Document Type : Research Paper

Authors

Assistant professor, Department of urbanism, Tabriz branch,, Islamic Azad university,, Tabriz, Iran

10.22034/gp.2021.40443.2640

Abstract

Introduction
Traditional contextures and neighborhoods, as the primary residents center for urban residences, play a key role in the citizens’ life and one or more neighborhood center in its spatial structure cause the neighborhood spine to be more prominent. With the advent of modernism, such neighborhoods could not find chance to conform themselves with the new conditions and they lost their coherent contexture gradually as a result of street making and the function of the neighborhoods’ centers became prone to destruction, changing into low prosperous environments for their residents and this caused the current social activities to be fade out in the neighborhood.
Data and Method
developing a strategy of regenerating spatial structure of current condition in the Hokmabad neighborhood to create a lively urban space.The research strategy is a cases study. Firstly, for identification of overall structure of the neighborhood, in addition to studying the neighborhood background and investigating library documents, we proceeded on studying and investigating aerial maps and field data. Then analyzing the available data, regeneration manual of the neighborhood centers and their indexes were explained and lastly, the objective-oriented regeneration model of the area was developed.
Results and Discussion
Neighborhood center regeneration through exact identification of the neighborhood spine and generating new spaces in between traditional structure, relying on necessities and needs of time and past place of the neighborhoods might result in protecting their social and economic system and spatial organizing and this organizes spatial and physical structure of the neighborhood in accordance with its exclusive spatial and form features.
Conclusion:
Making change in the form-spatial structure and function of the Hokm Abad neighborhood centers seems necessary, because improvement of physical identity and liveliness revival in the neighborhood and organizing overall  structure of the neighborhood will not be achieved without reviving centers of the neighborhood and its main street.

Keywords

Main Subjects

ابراهیمی. المیرا. احمدی باروق. سولماز. (1394). بازآفرینی مرکز محلات تاریخی با رویکرد احیای بافت. همایش بین المللی ایده‌های نو در معماری و شهرسازی. دوره1.
استاد غفاری. صدف. (1395). بازآفرینی شهری خوانایی محور رویکردی به تجدید حیات شکلی و محتوایی ساخت اصلی، مطالعات شهری، دوره29(شماره17). 29-40.
ایزدی. محمد سعید. فیضی. رضا. (1389). بازآفرینی شهری کنش و بینش جامع و یکپارچه در ساماندهی محدوده­های هدف برنامه­های بهسازی و نوسازی شهری. هفت شهر، دوره 3(شماره 33- 34). 80-78 .
بحرینی. سید حسین. ایزدی. محمد سعید، مفیدی. مهرانوش. (1393). رویکردها و سیاست‌های نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار). مطالعات شهری، دوره 17(شماره 9). 30-17.
بنتلی. ای ین. الکک. آلن. مورین. پال.گلین. سو مک. اسمیت. گراهام. (1388). محیط­های پاسخده. ترجمه مصطفی بهزادفر. انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران
بیات. اشکان. (1391)، بازآفرینی شهری محلات قدیمی با تاکید بر شرایط اقتصادی- اجتماعی«محله عودلاجان تهران». دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
پاکزاد. جهانشاه. (1390). سیر اندیشه‌ها در شهرسازی از کمیت تا کیفیت.انشارات دانشگاه تهران.
پور احمد. احمد، حبیبی. کیومرث.کشاورز. مهناز. (1389). سیر تحول مفهوم‌شناسی بازآفرینی شهری رویکردی نو در بافت‌های فرسوده شهری. مطالعات شهر ایرانی اسلامی. دوره1(شماره1). 92-73.
توسلی. محمود. (1372). طراحی فضای شهری: فضای شهری و جایگاه آنها در زندگی و سیمای شهر. انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
تیبالدز. فرانسیس. (1385). شهرسازی شروندگرا. ترجمه محمد احمدی نژاد. انتشارات خاک
جیکوبز. جین.(1386). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. ترجمه حمیدرضا پارسی. آرزو افلاطونی. انتشارات دانشگاه تهران.
حبیبی. سید محسن. مقصودی. ملیحه. (1390). مرمت شهری، انتشارات دانشگاه تهران.
حبیبی. سید محسن.حمیدی.ملیحه. سلیمی. جواد. صبری. سیروس. (1376). استخوان‌بندی شهر، تهران جلد سوم. انتشارات سازمان مشاور فنی مهندسی شهر تهران.
حناچی. پیروز. خادم زاده. محمد محسن. شایان. حمیدرضا. کامل‌نیا. حامد. مهدوی نژاد.جواد. (1386). بررسی تطبیقی تجارب مرمت شهری در ایران و جهان با نگاه ویژه به بافت تاریخی شهر یزد. انتشارات سبحان
دفتر مقررات ملی و کنترل ساختمان. (1397). بازآفرینی شهری پایدار. تهران. نشر توسعه
ذکاوت. کامران.(1390). جایگاه سازمان فضایی در طراحی شهری. صفه، دوره 21(شماره3). 107-122.
سروی. سمیرا. عبدالله زاده طرف. اکبر. (1397). بازآفرینی ساختار فضایی محلات سنتی با رویکرد احیای استخوانبندی بافت قدیمی «محله حکم‌آباد تبریز». دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
شیعه. اسماعیل. (1395). مقدمه‌ای بر مبانی برنامه‌ریزی شهری. انتشارات دانشگاه علم و صنعت
عبداللهی. مجید. صرافی. مظفر. توکلی‌نیا. جمیله. (1389). بررسی نظری مفهوم محله و بازتعریف آن با تاکید بر شرایط محله‌های شهری ایران. پژوهش‌های جغرافیای انسانی. دوره 42(شماره72). 103-82.
عندلیب. علیرضا. (1389). اصول نوسازی شهری رویکردی نو به بافت‌های فرسوده. انتشارات آذرخش.
فلامکی. محمد منصور. (1375). مرمت شهری در ایران- مسئولیت‌ها، معیارهاو مقیاس‌ها. معماری و شهرسازی، شماره( 33-34). 13-9.
قربانیان. مهشید. (1389). بازسازی بخش مرکزی شهرها؛ الگوی مداخله و دستورالعمل‌های مرمتی در خرده حوزه‌های درک‌پذیر. نشریه معماری و شهرسازی ایران. دوره1(شماره1). 88-78.
کرمونا. متیو. تیم هیث. تنراک. (1388). مکان‌های عمومی، فضاهای شهری ابعاد گوناگون طراحی شهری. فریبا قرایی. مهشید شکوهی. اسماعیل صالحی. زهرا اهری. تهران: انتشارات دانشگاه هنر
الکساندر.کریستوفر. نیس. هاجو. آنیو. آرتمیس.کینگ. اینگرید(1373). تئوری جدید طراحی شهری. ترجمه شرکت تاش، تهران، انتشارات توسعه.
لطفی. سهند. (1390). بازآفرینی شهری فرهنگ مبنا: تاملی بر بن مایه‌های فرهنگی و کنش بازآفرینی. هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی. دوره3(شماره45). 49-62 .
لطیفی. غلامرضا. صفری چابک. ندا. (1392). بازآفرینی مفهوم محله در شهرهای ایرانی- اسلامی بر پایه اصول نوشهرگرایی. مطالعات شهری، دوره2(شماره8). 12-3.
لنگ. جان. (1383). آفرینش نظریه معماری. ترجمه علیرضا عینی‌فر. انتشارات دانشگاه تهران.
لینچ. کوین. (1385). سیمای شهر. ترجمه منوچهر مزینی. انتشارات دانشگاه تهران.
مضطرزاده. حامد. حجتی. وحیده. (1392). تبیین مفهوم محله و عناصر شکل‌دهنده آن در بافت محلات سنتی. ماه هنر، شماره 182. 81-72.
R. Kintera. K. (2001).”Disentangling area effects: Evidence from Deprived and non Deprived neighbourhood”. Jurnal of urban studies. Vol 38. No12.
H, & et al. (2003). shaping neighbourhoods: A guide for health. sustainability and vitality, London. Spon press.
C. Alkan. Meshur. H.F. Yenice. M.S. Yavuz. F. and Levend, S. (2010).” Urban regeneration strategies in historical city center of Beysehir- konya”. Turkey, Istanbul: 14th IPHS conference.
Jefferson city council. (2011). “Report of the second ad hoc committee on revitalization of old town. Missouri”
A. & Parkinson. M,(2001).”The significance of neighbourhood”. jurnal of urban studies. Vol38. NO12. Pp. 2103–2110
S.(1986).The neighbourhood, A sociological perspective. Newyork. Random house
A. Pampalon. R. villenuve. P.Y.(2007).“A multi perspective approach for defining neighborhood unit in the context of study on health inequalities in the Qubec city region”. International journal of health Geography.Vol6. No12. pp. 1-15
J.(2003).“Cultural quarters as mechanisms for urban regeneration. Part 1: conceptualizing cultural quarters”. Planing. Practice and Research, NO,4
P.& Serrano. M. (2011). “Governance and creativity on urban regeneration processes”. CEFAGW-UE working paper, Evora: university of Evora.
Soltani . (2012).“Recognition of sustainable approaches in urban structure of historical cities in Iran” Real crop. pp. 1337-1340.
Un-Habitut (2004/2005). The state of words. cities: globalization and urban culture. London.
Michael .(1985). Neighborhood organization: seeds of a new urban life. we sport. Greenwood press.