نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور، مازندران، ایران.

2 دانشیار گروه جغرافیا برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور، ایران

3 استادیار گروه گروه جغرافیا برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

10.22034/gp.2021.41250.2676

چکیده

هدف مقاله حاضر شناسایی تاثیر گذارترین راهبردهای مدیریتی در تاب آوری حمل و نقل درون شهری در منطقه یک شهر تهران و ارائه الگو است. تحقیق حاضر پیمایشی و تحلیلی است. نمونه مورد مطالعه 100 نفر از خبرگان و مدیران و متخصصان حوزه مدیریت حمل و نقل شهری منطقه یک شهر تهران در سال 1398 بودند که به روش نمونه گیری هدفمند در تحقیق شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده است.[M1]  پس از تدوین چهارچوب نظری و شناسایی معیارهای مدیریتی تاب آوری شبکه حمل و نقل درون شهری؛ گویه های مرتبط با راهبردهای مدیریتی طراحی و نظر خبرگان استخراج شد که با استفاده از نرم افزار spss و تکنیک تحلیل عاملی؛ پنج عامل: 1- بهبود ظرفیت سازمانی (5 گویه) 2- مدیریت سیستمی (9 گویه) 3- کاهش مخاطرات (4 گویه) 4- بهره گیری از زیرساخت ها (5 گویه) 5- استفاده از فن آوری اطلاعات (3 گویه) به عنوان معیارهای مدیریت راهبردی تاب آوری شبکه حمل و نقل درون شهری منطقه یک شهر تهران شناسایی و الگوی مورد نظر طراحی شد. با برنامه ریزی صحیح و کارآمد در راستای بهبود راهبردها و عملکرد مدیریتی در تاب آوری حمل و نقل درون شهری و توسعه پایدار زیست محیطی می توان گشایشی ایجاد کرد. اجرای بهینه حمل و نقل پایدار در صورت پایبندی به نگرش فرابخشی و هماهنگی دستگاه­های اجرایی و مدیریتی می تواند سیستم حمل و نقل درون شهریِ تاب آوری را برای منطقه یک شهر تهران رقم زند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Internal transportation system`s Strategic management resilience in Tehran region 1

نویسندگان [English]

  • Akram Ali mohammadi 1
  • Sadra Motevalli 2
  • Azita Rajabi 3

1 Ph.D. student of Geography group, civil planning in Islamic Azad University of Noor city, Mazandaran Province, Iran

3 Islamic Azad University Tehran Branch

چکیده [English]

Introduction
The resilient internal transportation system network is a system that is able to absorb the negative effects of turbulences, reorganize them and continue their function. Resilience is directly related to sustainability. The inaccurate usage of available capacities may reduce its` resilience and provide environment with irrecoverable harms. The main purpose of this research is to recognize the most effective managerial strategies in the resilience of internal transportation network with the emphasis on accessing environmental sustainable development in Tehran region one and provide a schema for it.
Currently, transportation used in urban communities is not stable due to the problems and challenges that occur in it. This instability has manifested itself in the first place in the excessive consumption of energy and fuels, then in the reduction of resources and finally in the increase of air pollution, even globally. Also, major problems and inadequacies in urban transportation affect the economy, society and urban environment as the main indicators of sustainability, which has made it more necessary to pay attention to the issue of sustainability and resilience of urban transportation. Given the existing problems with intercity transportation and low resilience at the city level; The present article seeks to achieve resilience methods of urban transportation by using management strategies to achieve sustainable environmental development in area one of Tehran in 1399.
Method
The method of present study is survey analytic and the sample group were 100 managers and experts of internal transportation network in Tehran region one during 2019 that were participated in purposive sampling method in the study. The data was gathered through researcher self-made questionnaire; through the factor analysis five factors of 1. Organizational capacity improvement (5 items) 2. Systematic management (9 items) 3. Risks` reduction (4 items) 4. Subtraction utilization (5 items) and 5. Information technology usage (3 items) were recognized and afterward, managerial strategies schema in internal transportation system network of Tehran region one was designed and based on that, it is possible to accurately and efficiently plan to improve managerial strategies and functions in internal transportation system network and environmental sustainable development.
Discussion and Results
 The current transportation system of region one of Tehran has major limitations such as low share of public transportation, high share of single-passenger cars, increasing distance between business and non-business trips, and inadequate structure and quality of the road network for pedestrian or use transportation. It suffers from cycling, which has led to complications such as traffic congestion, lack of stops, increased pollution, reduced mobility, increased fuel consumption and wasted energy. Policies and measures taken in response to the problems have had little success, mainly due to inconsistencies in planning and implementation on the one hand and a lack of comprehensiveness and foresight on the other. In addition, due to its high population density, the concentration of most administrative and economic centers in it and its special position in terms of geology, this region is one of the most sensitive areas in Tehran. Given the exposure to the threats posed by its location in the region, identifying the most effective strategic management indicators in transport network resilience necessitates research. Considering the current environmental situation of this region, such as the reduction of green space and open spaces, uncontrolled and non-standard construction, increasing the types of environmental pollution in this study has tried to examine and identify the most important and effective indicators. Strategic management strategies in the resilience of the intra-city transportation network In order to achieve sustainable environmental development, a model should be designed to measure and evaluate the resilience of intra-city transportation.
Conclusion
 This paper was presented with the title of strategic management model of resilience of urban transportation network with emphasis on achieving sustainable environmental development in area one of Tehran in 1399.  In this paper, preliminary indicators were extracted according to the studies, including research background, concepts and theoretical foundations related to the subject, criteria and components of resilience, sustainable environmental development, urban transportation network, and by interviewing elites and Specialists in transportation, traffic and urban management and the use of factor analysis techniques, five criteria: organizational capacity improvement, system management, risk reduction, use of alternative vehicle infrastructure, increasing the use of information technology were identified and prioritized. The results of this research are based on the theories of Cohen's development model with three economic dimensions with the aim of progress, social with the aim of equality and poverty reduction, ecological with the aim of natural resources and prismatic model of sustainability, sustainable development in four dimensions: environmental-economic-social and physical. Emphasizes on reducing ownership and use of personal vehicles, reducing fuel consumption, reducing traffic congestion and various pollutions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Resilience
  • Internal transportation system
  • Environmental sustainable development
  • Managerial Strategies
  • Tehran region one
-        احمدی، مهری، و محرم نژاد، ناصر، (1385)، بررسی اطلاعات آماری ترافیک تهران بر اساس شاخص­های حمل و نقل پایدار شهری، هفتمین کنفرانس مهندسی حمل و نقل و ترافیک ایران، تهران.
-        پرتال شهرداری منطقه 1، (1398)، آدرس وبسایت: www.tehran.ditrict1.ir
-        تیموری، داوود، (1395)، بررسی عملکرد حمل و نقل در رشد هوشمند شهری (نمونه موردی شهر اردبیل)، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خلخال.
-        رضایی، محمدرضا، (1392)، ارزیابی تاب آوری اقتصادی و نهادی جوامع شهری در برابر سوانح طبیعی، مطالعه موردی: زلزله محله­های شهر تهران، دوفصلنامه مدیریت بحران، دوره دوم، شماره 1.
-        رمضان زاده، مهدی، و بدری، علی، (1393)، تبیین ساختارهای اجتماعی- اقتصادی تاب آوری جوامع محلی در برابر بلایای طبیعی با تاکید بر سیلاب مطالعه ی موردی: حوضه ی گردشگری چشمه کیله تنکابن و سردآبرود کلاردشت، جغرافیا، سال دوازدهم، شماره 40، صص 131-109.
-        سلامت نیا، آرزو، جوزی،  سید علی، و ملماسی، سعید، (1395)، بررسی ابعاد نظری تاب آوری با رویکرد توسعه پایدار شهری، دومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی، استانبول- کشور ترکیه، دبیرخانه دایمی کنفرانس.
-        شکری فیروز جاه، پری، (1396)، عنوان تحلیل فضایی میزان تاب آوری مناطق شهر بابل در برابر مخاطرات محیطی،                           نشریه علمی - پژوهشی برنامه ریزی توسعه کالبدی، سال دوم، پیاپی 6، تابستان 1396، صص 44-27.
صالحی، اسماعیل، آقابابایی، محمدتقی، سرمدی، هاجر، و فرزاد بهتاش، محمدرضا، (1390)، بررسی میزان تاب آوری محیطی با استفاده از مدل شبکة علیت، محیط شناسی، سال سی و هفتم، شمارة ۵۹، پاییز ۹۰، صص 112-99.
فرزاد بهتاش، محمدرضا، کی نژاد، محمدعلی، پیربابایی، محمدتقی، و عسگری، علی، (1392)، ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه های تاب آوری کلان شهر تبریز، نشریه هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی، دوره 18، شماره 3، صص 42-33.
-        فرزاد بهتاش، محمدرضا، پیربابایی، محمدتقی، کی نژاد، محمدعلی، و آقابابایی، محمدتقی، (1390)، تبیین ابعاد و مؤلفه­های تاب آوری شهرهای اسلامی، مجله مطالعات شهر ایرانی- اسلامی، شماره 9، صص 121-113.
-        مهدی زاده، وفا، (1395)، تاب آوری شهر سنندج در بعد زیست محیطی، اولین همایش بین المللی اقتصاد شهری (با رویکرد اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل)، اردیبهشت 1395.
-        هادی، الناز، (1395)، امکان سنجی میزان تاب آوری شهری در برابر زلزله با رویکردتوسعه پایدار مطالعه موردی: منطقه 4 کلان شهر تبریز. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز.
-        هادی زنوز، بهروز، و احمدی، مرضیه، (1391)، بررسی عوامل مؤثر بر میزان استفاده حمل و نقل عمومی خانوارهای شهری استان تهران، یازدهمین کنفرانس مهندسی حمل و نقل و ترافیک ایران، تهران، سازمان حمل و نقل و ترافیک تهران، معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، https://www.civilica.com/Paper-TTC11-TTC11_079.html.
Anas, A, (1997), Urban spatial structure, University of California, Irvine
EEA, (2008), Climate for a transport change: Indicators tracking transport and environment in the European Union, London, EEA Press.
Grava, S, (2003), Urban transportation system: choices for communities.
Holling, C.S, (1973), Resilience and Stability of Ecological Systems, Annual Review of Ecology and Systematic, 4, 1-23.
Joumard, R, & Nicolas. J, (2010), Transport project assessment methodology within the framework of sustainable development, Journal of Ecological Indicators, 10, 136–142
Lopez-Ruiz, HG, (2017), Planning for resilience in urban transport, Retrieved July 31, 2017 from https://hal.archives-ouvertes.fr/halshs-00573958/document.
Makarova, I, Shubenkova, K, & Gabsalikhova, L, (2017), Analysis of the city transport system`s development strategy designe principles with account of risks and specific features of spatial development, Transport Problems, 12(1), 125-138.
Mitchell, T, & Harris, K, (2012), Resilience: A risk management approach, Overseas Development Institute, 1-7.
Steg, L, & Gifford, R, (2005), Sustainable transport of quality of life, Journal of Transport geography, 13, 59-69.
Tang, H-T, & Lee, Y-M, (2016), The making of sustainable urban development: A synthesis framework, Sustainability, 8, 492, 2-28.
Zhang, X, & Li, H, (2018), Urban resilience and urban sustainability: What we know and what we do not know? Cities, 72, 141-148.
Zhao, P, Chapman, R.E, & Howden-Chapman, P, (2013), Understanding Resilient Urban Futures: A Systemic Modeling Approach, Sustainability, 5, 3202-3223.