دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
ارزیابی خودهمبستگی فضایی بارش ایران
1
11
FA
مهدی
اسدی
دانش آموختۀ دکترای اقلیم شناسی دانشگاه حکیم سبزواری (نویسنده مسئول)
mehdi69asadi@gmail.com
علی محمد
خورشید دوست
استاد گروه آب و هواشناسی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
khorshiddoust@gmail.com
عباسعلی
داداشی رودباری
دانش آموختۀ دکترای اقلیم شناسی دانشگاه حکیم سبزواری (نویسنده مسئول)
10.22034/gp.2021.10823
به منظور دستیابی به تغییرات فصلی بارش از روشهای نوین آمار فضایی مانند خودهمبستگی فضایی موران جهانی، تابع K رایپلی، شاخص انسلین محلی موران، و لکههای داغ با استفاده از قابلیت های نرمافزارهای و بهره گرفته شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تغییرات بارش در ایران دارای الگوی خوشهای بالا میباشد. در این بین بر اساس شاخص محلی موران و لکههای داغ، بارش در کرانههای ساحلی دریای خزر و بخشهای غرب و جنوبغرب کشور (عمدتاً زاگرس) دارای خودهمبستگی فضایی مثبت و بخشهایی از نواحی مرکزی و همچنین بخشهایی از جنوب شرق کشور و نواحی مرکزی دارای خودهمبستگی فضایی منفی بوده است. در سایر مناطق کشور (کمتر از یک چهارم مساحت کل کشور) بارش هیچگونه الگوی معناداری یا خودهمبستگی فضایی نداشته است. بروندادهای آمارههای مورد مطالعه بیانگر این امر بوده است الگوهای پربارش در مناطق جنوبی در حال عقب نشینی بوده و تنها به کانونهای عمده در زاگرس و کرانههای دریای خزر در حال محدود شدن میباشد.
بارش,خودهمبستگی فضایی,موران محلی و جهانی,لکههای داغ,ایران
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10823.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10823_739801fe70441a78eabac9e9456ff1d7.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
ارزیابی تفکیک اراضی مسکونی و تجاری از منظر شاخص های تفکیک زمین و ذینفعان عرصه زمین؛ مطالعه موردی: منطقه یک و سه شهر تبریز
13
28
FA
اکبر
اصغری زمانی
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول)
azamani621@gmail.com
شهریور
روستایی
گروه آموزشی برنامه ریزی شهری-دانشکده جغرافیا و علوم محیطی- دانشگاه تبریز- تبریز - ایران
srostaei@gmail.com
محمدعلی
کوشش وطن
کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز
m.alikousheshvatan@gmail.com
10.22034/gp.2021.10793
اکثر فعالیتهای بشر بر روی زمین شکل میگیرد، و عاملی موثر در حیات بشری میباشد. بر این اساس هدف اصلی پژوهش، ارزیابی تفکیک اراضی مسکونی و تجاری از منظر شاخصهای تفکیک زمین در منطقه یک و سه شهر تبریز میباشد. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت کاربردی میباشد، که جهت جمعآوری داده از روش میدانی با ابزار پرسشنامه بهرهگرفته شده است. ساخت پایگاه اطلاعاتی برای قطعات زمین، برمبنای شاخصهای پژوهش در نرمافزار 10.4 ArcGIS صورت گرفت. جهت تجزیه تحلیل دادههای پرسشنامه از آزمونهای آماری ویلکاکسون، یومن ویتنی، کروسکالوالیس و ضریب همبستگی اسپیرمن در نرمافزارSPSS 24 بهره گرفته شد. پرسشنامه طراحی شده در قالب شاخصهای هندسی با مولفههای مساحت، تناسب و شکل با 8 سوال، دسترسی با 4 سوال، ارزش منطقهای با 4 سوال و شاخص انسانی- مدیریتی با 4 سوال در چارچوب طیف لیکرت پنجتایی طراحی گردید. اعتبار سئوالات بهصورت اعتبار صوری برآورد شد. پایایی پرسشنامه برابر با ضریب قابل قبول 76/0 بود. جامعه آماری را مجموع جمعیت منطقه یک و سه برابر با 448121 نفر تشکیل میدهد که با استفاده از فرمول کوکران در سطح اطمینان 95 درصد و ضریب خطای 5 درصد نمونه 384 نفری برآورد شد. یافتههای پژوهش نشان داد که براساس شاخصهای تفکیک زمین، کاربریهای مسکونی و تجاری دارای تفکیک مناسب نمیباشند؛ که در این مسئله نقش معابر پررنگتر از سایر موارد است. نتایج سنجش همراستایی نظرات کارشناسان، بنگاهیان، صاحبان املاک و مردم عادی در مورد کیفیت تفکیک زمین با وضعیت آن در وضع موجود برپایه شاخصهای پژوهش، نشان داد که نظرات کارشناسان با بیشترین فراوانی در شش مورد در منطقه یک و در هفت مورد در منطقه سه دارای همراستایی است. در ادامه براساس نظرات سه طیف مذکور، عامل ارزش منطقهای زمین در منطقه یک و عامل انسانی - مدیریتی در منطقه سه به عنوان بخشی از عوامل موثر در تفکیک نامناسب اراضی ارزیابی شد.
تفکیک اراضی,زمین,ارزش منطقه ای زمین,مدیریت شهری,تبریز
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10793.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10793_20bb7fcb2d294da2131be9106442468e.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
بررسی عوامل موثر در مهاجرت معکوس از کلانشهر تبریز به نواحی پیرا – شهری و روستاهای الحاقی
29
41
FA
علی
آذر
0000-0002-1085-833X
استادیار گروه شهرسازی و معماری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران (نویسنده مسئول)
azar167@yahoo.com
قربان
محبوبی
0000-0003-4728-1332
عضو هیأت علمی گروه معماری و شهرسازی ، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
architamah@yahoo.com
مهسا
صلاحی رنجبری
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه تبریز، ایران
mahsa.msr15@gmail.com
10.22034/gp.2021.39176.2597
یکی از پدیدههای نوظهور دوره شهرنشینی معاصر که تاثیر زیادی در بروز انواع معضلات مناطق کلانشهری گذاشته ، مهاجرت معکوس شهری به روستاهای پیرامونی شهرها میباشد. مهاجرتهای معکوس، باعث تنزل کیفیت زندگی و فشار مضاعف بر محیط روستاها شده است. خزش شهری تبریز باعث توسعه لجام گسیخته سکونتگاههای روستایی گردیده و نوعی از حاشیهنشینی جدید را پدید آورده است. هدف این تحقیق، مشخص نمودن تاثیر عوامل مختلف در بروز مهاجرت از شهر تبریز به روستاهای اطراف الحاقی به تبریز می باشد . روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی و ماهیت آن از نوع کاربردی است و از ابزار اسنادی- کتابخانهای و مطالعات میدانی (پرسشنامه) برای جمعآوری اطلاعات استفاده گردیده است. جامعه آماری این مطالعه، مهاجران بازگشتی از شهر تبریز به روستاهای مورد مطالعه (هفت روستا) هستند. تعداد 114 نفر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیدند. برای تعیین پایایی پرسشنامهها از روش ضریب آلفایِ کرونباخ استفاده شده است و مجموع میانگین پایایی به دست آمده از گویهها 7/. محاسبه گردید. متوسط رشد جمعیت روستایی کشور در طی ده سال اخیر (1395- 1385) 69/.- درصد میباشد؛ در حالی که متوسط رشد جمعیت روستاهای مورد مطالعه در این فاصله زمانی 83/43+ درصد میباشد. این امر بیانگر پرتاب توسعه فیزیکی متصل شهر تبریز به روستاهای اطراف (منطقه کلانشهری) میباشد و اینگونه از مهاجرتهای روستا - شهری در سالهای اخیر به دلیل گرانی زمین و مسکن در شهر تبریز فزونی گرفته است. بر اساس مدل تحلیل عاملی، عامل اقتصادی و مسکن با مقدار ویژه 753/3، بیش از ده درصد واریانس متغیرهای مهاجرت معکوس را به خود اختصاص داده است و مهمترین علت تاثیرگذار در مهاجرت معکوس به روستاهای الحاقی تبریز میباشد. بالا بودن هزینه زندگی شهری، پایین بودن درآمد، گرانی زمین در شهر، پایین بودن قیمت خرید و اجاره مسکن در روستا از متغیرهای موثر عامل اقتصادی در مهاجرت معکوس محسوب میگردند.
مهاجرت معکوس,پیراشهری,روستا - شهر,کلانشهر تبریز
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12331.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12331_ef95754a86404ebaa08c017fe4e0b855.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
تبیین الگوی بازآفرینی بافت تاریخی با رویکرد توسعهی گردشگری (مطالعهی موردی: شهر تبریز)
43
60
FA
احمد
پوراحمد
استاد گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
apoura@ut.ac.ir
رحمت اله
فرهودی
استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران. ایران
rfarhudi@ut.ac.ir
سعید
زنگنه شهرکی
استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
saeed.zanganeh@ut.ac.ir
طهورا
شفاعت قراملکی
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران.
tahoura2017@gmail.com
10.22034/gp.2021.11052
بازآفرینی شهری با هدف پایداری فضاهای شهری به دنبال رفع مشکلات اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، کالبدی و زیستمحیطی بافتهای ناکارآمد میباشد. از طرفی بازآفرینی شهری با محوریت گردشگری به عنوان رویکردی جهت حفاظت از ارزشهای بافت تاریخی و حل مشکلات آن مطرح بوده است. بافت تاریخی تبریز علیرغم برخورداری از ارزشهای فراوان فرهنگی و هویتی، دچار ناکارآیی، فرسودگی، مشکلات زیستمحیطی و بحرانهای اقتصادی گردیده است. هدف این مقاله بررسی تاثیر توسعهی گردشگری بر بازآفرینی بافت تاریخی در شهر تبریز میباشد. در این تحقیق پس از شناسایی معیارها و شاخصهای بازآفرینی شهری و توسعه پایدار گردشگری در چهار بعد اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، کالبدی، زیستمحیطی پرسشنامهای، برای تحلیل ارتباط بازآفرینیشهری و توسعهی گردشگری از نظر ساکنین بافت تاریخی شهر تبریز تنظیم گردید. جامعهی آماری این پژوهش 383 نفر از ساکنان بافت تاریخی شهر تبریز در سال 1398 میباشد. تحلیلها با استفاده از نرمافزار spss و با آزمون خیدو انجام گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که گردشگری عاملی در راستای رشد اقتصادی است و از بعد اجتماعی- فرهنگی، حس مکان و امنیت فضا را افزایش میدهد. در مورد بعد کالبدی، توسعه گردشگری با از بین بردن فضاهای مخروبه، اتصال و پیوند در بافت تاریخی را موجب شده و کیفیت خدمات عمومی و منظر شهری را ارتقا داده و از نظر زیستمحیطی، کاهش آلودگیهای محیطی و افزایش سرانهی فضای سبز را در پی دارد.
بازآفرینی شهری,بافت تاریخی,توسعهی گردشگری,تبریز
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_11052.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_11052_27b391d2d841df05af41f1d6998f259d.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
تحلیل فضایی توسعه منطقه ای استان های کشور بر مبنای شاخص های اقتصادی
61
72
FA
فیروز
جعفری
0000-0002-0294-6313
استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز(نویسنده مسئول)
fjafari58@gmail.com
افشار
حاتمی
دانشجوی دکتری. دانشگاه خوارزمی
سونیا
کرمی
دانشجوی دکتری. دانشگاه تبریز
10.22034/gp.2021.10901
امروزه با توجه به روندها و تحولات فراگیر جهانی و سرعت فزاینده آنها، اهمیت مطالعات منطقهای بیشازپیش ضروری تلقی میشود. شناخت وضعیت موجود مناطق و برنامهریزی در راستای توسعه منطقهای همراستا با شرایط نوین جهانی امری اجتنابناپذیر است که در کشور ایران مورد غفلت قرار گرفته است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است. شاخصهای مورد نیاز پژوهش از بررسی سالنامه آماری (1395) در قالب 30 شاخص استخراج و تحلیل شدهاند. جهت تحلیل نتایج از تکنیکهای تصمیمگیری چندمعیاره از جمله از آنتروپی شانون، ضریب تغییرات و ویکور استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از عدم توسعه متوازن و متعادل اقتصادی بین استانهای ایران هست. استانهای اصفهان، خراسان رضوی، تهران، کرمان، فارس، آذربایجان شرقی در بالاترین سطح توسعه اقتصادی قرار دارند و استانهای آذربایجان غربی، مازندران، مرکزی، سمنان، یزد، خراسان جنوبی، خوزستان در سطح توسعه متوسط؛ استانهای گیلان، زنجان، کردستان، البرز، لرستان، همدان، گلستان، خراسان شمالی، بوشهر، هرمزگان، سیستان و بلوچستان در سطح توسعه پایین و استانهای اردبیل، قزوین، قم، کرمانشاه، ایلام، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد در پایینترین سطح توسعه اقتصادی قرار دارند.
توسعه اقتصادی,توسعه منطقه ای,رویکردهای توسعه,ایران
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10901.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10901_a2d7d0e1edde281e1d4bf3ba53d8e810.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
شناسایی الگو های غیر فضایی تغییرات سه ساعته دما، دمای شبانه و دمای روزانه ایستگاه سینوپتیک تبریز در مقیاس فصلی و سالانه
73
87
FA
هاشم
رستم زاده
استادیار گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز(نویسنده مسئول)
hrostamzadeh@gmail.com
مجید
رضایی بنفشه
استاد دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز گروه آب و هواشناسی
mrbanafsheh@yahoo.com
اکبر
حسین نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز
10.22034/gp.2020.30384.2410
در این پژوهش به منظور تعیین روند و شدت تغییرات دما، آماره سینوپ های سه ساعته در طول روز و شب در مقیاس فصلی و سالانه برای ایستگاه سینوپتیک تبریز(با 195768 برداشت داده) طی دوره آماری (1951-2017) استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. سری های زمانی دما برای هرکدام از سینوپ ها در مقیاس فصلی و سالانه تهیه گردید. سپس جهت تهیه سری های زمانی دمای شبانه و روزانه داده های سه ساعته دما(سینوپ ها) به دو گروه دمای شبانه (شامل میانگین دمای سینوپ های 00:00 ، 03:00 ، 18:00 و 21:00) و دمای روزانه(شامل میانگین دمای سینوپ های 06:00 ، 09:00 ، 12:00 و 15:00) تبدیل شدند. جهت شناسایی روند و معنی داری روند تغییرات از روش تحلیل ناپارامتریک من-کندال و نیز برای تعیین شیب خط روند هرکدام از این واحد های زمانی از آزمون تخمینگر شیب سن استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در بین تمامی سینوپ های مورد بررسی سینوپ 03:00(ساعت 06:30 به وقت محلی) دارای تغییرات شدید تری نسبت به سایر سینوپ ها است که در فصل تابستان دارای افزایش 0.66 درجه سانتیگرادی دما در هر دهه می باشد. بیشترین تغییرات سالانه نیز مربوط سینوپ 00:00 (افزایش 0.47 درجه سانتیگراد در هر دهه) است. بررسی تغییرات فصلی دمای شبانه و روزانه نیز نشان دهنده آن است که بیشترین تغییرات دمای شبانه مربوط به فصل تابستان (افزایش 0.62 درجه سانتی گراد در هر دهه) و بیشترین تغییرات دمای روزانه نیز مربوط به فصل بهار و تابستان(افزایش 0.3 درجه سانتی گراد در هر دهه) است.
روند تغییرات دمای سه ساعته,دمای شبانه و روزانه,آزمون من-کندال و سن استیمیتور,تبریز
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_11439.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_11439_280f121a518822fdd6a743c18d20ab1d.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
شناسایی و استخراج گسلها بر پایه RS & GIS و شواهد ژئومورفیک فعالیت آنها در پهنه گسلی قوشاداغ در شمالغرب ایران
89
101
FA
احد
رنجبری
دانشجوی دکتری گروه جغرافیای طبیعی (ژئومورفولوژی)، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
موسی
عابدینی
0000-0002-4243-4670
دانشکده علوم انسانی،دانشیار گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی
abedini@uma.ac.ir
داود
مختاری
استاد گروه ژئومورفولوژی دانشگاه تبریز
d_mokhtari@tabrizu.ac.ir
خلیل
ولیزاده کامران
دانشیار گروه سنجش از دور و GIS ، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
valizadeh@tabrizu.ac.ir
10.22034/gp.2021.10836
تکتونیک فعال منطقه آذربایجان، همچون سایر نقاط ایران از همگرایی پوستههای قارهای اوراسیا و عربی نشأت گرفته است. این پویایی منجر به گسلش بخش عمدهای از آن و در نتیجه وقوع زمینلرزههای ویرانگر شده است. شناسایی و استخراج این گسلها تا حد زیادی میتواند به روشن شدن رفتار تکتونیکی منطقه کمک کند. از این طریق پراکنش فضایی مخاطرات ژئومورفیک شناسایی، پیشبینی و مدیریت میشود. در این راستا، شناسایی گسلهای پهنه قوشاداغ و شواهد ژئومورفیک آنها در شمالغرب ایران هدف کلی این پژوهش انتخاب گردید. این سامانه گسلی به دلیل فقر مطالعاتی تاحدودی ناشناخته مانده بود اما با آغاز فعالیت لرزهای دوگانه 21 مرداد 1391 مسبب تلفات جانی و مالی زیادی شد. برای استخراج گسلهای منطقه، باند 8 تصویر ماهواره لندست 8 سنجنده OLI با ردیف 33 و گذر 168، با باند پانکروماتیک آن (15متر) فیوژن شد. جهت مشاهده بهتر خطوارهها از تکنیکهای RGB، PCA، فیلترهای جهتدار و نسبت باندی استفاده گردید سپس خطوارهها از تصاویر Pan Sharp شده در محیط نرمافزار ژئوماتیکا و با اعمال الگوریتم Lineament Extraction استخراج گردید. این فرایند در سه روش دستی، اتوماتیک و نیمهاتوماتیک و با استفاده از نرمافزارهای Envi5.1 و ArcGIS10.4.1 انجام شد. جهت حصول اطمینان از تصاویر سنتینل 2B و اسپات نیز به لحاظ برخی ویژگیها استفاده شد و در نهایت گسلهای استخراجی، با عملیات میدانی، پیمایش زمینی و مشاهدات پدیدههای ژئومورفولوژیک مقایسه و تدقیق گردید. نتیجه پژوهش نشان از دقت بالای آن دارد به طوری که با ترکیب روشها برای اولین بار برخی از گسلهای جدید نیز شناسایی شدند.
"RS & GIS",'ژئومورفولوژی تکتونیکی","گسل قوشاداغ","زلزله ارسباران","شمالغرب ایران"
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10836.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10836_1cb5a18964511980bbe8df099c734d90.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
جغرافیا و چشم انداز فرهنگی ایوان مدائن
103
117
FA
رامین
صادقی نژاد
استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، اهر. (نویسنده مسئول)
rsns1970@gmail.com
مریم
محمد زاده
استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، اهر.
10.22034/gp.2020.37825.2542
چشم اندازهای فرهنگی، در حکم آینهها و کتابهاییاند که با دیدن و مطالعۀ آنها، میتوان به اطلاعات گرانبهایی در زمینههای اجتماعی، تاریخی، جغرافیایی، زبانشناسی، سیاسی، فرهنگی، معماری و هنری حاکم بر روزگار تألیفشان دست یافت. سئوال اساسی این نوشته آن است که خاقانی، بعنوان یک شاعر، در تفسیر «ایوان مدائن» - بعنوان باشکوهترین و بزرگترین چشمانداز فرهنگی بازمانده از عصر ساسانیان- تا چه اندازهای، مؤفّق عمل کرده است؟ این مطالعه به روش اسنادی- تحلیلی و به شیوۀ کتابخانهای انجام پذیرفته است. یافتههای این پژوهش، نشان میدهد خاقانی با باز نگری در این «آینۀ عبرت»، و بیان جنبههای قابل رؤیت و غیر قابل رؤیت این چشم-انداز فرهنگی، اطلاعات با ارزش زیادی را برای مخاطبان شعرش بازگو کرده است. این مطالعه، میتواند خاقانی را در مَقام یک جغرافیدان فرهنگی، ایوان مدائن را در ردیف یک چشمانداز فرهنگی و قصیدۀ ایوان مدائن را در حکم یک سند با اهمیّت تاریخی در بحث چشمانداز فرهنگی و ادبیّات را بعنوان یک همتای احساسی برای دانش عینی جغرافیا، مطرح کند.
ایوان مدائن,جغرافیای انسانی,چشمانداز فرهنگی,خاقانی شروانی,ساسانیان
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_11434.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_11434_8e62198398517b1888dbc584241fe2e0.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
ارزیابی توسعه پایدار شهری با تأکید بر رویکرد تابآوری در سکونتگاه-های غیررسمی (مورد مطالعه سکونتگاههای غیررسمی شهر سنندج )
119
133
FA
اصغر
ضرابی
استاد، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران(نویسنده مسئول)
sabriehabasi@yahoo.com
شایسته
عباسی
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
ابوالفضل
مشکینی
دانشیار عضو هییت علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
akbar89yazd@gmail.com
10.22034/gp.2021.10776
سکونتگاههای غیررسمی محل سکونت حدود یک میلیارد نفر از جمعیت جهان هستند. پیدایش این سکونتگاهها گویای وجود موانع ساختاری و ناکارآمدی سیاستهای کنونی در تأمین مسکن و خدمات-رسانی لازم مرتبط با آن برای اقشار کم درآمد شهری در سطح کلان است. امروزه تلاقی بحرانهای زیستمحیطی، اقتصادی، اجتماعی و رشد سکونتگاههای خودانگیخته شهری در مقیاس جهانی توجه را به رهیافت تابآوری شهری در این سکونتگاهها جلب کرده و در دستور کار جهانی مد نظر قرار داده است. نوع این پژوهش کاربردی و شیوه دریافت اطلاعات کتابخانهای- میدانی است. برای استخراج شاخصها از مطالعات کتابخانهای استفاده شد و شاخصهای ابعاد مختلف جهت تعیین میزان اهمیت با عنوان پرسشنامه کارشناسان در اختیار 30 نفر از کارشناسان در رشتههای مختلف قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آزمون تحلیل سلسله مراتبی در نرمافزار Expert Choice مورد تحلیل قرار گرفت. بر این اساس بیشترین وزن با 593/0 به بعد انسانی و کمترین وزن با 113/0 به بعد طبیعی مربوط میشود. همچنین برای تعیین میزان تابآوری با توجه به جامعه آماری 30539 خانواری محدوده و براساس فرمول کوکران 379 پرسشنامه در سطح محلات محدوده تکمیل شد. دادههای پرسشنامه خانوار در نرم-افزار SPSS وارد و با استفاده از آزمون T- test میزان تابآوری در ابعاد مختلف استخراج گردید. یافتهها نشان میدهد میزان تابآوری در محدوده 11/3 بوده و محدوده سکونتگاههای غیررسمی تابآور نمی-باشد. از لحاظ ابعاد مورد بررسی، فقط بعد اجتماعی- فرهنگی با 76/3 تابآور میباشد. کمترین تابآوری مربوط به بعد اقتصادی (47/2) و پس از آن بعد مدیریتی (87/2) بوده است. بعد کالبدی نیز با میانگین (35/3)، تابآور نمیباشد. برای تعیین تأثیر ابعاد بر تابآوری از معادلات ساختاری در نرمافزار LISREL استفاده شد. تحلیل عاملی عوامل مؤثر بر تابآوری نشان میدهد که عوامل اجتماعی با ضریب 81/0 بیشترین تأثیر را بر تابآوری محدوده مورد مطالعه داشتهاند. <br />کلیدواژهها: توسعه پایدار، تابآوری، سکونتگاههای غیررسمی، شهر سنندج.
توسعه پایدار,تابآوری,سکونتگاههای غیررسمی,شهر سنندج
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10776.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10776_4d793305e101cbf6477c665346a6166e.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
سنجش و ارزیابی بعد ذهنی زیست پذیری در بافت های شهری کلانشهر تبریز
135
151
FA
سید علی
عارف حسینی
دانشجوی دکتری جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، واحدتبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
ali.arefhosini@yahoo.com
علی
پناهی
استادیارگروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
panahin@yahoo.com
علی
آذر
استادیارگروه معماری و شهرسازی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران.
a_azar@iau-maragheh.ac.ir
رضا
ولی زاده
استادیارگروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
valizadehster@gmail.com
10.22034/gp.2021.10755
مساله عدمتوجه به قابلیتزندگی در بافتهایشهری دغدغۀاصلی در جغرافیا و سیاستشهری است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی زیستپذیری بافتهایشهری تبریز گام به عرصۀ تحقیق نهاده است. این تحقیق به لحاظ ماهیت از نوع کاربردی بوده و به حیث روش، توصیفی- تحلیلی میباشد. ابزارسنجش پرسشنامه بوده است. جامعۀآماری پژوهش بر اساس دیدگاه تجربی بررسی کیفیت محیطشهری، ساکنین بافتهای شهری قدیم و جدید میباشند؛ که بر اساس جدولمورگان به تعداد 1558693 نفر بوده است؛ که با توجه به حجمجامعه و بر اساس جدولمورگان برابر با 384 نفر میباشد، که به شیوه نمونهگیری خوشه ای و با تخصیص متناسب به هریک ازمحلات کم-برخوردار، نیمهبرخوردار و برخوردار به ترتیب 39، 70 و 42 (نمونه در بافت قدیم) و 100، 71 و 62 (نمونه در بافت جدید) اختصاص داده شده است. همچنین ضریبآلفایکرونباخ بهدست آمده از بررسی پایایی ابزار اندازهگیری (913/0) در سطح قابل قبولی بوده است. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از تحلیلواریانسچندمتغیری (MANOVA) استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشانمیدهد بهطورکلی زیستپذیری در بافتهای شهر تبریز از حد متوسط پایینتر بوده بهطوریکه با توجه به نتایج تحلیلواریانسچندمتغیری مشخص گردید، میزان زیستپذیریشهری در انواع بافتهای شهر تبریز متفاوت است؛ بهطوریکه میزان زیستپذیری در بافتقدیم به دلیل کسب میانگین رتبه بیشتر در ابعاد خدماتوزیرساختهایشهری، اجتماعشهری، تاریخشهری، اقتصاد-شهری و مدیریتشهری بیشتر از بافت جدید بوده است. همچنین مشخص گردید بعد مدیریت-شهری و اجتماعشهری در بافتقدیم (بیشتر) و بعد محیطشهری در بافتجدید (بیشتر) تفاوت معنا داری داشته است.
کیفیتمحیط,زیستپذیری,بعدذهنی,تحلیلواریانسچندمتغیری(مانوا),کلانشهر تبریز
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10755.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10755_ffd8b3af5a9a5ad39dca12cc42f90562.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
واکاوی الگوی مکانی بارش های بهاره شمال غرب ایران با روش های تحلیل فضایی
153
164
FA
حسین
عساکره
دانشیارو عضو هیات علمی دانشگاه زنجان
asakereh1@yahoo.com
سپیده
بارزمان
دانشجوی دکترا دانشگاه زنجان
علی
شاهبایی کوتنایی
دانشجوی دکترا دانشگاه زنجان(نویسنده مسئول)
shahbai2008@yahoo.com
10.22034/gp.2021.23570.2259
مؤلفههای مکانی از عوامل مؤثر در بروز تغییرات رفتار بارش در یک محدوده میباشند و این امر ضرورت استفاده از علم زمین آمار در مطالعات بارش را نشان میدهد. در پژوهش حاضر تلاش شده تا با استفاده از فراسنج های نیمتغییرنما و رگرسیون جغرافیایی موزون، الگوی بارشهای 121 ایستگاه هواشناسی شامل 27 ایستگاه همدید،7 ایستگاه اقلیمشناسی و 87 ایستگاه بارانسنجی سازمان هواشناسی کشور در دوره آماری 2014-1994 برای فصل بهار مورد بررسی قرار گیرد. نتایج حاصل از آماره نیم تغییر نما نشان داد که ساختار مکانی بارش از ماه آوریل به سمت ماه ژوئن کاهش یافته است ؛ که نشاندهنده کاهش وسعت عمل سیستمهای بزرگ مقیاس در بارش محدوده مطالعاتی و افزایش توان عوامل محلی در وقوع بارش است. بر اساس مدل رگرسیون جغرافیایی موزون مشخص گردید که در تمام منطقه، ناهمواریها بیشترین اثر را در کنترل بارش دارد و علاوه بر آن در کردستان و جنوب آذربایجان غربی جهت شیب، در اردبیل و شمال آذربایجان شرقی عامل شیب بر بارش اثر گذار هستند. همچنین اثرات عامل عرض جغرافیایی منطبق بر حضور بادهای غربی در محدوده بوده و در ماه آوریل در کردستان و در ماههای می و ژوئن در آذربایجان شرقی بیشترین اثرات را داشتهاست.
تحلیل فضایی,نیم تغییرنما,رگرسیون جغرافیایی موزون,شمال غرب ایران
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12332.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12332_dece038194dbaf91d6847341b3131c0b.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
بررسی عوامل مؤثر بر استقرار سیستمهای هوشمند حمل ونقل بار و کالا درونشهری با توجه به معیارهای توسعه پایدار
165
179
FA
سید فرزین
فائزی
0000-0002-3912-4364
استادیار گروه عمران، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران(نویسنده مسئول)
farzin_faezi@yahoo.com
امید
شانیان
کارشناسی ارشدگروه عمران، دانشگاه پیام نور تهران ایران
shanianomid@gmail.com
10.22034/gp.2021.10900
ناوگان حمل ونقل بار درونشهری با اینکه فقط 20 درصد از خودروهایی که درون شبکه شهری تردد میکنند را شامل میشود، 40 درصد از انتشار آلایندهها و آلودگی صوتی و 35 درصد از تصادفات را به خود اختصاص داده است. یکی از راهکارهای مدیریت و ارتقا سطح کیفیت سیستم حملونقل بار و کالا، بهکارگیری ابزار و سامانه های هوشمند در سیستم حمل ونقل بار و کالا است. لذا هدف اصلی در این تحقیق یافتن بهترین راهکار جهت هوشمندسازی حملونقل بار و کالای درونشهری با توجه به معیارهای توسعه پایدار است. با استفاده از مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه، ابتدا روشهای هوشمندسازی حمل ونقل بار درونشهری و گروههای ذینفع شناسایی شدند. سپس معیارهای توسعه پایدار مربوط به هر یک از گروههای ذینفع و مرتبط با هوشمندسازی حملونقل بار درونشهری تعیین شد. همچنین از طریق طراحی پرسشنامه های جداگانه برای هر گروه، میزان اهمیت این معیارها سنجیده شد. بعد از مشخص شدن هر معیار و میزان اهمیت نزد گروههای ذینفع، با استفاده از تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه به روش تحلیل چندبازیگر-چندمعیار بهترین راهکار به منظور هوشمندسازی سیستم حملونقل بار درونشهری تعیین گردید. نتایج نشان داد طراحی اپلیکیشن جهت سفارش خودروهای باربر به عنوان مطلوبترین راهکار انتخاب شد و بعد از آن به ترتیب هوشمندسازی خودروهای باربر، هوشمندسازی معابر شهری و هوشمندسازی انبارها قرارگرفت.
حمل ونقل بار,درونشهری,هوشمندسازی,معیارهای توسعه پایدار,چندبازیگره-چندمعیاره
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10900.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10900_368b50fa248e05d90d6451c52febe25c.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
بررسی رشد فرم فضایی – کالبدی شهر با استفاده از مدلهای کمی مطالعه موردی: شهر سردرود
181
195
FA
رسول
قربانی
0000-0002-5000-2464
استاد گروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
ghorbani.rasoul@gmail.com
مهدیه
طاهونی
دانشجوی دکتری جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز (نویسنده مسئول)
mahdieh.tahooni69@yahoo.com
10.22034/gp.2021.10827
رشد شهری در نفس خود خصلتی سرکش دارد. لذا نیازمند مهار و هدایت است سیاستگذاری رشد شهری مسئولیتی خطیر است؛ زیرا ازیک طرف باید به زدودن نابسامانیهای بپردازد و از طرف دیگر با هدایت عقلایی ساختوسازها از بروز و پیدایش ناهنجاریها بهویژه از ابعاد کالبدی آن جلوگیری نماید.<br /> محدوده مورد مطالعه در این تحقیق شهر سردرود و روش تحقیق تحلیلی – تطبیقی است که دادهها و اطلاعات موردنیاز بهصورت اسنادی و میدانی تهیه گردیده است. در روش تحلیل داده ها از مدل های کمی آنتروپی نسبی،ضریب گری، موران وضریب جینی استفاده شده نتایج بهدستآمده از اندازهگیری مدلهای فضایی – کالبدی نشاندهنده این است که فرم شهر الگوی تجمع تصادفی تکقطبی بوده که به سمت پراکنش شهری پیش رفته و میرود و مقادیر شاخصها در سال 1378 و 1390 به ترتیب بدینصورت است: (آنتروپی نسبی =85/0، جینی= 35/0، موران =03/0، گری =05/0) و (آنتروپی نسبی= 91/0، جینی= 36/0، موران =01/0، گری =99/1). در کل، این مقادیر نشان میدهد که شهر به سمت الگوی پراکندگی پیش رفته است و موجب از بین رفتن زمینهای کشاورزی و باغات شده است، بهطوریکه در شهر سردرود در سال 1378 سهم باغات و اراضی کشاورزی 2/65 درصد از کاربریها بوده درحالیکه در سال 1390 به 35/26 درصد رسیده است و بهتبع آن ساختار فضایی و کالبدی شهر در طول زمان تغییریافته است.
بررسی,فرم کالبدی – فضایی,مدلهای کمی,سردرود
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10827.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10827_c019214683efa8b89f2efb68ae5642d9.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
ارزیابی و پهنهبندی فرسایش خاک در مناطق کارستی با استفاده از مدل SMLRK (مطالعه موردی: حوضه الوند، استان کرمانشاه)
197
214
FA
سمیه
کریمی
دانشجوی دکترای ژئومورفولوژی دانشگاه تبریز (نویسنده مسئول)
kgeo1363@gmail.com
معصومه
رجبی
استاد گروه ژئومورفولوژی ، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
mrajabi@tabrizu.ac.ir
محمد حسین
رضایی مقدم
0000-0003-2626-4656
استاد گروه ژئومورفولوژی ، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
rezmogh@yahoo.com
10.22034/gp.2020.10861
فرسایش خاک پدیده مخربی است که نتایج زیانباری چون بیابانزائی، کاهش حاصلخیزی خاک، افزایش سیلابها و بار رسوب آنها و تاثیرگذاری بر سازههای هیدرولیکی را به دنبال خواهد داشت. رخداد این پدیده در مناطق حساس و شکننده کارستی منجر به بیابانزائی سنگی، تاثیر بر سیکل هیدرولوژی کارست و کاهش کیفیت و کمیت منابع آب کارست میشود. حوضه رودخانه الوند در غرب استان کرمانشاه از تیپیکترین مناطق کارستی ایران بوده که ژئومورفولوژی کارست بخش وسیعی از سطح این حوضه را تشکیل میدهد و فرسایش تهدیدی جدی برای منابع آب و خاک این حوضه است. در این پژوهش با استفاده از مدل SMLRK و با در نظرگرفتن شرایط ژئومورفولوژی کارست حوضه به ارزیابی و پهنه بندی فرسایش خاک در سطح حوضه پرداخته شده است. از مدل SMLRK برای تهیه نقشه فرسایش خاک در دو حالت دخیل کردن پارامتر نفوذ (کارست) و عدم دخالت آن استفاده شده است. نتایج نشان داد در حالت عدم دخالت و حالت دخالت پارامتر نفوذ در مدل، به ترتیب حدود 55% و 61% مساحت حوضه الوند در طبقات فرسایشی متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار می گیرند. نتایج مدل SMLRK در حالت دخالت پارامتر نفوذ و شرایط کارستی حوضه، از تطبیق بیشتری با وضعیت طبیعی حوضه برخوردار بوده و این مناطق دارای میزان فرسایش خاک بیشتری میباشند. شیب و بارش زیاد و خاک کم ضخامت، مهمترین دلایل فرسایش زیاد خاک در نواحی کارستی حوضه بوده است.
فرسایش خاک,مناطق کارستی,پهنه بندی,مدلSMLRK,حوضه الوند
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10861.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10861_372535900ed1e07ac504403eddd2b912.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
مدل سازی توسعه فیزیکی شهر با ترکیب قابلیتهای گوگل ارث انجین (GEE) و شبکه عصبی مصنوعی (MLP) مطالعه موردی: شهر تبریز
215
232
FA
حسن
محمودزاده
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
hassan.mahmoudzadeh@gmail.com
مصطفی
مهدوی فرد
دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده برنامهریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
mostafa.mahdavifard97@ms.tabrizu.ac.ir
مجید
عزیز مرادی
کارشناس ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده برنامهریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
majidazizmoradi@gmail.com
ملیحه
زنجانی ثانی
دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده برنامهریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
m.zanjani1996@gmail.com
10.22034/gp.2021.10780
امروزه ارزیابی توسعه فیزیکی شهری با استفاده از تکنیکهای نوین سنجش از دور میتواند اطلاعات پایه ای را در اختیار برنامه ریزان قرار دهد و از این طریق نقشی مؤثر در مدیریت و بهبود کاربری اراضی شهر ایفا کند. هدف از این پژوهش، پایش و ارزیابی توسعه فیزیکی شهر تبریز در دوره 42 ساله (2014-1972) با استفاده از سامانه جدید (GEE) Google Earth Engine و پیش بینی تغییرات گسترش فیزیکی شهر تبریز با استفاده از مدل شبکه عصبی (MLP) است. نتایج این پژوهش نشان از قابلیت بالای فناوری GEE در استخراج پهنههای شهری طی دورههای مختلف دارد، بطوریکه این فناوری بخوبی توانست توسعه فیزیکی شهر تبریز را طی دوره 40 ساله ارزیابی کند. نتایج پیشبینی تغییرات حاصل از مدل MLP نشان دهندهی این است که توسعه فیزیکی شهر تبریز در آینده رو به شمال شرقی و جنوب شرقی است و مدل اجرا شده از سال 1975 تا 2014 در قالب GEE و برای بیست سال آتی با استفاده از مدل تجربی شبکه عصبی مبتنی بر پرسپترون چندلایه اقدام به شبیه سازی و مدلسازی روند آتی توسعه کلانشهر تبریز نمود.
موتور گوگل ارث,توسعه فیزیکی شهر,پرسپترون چند لایه,سنجش از دور
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10780.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10780_d6debb31f60fe90ef8ab0243f90e9f26.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
ارزیابی وضعیت اماکن و کاربری های ورزشی (مطالعه موردی: شهرایذه)
233
247
FA
عباس
معروف نژاد
عضو هیات علمی تمام وقت گروه حغرافیا و برنامه ریزی شهر ی دانشگاه آزاداسلامی واحد ماهشهر
abbas.maroofnezhad@gmail.com
ابراهیم
امیری
استادیار گروه آموزش علوم انسانی، دانشگاه فرهنگیان خراسان شمالی
ولی
کاووسی قافی
کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ماهشهر، دانشگاه آزاداسلامی، ماهشهر، ایران
10.22034/gp.2021.38084.2551
کاربری ورزشی در زمرهی کاربریهایی است که از اهمیت بالایی برخوردار بوده و لزوم توجه به آن در فضای شهرها بسیار حائز اهمیت است. استقرار مناسب فضاهای ورزشی و ایجاد آنها متضمن سلامت افراد جامعه و همچنین در دسترس بودن این فضاها برای همه شهروندان به عنوان یک ضرورت اساسی به شمار می رود. تحقیق حاضر به تحلیل وضعیت اماکن و کاربریهای ورزشی در شهر ایذه می پردازد. روش تحقیق از نظر نوع کاربردی و از نظر شیوه انجام توصیفی- تحلیلی بوده و برای گردآوری اطلاعات، از روش کتابخانه ای، پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش،کارشناسان خبره در حوزه شهری و ورزش این شهر می باشد، حجم نمونه از طریق روش تخمین شخصی و27نفر در نظر گرفته شده است، جهت تحلیل داده ها از مدل ویلیامسون و آزمونone Sample-Test استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد:میانگین شاخص ویلیامسون برای شهر ایذه عدد 21/0 می باشد که کمبود و توزیع نامناسب کاربری و فضای ورزشی را در این شهر نشان می دهد. همچنین بر اساس آزمون t ؛ وضعیت تعداد اماکن ورزشی (سالن) با 819/2- ، وضعیت برگزاری مسابقات ورزشی در سطح محلات با 787/2- ، توزیع مناسب کاربری های ورزشی در سطح شهر با 767/2- ، وضعیت ادوات ورزشی در سطح پارک ها و بوستان های شهر با 760/2- به ترتیب دارای شدیدترین عدم رضایت بوده درحالی که مولفه های؛ وضعیت استقبال خیرین در جهت ساخت اماکن ورزشی در سطح شهر با 01/1- ، وضعیت همکاری مالی دوایر دولتی و نیمه دولتی با بخش ورزشی شهر با 023/1- ، وضعیت فعالیت های ورزشی از بعد سلامت در سطح داویر دولتی و نیمه دولتی شهر با 03/1- ، در این زمینه شدت کمتری در عدم رضایت داشتند.
ارزیابی,سرانه,فضای ورزشی,کاربری ورزشی,مدل ویلیامسون,شهر ایذه
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12333.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12333_af3b4ec4c908e330162d7056731ffdea.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
تحلیل میزان رضایت شهروندان از گسترش بلندمرتبهسازی و توسعه فشرده شهری (مورد مطالعه: منطقه یک شهرداری شهر ارومیه)
249
261
FA
علی
موحد
0000-0001-8500-8340
دانشیار دانشگاه خوارزمی(نویسنده مسئول)
movahed@khu.ac.ir
امین
شهسوار
دانشجوی دکترا دانشگاه خوارزمی
gitashenas@gmail.com
10.22034/gp.2021.17279.1977
در جهان امروز که به سبب رشد و انفجار جمعیت، فرایند توسعه شهرها و ایجاد شهرهای جدید با سرعت ناشی از تحول در صنعت و فنآوری ادامه دارد، لزوم حفاظت از اراضی منابع طبیعی و کشاورزی و نیز یادمانهای تاریخی؛ گسترش بلندمرتبهسازی و رشد عمودی و فشرده شهرها را در سرلوحه استراتژیها و سیاستهای شهرسازی و توسعه شهری قرار داده است. هدف این پژوهش بررسی رضایت شهروندان از افزایش بلندمرتبهسازی در منطقه یک شهر ارومیه میباشد. الگوی حاکم بر تحقیق بهلحاظ هدف، شناختی؛ از نظر ماهیت و روش، ارزیابی - مقایسهای؛ بهلحاظ زمان، مقطعی؛ و بهلحاظ نوع داده، کمّی است. فضای پژوهشی دربرگیرنده منطقه یک ارومیه؛ جامعه آماری شامل شهروندان ساکن در واحدهای بلندمرتبه منطقه یک ارومیه و ابزار سنجش پرسشنامه است که ابعاد و متغیرهای مرتبط، در آن مشخص گردید و براساس فرمول کوکران برای تعداد 384 نفر تعیین حجم شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با نظرخواهی از اساتید و متخصصان؛ و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ به میزان 81/0 برآورد و مورد اعتماد قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS و بطور مشخص از آزمونهای تیتست تک نمونه و فریدمن استفاده شده است. براساس اطلاعات حاصل از آزمونهای یادشده وضعیت چهار بعد اجتماعی (بهسبب مناسب بودن وضعیت امنیت و نرخ پایین درگیری بومیان)، اقتصادی (ناشی از سودآوری در ساخت و ساز و وجود مشاغل فصلی)، محیطزیستی (به دلیل وضعیت نسبتاً مناسب بهداشت) و کالبدی (به علت کیفیت مناسب شبکه آب و گاز و تلفن) متوسط به بالا میباشد.
بلندمرتبهسازی,شهر فشرده,رضایتمندی,ارومیه
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12334.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12334_31617753e0dc040c4b13137034f8a872.pdf
دانشگاه تبریز
جغرافیا و برنامهریزی
2008-8078
2717-3534
24
74
2021
01
20
ارزیابی اثرات فضایی - عملکردی باززندهسازی بافتهای تاریخی- فرهنگی بر توسعهی توریسم شهری (مطالعهی موردی: کلانشهر تبریز)
263
274
FA
علیرضا
نوین
گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران(نویسنده مسئول)
alirezanovin@gmail.com
کریم
حسین زاده دلیر
گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرند، ایران
dr_dalir@yahoo.com
محمدرضا
پور محمدی
استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
10.22034/gp.2021.16429.1953
بافت تاریخی شهرها به عنوان یک میراث گرانبها و با ارزش میتواند در زمینهی توسعهی آیندهی شهر خصوصاً از لحاظ گردشگری و جذب گردشگر دارای اهمیت فراوان باشد؛ که این امر نیازمند ساماندهی و احیای این مراکز تاریخی به خصوص در شاخصهای فضایی – عملکردی به منظور ارتقای کیفی فضاهای مربوطه و تجهیز مناسب آنها میباشد. با توجه به اهمیت موضوع هدف این تحقیق سنجش اثرات فضایی – عملکردی باززندهسازی بافت تاریخی – فرهنگی کلانشهر تبریز بر توسعهی توریسم میباشد.روش تحقیق در پژوهش حاضر از نظر نوع کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی – تحلیلی است که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون رتبهای فریدمن، آزمون تی تک نمونهای، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر استفاده شده است. همچنین جامعه آماری تحقیق مسئولان و کارشناسان مسائل شهری منطقهی 8 و سایر مناطق شهرداری تبریز (1400 نفر) میباشد که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 220 نفر بدست آمده است.
باززندهسازی,بافت تاریخی – فرهنگی,شاخصهای فضایی - عملکردی,توریسم شهری,تبریز
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12335.html
https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_12335_625164d4bde0c480ded74e8c9ecc8017.pdf