TY - JOUR ID - 10536 TI - بررسی تطبیقی محلات انسان محور با تاکید بر مولفه های پیاده محوری و اختلاط کاربری اراضی (نمونه موردی بافت های سنتی، مدرن، خودرو کلانشهر تبریز) JO - جغرافیا و برنامه‌ریزی JA - GP LA - fa SN - 2008-8078 AU - زرفشان, عطاءاله AU - پورمحمدی, محمدرضا AU - نصیری, اسماعیل AU - موسی کاظمی, سیدمهدی AD - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور AD - گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز AD - دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 24 IS - 71 SP - 173 EP - 199 KW - محله KW - پیاده محوری KW - اختلاط کاربری اراضی KW - شهر تبریز DO - 10.22034/gp.2020.10536 N2 - حولات شهرنشینی پس از انقلاب صنعتی و­ ظهور مدرنیسم در شهرسازی موجب از بین رفتن عناصر و ساختارهای سنتی شهرها گردیده و منطقه­بندی عملکردی جای نظام ارگانیک و تنوع عملکردی شهرها و محلات شهری را گرفت. اما از نیمه دوم قرن بیستم با انتقاد از شهرسازی مدرن، رویکر پست- مدرن ظهور کرد که اعتقاد به بازگشت به آنچه که از نظر مدرنیست­ها کهنه و قدیمی بود، داشت. محله یکی از عناصر شهری بوده که دچار این تغییر و دگرگونی شده است. امروزه شواهد روشنی از ارج نهادن مجدد به محله به عنوان یک واحد موجه ساخت شهری دیده می­شود. اکثر نظریاتی که از دو دهه پایانی قرن بیستم مطرح شده­اند، براین عنصر شهری تاکید می­کنند و بازگشت به محلات انسان محور که از پیاده­روی و تنوع عملکردی برخوردارند را جزء اصول شهرسازی انسان محور قلمداد می­کنند. این تحقیق با ارزیابی این دو مولفه اصلی در محلات بافت­های سه­گانه (سنتی، مدرن و خودرو) کلانشهر تبریز به این نتیجه رسید که اولا با استفاده از شاخص­های آنتروپی و آتکینسون مشخص شد که میزان اختلاط کاربری در محلات سنتی نسبت به محلات بافت­های مدرن و خودرو بیشتر است، دوما بین میزان کاربری مختلط و تمایل به دسترسی پیاده به کاربری­های دیگر در محلات سنتی همبستگی بسیار بالایی وجود دارد. از اینرو محلات سنتی با وجود مشکلاتی که دارند، به دلیل تنوع عملکردی و دسترسی پیاده ساکنان به نیازهای خود از عملکرد نسبتا مطلوب محله­ای برخوردارند. UR - https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10536.html L1 - https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10536_a3452690ae4c605dbd5bb822835f5247.pdf ER -