آمایش سرزمین
حسن مسعودی؛ داود امینی؛ حامد ابراهیمی
چکیده
دولتها و جوامع مختلف در طول تاریخ، همواره سرزمینهای تحت ید خود را در راستای ادارة بهتر سرزمین و حفظ تمامیت ارضی کشور، به نواحی و مناطق مختلف تقسیم نمودهاند؛ که امروزه با مفهوم برنامهریزی فضایی و آمایش سرزمین و به طور خاصتر «منطقهبندی سرزمین» مرتبط میباشد. علاوه بر این، منابع و امکانات نیز به طور یکسان در پهنة سرزمینی ...
بیشتر
دولتها و جوامع مختلف در طول تاریخ، همواره سرزمینهای تحت ید خود را در راستای ادارة بهتر سرزمین و حفظ تمامیت ارضی کشور، به نواحی و مناطق مختلف تقسیم نمودهاند؛ که امروزه با مفهوم برنامهریزی فضایی و آمایش سرزمین و به طور خاصتر «منطقهبندی سرزمین» مرتبط میباشد. علاوه بر این، منابع و امکانات نیز به طور یکسان در پهنة سرزمینی توزیع نشدهاند و این امر ضرورت تقسیم سرزمین را به واحدهای کوچکتر دو چندان میکند. منطقهبندی سرزمینی موضوعی است که با تقسیم سرزمین به نواحی و مناطق مختلف، به دنبال مدیریت منسجم و تقسیم کار سرزمینی و بهرهگیری از پتانسیلهای مناطق مختلف در جهت کاستن از نابرابریها و عدم تعادلهای سرزمینی میباشد. در همین راستا، کشور ایران در طول دهههای گذشته بارها از سوی سازمانهای مختلف به مناطق متعددی تقسیم شده است که آخرین بار در سال 1396، کشور ایران به نه منطقة کلان تقسیم گردید. این تحقیق که از نوع توصیفی ـ تحلیلی میباشد، در ابتدا با بررسی گستردة ادبیات تحقیق، تاریخچهای جامع از سیر برنامههای آمایشی و منطقهبندی در کشور ارائه داده و سپس به نقد و بررسی آنها میپردازد. در ادامه، با بهرهگیری از نظرات متخصصان و با استفاده از روش AHP، مهمترین معیارهای مؤثر بر منطقهبندی سرزمینی شناسایی و اولویتبندی شد. بر اساس یافتههای این بخش از تحقیق، به ترتیب معیارهای «فرهنگی ـ اجتماعی» «دفاعی ـ نظامی»، و «سیاسی ـ اداری» و زیرمعیارهای «مسائل محیطی»، «سطح توسعهیافتگی مناطق»، «پراکنش جمعیت»، «الگو و نوع حکومت» و «تهدیدات و مسائل امنیتی»، بیشترین اهمیت را در منطقهبندی سرزمینی دارا میباشند. در نهایت، بر مبنای یافتهها و نتایج تحقیق، نگارندگان منطقهبندی پیشنهادی خود را در قالب ده منطقة کلان سرزمینی ارائه دادند.
موسی عابدینی؛ حسن ستایشی نِساز
دوره 18، شماره 49 ، مهر 1393، ، صفحه 139-165
چکیده
پهنهبندی خطر وقوع زمین لغزش از جمله روشهایی است که با استفاده از آن میتوان مناطق بحرانی را تعیین کرده و از نقشههای پهنهبندی شده در راستای برنامهریزی محیطی جهت تقلیل خسارات ناشی از آن بهره گرفت. در تحقیق حاضر به بررسی پهنهبندی خطر وقوع زمین لغزش در حوضه گُلجه پرداخته شده است. با توجه به قرارگیری چندآبادی، مزارع و ...
بیشتر
پهنهبندی خطر وقوع زمین لغزش از جمله روشهایی است که با استفاده از آن میتوان مناطق بحرانی را تعیین کرده و از نقشههای پهنهبندی شده در راستای برنامهریزی محیطی جهت تقلیل خسارات ناشی از آن بهره گرفت. در تحقیق حاضر به بررسی پهنهبندی خطر وقوع زمین لغزش در حوضه گُلجه پرداخته شده است. با توجه به قرارگیری چندآبادی، مزارع و باغات در این محدوده که در شیب و بستر نامناسب قرار دارند و مورد تهدید مخاطرات طبیعی از جمله زمین لغزش میباشند. لذا پرداختن به پهنهبندی زمین لغزش هدف اصلی این پژوهش محسوب میشود. مهمترین عوامل موثر در وقوع زمین لغزشهای حوضه مورد تحقیق، به ترتیب: زمینشناسی، شیب، کاربری اراضی، ارتفاع، فاصله از رودخانه، جهت شیب، بارش و گسل شناسائی شدند. مواد و روش مورد استفاده، مدل تحلیل سلسلهمراتبی (AHP) در محیط GIS میباشد به این صورت که پس از تهیه لایهها و وزندار نمودن آنها در محیط ArcGIS، نقشه نهایی تهیه شد. نتایج نهایی بهدست آمده از تحقیق حاضر نشان داده که وزن معیارهای نُه گانه مذکور بهترتیب: 4092/0، 2485/0، 1439/0، 0786/0، 0479/0، 0309/0، 023/0، 0181/0 است که عامل زمینشناسی بیشترین وزن (نقش) و عامل گسل کمترین وزن را داشتهاند. در نهایت نقشه زمین لغزش در چهار گروه با خطر بسیار زیاد، با خطر زیاد، با خطر متوسط و کم خطر تهیه شد.
جمال محمدی؛ حسین پورقیومی
دوره 18، شماره 48 ، تیر 1393، ، صفحه 279-298
چکیده
یکی از مراکز خدماتی که نقش عمدهای در شهر دارد و ضامن ایمنی بیشتر برای حیات بشری است مراکز آتش نشانی است. آنچه در رابطه با ایستگاههای آتش نشانی دارای اهمیت است دسترسی سریع و بهموقع به محل وقوع حادثه میباشد که این دسترسی سریع و بهموقع به توزیع بهینه ایستگاههای آتشنشانی بازمیگردد. این پژوهش با ارائه الگوی مناسب به ...
بیشتر
یکی از مراکز خدماتی که نقش عمدهای در شهر دارد و ضامن ایمنی بیشتر برای حیات بشری است مراکز آتش نشانی است. آنچه در رابطه با ایستگاههای آتش نشانی دارای اهمیت است دسترسی سریع و بهموقع به محل وقوع حادثه میباشد که این دسترسی سریع و بهموقع به توزیع بهینه ایستگاههای آتشنشانی بازمیگردد. این پژوهش با ارائه الگوی مناسب به دنبال مکانیابی و توزیع بهینه مراکز آتشنشانی در شهر نورآباد میباشد. به منظور ارزیابی وضع موجود ایستگاههای آتش نشانی در رابطه با سوانح آتشسوزی، شهر نورآباد بهعنوان مطالعه موردی در این تحقیق انتخاب شد، سپس با استفاده از تجزیه و تحلیلهای GIS، تحلیل شبکه و تحلیل چند ضلعیهای تیسن وضع موجود ایستگاههای آتشنشانی شهر نورآباد مورد بررسی قرار گرفت و پس از پی بردن به توزیع نامناسب این ایستگاهها به کمک مدل AHP و همپوشانی شاخصها در محیط نرمافزار GIS با استفاده از لایههای اطلاعاتی مکانهای مستعد آتشسوزی، شیب، شبکه ارتباطی اصلی، کاربری اراضی مناسب، تراکم جمعیت، فاصله از کاربریهای ناسازگار، فاصله از ایستگاههای موجود و فاصله از خیابانهای پرترافیک مکانهای مناسب برای ایستگاههای آتشنشانی شهر نورآباد مشخص گردید. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی بوده که اطلاعات مورد نیاز آن از طریق مشاهده میدانی، مطالعه طرحهای صورت گرفته در رابطه با شهر نورآباد و نقشه 5000/1 این شهر بهدست آمده است.