- اصغری زمانی، اکبر، مصطفایی، هیرش، (1398)، سنجش و پهنهبندی کیفیت محیط مناطق شهری در بافت میانی مناطق شهری، با استفاده از مدل AHP و شاخص همپوشانی وزنی، مطالعه موردی بافت میانی شهر تبریز، نشریه جغرافیا و برنامه ریزی، مقاله 1، دوره 23، شماره 69 - شماره پیاپی 23، پاییز ، صص 1-17.
- اکبری، اسماعیل، امینی، مهدی، (1389)، کیفیت زندگی شهری ایران، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال دهم، شماره36، صص 46-23.
- ایزدی، محمدسعید، (1380)، بررسی تجارب مرمت شهری در ایران با تاکید بر تحولات دو دهه اخیر، فصلنامه عمران و بهسازی شهری، سال دوم، شماره سوم، صص 31-10.
- باسخا، مهدی، لطفعلی عاقلی کهنه شهری و ارشک مسایلی، ( 1389 )، رتبه بندی شاخصهای کیفیت زندگی در استانهای کشور، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال نهم، شماره 37، صص 46-23.
- بحرینی، حسین، طبیبیان، منوچهر، (1377)، مدل ارزیابی کیفیت محیط زیست شهری، مجلة محیط شناسی، دانشگاه تهران، شمارة 21-22، صص 1-24.
- بزی، خدا رحم، (1386)، اصول و چهارچوب تهیه و تنظیم مقاله، پایان نامه و طرح تحقیق علمی، انتشارات سخن گستر، مشهد.
- پرندآور, سعید و احمد قربانزاده مقدم، ( ۱۳۹۷)، تحلیلی بر شاخصهای کیفیت زندگی در منطقه چهار شهرداری مشهد، فصلنامه پژوهش های علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی 2 (13)، صص 21-46.
- پورقربان, عادل، ( ۱۳۹۷)، تحلیل و ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی شهری (مطالعه موردی منظریه تبریز)، ماهنامه پایاشهر 1 (9)، صص 11-24.
- حاتمی نژاد, حسین و محمدرضا زرافشان(۱۳۹۸)، تحلیلی بر کیفیت زندگی در دیاسپورای شهری (نمونه: محله افغان آباد میبد)، چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهشهای نوین در عمران، معماری، مدیریت شهری و محیط زیست، کرج، دانشگاه جامع علمی کاربردی –سازمان همیاری شهرداری ها و مرکز توسعه خلاقیت و نوآوری علوم نوین.
- حاجی نژاد، علی، رفیعیان، مجتبی، زمانی، حسین، (1389)، بررسی متغییرهای فردی مؤثر بر رضایتمندی شهروندان از کیفیت محیط زندگی، مطالعه مورد بررسی شهر شیراز، جغرافیا و توسعه، شماره17، صص 36-56.
- حریرچی، امیرمحمود، میرزایی، خلیل جهرمی ومکانی، اعظم، (1388)، چگونگی وضعیت کیفیت زندگی شهروندان شهر جدید پردیس، فصلنامه ی پژوهش اجتماعی، سال دوم، شماره چهارم، صص 65-45.
- حسین زاده, رباب و عبدالحسین شه روزی، ( ۱۳۹۷)، ارزیابی کیفیت زندگی شهری مطالعه موردی: بافت فرسوده محلات 14 گانه بندرعباس، چهارمین کنفرانس ملی شهرسازی، معماری، عمران و محیط زیست، شیروان، موسسه پژوهشی رهجویان پایا شهر اترک.
- حسینی، سیدجواد، حیدری، محمدرضا، (1387)، شیوههای مؤثر در بازسازی و نوسازی بافتهای فرسوده، اولین همایش بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری، مشهد مقدس.
- خادم الحسینی، احمد، حسین منصوریان و محمد حسین ستاری، (1389)، سنجش کیفیت ذهنی زندگی در نواحی شهری (مطالعه موردی: شهر نورآباد، استان لرستان )، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، سال اول، شماره 3، صص 56-21.
- رضویان, محمدتقی؛ ایمان قلندریان و مریم منتظری، ( ۱۳۹۷)، بررسی کیفیت موثر فضاهای شهری بر گردشگری شهری بر اساس مولفههای خیابانهای کامل(نمونه مورد مطالعه: خیایان امام رضا(ع) مشهد)، کنفرانس عمران,معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، تبریز، دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشگاه علمی کاربردی شهرداری تبریز.
- ساسان پور, فرزانه و نسترن رضایی، ( ۱۳۹۸)، تحلیل کیفیت زندگی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی، چهاردهمین کنگره انجمن جغرافیایی ایران، تهران، انجمن جغرافیایی ایران.
- شاکری مقدم, مهشاد و سیدکمال الدین شهریاری، (۱۳۹۷)، تعیین کیفیتهای محیطی جهت ارتقا کیفیت زندگی در خیابان شهری، کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، تبریز، دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشگاه علمی کاربردی شهرداری تبریز.
- شکویی، حسین، (1384)، فلسفههای محیطی و مکتبهای جغرافیایی، چاپ دوم، انتشارات گیتاشناسی، تهران.
- شماعی، علی، جان بابانژاد، محمد حسین، زمانی، زهران، (1394)، ارزیابی شاخصهای کاربری اراضی شهری با تأکید بر سرانه مطلوب شهر سالم مطالعه موردی: شهر بابل، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، مقاله 9، دوره 19، شماره 54، زمستان ، صص 143-170.
- فتحاله دوست, مریم، ( ۱۳۹۷)، بررسی تاثیر فضای سبز بر ارتقاء کیفیت زندگی شهری مطالعه موردی : پارکهای منطقه 12 شهر تهران، اولین همایش بررسی چالشها و ارایه راهکارهای نوین مدیریت شهری، تهران، سازمان بسیج شهرداری تهران.
- قالیباف، محمدباقر، روستایی، مجتبی، رمضان ژاد، مهدی، طاهری، محمدرضا، (1390)، ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: محله یافتآباد)، انجمن جغرافیایی ایران، سال نهم، شماره31، صص 51-36.
- گلکار کوروش، (1380)، مؤلفه های سازنده کیفیت محیط شهری، مجله صفه، دانشگاه شهید بهشتی، . ش32، صص 63-54.
- گلکار، کوروش، (1378)، طراحی شهری: تحلیل تئوریها، دانشکده معماری، دانشگاه شهید بهشتی، شماره29، صص 25-1.
- نجات، سحرناز، (1387)، کیفیت زندگی و اندازهگیری آن، مجله تخصصی اپیدمیولوژی ایران، دوره 4، شماره 2، صص 65-58.
- نوروزی، مصطفی، مشکینی، ابوالفضل، پورطاهری، مهدی، (1398)، تحلیل شاخصهای ذهنی کیفیت محیط در بافتهای فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله آبکوه مشهد). نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 20(58)، صص 279-259.
- وهابی, مریم و سیدعلی نوری، ( ۱۳۹۷)، بررسی مولفههای کیفیت محیط در طراحی فضای شهری، کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، تبریز، دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشگاه علمی کاربردی شهرداری تبریز.
- Balsas, Carlos.J.L(2014): Measuring the livability of an urban center. An exploratory study of key performance indicators planning, practice and research, vol 19, No 1, pp 101-110.
- Cities plus (2010), “A sustainable urban system”: the long term plan forgreater Vancouver, Canada.
- Lennard, H. L. (2007). “Principles for the Livable City” in Lennard, S. H., S von Ungern- Sternberg, H. L. Lennard, eds. Making Cities Livable. International Making Cities Livable Conferences. Gondolier Press: California, USA.
- Mahmoudi, Mohadeseh؛ Ahmad, Faizah؛ Abbasi, Bushra(2018), "Livable streets: the effects of physical problems on the quality and Livability of Kuala Lumpur streets", Cities, volume 43, PP 104-114.
- Timmer Vanessa and nola- Kate S,. (2012), “THE WORLD URBAN FORUM 2013 Vancouver” working group discussion paper internation center for sustainable cities.
- Vallance. s. et al(2011), what is social sustainable ility?A clarification ofconcepts. Geoform42. pp342-348,Journalhome page. www. elsevier. com/locate/geoforum.
- Wheeler, (2001), Planning Sustainable and livability cities, Stephen;