1ـ آژانس همکاریهای بینالملل جایکا و مرکز مطالعات زیست محیطی تهران بزرگ، (1380)، «مطالعه ریز پهنهبندی تهران بزرگ»، شهرداری تهران.
2ـ اصغریمقدم، محمدرضا (1378)، «جغرافیایی طبیعی»، شهر نشر مسعی، تهران.
3ـ ابراهیمی، محسن و غلامرضا افرا (1377)، «محاسبه آسیبپذیری شهر تهران و نحوه برخورد با عوارض آن»، پژوهشکده بینالمللی زلزله.
4ـ اسمیت، کیت (1382)، «مخاطرات محیطی»، مقیمی، ابراهیم و شاپور گودرزینژاد، انتشارات سمت، چاپ اول.
5ـ پویان، ژیلا (1373)، «برنامهریزی مقابله با خطرات طبیعی»، پایاننامه کارشناسی ارشد، برنامهریزی شهری و منطقهای، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی.
6ـ توکلی، بهروز و شهاب توکلی (1371)، «تخمین تابع زیان و آسیبپذیری ساختمی مسکونی زمین لرزه 1369 - رودبار منجیل»، اولین کنفرانس بلایای طبیعی در مناطق شهری، بخش اول زلزله، دفتر مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، چاپ اول.
7ـ توفیق فیروز (1372)، «تحلیل عاملی تلفیق شاخصهای منطقهای»، مجله آبادی، 10صص.
8ـ جعفرزاده فردین (1378)، «نحوه تأثیر رسوبات آبرفتی شهر تهران در مشخصات یک زلزله محتمل»، پژوهشکده بینالمللی زلزله.
9ـ جدلی، هلن (1374)، «پایداری مراکز زیستی در برابر خطرات زلزله»، مجموعه مقالات دومین کنفرانس بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله، انتشارات وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسه بین المللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله، جلد دوم.
10ـ حامی، احمد (1376)، «مصالح ساختمان»، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ نهم.
11ـ خالدی، شهریار (1380)، «بلایای طبیعی»، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
12ـ رامشت، محمدحسین (1375)، «کاربرد ژئومورفولوژی در برنامهریزی (ملی، منطقهای، اقتصادی)»، انتشارات دانشگاه اصفهان، چاپ اول.
13ـ رحمتی، صفر قائدی (1387)، «تحلیل آسیبپذیری مساکن شهر اصفهان، دانشگاه اصفهان»، پایاننامه دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه اصفهان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
14ـ زیاری، کرامتالله، (1378)، «اصول و روشهای برنامهریزی منطقهای»، انتشارات دانشگاه یزد، یزد.
15ـ زنگیآبادی، علی و حمیدرضا رخشانی نسب (1386)، «تحلیل فضایی عوامل کمی و کیفی مؤثر بر ساخت و سازهای شهری در ایران»، جغرافیا و توسعه، سال پنجم ،شماره 14 و 15.
16ـ شریفزاده، رضا (1377)، «اصول مدیریت بحران در حوادث غیرمترقبه و بلایای طبیعی»، تهران.
17ـ صنیعی، راحله (1385)، «تحلیل فضایی آسیبپذیری زلزله و مدیریت بحران در مناطق 11 و 12 شهر تهران با استفاده ازGIS »، پایاننامه کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه اصفهان، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی.
18ـ عبدالهی، مجید (1384)، «مدیریت بحران در نواحی شهری»، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، چاپ دوم .
19ـ کباری، سیاوش (1371)، «اجزاء ساختمان و ساختمان»، انتشارات قائم، چاپ ششم.
20ـ کلانتری، خلیل (1382)، «پردازش و تحلیل دادهها در تحقیقات اجتماعی- اقتصادی»،تهران، نشر شریف.
21ـ مقدم، حسن (1374)، «رفتار دیوارههای آجری مسلح در برابر زلزله»، مجموعه مقالات دومین کنفرانس بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله، انتشارات وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله، جلد اول.
22ـ منصورفر، کریم (1387)، «روشهای پیشرفته آماری»، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، چاپ دوم.
23ـ موسوی، میرنجف (1384)، «تحلیل عاملی و تلفیق شاخصها در تعیین عوامل موثر بر توسعه انسانی نواحی ایران»، جغرافیا و توسعه، پاییز و زمستان، زاهدان.
24ـ مرکز آمار ایران (1385)، «سرشماری عمومی و نفوس و مسکن»، کل استان ها.
25ـ واکابایاشی (1374)، «مینورو، طراحی ساختمانهای مقاوم در برابر زمینلرزه»، معماری، علیمحمد و فریبرز ناطقی الهی، انتشارات مؤسسه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله.
26ـ هدایی، علیاصغر (1375)، «تهدیدات طبیعی شهر تهران»، پایاننامه کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
27- Anderson T.W. (1958), “Introduction to Multivariate Statitical Analysis”, New York, John Wiely & Sons.
28- Hicks, D.A. (1997), “The Inequality, Adjusted Human Development, Index, a Constructive Proposal”, Journal of World Development, Vol. 25, No. 8.
29- Pton, D; Fonhoston, D, (2001), “Disaster and Communities: Vulnerability”, Resilience and Preparedness, Disaster Prevention and Management, Vol. 10, No. 4, mcbUniversity.
30- Nateghi, A.F., (2001), “Earthquake Scenario for the MegaCity of Tehran, Disaster Prevention and Management, Vol. 10, No. 2.
31- Nor Bakhsh, F. (1998), “A Modified Human Development Index”, Journal of World Development, Vol. 26, No. 3.
32- Mitchel, J., (1999), “Megacities and Natural Disasters, A Comparative Analysis”, GeoJornal 49, Kluwer Publishers: Printed in the Netherlands.
33- UNDP (1991), “Human Development Report”, OxfordUniversity Press, New York.
)