ارزیابی سطح آسیب‌پذیری مناطق شهری در برابر بحران زلزله با استفاده از تکنیک همپوشانی وزنی و مدل RADIUS (مطالعه موردی: شهر اردبیل)

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران.

2 استادیار گروه جغرافیا، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران

3 استادیار گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا

4 دانشیار گروه جغرافیا، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران

چکیده

زلزله به‌عنوان یکی از فاجعه‌بارترین و مخرب‌ترین انواع مخاطرات طبیعی محسوب می‌گردد که با خرابی ساختمان‌ها و زیرساخت‌های شهری، خسارت‌های گسترده‌ای را به اموال و دارایی‌ها به‌ویژه در نواحی شهری وارد کرده و تلفات انسانی بسیاری را موجب می‌گردد. بنابراین اولین و اساسی‌ترین مرحله در راستای برنامه‌ریزی و مدیریت بحران به‌منظور کاهش اثرات زلزله، شناسایی سطوح آسیب‌پذیر در برابر این بحران می‌باشد. در این راستا، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی سطح آسیب‌پذیری شهر اردبیل در برابر بحران زلزله نگارش شده است. روش تحقیق در مطالعه‌ی حاضر آمیخته (کمی و کیفی) با هدف کاربردی و ماهیت تحلیلی و اکتشافی می‌باشد. جامعه‌ی آماری تحقیق نیز شامل مدیران و نخبگان شهر اردبیل بوده که حجم نمونه از طریق روش دلفی خبرگان 20 تعیین گردیده است. همچنین در راستای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک AHP در نرم‌افزار Expert Choice، روش Weighted Overlay در نرم‌افزار GIS و همچنین مدل تخمین خسارت RADIUS استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که با بررسی 15 معیار، معیارهای فاصله از گسل، همجواری با کاربریهای خطرزا و دسترسی به مراکز خدمات‌رسان بیشترین اهمیت (تأثیر) را جهت ارزیابی آسیب‌پذیری در برابر زلزله داشته‌اند. همچنین با توجه به ارزش‌گذاری معیارهای مورد بررسی و تلفیق آن در روش همپوشانی فازی مشخص گردید که حدود 13 درصد از بافت شهر اردبیل در پهنه‌ی آسیب‌پذیری خیلی‌زیاد و حدود 18 درصد در پهنه‌ی آسیب‌پذیری زیاد قرار دارند. از طرفی نتایج مدل RADIUS نشان می‌دهد که تعداد 13853 ساختمان در معرض تخریب قرار دارند که 36 درصد آنها در منطقه 1 و 29 درصد آنها در منطقه 4 می‌باشند. همچنین تعداد مجروحان در زلزله‌ی احتمالی 67117 و تعداد کشته‌شدگان 3113 برآورد شده است.

تازه های تحقیق

امروزه یکی از مهمترین مخاطراتی که همواره شهرها را تهدید می‌نماید خطر وقوع زلزله است. از این‌رو، شهر اردبیل هم بمانند بسیاری از شهرها با توجه به قرارگرفتن بر روی چندین گسل فعال، ازجمله مناطق حساس و در معرض خطرات ناشی از وقوع زلزله است که دیر یا زود چنین چالشی را پیش‌رو خواهد داشت. لذا کاهش آسیب و مدیریت بحران و در نهایت توانمندسازی شهر اردبیل در برابر مخاطراتی همچون زلزله لازم و ضروری است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سطح آسیب‌پذیری مناطق شهری اردبیل در برابر بحران زلزله نگارش شده است تا با شناسایی مناطق آسیب‌پذیر به اولویت‌بندی طرح‌ها و برنامه‌ها مطابق با سطوح مختلف شهر اقدام نمود. بررسی‌های به‌عمل آمده حاکی از آن است که حدود 31 درصد از بافت شهر اردبیل در برابر بحران زلزله به شدت آسیب‌پذیر است. وجود بافت‌های غیررسمی و فرسوده در متن شهر با مساکن کم‌دوام و زیرساخت‌های فرسوده موجب آسیب‌پذیری سطح گسترده‌ای از شهر در برابر زلزله گردیده است. همچنین کاستی‌های اساسی در قوانین زمین و مسکن شهری و نظام مدیریت بحران شهری مزیت بر علت شده و آسیب‌پذیری شهر را در برابر مخاطرات احتمالی افزایش داده است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که بیشتر تخریب‌های ساختمانی و تلفات انسانی ناشی از زمین‌لرزه‌ی احتمالی مربوط به مناطق حاشیه‌ای شهر و به‌ویژه شمال، شرق و جنوب شرقی خواهد بود و برنامه‌ریزی و مدیریت بحران این مناطق در اولویت نظام مدیریت شهری است.

در نهایت، بر مبنای یافته­های تحقیق، اجرای راهکارهای ذیل می­تواند در نیل به کاهش آسیب‌پذیری شهر اردبیل در برابر زلزله مؤثر واقع شود:

  • جلوگیری از گسترش سکونتگاه‌های غیررسمی و اعطای تسهیلات مناسب در راستای مقاوم‌سازی مساکن بافت‌های غیررسمی و فرسوده؛
  • اتخاذ سیاست­های سختگیرانه به‌منظور جلوگیری از گسترش شهر در امتداد گسل‌های پیرامون شهر به‌ویژه مناطق شرقی؛
  • اتخاذ سیاست­های بهسازی و نوسازی بافت­های فرسوده‌ی شهری با رویکرد بازآفرینی پایدار شهری به‌ویژه در مناطق حاشیه‌ای شمالی و شرق شهر (مناطق 1 و 4)؛
  • بهینه­سازی کاربری­ها و جابه‌جایی کاربری­های خطرزا در محدوده‌ی مرکزی شهر و منطقه 4؛
  • اتخاذ تدابیری برای اطمینان از قرار نگرفتن کاربری­های ناسازگار در کنار یکدیگر؛
  • افزایش تعداد و ارتقاء کیفیت مراکز درمانی و امدادرسانی در شهر جهت خدمات­دهی به هنگام وقوع زلزله؛
  • اعطای تسهیلات مناسب برای مقاوم‌سازی ساختمان‌ها؛
  • برنامه‌ریزی جمعیتی مناسب در راستای کاهش تراکم جمعیتی در مناطق آسیب‌پذیر؛
  • نظارت مستمر در ساخت‌وسازهای مناطق آسیب‌پذیر (مناطق حاشیه‌ای و مرکز) به‌منظور کاهش اثرات زلزله‌های احتمالی؛
  • ایجاد سازوکارهایی برای تسهیل آمدوشد وسایل نقلیه‌ی اضطراری همچون آتش­نشانی، آمبولانس و ... در مناطق با نفوذپذیری پایین.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Assessing the level of vulnerability of urban areas against earthquake crisis using weighted overlay technique and RADIUS model (case study: Ardabil city)

نویسندگان [English]

  • Akbar Samadi 1
  • Rafat Shahmari Ardjani 2
  • alireza poursheykhian 3
  • Seyyede Sedighe Hasanimehr 4
  • Hossein asghari 3
1 Ph.D. Student, Department of Geography and Urban Planning, Astara Branch, Islamic Azad University, Astara, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Geography, Astara Branch, Islamic Azad University, Asrata, Iran
3 Assistant Professor, Department of Natural Geography, Islamic Azad University, Astara Branch, Astara, Iran
4 Associate Professor, Department of Geography, Astara Branch, Islamic Azad University, Astara, Iran
چکیده [English]

Earthquake is considered as one of the most catastrophic and destructive types of natural hazards that cause extensive damage to property and assets, especially in urban areas, and cause many human casualties by destroying buildings and urban infrastructure. Therefore, the first and most basic step in crisis management in order to reduce the effects of an earthquake is to identify vulnerable levels against this crisis. In this regard, the present research was written with the aim of evaluating the level of vulnerability of Ardabil city against the earthquake crisis. The research method in the present study is mixed (quantitative and qualitative) with practical purpose and analytical and exploratory nature. The statistical population of the research also included managers and elites of Ardabil city, and the sample size was determined through the Delphi method of 20 experts. Also, in line with information analysis, have been used AHP technique in Expert Choice software, Weighted Overlay method in GIS software, and RADIUS damage estimation model. The findings of the research show that by examining 15 criteria, the criteria of distance from the fault, proximity to hazardous uses and access to service centers have the most importance (influence) to assess vulnerability to earthquakes. Also, according to the evaluation of the examined criteria and its integration in the fuzzy overlay method, it was found that about 13% of the tissue of Ardabil city is in the zone of very high vulnerability and about 18% is in the zone of high vulnerability. On the other hand, the results of the RADIUS model show that 13853 buildings are subject to destruction, 36% of them are in region 1 and 29% of them are in region 4. Also, the number of injured in the possible earthquake is estimated to be 67117 and the number of dead is 3113.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Vulnerability
  • Earthquake
  • AHP Model
  • RADIUS Model
  • Ardabil city

زلزله به‌عنوان یکی از فاجعه‌بارترین و مخرب‌ترین انواع مخاطرات طبیعی محسوب می‌گردد که با خرابی ساختمان‌ها و زیرساخت‌های شهری، خسارت‌های گسترده‌ای را به اموال و دارایی‌ها به‌ویژه در نواحی شهری وارد کرده و تلفات انسانی بسیاری را موجب می‌گردد. بنابراین اولین و اساسی‌ترین مرحله در راستای برنامه‌ریزی و مدیریت بحران به‌منظور کاهش اثرات زلزله، شناسایی سطوح آسیب‌پذیر در برابر این بحران می‌باشد. در این راستا، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی سطح آسیب‌پذیری شهر اردبیل در برابر بحران زلزله نگارش شده است. روش تحقیق در مطالعه‌ی حاضر آمیخته (کمی و کیفی) با هدف کاربردی و ماهیت تحلیلی و اکتشافی می‌باشد. جامعه‌ی آماری تحقیق نیز شامل مدیران و نخبگان شهر اردبیل بوده که حجم نمونه از طریق روش دلفی خبرگان 20 تعیین گردیده است. همچنین در راستای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک AHP در نرم‌افزار Expert Choice، روش Weighted Overlay در نرم‌افزار GIS و همچنین مدل تخمین خسارت RADIUS استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که با بررسی 15 معیار، معیارهای فاصله از گسل، همجواری با کاربریهای خطرزا و دسترسی به مراکز ،خدمات‌رسان بیشترین اهمیت (تأثیر) را جهت ارزیابی آسیب‌پذیری در برابر زلزله داشته‌اند. همچنین با توجه به ارزش‌گذاری معیارهای مورد بررسی و تلفیق آن در روش همپوشانی فازی مشخص گردید که حدود 13 درصد از بافت شهر اردبیل در پهنه‌ی آسیب‌پذیری خیلی‌زیاد و حدود 18 درصد در پهنه‌ی آسیب‌پذیری زیاد قرار دارند. از طرفی نتایج مدل RADIUS نشان می‌دهد که تعداد 13853 ساختمان در معرض تخریب قرار دارند که 36 درصد آنها در منطقه 1 و 29 درصد آنها در منطقه 4 می‌باشند. همچنین تعداد مجروحان در زلزله‌ی احتمالی 67117 و تعداد کشته‌شدگان 3113 برآورد شده است.          

اسمعیل‌پور، مرضیه؛ لاله‌پور، منیژه و ممقانی، سمانه (1401). ارزیابی میزان آسیب‌پذیری مساکن شهر تبریز در برابر مخاطره زلزله (مطالعه موردی: منطقه 10 شهرداری). جغرافیا و برنامه‌ریزی، 26(82)، 48-27.
پورمحمدی، محمدرضا و کرمی، محمدرضا. (1393). ترکیب مدل کرنل (KDE) و مدل AHP در ارزیابی خطر زلزله در بافت‌های حاشیه‌نشین و فرسوده شهری با کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مطالعه موردی مناطق یک و پنج شهر تبریز. جغرافیا و برنامه‌ریزی، 18(50)، 88-55.
جعفرنیا، افشین؛ خرم‌بخت، احمدعلی و قنبری، عبدالرسول. (1398). پهنه‌بندی آسیب‌پذیری ناشی از زلزله با استفاده از منطق فازی در GIS، مطالعه موردی شهر لار. جغرافیای طبیعی، 12(43)، 122-105.
خدادی جید، شاهین و پورزینلی، سعید. (1401). پهنه‌بندی لرزه‌ای شهر اربیل با استفاده از تحلیل خطر قطعی و سیستم فازی. مهندسی عمران مدرس، 22(2)، 57-43.
خدمت‌زاده، علی؛ موسوی، میرنجف و یوسف‌زاده، اردشیر. (1400). تحلیل شاخص‌های آسیب‌پذیری شهری با رویکرد مدیریت بحران زلزله (مطالعه موردی: شهر ارومیه). مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 16(54)، 62-43.
غضنفرپور، حسین؛ حسینی‌خواه، حسین و کمالی باغراهی، اسماعیل. (1402). تحلیل ریسک و آسیب‌پذیری لرزه‌ای سکونتگاه‌های انسانی شهرستان باشت با استفاده از مدل دیماتل فازی و GIS. مخاطرات محیط طبیعی، 12(35)، 36-21.
قائدرحمتی، صفر و عظیمی‌نیا، بابک (1396). ارزیابی میزان تراکم و ارتباط آن با آسیب‌پذیری لرزه‌ای (نمونه موردی: منطقه چهار شهرداری تهران). جغرافیا و برنامه‌ریزی، 21(61)، 298-279.
مشک‌سار، پریسا؛ ایزدی، حسن؛ سلطانی، علی و بذرگر، محمدرضا. (1392). ارزیابی آسیب‌پذیری فیزیکی بافت‌های شهری در برابر زلزله در روش RADIUS (نمونه‌ی موردی: منطقه‌ی 3 شهرداری شیراز). پژوهش‌های جغرافیایی برنامه‌ریزی شهری، 1(1)، 129-115.
مشک‌سار، پریسا؛ پیوسته‌گر، یعقوب و شمس‌الدینی، علی. (1397). ارزیابی طیف آسیب‌پذیری لرزه‌ای با معیار تلفات انسانی (نمونه موردی: منطقه 3 کلان‌شهر شیراز). دانش شهرسازی، 2(3)، 113-99.
میردهقان اشکذری، سیداحمد؛ المدرسی، سیدعلی؛ رضایی، محمدرضا؛ نوجوان بشنغیان و محمدرضا، خبازی، مصطفی. (1401). ارزیابی و تحلیل آسیب‌پذیری شهر یزد در برابر زلزله با استفاده از مدل‌های ترکیبی. مدیریت مخاطرات محیطی، 9(3)، 217-205.