Document Type : Research Paper

Author

Planning geo university faculty members

Abstract

Open spaces play an important role in reducing the amount of work and the results of natural and artificial disasters. The main function of it, in the time of earthquake, is separation of one area with potential risk from another, and thus prevents the development of chains of events and focused of activity of destructive forces. This study shows that open spaces within the city of Tabriz can be divided in to four main categories as urban green spaces, arid lands, urban gardens and farms within city limits in which open spaces can be effective in reducing losses from earthquakes and play important role to optimal management of crises in various stages of crises caused by the earthquake. Results show that all open spaces in urban area of Tabriz, including aforementioned 4 categories have an areas of about 11722 ha, the level of which is equivalent to 47% of the total surface area of ​​Tabriz. Analytical results of this study show two major subjects; the first however, from the perspective of quantity compared with other cities open spaces seems a little too common but it should be noted that the distribution of these spaces in different parts of Tabriz is very heterogeneous. Secondly, most of the aforementioned levels include arid lands (7158 ha) and form land (3592 ha) in located in the outlying areas of city of Tabriz.

Keywords

1ـ تیموری، سارا و همکاران (1387)، «برآورد سرانه فضای سبز با استفاده از تصاویر Ikonos»، فصلنامه تحقیقات جنگاصنوبر ایران، جلد 16، شماره 2، ص 14.
2ـ زنگی­آبادی، علی و تبریزی، نازنین (1385). «زلزله تهران و ارزیابی فضایی آسیب­پذیری مناطق شهری»، پژوهش­های جغرافیایی، شماره 56، تهران، صص 130-115.
3ـ زینی، عباس (1384)، «جایگاه و اهمیت فضای سبز در توسعه پایدار شهری»، قربانی، رسول؛ نمونه موردی: شهر مرند، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تبریز، گروه جغرافیا و برنامه­ریزی شهری.
4ـ سعیدنیا، احمد (1383)، «فضای سبز شهری» انتشارات سازمان شهرداری­ها و دهیاری­های کشور، جلد نهم، تهران.
5ـ سعیدی، عباس و همکاران (1387)، «دانشنامه مدیریت شهری و روستایی»، سازمان شهرداری­ها و دهیاری­های کشور، تهران.
6ـ عسگری، علی و همکاران (بی­تا)، «کاربرد روش­های برنامه­ریزی شهری (کاربری زمین) در کاهش آسیب­پذیری خطرات زلزله (با GIS)»، مطالعه موردی منطقه 17 تهران، تحقیقات جغرافیایی، ص 78-63.
7ـ عزیزی، محمدمهدی و اکبری، رضا (1387)، «ملاحظات شهرسازی در سنجش آسیب­پذیری شهرها از زلزله»، مطالعه موردی، منطقه فرحزاد تهران، هنرهای زیبا، شماره 34، تهران، صص 36-25.
8ـ توکلی، علیرضا؛ شمشیربند، مصطفی (1389)، «بررسی روند کاهش فضاهای باز شهری در فرآیند توسعه شهری»، دوفصلنامه آرمانشهر، سال سوم شماره 5، پائیز و زمستان 1389.
9ـ غمامی، مجید (1371)، «بررسی و نقد اجمالی طرح­های جامع شهری»، آبادی، سال دوم، شماره 7.
10ـ محمدقلی­نیا، جواد (1386)، «آشنایی با مدیریت بحران»، دفتر آموزش و مطالعات کاربردی سازمان شهرداری­ها و دهیاری­های کشور.
11ـ منصوری، امیر و مینو قره­بیگلو (1390)، «مطالعات شهر ایرانی اسلامی زمستان»، 2(6): 63-72.
12ـ مهدیزاده، جواد (1382)، «برنامه­ریزیراهبردیتوسعه شهری»، مرکز تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
13- Dunnet & Others (2002), “Improving Urban Parks, Play Areas and Green Spaces”.
14- Forrest, T.R., (1978), “Group Emergence in Disasters, in Disasters: Theory and Research”, Ebi by E.L. Quarantelli, U.S.A. SAGE pub.
15- Nateghi, A.F., (1998), “Existing and Proposed Disaster Management Organization for Iran”, Proceedings of the First Iran- BJapan Workshop on Recent Earthquakes in Iran & Japan.
16- Nikolopoulou, M. (2004), “Rediscovering the Urban Realm and Open Spaces”, CRES.
17- Palm، R. (1998), “Urban Earthquake Hazards”, Applied Geography، Vol. 18، No.1, PP. 35-46.
18- Simon, M.F. (2003), “System Development for Flood Hazard Management at a Local Level Scenario”, ITC.NL.
19- Sutcliffe (1980), “Anthony, the Rise of Modern Urban Planning”, 1800-1914, Mansell, London.
20- RICS (2007), “The Royal Institution of Chartered Surveyors”, London, PP 1-8.