study N°16 European Sustainable Development Network, pp 1-12
57
Valero-Gil, J., Allué-Poc, A., Ortego, A., Tomasi, F. and Scarpellini, S, (2018). What are the preferences in the development process of a sustainable urban mobility plan? New methodology for experts involvement, Int. J. Innovation and Sustainable Development, Vol. 12, Nos. 1/2, 2018, pp.135–155.
58
Yigitcanlar, T.; Fabian, L.; Coiacetto, E., 2008, Challenges to urban transport sustainability and smart transport in a tourist city: The Gold Coast, Australia. Open Transport. J, 1, 19-36.
59
Zheng, S.; Han, B.; Ouyang, Z., (2018). Ecological wisdom and inspiration underlying the planning and construction of ancient human settlements: Case study of hongcun UNESCO world heritage site in China. Sustainability 2018, 10, 13-45.
60
Zhou, Z.; Jia, Z.; Wang, N.; Fang, M., (2018). Sustainable Mountain Village Construction Adapted to Livelihood, Topography, and Hydrology: A Case of Dong Villages in Southeast Guizhou, China. Sustainability 2018, 10(12), 4619; https://doi.org/10.3390/su10124619.
61
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی مولفههای موثر در تحقق پذیری شهر خلاق با رویکرد آیندهنگری پایدار (مطالعه موردی: شهر رودیان)
شهر خلاق میتواند نیازها و خواستههای جوامع شهری را در ابعاد گوناگون برطرف کند بر همین اساس هدف از پژوهش حاضر سنجش مولفههای موثر در تحقق پذیری شهر خلاق با رویکرد آینده نگری پایدار میباشد. در این راستا با توجه به هدف پژوهش از روش پیمایش استفادهشده است به لحاظ سطح مطالعه، در دو سطح توصیفی و تبیینی (توصیفی- تحلیلی) استفاده گردید در واقع این پژوهش بر تاثیرعواملی چون (سرمایه انسانی، نوآوری، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی) بر شهر خلاق تأکید دارد. این تحقق بر اساس وسعت مطالعه جزو تحقیقات پهنانگر (شهر رودیان) است و بر اساس معیار زمان، مقطعی میباشد همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزارهای آماری چون SPSS، و روش تصمیمگیری چند شاخصه(Dematel Based ANP) استفاده شده است در سطح توصیفی از جداول یکبعدی، درصد و فراوانی استفادهشده است همچنین در سطح استنباطی نیز برای آزمون فرضیات از آزمونهای T-Test، تی دو نمونه مستقل، تحلیل مسیر، پیرسون استفاده گردیده است و برای رتبهبندی عوامل مؤثر بر تحقق شهر خلاق از مدل DANP بهره گرفتهشده است درنهایت نتایج حاصل از پژوهش نشان داد بین هنجارها و اعتماد اجتماعی و سرمایه انسانی، نوآوری، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی ارتباط مؤثری وجود دارد که این ارتباط دارای همبستگی برای متغیرهای سرمایه انسانی، نوآوری، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی به ترتیب 436/0، 591/0، 565/0 و 665/0 میباشد که در نتیجه نشاندهنده این موضوع میباشد که با افزایش هنجارها و اعتماد اجتماعی، میزان سرمایه انسانی، نوآوری، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی نیز در منطقه مورد مطالعه افزایش پیدا خواهد کرد در نتیجه میتوان در نهایت از نتایج پژوهش حاضر اینگونه برداشت نمود که سرمایه اجتماعی پیشبینی کننده خوبی برای تبیین و بررسی سطح شهر خلاق در شهر رودیان میباشد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12589_6fe26bd583572762a3efee51965763d9.pdf
2022-01-21
289
307
10.22034/gp.2021.43093.2749
شهر خلاق
فضا
تعامل
شهر رودیان
SPSS. DANP
روح الله
عرب عامری
rameri90@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی شهری ،واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
AUTHOR
عباس
ارغان
abbas.arghan@yahoo.com
2
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی ،سمنان، ایران.
LEAD_AUTHOR
سعید
کامیابی
saeidkamyabi@gmail.com
3
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی ،سمنان، ایران.
AUTHOR
آذر شربیانی، محمد (1396). بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و توسعه شهری دانش بنیان، سیاست نامه علم و فناوری، دوره 07، شماره1، صص 17-30.
1
آزاد, نفیسه، علیرضانژاد، سهیلا، ناظمی، امیر (1398)، طبقۀ خلاق: کاوشی در امکانهایِ شکلگیری اجتماعات و اقتصاد خلاق در تهران. اقتصاد شهری، دوره 4، شماره1، صص 71-88.
2
بندر آباد علی رضا، مرادی مسیحی واراز، کاوش نیا حامد، عالی حسین (1394)، جستاری بر مفهومشناسی عرصههای عمومی شهری در بازخوانی نظریه انتقادی و مکتب فرانکفورت، مدیریت شهری و روستایی، دوره ۱۴، شماره ۳۹ ، صص۲۶۳-۲۹۰.
3
پیربابائی، محمدتقی، ربیعیفر، ولیالله، اسدی محلچالی، مسعود (1397)، پایش ساختار شهرها از منظر راهبرد شهر خلاق (مطالعه موردی: 8 کلانشهر کشور)، فصلنامه علمی ـ پژوهشی برنامه ریزی توسعه کالبدی، دوره 5، شماره3، صص 11-31.
4
توکلی، هانیه و حسن پور، حسین (1392)، بررسی معیارهای شهر خلاق با تأکید بر توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: پیرانشهر)، اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار تهران.
5
حبیبی کیومرث، صفرنژاد مجتبی، موسوی حمید رضا (1391)، سامان دهی و طراحی شهری میدان امام زاده دو خاتون شهرکرد مبتنی بر فرهنگ بومی، نشریه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، دوره2، شماره8، صص69-1.
6
حسینی، سید علی، قلی پور، یاسر، مظفری، اعظم (1396)، تحلیل شاخص های شهر خلاق و ارتباط آن با توسعه ی پایدار شهری (نمونه موردی: شهر رشت)، معماری و شهرسازی ایران، دوره 8، شماره1، صص 209-227.
7
داداش پور مقدم، مجید، ولی زاده، رضا (1399)، ارزیابی و تحلیل شاخصهای شهر خلاق در کلانشهرها: مطالعه موردی منطقه 1 کلانشهر تبریز، نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 24، شماره73، صص 181-198.
8
داودپور، زهره، محمودی آذر، شیرزاد (1398)، بررسی نقش برندسازی شهری در تحقق مفهوم شهر خلاق (مورد مطالعه: ارومیه)، مطالعات ساختار و کارکرد شهری، دوره 6، شماره 18، صص109-141.
9
دل انگیزان، سهراب، دهقان شبانی، زهرا، خانزادی، آزاد، ذبیحی دان، محمد سعید (1397). تعیین شاخصهای شهر خلاق و رتبهبندی کلانشهرهای ایران براساس معیارهای شهر خلاق: با استفاده از روش تاپسیس اصلاحشده، اقتصاد شهری، دوره 3، شماره1، صص 1-24.
10
ربانی خوارسگانی، علی، ربانی، رسول، ادیبی سده، مهدی، موذنی، احمد (1390)، بررسی نقش تنوّع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور (مورد مطالعه : شهر اصفهان)، فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره 9، شماره21، صص 159-180.
11
شمسی، خضر، کرکه آبادی، زینب، کامیابی، سعید (1397)، مروری بر مفهوم شهرخلاق با تأکید بر سنجش وضعیت خلاقیت شهری (نمونه موردی: مناطق 3 گانه قزوین)، مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، دوره 13، شماره2، صص427-443.
12
شهابیان، پویان و رهگذر، عرفانه (1391)، پیوند محیط خلاق با شهر، مجله منظر، دوره4 ، شماره19، صص 68-73.
13
صابری فر، رستم، نیت مقدم، صالحه (1397)، تحلیل میزان موفقیت در دستیابی به شهرهای خلاق و نوآور (مطالعه موردی: شهر فردوس)، مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، دوره 13، شماره3، صص 613-627.
14
علیزاده، محمدرضا، لطفی، حیدر (1398)، تبیین اثرگذاری عضویت در شبکۀ شهرهای خلاق بر توسعه شهری پایدار. مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، دوره 14، شماره3، صص661-675.
15
قابضی، روح الله (1392)، بررسی عوامل موثر بر بهره وری سرمایه های انسانی در مراکز پژوهشی (مطالعه موردی: پژوهشگاه صنعت نقت)، دوفصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی، دوره1 شماره 3، صص122-111.
16
کلانتری، بهرنگ، یاری قلی، وحید و رحمتی، اکبر (1391)، فضای جمعی و شهر خلاق، مجله منظر، دوره 4، شماره1، صص 78-74.
17
محسنی، پریسا و سلیمی پور، زهرا و نجفی احمد (1396)، بررسی نظریه شهر خلاق و ضرورت استفاده در برنامهریزی شهری، سومین کنفرانس سالانه بین المللی عمران، معماری و شهرسازی.
18
مشکینی، ابوالفضل، سلیمانی، محمد، عزیزی، حسین، زارع پیشه، نرگس (1392)، ارزیابی میزان تحققپذیری اهداف شهرهای جدید در ایران (مطالعه موردی: شهر جدید صدرا)، مطالعات ساختار و کارکرد شهری، دوره 1، شماره 1، صص29-41.
19
ملکی، سعید و مرادی مفر، سمیرا و حسین زاده؛ اکبر (1394)، اولویت بندی شاخصهای شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیل شبکه ANP(مورد مطالعه: مناطق شهری 1 و 4 شهر زنجان)، شهر پایدار، دوره 2 ، شماره1، صص 98- 78.
20
P.D (2011). a critical realist image of the future Wendell Bell’s contribution to the foundations of futures studies, future, Vol. 43, No. 6, pp: 610-617.
21
Kirchberg, Volker (2006). Book Reviews: The City as an Entertainment Machine, by Terrym Nichols Clark (ed.) and Neo-Bohemia: Art and Commerce in the Postindistrial City, by Richard D. Lloyd. In: City & Community, 5, 2, 199-202.
22
Hahen, jolia, (2010). Creative Cities and(Un)Sustainability – Cultural Perspectives” http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/de/ oder schicken Sie einen Brief an Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.
23
Ilaria Pappalepore, RobertMaitland, AndrewSmith(2014). Prosuming creative urban areas. Evidence from East London, Annals of Tourism Research, Volume 44, January 2014, Pages 227-240
24
ElsaVivant (2013). Creatives in the city: Urban contradictions of the creative city, City, Culture and Society, Volume 4, Issue 2, June 2013, Pages 57-63.
25
Megone, C. (1990).The quality of life: Starting from Aristotle. In: Baldwin, S., Godfrey, C., Propper, C. (Eds.), Quality of Life: Perspectives and Policies. Biddles, London, pp. 28-41.
26
Florida, R(2005). Cities and creative class. Routladge. UAS, p54.
27
Kakiuchi, E. (2015). Culturally creative cities in Japan: Reality and Prospects, city, culture and Society, 1-8.
28
Chiu, W. Y., Tzeng, G. H., & Li, H. L. (2013). A new hybrid MCDM model combining DANP with VIKOR to improve e-store business. Knowledge-Based Systems, 37, 48-61.
29
Mokhtari, R., Marsoosi, N., Aliakbari, S., & Amini, D. (2015). Explanation of localization criteria of spatial indices of creative city space with Iranian - Islamic approach, Iranian - Islamic Urban Studies Quarterly, No. 22, pp: 23-39. (in persian)
30
Mousavi, M., & Kahki, F. (2018). A Future Study on Land Preparation: A Look at the Applications of Mac and Wizard Scenarios, Urmia University Press.
31
Postma, T. J. B. M., Liebl, F. (2005). How to improve scenario analysis as a strategic management tool, Journal of Technological Forecasting& Social Change, Vol. 72, pp. 161–173.
32
Pratt, A. C., & Hutton, T. A. (2013). Reconceptualising the relationship between the creative economy and the city: Learning from the financial crisis. Cities, 33, 86-95.
33
Sarvar, R., Akbari, M., Amani, M., & Taleshi, M. (2016). Analysis of Urban Neighborhood Performance in terms of Creative City Indicators; Case Study: Bonab City, Geography, Vol 14, No. 48, pp: 322-351. (in persian)
34
Sajadian, M. (2014). Fourth Wave University, Interactions, and Creative Cities (Optimizing Country Strategy Analysis), Geography and Urban Planning of the Zagros Landscape, Vol 6, No. 19, pp: 39-56. (in persian)
35
Slaughter R. (1997). Developing and Applying Strategic Foresight, ABN Report, Vol 5, No 10, Sydney.
36
Zarabi, A., Ghadami, M., & Kanaani, M. (2012). Evaluation of Urban Settlements with Healthy City Approach in Mazandaran Province, Social Welfare Quarterly, Vol 12, No. 47, pp: 131-151. (in persian)
37
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل فضایی شاخصهای شهر سالم در شهر جدید سهند
اندیشه شهرهای سالم به دنبال تهدید محیطهای زندگی انسانی بهوسیله صنعت و شهرنشینی و آسیبهای جسمانی و روانی حاصل از زندگی در شهرهای بزرگ، مطرح گردید. یکی از اهداف مهم شهرهای جدید نیز فراهم آوردن زمینهها و بسترهای زندگی سالم برای ساکنان شهر بوده است. هدف این پژوهش، تحلیل وضعیت شاخصهای شهر سالم و توزیع فضایی این شاخصها در سطح شهر جدید سهند است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر دادههای اسنادی و پیمایشی است. یک قسمت از دادههای مورد تحلیل، از شیپ فایل جمعیتی سرشماری سال 1395 و قسمت دیگر به طریق پیمایشی با ابزار پرسشنامه از نمونه آماری 378 نفری سرپرستان خانوار ساکن محدوده مطالعاتی گردآوری شدهاند. توزیع فضایی شاخصها و ابعاد در گستره شهر و در سطح فازهای چهارگانه شهر، با تهیه نقشه مربوط به روش میانیابی و با تحلیل نقشهها صورت پذیرفت. داده-های جداول توصیفی، سپس وارد نرمافزار SPSS شده و وضعیت شاخصها و ابعاد با اجرای آزمون تیتک نمونهای و نتایج آن تحلیل شدند. یافته-های آزمون تی بر وضعیت کلی متوسط شهر سهند از نظر شاخصهای شهر سالم دلالت داشته و این شاخصها در ابعاد کالبدی و محیط زیستی از حد میانه بالاتر و در شاخصهای ابعاد اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی پایینتر هستند. به لحاظ توزیع فضایی، در پهنهها و فازهای قدیمیتر یعنی به ترتیب فازهای 1، 2، 3 و 4، شاخصها برتری دارند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13877_f7d75d7d9d203424845ddc0548e538cc.pdf
2022-01-21
309
321
10.22034/gp.2021.43017.2747
شهر سالم
شهر جدید
توزیع فضایی
سهند
حبیب اله
فصیحی
habibfasihi@yahoo.com
1
استادیار دانشکدة علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی تهران
LEAD_AUTHOR
هانی
رضائیان
hani.rezayan@gmail.com
2
استادیار دانشکدة علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی تهران
AUTHOR
سیده مهشید
حسینی
mahshid.hoseyni115m@gmail.com
3
دانشجوی دوره کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی تهران
AUTHOR
اطهاری، کمال (1396). سیاستهای مسکن و محیط مسکونی در شهرهای جدید. مرکز تحقیقات راه و شهرسازی، شرکت عمران شهرهای جدید.
1
شرکت عمران شهر جدید سهند (1399). تاریخچه و معرفی شهر جدید سهند، بازیابی در تاریخ 30/8/1399 از سایت شرکت به نشانی: http://www.sahand-ntoir.gov.ir
2
عصر ایران- سایت تحلیلیخبری (1390). یک شهر ایران در گروه هزار شهر سالم جهان قرار گرفت. بازیابی شده در تاریخ 2/10/1398 از : http://www.asriran.com
3
فصیحی، حبیباله (1394). رویکرد محیط زیستی به برنامهریزی شهری، تهران: ناشر مؤلف.
4
مرکز آمار ایران (1395). شیپ فایل بلوکهای جمعیتی شهر سهند در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395.
5
نظامی، عبادا... (1398). مصاحبه بهعنوان شهردار سهند. بازیابی 5/9/1399 از: http://sahand.ir
6
Artiga, S., Hinton, E. (2018). Beyond health care: The role of social determinants in promoting health and health equity, Retrieved 2020/11/20 from: https://www.kff.org/
7
Department of Health (2007). Building Healthy Cities - Guidelines for implementing a Helathy Cities Project in Hong Kong. China
8
De Leeuw, E and Simos, J. (2017). Healthy cities: the theory, policy, and practice of value-based urban planning. New York, Springer
9
GWU Milken School of Public Health (2019). Affordable housing & health. National League of Cities
10
Hancock T.D. (1988). Promoting health in the urban context. Copenhagen: WHO Healthy Cities Papers, No.1.
11
Hancock, T. (1993). The evaluation, impact and significant of the healthy cities /healthy communities movement. Journal of Public Health Policy, 14, 1, pp.5-18.
12
Jason, C. (2009). Toward the healthy cities: People, place and politics of urban planning. The MIT Press.
13
Ministry of Health and Welfare (2020), Health China cities, Retrieved 2020/11/20 from: http://healthycity.taipei.gov.tw/ct.asp?xItem=1307834&CtNode=39519&mp=100068
14
Moore, L. (2016). Seven principles of healthy homes for national healthy homes month. Neighbor Works America.
15
Kenzer, M. (1999). Healthy cities: a guide to the literature, Environment and Urbanization, Vol. 11, No. 1: 201-220
16
Nightingale, F. (2014). Environmental health: Chapter 2: Basic principles of healthy housing. Retrieved 2020/11/16 from: https://www.cdc.gov/nceh/publications/books/housing/cha02.htm
17
Pineo, H., Aldridge, R.W., Zimmermann, N., Michele, M. (2018). Promoting a healthy cities agenda through indicators: Development of a global urban environment and health index. Cities & Health, DOI: 10.1080/23748834.2018.1429180
18
Royal Town Planning Institute (2014). Promoting Healthy Cities: Why planning is critical to a healthy urban future, 44 Pages.
19
Sallis, J.F. (2016). Use of science to guide city planning policy and practice: How to achieve healthy and sustainable. The Lancet, 388 (10062). 2936-2947. DOI: 10.1016/S0140-6736(16)30068-X
20
Taylor, L.(2018). Housing and health: An overview of the literature. Health Affairs Health Policy Briefs, DOI: 10.1377/hpb20180313.396577
21
Tsouros,A.D. (2017). City Leadership for health and sustainable, Retrieved 2020/11/16 from: Globalhealthycities.com
22
Tulchinskyand, H.T., Varavikova, A.V. (2014). Environmental and Occupational Health, The New Public Health). Springer
23
Vancouver’s Healthy City Strategy (2014). A healthy city for all, 64 pages.
24
WHO (2010)a. A short guide to implementing the healthy city programme. Retrieved 2020/11/20 from: https://applications.emro.who.int
25
WHO (2010) A conceptual framework for action on the social determinants of health. Retrieved 2020/11/2 from: https://www.who.int
26
WHO Regional Office for Europe (2014). Athens Healthy Cities Declaration 2014, Copenhagen, WHO Regional Office for Europe
27
WHO (2016). Health in SDGs: Policy brief 1: Healthy cities, 9th Global Conferences on Health Promotion, Shanghai, China
28
WHO (2018). Regional Guidelines for Developing a Healthy Cities Project. Manila: WHO/WPRO
29
Who (2020). What is a healthy city? Retrieved 2020/11/16 from: https://www.euro.who.int/
30
WHO (2020). Health Promotion. Retrieved 2020/11/20 from: https://www.who.int
31
WHO Regional Office for the Western Pacific (2000). Regional guidelines for development a healthy city project. 58 pages.
32
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل و رتبه بندی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری از منظر شاخص های اجتماعی با استفاده از تکنیک MABAK (مطالعه موردی: محلات؛ عامری، خزعلیه و حصیرآباد در منطقه 7 کلانشهر اهواز)
یکی از مشکلات اساسی در فرایند بازآفرینی بافت های فرسوده و نا کارآمد شهرهای امروز، عدم توجه به اعمال مفهوم مولفه های اجتماعی بعنوان یکی از پتانسیل های محله است. اهمیت مولفه های اجتماعی در فرآیند بازآفرینی از آن جهت محسوس است که مداخله در بافت های فرسوده در بیشتر موارد در ظرف مکانی محله انجام می شود، اما این عنصر معمولاً مغفول باقی می ماند. نظر به اهمیت موضوع، این پژوهش به تحلیل عملکرد بافت های فرسوده و نا کارآمد شهری بر اساس پنج مولفه انتخابی پژوهش (حس تعلق اجتماعی، انسجام اجتماعی، همیاری اجتماعی، امنیت اجتماعی و اعتماد اجتماعی ) و 36 متغیر در سه محله (عامری، خزعلیه و حصیرآباد) در منطقه هفت کلانشهر اهواز پرداخته است. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق، پیمایشی با تاکید بر پرسشنامه می باشد. جامعه آماری شهروندان ساکن سه محله مورد مطالعه و روش محاسبه حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و شامل 379 نفر بوده است. به منظور بررسی نرمال بودن توزیع دادهها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و جهت بررسی وضعیت متغیرهای پژوهش از آزمون علامت ، استفاده شده است. همچنین وزن دهی متغیرها توسط مدل آنتروپی شانون و رتبه بندی محلات با استفاده از تکنیک ماباک انجام شده است. یافته های پژوهش حاصل از نتایج آزمون علامت نشان می دهد: محله عامری با میانگین ضریب تاثیر 16/3 در مجموع پنج مولفه ی انتخابی پژوهش به نسبت دو محله ی دیگر بیشتر بوده است. همچنین نتایج حاصل از رتبه بندی مولفه های اجتماعی انتخاب شده پژوهش در محلات سه گانه با استفاده از تکنیک ماباک، نشان می دهد محله عامری با مقدار Si (مقدار تاثیرگذاری مولفه و شاخص ها) 26/0 در رتبه اول و به ترتیب محله خزعلیه 079/0 و محله حصیرآباد با 164/0- در رتبه های دوم و سوم قرار گرفته اند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13800_01bb86d2b51715053eabf21a54997185.pdf
2022-01-21
323
343
10.22034/gp.2021.44455.2778
بافت فرسوده و ناکارآمد
منظر اجتماعی
تکنیک ماباک
محلات شهری
منطقه7 کلانشهر اهواز
عباس
معروف نژاد
abbas.maroofnezhad@gmail.com
1
عضو هیات علمی تمام وقت گروه حغرافیا و برنامه ریزی شهر ی دانشگاه آزاداسلامی واحد ماهشهر
LEAD_AUTHOR
آقاییزاده اسماعیل؛ حسام مهدی؛ محمدزاده ربابه. (1398). بررسی سرمایه اجتماعی در فرآیند بازآفرینی شهری در بافتهای مسئلهدار شهری- نمونه: شهر رشت، فصلنامه مطالعات ساختار و کارکردشهری، 6(19): 167-145.
1
احمدی مارال؛ عندلیب علیرضا؛ ماجدی حمید؛ سعیده زرآبادی زهراالسادات. (1398). تحلیلی بر جایگاه سرمایههای اجتماعی در بازآفرینی بافت فرسوده تاریخی محله امامزاده یحیی با بکارگیری معادلات ساختاری، فصلنامه دانش شهرسازی، 3(2): 63-49.
2
امانپور سعید؛ سجادینیکو فرهاد. (1396). تعیین مولفههای ایمنی در بافت فرسوده شهری(مطالعه موردی: بافت مرکزی کلانشهر اهواز). فصلنامه جغرافیا و مطالعاتمحیطی، 6(21): 74-59.
3
آلبوغبیش داود؛ شویچی جعفر. (1393). برنامه ریزی راهبردی بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله جوادیه منطقه16 تهران)، فصلنامه جغرافیا و پایداریمحیط، 13(4): 54-43.
4
پاکسرشت سلیمان؛ رضایی ریحانه. (1392). ارزیابی پیامدهای اجتماعی نوسازی بافت فرسوده در محلهی اتابک، فصلنامه پژوهشهای جامعهشناسی معاصر، 2(3): 141-107.
5
پوراحمد احمد؛ حبیبی کیومرث؛ کشاورز مهناز. (1389). سیر تحول مفهومشناسی بازآفرینی شهری بهعنوان رویکردی نو در بافتهای فرسوده شهری، فصلنامه مطالعات شهر ایرانیاسلامی، 1(1): 92-73.
6
پوراحمد احمد؛ کشاورز مهناز؛ علیاکبری اسماعیل؛ هادوی فرامرز. (1396). بازآفرینی پایدار بافتهای ناکارآمد شهری مورد مطالعه (منطقه10شهری تهران)، فصلنامه آمایشمحیط، 10(37): 194-167.
7
حبیبی، سیدمحسن و مقصودی، ملیحه. (1396). مرمت شهری، تهران: دانشگاه تهران.
8
حمیدیپور، زینب؛ رستگاران، افسانه؛ سواری، منصور؛ سیاحی، عاشور؛ مرادی، پوریا (1396). گزیدهاطلاعاتمناطق، نواحی و محلات شهر اهواز، اهواز: معاونت برنامهریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداریکلانشهر اهواز.
9
حیدری محمدتقی؛ مشکینی ابوالفضل؛ احدنژادروشتی محسن. (1397). بازیافت زمین در بافتهای فرسوده با رویکرد تامین نیاز مسکن شهری(مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان)، فصلنامه فضایجغرافیایی، 18(61): 24-1.
10
حیدری محمدنقی؛ انبارلو علیرضا؛ رحمانی مریم؛ طهماسبیمقدم حسین. (1399). پایش زیستپذیری اجتماعی در مناطق فرسوده شهری با رویکرد آیندهپژوهی(مطالعه موردی: بافت فرسوده بخشمرکزی شهر زنجان)، فصلنامه جغرافیا و برنامهریزی، (73)24: 155-121.
11
خزایی مصطفی؛ رضویان محمدتقی. (1398). بافت فرسوده، فرصت یا تهدید مدیریتشهری(نمونه موردی: بافت فرسوده شهر دماوند)، فصلنامه آمایشمحیط، 12(46): 125-101.
12
رزاقیاصل سینا؛ خوشقدم فرزانه. (1396). سنجش عوامل بهبود پایداری اجتماعی در بازآفرینی از منظر ساکنان(مطالعه موردی: محله شیوا تهران). فصلنامه مطالعاتشهری، 6(22): 74-59.
13
رضایی محسن؛ مظلومی سحر. (1398). بررسی اندیشههای جهانی در شیوه مداخله در بافت مسکونی کمبرخوردار در داخل شهر؛ با مقایسه دو محله در ایران و اسپانیا، فصلنامه مطالعات طراحی شهری و پژوهشهای شهری، 2(3): 68-53.
14
سجادی ژیلا؛ پورموسوی سیدموسی؛ اسکندرپور مجید. (1390). بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری با تاکید بر مشارکت مردمی(مورد: محله دولاب تهران)، فصلنامه آمایشمحیط، 4(14): 164-143.
15
سجادی ژیلا؛ مشکینی ابوالفضل؛ حمیدی حمیدرضا. (1386). تحلیل اجتماعی- فضایی بافتهای فرسوده شهری در راستای احیاء و پیشگیری از فرسودگی بیشتر – مطالعه موردی محله دباغهای زنجان، فصلنامه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 7(5): 213-173.
16
شاطریان محسن؛ اشنویی امیر؛ گنجیپور محمود. (1391)، سنجش میزان رضایتمندی ساکنان بافتقدیم شهر آرانوبیدگل از شاخصهای کیفیت زندگی، فصلنامه مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقه ای، 4(13): 144-127.
17
شیخبیگلو رعنا. (1396). بررسی عوامل اجتماعی موثر بر ثبات سکونت در شهرها و محلههای شهری (مطالعه موردی: شهر اراک)، فصلنامه آمایش جغرافیایی فضا، 7(23): 172-151.
18
شیری بهروز؛ معروفنژاد عباس. (1397). بررسی منظر اجتماعی بافت ناکارآمد شهری(مطالعه موردی: کوی نهضتآباد کلانشهر اهواز)، فصلنامه آمایشمحیط، 11(43): 252-235.
19
فتحی سروش؛ میرساردو طاهره؛ بهرامیثابت حسین. (1393). بررسی تاثیر فرهنگ توسعه بر مشارکت اجتماعی شهروندان(مورد مطالعه: شهروندان مناطق یک، ده و بیست شهر تهران)، فصلنامه مطالعات جامعهشناختی شهری، 4(13): 166-135.
20
فیروزی محمدعلی؛ سجادیان ناهید؛ صحرایی سنا. (1391). ساماندهی بافتهای فرسوده در راستای توسعه درون زا و پایدار شهری(مطالعه موردی: کوی یوسفی اهواز)، فصلنامه چشم انداز زاگرس، 4(13): 130-115.
21
مشکینی ابوالفضل؛ پورطاهری مهدی؛ نوروزی مصطفی. (1395). تحلیل شاخصهای ذهنی کیفیت محیط در بافتهای فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله آبکوه مشهد)، فصلنامه جغرافیا و برنامهریزی، 20(58): 279-259.
22
موحد علی؛ مسعودیراد محمد. (1387). «بررسی ابعاد اجتماعی و فرهنگی برای توانمندسازی بافت فرسوده شهری مطالعه موردی: محله نهضتآباد اهواز». اولین همایش بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری(مشهد 20و21/9/1387). 16-1.
23
موسوی میرنجف؛ حیدری حسین؛ باقریکشکولی علی. (1391). بررسی نقش سرمایه اجتماعی در نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده مطالعهی موردی شهر سردشت، فصلنامه مطالعات و پژوهشهایشهری منطقهای، 4(15): 122-105.
24
نخعی مهدیه؛ بندریان اسفندیار؛ پناهی عزت. (1398). بررسی نقش کنشگران دخیل در فرایند نوسازی بافت فرسوده شهری منطقه12 تهران، فصلنامه فضایجغرافیایی، 19(68): 58-27.
25
نیازی محسن؛ روحی مریم. (1395). بررسی تطبیقی سبکزندگی ساکنان بافتقدیم و جدید در شهر کاشان، فصلنامه مطالعات جامعهشناختی شهری، 6(20): 48-27.
26
هدایتیمرزبالی معصومه؛ مقصودیتیلکی محمد جواد؛ زارعی مهسان. (1398). ارزیابی کیفیت دسترسی محلات مسکونی بر روابط اجتماعی و سلامت ساکنین( مورد مطالعه: پنانگ مالزی)، فصلنامه آمایش محیط، 12(44): 223-200.
27
Aluko, J.T., Gbadegesin, B.T., (2010), heprogramme of Urban Renewal for Sustainable Urban Development in Nigeria ,Issues and Challenge, Pakistan Journal of Social Sciences, 7(3): 244-253.
28
Bae, J.H., Kim, J.H., (2014), China’s Strategic Environment and External Relations in the Transition Period, Korea, Institute for National Unification, 133p.
29
Bertolini, L., (2005), Sustainable urban mobility, an evolutionary approach, European spatial Research and Policy,12(1): 109–126.
30
Dragan,P., Goran, C., (2015), The Selection of Transport and Handling Resources in Logistics Centers Using Multi-Attributive Border Approximation area Comparison (MABAC). Journal Expert Systems with Applications,24 (6): 3016-3028.
31
Edmond, C.M. Ho., (2012), Renewing the urban regeneration approach in Hong Kong, Discovery-ss student E-journal, College of Liberal Arts and Social Sciences ,Hong Kong, 1(2012): 110-139
32
Kim, J. Y., (2015), Urban Regeneration Utilizing Art: A Case Study of the Samlye Art Village, Korea, International Journal of Multimedia and Ubiquitous Engineering,10(11): 337-342.
33
Wang, w.ch., Lin, Ch.H., Chu, Y.ch., (2011), Types of Competitive Advantage and Analysis, International journal of Business and Management, 6(5): 100-104.
34
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل تغییرات کانونهای گردوغبار داخلی ایران در بیست سال اخیر
در کشور ایران با توجه به شرایط بیابانی همواره وجود کانونهای گردوغبار موجب آلودگی هوا و کاهش کیفیت زندگی ساکنین در مجاور این کانونها شده است. در سالهای اخیر در خصوص برخی از کانونها ابهاماتی در خصوص افزایش شدت تولید گردوغبار به وجود آمده است. در این پژوهش با استفاده از محصول عمق اپتیکی سنجنده MODIS که غلظت گردوغبار معلق در اتمسفر را نشان میدهد و براساس فراوانی و میانگینهای سالانه، موقعیت کانونهای گردوغبار در داخل کشور شناسایی شد و سپس روند تغییرات زمانی هر یک از کانونها به تفکیک مورد بررسی قرار گرفت.براساس نتایج به دست آمده از میانگین فراوانیهای سالانه گردوغبار در سه دوره مطالعاتی 2000-2006، 2007-2012 و 2013-2018 در سطح کشور ایران حدود 33 کانون گردوغبار شناسایی شد که با در نظر گرفتن کانونهای مجاور هم روند تغییرات 24 کانون مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج حدود نیمی از مساحت مناطق بدون گردوغبار به مناطق دارای گردوغبار با فراوانیهای مختلف و همچنین حدود نیمی از مساحت کانونهای با فراوانی خیلی زیاد نیز به سایر کانونهای با شدت کمتر تبدیل شدهاند. همچنین بیشترین نوسانات در شدت گردوغبار در منطقه سیستان، جازموریان، جنوب شرق سمنان، آذربایجان شرقی، زنجان و استان خوزستان صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد علی رغم وضعیت اقلیمی نسبتا یکسان، روند تغییرات در این کانونها از الگوی مشابهی تبعیت نمیکند و روند تغییرات غبارخیزی در کانوهای داخلی کشور تحت تاثیر عوامل پیچیده انسانی و غیر انسانی متغیر می-باشد. با استفاده از نتایج این تحقیق این امکان فراهم میگردد اطلاعات نسبتا جامعی از روند تغییرات کانونهای داخلی فراهم آید و وضعیت غبارخیزی کانونها در آینده قابل پیشبینی گردد.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_14151_134597222b428d4eb5aa370c8143d937.pdf
2022-01-21
345
361
10.22034/gp.2021.42751.2739
کانون گردوغبار
تصاویر ماهوارهای
AOD
فراوانی وقوع
انحراف استاندارد
سودابه
نامداری
soodabeh_namdari@yahoo.com
1
دکتری تخصصی، سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور
LEAD_AUTHOR
علی
حاجیبگلو
hajibagloo_desert@yahoo.com
2
کارشناسی ارشد، سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری
AUTHOR
غلامرضا
اباذری
abazari45@gmail.com
3
کارشناس ارشد، سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری
AUTHOR
ارجمند، مریم؛ راشکی، علیرضا؛ سرگزی، حسین. (1397). پایش زمانی و مکانی پدیده گردوغبار با استفاده از دادههای ماهوارهای در جنوب شرق ایران، با تاکید بر منطقه جازموریان. اطلاعات جغرافیایی. تابستان 1397 - شماره 106. صص 168-153.
1
ایرانمنش، فاضل؛ عرب خدری، محمود؛ مجتبی، اکرم. (1384). بررسی مناطق برداشت ذرات گردوغبار و ویژگیهای انتشار آنها در طوفانهای منطقه سیستان با استفاده از پردازش تصاویر ماهوارهای. پژوهش و سازندگی در منابع طبیعی، دور 18 شمار 2 (پی آیند 67) . صص 33-25.
2
جهانبخش، سعید؛ ولیزاده کامران، خلیل؛ خسروی، محمود؛ زینالی، بتول؛ اصغری، صیاد. (1393). شناسایی و آشکار سازی طوفان فراگیر 1 ژوئیه 2008 ایران با استفاده از سنجنده مودیس. فصلنامه علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی. سال چهاردهم. شماره 46. صص 50-31.
3
حیدریان، پیمان؛ اژدری، علی؛ جودکی، محمد؛ درویشی خاتونی، جواد؛ شهبازی، رضا. (1396). شناسایی منشأهای داخلی توفان های گردوغبار با استفاده از سنجش از دور، GIS و زمینشناسی (مطالعه موردی: استان خوزستان). فصلنامه علمی-پژوهشی علوم زمین. دوره27، شماره 105. صص 46-33.
4
خسروی، محمود. (1387). تحلیل فضایی آلایندگی توفانهای گردوغباری ناشی از بادهای 120 روزه سیستان با استفاده از دادههای سنجش از دور 2001-2008، یازدهمین همایش ملی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی زاهدان، صص 11-1.
5
خوش سیما، مسعود؛ علی اکبری بیدختی، عباسعلی؛ احمدی گیوی، فرهنگ. (1392). تعیین عمق نوری هواویزها با استفاده از دادههای دید افقی و سنجش از دور در دو منطقه شهری در ایران. مجله فیزیک زمین و فضا، دوره 39، شماره 1، صص 174-163.
6
خوشحال دستجردی، جواد؛ موسوی، حجت؛ کاشکی، عبالرضا. (1391). تحلیل همدید طوفانهای گردوغبار ایلام (1987-2005). جغرافیا و برنامه ریزی محیطی.سال 23، پیاپی 46، شماره
7
ذوالفقاری، حسن؛ عابدزاده، حیدر. (1384). تحلیل سینوپتیک سیستمهای گردوغبار غرب در ایران. مجله جغرافیا و توسعه. صص173-188.
8
رایگانی، بهزاد؛ براتی قهفرخی، سوسن؛ خوش نوا، احمد. (1398). شناسایی کانونهای تولید گردوغبار به کمک دادههای دورسنجی: یک رویکرد جامع. مرتع و آبخیزداری دوره 72. شماره 1. صص 105-83.
9
رسولی، علیاکبر؛ ساری صراف، بهروز؛ محمدی، غلام حسن. (1389). تحلیل روند وقوع پدیده اقلیمی گردوغبار در غرب کشور در 55 سال اخیر، فصلنامه جغرافیای طبیعی، سال سوم، شماره 9، صص 28-15.
10
رنجبر، هاجر؛ بازگیر، مسعود؛ نامدارخجسته، داود؛ رستمی نیا، محمود. (1394). شناسایی مناطق و کانونهای تولید ریزگرد در استان ایلام. اولین کنفرانس بین المللی گردوغبار. اهواز.
11
رئیس پور، کوهزاد؛ خسروی، محمود. (1398). تحلیل رفتار بلندمدت عمق اپتیکی آئروسل (AOD) در دشت سیستان با استفاده از مدل MERRA-2. کنفرانس بین المللی گردوغبار در جنوب غرب آسیا. زابل.
12
رئیس پور، کوهزاد؛ طاوسی، تقی؛ خسروی، محمود. (1389). بررسی علل شکلگیری گردوغبارهای عربی و گسترش آن بر ایران، مجموعه مقالات چهارمین کنگره بینالمللی جغرافیادانان، ایران-زاهدان، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
13
شمسی پور، علی اکبر؛ و صفرراد، طاهر. (1391)، تحلیل ماهوارهای همدیدی پدیدهی گردوغبار ( گردوغبار تیرماه). پژوهشهای جغرافیای طبیعی، دوره 44، شماره 79، صص 111-126.
14
ناصرپور، سمیه؛ علیجانی، بهلول؛ ضیائیان، پرویز. (1394). منشایابی توفانهای گردوغبار در جنوب غرب ایران با استفاده از تصاویر ماهوارهایی و نقشههای هوا، پژوهشهای جغرافیای طبیعی، دوره 47، شماره 1. صص 36-21.
15
نامداری، سودابه. (1395). تحلیل روند زمانی و مکانی توفانهای گردوغبار در غرب و جنوبغرب ایران با پردازش تصاویر ماهوارهای. پایان نامه دکتری. دانشگاه تبریز. دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی.
16
نامداری، سودابه؛ کریمی، نعمتاله. (1397). مطالعه توزیع مکانی طوفانهای گردوغبار منطقه سیستان در بلندمدت با استفاده از تصاویر ماهوارهایی، دومین همایش بین المللی گردوغبار،ایلام.
17
ولی، عباسعلی؛ خاموشی، سجاد؛ موسوی، حجت؛ پناهی، فاطمه؛ تمسکی، احسان. (1393). تحلیل اقلیمی و ردیابی توفانهای گردوغبار فراگیر در جنوب و مرکز ایران. محیطشناسی، دورة 40، شمارة 4، صص 961-972.
18
Athanassiou, G., Hatzianastassiou, N., Gkikas, A., Papadimas, C. D. 2012. Estimating Aerosol Optical Depth over the Broader Greek area from MODIS satellite. Water, Air, & Soil Pollution. 224 (7). 1-14.
19
Baghbanan, P., Ghavidel, Y. & Farajzadeh, M. Temporal long-term variations in the occurrence of dust storm days in Iran. Meteorol Atmos Phys 132, 885–898 (2020). https://doi.org/10.1007/s00703-020-00728-3
20
Hsu, N. C., S. C. Tsay, M. D. King, and J. R. Herman. 2004. Aerosol properties over bright-reflecting source regions, IEEE Trans. Geosci. and Remote Sensing, 42 (3).
21
Hsu, N. C., S. C. Tsay, M. D. King, and J. R. Herman. 2006. Deep blue retrievals of Asian aerosol properties during ACE-Asia, IEEE Trans.
22
Kim, H.S., Chung, Y.S., Kim, J.T. 2014. Spatio-temporal variations of optical properties of aerosols in East Asia measured by MODIS and relation to the ground-based mass concentrations observed in central Korea during 2001∼ Asia-Pac J Atmos Sci 50(2).191–200.
23
Levy, R., Remer, L., Kleidman, R., Mattoo, S., Ichoku, C., Kahn, R. and Eck, T. 2010. Global Evaluation of the Collection 5 MODIS Dark-target Aerosol Products over Land. Atmos. Chem. Phys. 10: 10399–10420.
24
Middleton, N. Variability and Trends in Dust Storm Frequency on Decadal Timescales: Climatic Drivers and Human Impacts. Geosciences 2019, 9, 261.
25
Miller, S. D. 2003. A consolidated technique for enhancing desert dust storms with MODIS. Geophysical Research Letters, 30. NO. 20, doi:10.1029/2003GL018279,2003
26
Namdari, S., Karimi, N., Sorooshian, A., Mohammadi, Gh. Sehatkashani, S. 2018. Impacts of climate and synoptic fluctuations on dust storm activity overthe Middle East. Atmospheric Environment. 173.https://doi.org/10.1016/j.atmosenv.2017.11.016.
27
Namdari, S., Valizade, K.K., Rasuly, A.A., Sarraf, B. Sari, 2016. Spatio-temporal analysis of MODIS AOD over western part of Iran. Arabian J. Geosciences. 9. 191. https://doi.org/10.1007/s12517-015-2029-7.
28
Notaro, M., Yu, Y. Kalashnikova O. V. 2015. Regime shift in Arabian dust activity, triggered by persistent Fertile Crescent drought, J. Geophys. Res. Atmos. 120 (10). 229–,249.
29
Rashki, A., Kaskaoutis, D. G., Goudie, A. S., & Kahn, R. A. 2013. Dryness of ephemeral lakes and consequences for dust activity: the case of the Hamoun drAAInage basin, southeaster in Iran. Science of the Total Environment, 463, 552-564.
30
Rashki, D., Kaskaoutis, G., Eriksson, P. G., de W., Rautenbach, C. J., Flamant, C., Abdi Vishkaee, F. 2014. "Spatio-temporal variability of dust aerosols over the Sistan region in Iran based on satellite observations". Nat Hazards. Vol:71:563–585. DOI 10.1007/s11069-013-0927-0 Remote Sens., 42, 557–569.
31
WHO (World Health Organization). 2000. "Air quality guidelines for Europe (2nd Ed.)", Chapter 7 WHO regional publications, European series. 91.
32
Yu, Y., 842 Notaro, M., Liu, Z., Wang, F., Alkolibi, F., Fadda, E., Bakhrjy, F. 2015. Climatic controls on the interannual to decadal variability in Saudi Arabian dust activity: Toward the development of a seasonal dust prediction model. American Geophysical Union, Fall Meeting 2013, abstract #A41G-0148.
33
ZiPeng, D., Xing, Y., XingMin, L., Jin, DAI. 2013. Analysis of variation trends and causes of aerosol optical depth in Shaanxi Province using MODIS data. Chin Sci Bull. 58 (35). 4486-4496. doi: 10.1007/s11434-013-5991-z.
34
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی پایداری اجتماعی محلات شهری با تاکید برشاخص ترکیب کاربری اراضی (مطالعه موردی منطقه 15 شهر تهران)
در طول چند دهه گذشته توجه به پایدار اجتماعی در سطح محلات شهری تبدیل به یک الگوی برنامه ریزی مهم در کشورهای پیشرفته شده است. هدف این پژوهش ارزیابی پایداری اجتماعی محلات شهری منطقه 15 شهر تهران با تاکید برشاخص اختلاط کاربری اراضی است. اختلاط کاربری ها و توزیع فعالیت ها از عوامل تاثیرگذار بر الگوهای پایداری اجتماعی در سطح محلات شهری است .این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی است و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. در این پژوهش ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای، شاخص های اختلاط کاربری مؤثر بر پایداری اجتماعی در ۵شاخص دسترسی پذیری به کاربری ها، نحوه توزیع کاربری ها، تنوع و برابری کاربری ها، قدمت و سازگاری کاربری ها، ملاحظات طراحی در برنامه ریزی کاربری ها تعیین شدند. جامعهآماری مدیران و کارشناسان شهری وساکنین محلات مورد مطالعه است. . ابتدا میزان اختلاط کاربری هر یک از محله های شهر از طریق ضریب آنتروپی شانون محاسبه وشاخص های مورد مطالعه در محلات ، با استفاده ازتکنیک کوپراس رتبه بندی شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد مقدار بتای شاخص دسترسی پذیری به کاربری های(485/0β=)، تراکم کاربری ها(482/0β= )و نحوه توزیع کاربری ها(479/0 β= )به ترتیب بیشترین اهمیت را در سطح پایداری اجتماعی محلات مورد مطالعه دارند و محلات مورد مطالعه از نظر پایداری اجتماعی سطوح متفاوتی دارند؛ به طوری که محلات افسریه شمالی (23/98) و افسریه جنوبی (83/96) و کیان شهر شمالی(23/84) از لحاظ شاخص های اختلاط کاربری اراضی بهترین وضعیت را دارند و محلات هاشم آباد با (043/27 NJ= )و مینایی با (43/22 NJ=) در بدترین وضعیت قرار دارند.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13789_31502a39e8af99678b03e2dde6da7279.pdf
2022-01-21
363
376
10.22034/gp.2021.42922.2744
اختلاط کاربری ها
پایداری اجتماعی
محلات شهری
منطقه 15 شهر تهران
اسماعیل
نصیری هنده خاله
esmael.nasiri@yahoo.com
1
دانشیار جغرافیا وبرنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران ایران
LEAD_AUTHOR
فضل اله
اسمعیلی
esmaeili@pnu.ac.ir
2
استادیار، جغرافیا و برنامه ریزیروستایی، دانشگاه پیام نور، تهران- ایران
AUTHOR
ریحانه
یونسی سندی
sandi20@itu.edu.tr
3
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه استانبول تکنیک استانبول، ترکیه
AUTHOR
حسن
نظافت تکله
hasan.nezafattakle@gmail.com
4
دانشجو کارشناسی ارشد امایش شهری دانشگاه پیام نور تهران ایران
AUTHOR
اسماعیل زاده، حسن (1398) تحلیل ارتباط هوشمند سازی و پایداری در فضاهای شهری (مطالعه موردی منطقه 6 شهر تهران) نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی، شماره68، صص 1-21.
1
امانپور، سعید،سجادیان، ناهید و مدانلوجویباری، مسعود (1396) تحلیل و مدل سازی شاخصهای کارآمد بازار زمین در پایداری شهری موردشناسی، منطقه 12 شهرداری تهران، نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی، شماره62،صص1-21.
2
پژوهان، موسی، الیاس زاده مقدم، نصرالدین، فتحی سمیه (1392 )، بررسی تطبیقی نظامهای کاربری زمین شهری از دیدگاه دو پارادایم مدرنیسم و پست مدرنیسم، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی، دورهی 45، شمارهی 2،. صص 36
3
پور احمد، احمد ؛ حاتمی نژاد، حسین : زیباری، کرامت الله ؛ فرجی سیکبار. حستعلی : وفایی، ابوذر(۱۳۹۳) بررسی و ارزیابی کاربری اراضی شهری از منظر عدالت اجتماعی (مورد مطالعه: کاشان). فصلنامه آمایش سرزمین، دوره عمه شماره ۲، صفحات ۱۷۹-۲۰۸.
4
پورمحمدی، محمدرضا قاسمی، معصومه و سالکی ملکی، محمد علی (۱۳۹۳) مطالعه و ارزیابی بافتهای مختلف شهری با رویکرد متور توشهرگرایی (نمونه موردی شهر تبریز). فصلنامه مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، دانشگاه اصفهان، شماره بیست و یکم، صفحات ۴۲-۲۱.
5
جاکوبز، جین، ( 1386 )، مرگ و زندگی شهر های بزرگ آمریکایی، مترجمان: حمید رضا پارسی و آرزو افلاطونی، موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ اول، تهران، ایران.
6
حسینی، سیدهادی و على آبادی، کاظم ؛ حمیدیان، علیرضا(۱۳۹۴)، تحلیلی بر ارزیابی کیفیت پایداری اجتماعی در نواحی دو و سه شهر سبزوار، جغرافیا و آمایش شهری منطقهای، شماره ۱۴: ۴۷- ۷۰.
7
خاتمی، سید یحیی، مولایی، اصغر ( 1391 ). بررسی رویکردهای نوین در کاربری پایدار زمین شهری، دومین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست،دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران.
8
روستایی،شهریور، علی اکبری، اسماعیل، حسین زاده، رباب (1399) بررسی رابطه تراکم جمعیت و پایداری اجتماعی مورد مطالعه شهر ارومیه، نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی، شماره 73، صص 219-235
9
زیاری، کرامت الله؛ فرهادی خواه، حسین؛ آروین، محمود (1395)، سنجش پایداری اجتماعی محله ای مطالعه موردی: محله سنگلج و ضرابخانه شهر تهران ، فصلنامه مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، سال 11، شماره 36، پاییز 1395، صص. 18
10
طالعی، محمد، ( 1385 )، سامانه حامی برنامه ریزی جهت ارزیابی پیامدهای ناشی از GIS مبتنی بر کاربری های تفضیلی شهری، رساله دکترا، مسگری، محمد سعدی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران.
11
عمرانی پور، علی، محمد مرادی، اصغر (۱۳۹۰). تحلیلی بر ویژگیهای محیط در تظربه شخصیت اریکسون .آرمان شهر شماره ۷. پاییز و زمستان، صفحات ۵۰-۴۱ ۶۴.
12
فرجام،رسول؛ سلیمانی، محمد؛ تولایی، سیمین؛ رفیعیان، مجتبی و موحد، علی .( 1392 ). توسعه شهری مبتنی بر ترکیب کاربری ها؛ مروری بر ادبیات دانشگاهی آن در ایران؛ فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی شهری، ش 12، بهار 1392 صص 23-48
13
قربانی، رسول و همکاران ( 1393). نگرشی بر الگوهای نوین آمایش شهری، چاپ اول، تبریز، انتشارات فروزش.
14
Assefa, G., and Frostell, B., 2007, Social sustainability and social acceptance in technology assessment: A case study of energy technologies: Technology in Society, v. 29, iss. 1, p. 63-78.
15
Becker, H.A., (2001). Social impact assessment. Eur. J. Oper. Res. 128 (2), 311 e321.
16
Butler, Williams (2011). MIXED USE IN HISTORIC STRUCTURES: A PATH TO THE FUTURE, A LINK TO THE PAST, MASTER THESIS OF HISTORIC PRESERVATION, The University of Georgia.
17
Chiu, R., (2003). Social Sustainability, sustainable development and housing development: The experience of Hong Kong. In R. Forrest & J. Lee (eds.), Housing and social change: East-west perspectives, Routledge.
18
Davidson, Kathryn., (2009). A critical assessment of urban social sustainability, School of Natural Built Environment, The University of South Australia, City East Campus, North Terrace Adelaide.
19
DeLisle, James R. & Grissom, Terry V. (2011). An Empirical Study of the Efficacy of Mixed- Use Development: The Seattle Experience, Journal of Real Estate Literature, Vol. 21, ,1, pp:1-10
20
Dempsey, N., Brown, C., and Bramley, G. (2012). The key to sustainable rban development in UK cities? The influence of density on social sustainability. Progress in Planning, 3: 77, UK.
21
Dong, Y.H., & Ng, S.T., (2015). A social life cycle assessment model for building con-struction in Hong Kong, Int. J. Life Cycle Assess, 20 (8), 1166 -11 8 0.
22
Hirt, Sonia (2007). the mixed-use trend: planning attitudes and practices northeast Ohio, Journal of architectural and planning research. 24:3. Pp 224-246.
23
Hoek, Joost W. van (2008). The MXI (Mixed-use Index) as Tool for Urban Planning and Analysis.
24
Hoppenbrouwer, Eric, Louw, E., (2005), Mixed-use Development: Theory and Practice in Amsterdam’s Eastern Docklands, European Planning Studies, Vol. 13, No. 7, p.p. 967-983.
25
Javadi, GH., Taleiei, M., Karimi, M. (2013), Development of the model for assessing the effects of urban land use mixing based on spatial indices and analyzes, Journal of Geography and Urban-Regional Development, No. 8, pp. 84-64
26
Kaiser, E. J., D. R. Godschalk, and F. S. Chapin, Jr (1995). Urban land use planning. 4th edition, University of Illinois Press, Urbana, Illinois,
27
Koster, Hans (2010). The Impact of Mixed Land-Use, a hedonic analysis of the effects of mixed
28
KOTHARKAR, RAJASHREE, BAHADURE, SARIKA (2012) Mixed Landuse and Sustainable Urban Development, A Case Study of Nagpur, PLEA2012 - 28th Conference, Opportunities, Limits & Needs Towards an environmentally responsible architecture Lima, Perú 7-9 November 2012
29
Long, Danial, (2003). A Toolkit of Indicators of Sustainable Communities. Liverpool: John Moores University, Housing Corporation and European Institute for Urban Affairs.
30
Masihimoradi, A. (2004), Achieving Sustainable Urban Formation, Vol. 1, Sustainability and Transportation, Urban Planning and Publication.
31
Miller, Jeff. Miller, Nancy A. (2003). Defining Mixed-use Development, pp:11-17.
32
Nabil, Noah Ahemd, Abd Eldayem, Gehan Elsayed (2014). Influence of mixed land-use on realizingthe social capital, HBRC Journal
33
Pourmohammadi, M.R., Ghorbani, R. (2003), Dimensions and Strategies of Urban Space Compression Paradigm, Modarres Magazine, Volume 7, Issue 2.
34
urban development (TND), Tehran Renovation Organization Magazine No. 2.
35
Soltani, A., Saghaeipour, T. (2012), Production of intra-city trips and the impact of land use diversification, urban and regional studies in Iran, third year, number 12.
36
Song, Y., Gerrit-Jan Knaap (2004). "Measuring the effects of mixed land uses on housing values", Regional Science and Urban Economics, Vol. 34, No. 6, p.p.663-680
37
Vahidi, G. Utilization Solutions, Urban Workers Journal 48, pp. 28-23.
38
Vallance, S., Perkins, H., Dixon, J., (2011), What is Social Sustainable ility; A Clarification of Journal home Geoforum, 42: 342-348.
39
Yu, Tao., & Qiping. Shen, Geoffrey., & Shi, Qian., & Zheng, Helen. Wei., & Wang, Ge., & Xu, Kexi., (2017). Evaluating social sustainability of urban housing demolition in Shanghai, China, Journal of Cleaner Production 153 (2017) 26-40.
40
ORIGINAL_ARTICLE
سنجش و ارزیابی سنجش و ارزیابی قابلیت دسترسی فضاهای باز محلات شهری از منظر پدافند غیرعامل(مطالعه موردی: منطقه ۱ کلان شهر تبریز)
دسترسی به فضاهای باز محلات شهر یکی از اصول مهم دیدگاه پدافند غیر عامل میباشد. چرا که میزان زیادی از تلفات مربوط به بعد از بحران، بیشتر به دلیل عدم توانایی در دسترسی به فضای باز و همچنین توان گریز از منطقه خطر میباشد.پژوهش حاضر با هدف بررسی و قابلیت دسترسی فضاهای باز محلات شهری در موقع اضطراری از منظر پدافند غیرعامل منطقه ۱کلان شهر تبریز می باشد. به همین منظور در این پژوهش برای پهنه بندی فضاهای مختلف بر مبنای آسیب پذیری و نیز تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای مرتبط مانند ARC GIS و Auto cadو نرم افزار Excel استفاده شده است. نتایج و یافتههای پژوهش بیانگر آن است که 3/67 درصد، منطقه 1 شهر تبریز از نظر دسترسی به فضای باز از منظر پدافند غیر عامل در برابر بحرانهای وضعیتی مناسبی قرار دارد. اما برای بالابردن کیفیت و کمیت این شرایط به حد مطلبوب، بهبود وضع کارکردی فضاهای باز (فضای سبز و محصور) و افزایش عرض خیابانها و کوچههایی منتهی به فضای باز، به گونهای که امکان دسترسی سریع و آسان برای ارگانهایی مانند آتشفشانی و ... در مواقع بحران را فراهم نماید. از اهمیت خاصی برخوردار است.
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_13435_7eed98d445b06899b99f2dc8581bd24d.pdf
2022-01-21
377
397
10.22034/gp.2021.46170.2846
فضای باز
پدافند غیر عامل
قابلیت دسترسی
شهر تبریز
یوسف
درویشی
phddarvishi@yahoo.com
1
استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران - ایران
LEAD_AUTHOR
امید
حسینی
omid.hosseini371@gmail.com
2
کارشناسی ارشد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه سیستان و بلوچستان،زاهدان،ایران.
AUTHOR
ابراهیمی، فرزانه؛ مبین رهنی، محمد حسین، (1389)، برنامه ریزی و طراحی فضاهای باز شهری با رویکرد پدافند غیر عامل (با تاکید بر خیابانها)، اولین کنفرانس پدافند غیر عامل و سازههای مقاوم، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل.
1
اخباری، محمد، احمدی مقدم، محمدعلی، (1393)، بررسی پدافند غیرعامل در مدیریت شهری، فصلنامه ژئوپولیتیک، سال دهم، شماره دوم، صص 69-9،
2
توکلی، علیرضا؛ شمشیر بند، مصطفی، حسین پور، سید علی،(1389) ، بررسی روند کاهش فضاهای باز شهری در فرین توسعه شهری با تاکید بر مدیرت بحران، نمونه موردی، کلان شهر تهران، فصلنامه آرمان شهر، شماره 5. ص 141.
3
جعفری، یونس؛ حسامی، امید، (1392)، نقش طراحی و تجهیز فضاهای باز شهری در کاهش آسیبپذیری این فضاها در مواقع بحرانی با تاکید بر پدافند غیر عامل (مطالعه موردی: منطقه 12 در بخش مرکزی تهران)، همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری، بوکان.
4
حسینزاده دلیر، کریم، (1374)، تبریز بزرگ: یک منطقه شهری برای برنامهریزی و طراحی، نشریه دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشکده تبریز، سال 1، شماره 2، زمستان
5
داعی نژاد، فرامرز، (1385)، اصول و رهنمودهای طراحی و تجهیز فضای باز مجموعههای مسکونی به منظور پدافند غیر عامل، تهران، انتشارات مرکز تحقیقات ساختمان، مسکن و شهرسازی، 258ص.
6
درویشی یوسف،قاسمی رضا،صفری عباس، (1398)،پدافند غیر عامل شهر،انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران.
7
سازمان پدافند غیر عامل، (1385)، مبانی و اصول پدافند غیر عامل، انتشارات سازمان پدافند غیر عامل.
8
طرح جامع شهر تبریز، (1385)
9
طیاری، حمید، 1368، پدافند غیر عامل در 31 کشور جهان، کتاب شماره 15، معاونت فنی و اجرایی و امور جنگ، دفتر سازههای امن، انتشارات وزارت مسکن و شهرسازی
10
فرزام شاد، مصطفی؛ عراقی زاده، مجتبی، (1391)، مبانی برنامه ریزی و طراحی شهر امن از منظر پدافند غیرعامل، انتشارات اهنگ آفرین، 208ص.
11
کوپر مارکوس، کلر؛ فرانسیس، کارولین، (1382)، تجارب نوین در فضا باز شهری، فصلنامه جسارتهای شهرسازی، شماره ششم.
12
محمود زاده حسن، پورمحمدی محمدرضا، صلواتی سامان، (1399)، ارزیابی فضای باز شهری و نقش آن در کاهش آسیب پذیری در مواقع بحران با رویکرد پدافند غیرعامل (نمونه موردی: شهر تبریز)، نشریه جغرافیا و برنامه ریزی، انتشار آنلاین
13
مرکز آمار ایران، (1385)، سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390، تهران، سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور.
14
ملکی، کیومرث، (1389)، بهینه سازی کاربری اراضی شهری با تاکید بر پدافند غیر عامل و نقش راهبردی آن در برنامه ریزی شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، مطالعه موردی: سنندج، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه تبریز.
15
موحد علی ، صحراییان زهرا، سلیمانی محمد، (1398)، تحلیل ارتباط میان ساختار فضایی و رشد پراکندۀ محلات شهری به روش چیدمان فضا(مطالعه موردی: شهر شیراز)،نشریه جغرافیا و برنامه ریزی ،دوره 23، شماره 68 - صفحه 265-284
16
موحدی نیا، جعفر، (1388)، اصول و مبانی پدافند غیرعامل، چاپ سوم، انتشارات دانشگاه صنعتی مالک اشتر.
17
Bono, F., Gutierrez, E. (2011). A network-based analysis of the impact of structural damage on urban accessibility following a disaster: the case of the seismically damaged Port Au Prince and Carrefour urban road networks. Transp. Geogr. 19, 1443–1455.
18
Demšar, U., Špatenkov, O., Virrantaus, K. (2008). Identifying critical locations in a spatial network with graph theory. GIS 12 (1), 61–82.
19
Denver design district (GDP), (2009), Urban design standards and guidelines. 4: 41-68.
20
A. (2000). Civil defense in Canada 1939-1965 garnering public support war and nuclear weapons through myth of protection. Master'sthesis of arts in history. Department of history lakehead university,
21
Hausken, K; Levitin, G. (2001). Active vs. passive defense against a strategic attacker. World scientific, vol, 13, No.1 (p.1-12).
22
Istvan balogh, Peter& takacs, Daniel, (2011), The significance of urban open spaces and green areas in urban property developments, First International Conference (Horticulture and 155Landscape rchitecture in Transylvania) Agriculture and Environment Supplement.PP 110 – 121.
23
Ortúzar,J, Willumsen,L (2011). Modeling Transport. 4th Edition. ISBN 978-0-470-76039-0 . WILEY Publication
24
Pel, A. J., & Bliemer, M. C. (2007). Evacuation Plan Evaluation: Assessment of Vehicular Evacuation Schemes by means of an Analytical Dynamic Traffic Model. Institute of Transport and Logistics Studies
25
zhanq yantinq, (2011), Urban open space design for the chinese floating population community: planning and site design guidelines. May 7: blacksburq, virqinia
26