Document Type : Research Paper

Authors

1 Department of Geography and Urban Planning, School of Humanities and Social Sciences, University of Tabriz

2 Geography and Urban Planning, School of Humanities and Social Sciences, University of Tabriz

Abstract

Iranian past architecture and urban planning, because of its creativity and sustainable features, has a specific location, but in contemporary age, due to various factors, especially following western industrialized features, separated from its origins and sometimes has been declined.
New methods, by neglecting the past and without considering traditional ideas, have changed national and cultural features of the country. Spiritual principles of Iranian traditional urban planning have originated from its ideas and culture. Order as a spiritual principle, represented clearly in Iranian traditional urban planning, so it can be a strong base for the continuity of this rich culture. Baazar, as one of the important spaces in Iranian traditional cities, reflects clearly the principle of order. In this paper, based on library studies, by representing a clear meaning of order and studying this principle in the structure of Baazar as an important and basic structure of traditional cities, the necessity of reviewing the principles of traditional cities, especially their application in contemporary urban planning, has been emphasized. This paper, by emphasizing on the Bazaar, focused on the concept of order. The aim of this paper is recognition some parts of traditional principles to meet the needs of modern urban spaces. This paper represents a clear conceptual meaning of order, as an important factor in the formation of traditional cities, related concepts, effective factors and origins of its formation in Iranian traditional cities. This paper put emphasis on the use of the principle of order in urban planning for the promotion of the quality of modern urban spaces.

Keywords

1ـ اردلان، نادر و لاله بختیار (1380)، «حس وحدت»، ترجمه حمید شاهرخ، اصفهان، نشر خاک.
2ـ اسمعیلی سنگری، حسین و بهروز عمرانی (1387)، «تاریخ و معماری بازار تبریز»، تبریز، انتشارات ستوده.
3ـ الکساندر، کریستوفر (1373)، «تئوری جدید طراحی شهری»، ترجمه محمد تقی زاده، تهران، نشر توسعه.
4ـ برق جلوه، شهیندخت (1380)، «ساختارهای کالبدی مراکز کالبدی ایران»، فصلنامه صفه، شماره 33، سال یازدهم، صص42-43.
5ـ بورکهارت، تیتوس (1369)، «هنر مقدس»، ترجمه جلال ستاری، تهران، نشر سروش دانش.
6ـ پاکزاد، جهانشاه (1385)، «مبانی نظری و فرایند طراحی شهری»، معاونت شهرسازی و معماری، وزارت مسکن و شهرسازی.
7ـ پیرنیا، کریم (1386)، «سبک­شناسی معماری ایرانی»، چاپ دوازدهم، تهران، نشر سروش دانش.
8ـ پبرنیا، کریم (1387)، «آشنائی با معماری اسلامی ایران»، چاپ پنجم، تهران، نشر سروش دانش.
9ـ ترکان، قاسم (1381)، «آشنائی با تبریز»، چاپ سوم، انتشارات شهرداری تبریز.
10ـ توسلی، محمود (1371)، «اصول و روش­های طراحی فضاهای شهری و بناهای مسکونی در ایران»، چاپ چهارم، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
11ـ توسلی، محمود (1372)، «طراحی فضای شهری2»، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
12ـ توسلی، محمود (1376)، «قواعد و معیارهای طراحی فضای شهری»، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
13ـ تهرانی، فرهاد، نیلوفر نواری و ساینا خلیل­زاده (1387)، «پل- بازارهای تبریز»، فصلنامه صفه، شماره 46، سال هفدهم، صص 105-107.
14ـ حبیبی، محسن (1378)، «از شار تا شهر»، چاپ دوم، انتشارت دانشگاه تهران.
15ـ خاماچی، بهروز (1384)، «محلات و مشاهیر فرهنگی تاریخی منطقه هشت شهرداری تبریز»، تبریز، انتشارات ستوده.
16ـ دهخدا، علی اکبر (1336)، «لغت نامه»، جلد 9، تهران، چاپ سیروس.
17ـ سلطانزاده، حسین (1376)، «تبریز خشتی استوار در معماری ایران»، دفتر پژوهش­های فرهنگی.
18ـ عرصه، مهندسین مشاور معماری و شهرسازی (1372)، «طرح توسعه و عمران تبریز».
19ـ عمرانی، بهروز و حسین اسمعیلی سنگری (1385)، «بافت تاریخی شهر تبریز»، تهران، نشر سمیرا.
20ـ فلامکی، محمد منصور (1385)، «فارابی و سیر شهروندی در ایران»، چاپ دوم، نشر فضا.
21ـ گروتر، یورگ کورت (1386)، «زیبائی­شناسی در معماری»، ترجمه جهانشاه پاکزاد و عبدالرضا همایون، تهران، چاپ سوم، دانشگاه شهید بهشتی.
22ـ گلیجانی، نسرین (1384)، «تاریخ­شناسی معماری ایران»، انتشارات دانشگاه تهران.
23ـ مشتاق، خلیل (1387)، «تاریخ معماری ایران در دوره باستان و دوره اسلامی»، نشر کارآفرینان.
24ـ مشهدیزاده دهاقانی، ناصر (1374)، «تحلیلی از ویژگی­های برنامه­ریزی شهری در ایران»، چاپ چهارم، انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.
25ـ معماریان، غلامحسین (1384)، «سیری در مبانی نظری معماری»، چاپ دوم، نشر سروش دانش.
26ـ میرمیران، سیدهادی (1375)، «از معماری گذشته چه درسی می توان گرفت»، فصلنامه آبادی، سال هفتم، شماره 23، ص30.
27ـ نقی­زاده، محمد (1378)، «حکمت سلسله مراتب در معماری و شهرسازی»، مجموعه مقالات دومین کنگره تاریخ معماری و شهرسازی ایران، انتشارات سازمان میراث فرهنگی کشور.
28ـ نیکنام لاله، ایوب و فریبرز ذوقی (1374)، «تبریز در گذر تاریخ»، تبریز، انتشارات یاران.
29- Alberti, L.B., (1991), “On the Art of Building in Ten Book”, Trans. Joseph Rykwert and Neal Leach, Cambridge, MIT Press.
30- Bohm, D., (1980),“Wholeness and the Implicate Order”, London: Routledge.
31- Smith, P.F., (1974),“Dynamics of Urbanism”, London: Hutchinston Education.