نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2 دانشیارگروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3 دانشجوی دکترای رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده برنامه‌ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده
شهرها عالی‌ترین سیستم‌ها و شبکه‌های پیچیده‌ای هستند که تاکنون ظهور یافته‌اند. آنها فراتر از بحث تعادل کلاسیک، نیازمند بی‌شمار انرژی برای حفظ ساختار منسجم خودشان هستند. بنابراین در توسعه شهرها باید به این نکته توجه داشت که یک شبکه پیچیده و منسجم، شامل یک ساختار سلسله مراتبی و همپیوند است که در مقیاس‌های مختلف فضایی و در طی زمان ظهور می‌یابد و برای حفظ این انسجام باید به ساختار همپیوند آن پایبند بود. ساختار اصلی شهر به‌عنوان فرم دهنده استخوان‌بندی و شکل شهری تأثیر بسزایی در نحوه ارتباط و ترتیب فضایی فضاهای شهری داشته است. برخی پارامترها در طول زمان نقـش پررنگ‌تری در شکل‌دهی به ساختار شهری داشته‌اند و برخی برعکس. یکی از روش‌هایی که بر پایه استفاده از رایانه و روش‌های علمی در زمینه مطالعات شهری بـه کاررفتـه اسـت، تکنیـک چیدمان فضایی است. هدف از ایـن مقالـه شـناخت کـاربردی تکنیـک چیدمان فضا در مطالعه پیکره‌بندی و ساختار اصلی شهر بافت تاریخی تبریز در طی یک سده اخیر می‌باشد که با استفاده از بررسـی تطبیقی بین دوره‌های تاریخی (1349،1297و1400) به تحلیل پارامترهای تکنیک چیدمان فضایی (اتصالات، هم پیوندی، عمق فضا و انتخاب) با استفاده از نقشه‌های خطوط محوری پرداخته شده است است و نتایج بـه صـورت داده‌های گرافیکی و ریاضی ارائه شده است. یافته‌های تحقیق بیانگر آن است که محورها و مسیرهای بافت تاریخی و مرکزی شهر تبریز اهمیت و نقش خود را از دست داده است اما پتانسیل و ظرفیت احیای مجدد نقش و اهمیت خود را در ساختار اصلی شهر دارند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Investigation of Physical Interventions in Historical Contexts and its Effect on the Cohesion and Continuity of Space Organization Case study: Historical Context of Tabriz
نویسندگان [English]
- Rasou; Ghorbani 1
- Shahrivar Roustaie 2
- Nasim Abolhassani 3
1 Prof, Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Planning and Environmental Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
2 Associate Prof, Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Planning and Environmental Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
3 Ph.D. Student in of Geography and Urban Planning, Faculty of Planning and Environmental Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
چکیده [English]
Cities are the most complex systems and networks that have ever emerged. Beyond the classical equilibrium debate, they need a lot of energy to maintain their cohesive structure. Therefore, in the development of cities, it should be noted that a complex and coherent network includes a hierarchical and interconnected structure that emerges at different spatial scales and over time, and to maintain this coherence, the interconnected structure must be adhered to. The main structure of the city as a formative of ossification and urban form has had a great impact on the communication and spatial arrangement of urban spaces. Some parameters have played a more prominent role in shaping the urban structure over time, and some vice versa. One of the methods based on the use of computers and scientific methods in the field of urban studies is the spatial arrangement technique. The purpose of this paper is to apply the spatial arrangement technique in the study of the configuration and main structure of the historical city of Tabriz during the last century. Interconnection, space depth and selection) have been discussed using axial line maps and the results have been presented in the form of graphic and mathematical data. The research findings indicate that the axes and routes of the historical and central context of Tabriz have lost their importance and role, but the potential and capacity of revitalization have their role and importance in the main structure of the city.
کلیدواژه‌ها [English]
- coherence
- spatial arrangement
- historical context
- the city of Tabriz
)