برنامه ریزی شهری
حسین پناهی؛ پرویز محمدزاده؛ یداله دیوسالار
دوره 22، شماره 66 ، بهمن 1397، ، صفحه 95-115
چکیده
هدف این مطالعه اندازه بهینه کلانشهرهای ایران مبتنی بر حضور دولت به عنوان ارائه دهنده کالا و خدمات عمومی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روش تابع مازاد کل که از تفاوت بین درآمد کل قابل تصرف و تمام هزینههای کار و زندگی یک خانوار در نواحی شهرهای بزرگ تعریف میشود، اندازه بهینه کلانشهرهای ایران برآورد شده است. نتایج ...
بیشتر
هدف این مطالعه اندازه بهینه کلانشهرهای ایران مبتنی بر حضور دولت به عنوان ارائه دهنده کالا و خدمات عمومی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روش تابع مازاد کل که از تفاوت بین درآمد کل قابل تصرف و تمام هزینههای کار و زندگی یک خانوار در نواحی شهرهای بزرگ تعریف میشود، اندازه بهینه کلانشهرهای ایران برآورد شده است. نتایج اندازه بهینه کلانشهرهای ایران نشان میدهد که جمیعت این شهرها، سالهاست از سطح بهینه خود عبور کرده است. همچنین، نسبت مازاد جمعیت در کلان شهرهای ایران نشان داده شده ان است که شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، دارای بیشترین مازاد جمعیت (63%) است. این نسبت برای سایر کلانشهرها کمتر از شهر تهران است؛ نسبت مازاد شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، بیشترین و برابر با 63% است. این نسبت برای سایر کلانشهرها کمتر از شهر تهران است؛ به طوری که به ترتیب برای مشهد 51%، کرج 40%، اصفهان 40%، شیراز 42%، تبریز 38%، قم 41%، اهواز 39%، کرمانشاه 38% و ارومیه 31% است. در بین این کلانشهرها بعد از شهر تهران، مشهد بیشترین مازاد و شهر ارومیه دارای کمترین نسبت مازاد در بین کلانشهرهای ایران است.