نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استاد آب و هواشناسی،گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری آب و هواشناسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

3 دانشیار آب و هواشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

4 دانشجوی پسادکتری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

10.22034/gp.2022.52206.3017

چکیده

از اثرات شهرنشینی، پدیده جزیره حرارتی شهری است که به دنبال آن دمای شهر بالا می رود و تقاضای انرژی برای خنک شدن افزایش می‌یابد. در این پژوهش نقش عوامل محلی در ایجاد و توسعه جزایر حرارتی شهر اهواز در دوره گرم سال از سال 2000 تا 2015 میلادی با به‌کارگیری داده‌های سنجنده‌ی ماهواره لندست 7 و 8 مورد بررسی قرار گرفت. به منظور ارزیابی تغییرات بیوفیزیکی سطح زمین در شهر اهواز از تغییرات شاخص تفاضل بهنجار شده‌ی پوشش‌گیاهی به روش آستانه‌ای توکانگا - تاگ بهره برده شد. با به‌کارگیری روش کریجینگ و پهنه بندی دمای اهواز افزایش آستانه‌های کمینه و بیشینه دمایی شهر اهواز نمایان شد که استمرار این تغییر می‌تواند منجر به تغییر اقلیم محلی شود. نتایج خودهمبستگی فضایی موران تاییدی آشکار بر رد فرضیه عدم ارتباط فضایی دمای سطح زمین اهواز است. ارزیابی نقشه‌های دمایی نشان داد هرچه از مناطق جنوبی به سمت مناطق شمالی پیش‌ می‌رویم، به دلیل کاهش فضاهای سبز و افزایش زمین های بایر شاهد افزایش دما هستیم. بین مناطق مرکزی و حومه شهر اختلاف حرارتی تند وجود دارد، منطقه‌ی 8 به علت استقرار شرکت‌های صنعتی پایدارترین جزیره حرارتی در این منطقه از شهر را شکل‌ داده است. مناطق مسکونی نسبت به مناطقی با کاربری صنعتی و بایر، تاثیر کم‌تری در ایجاد و گسترش جزایر حرارتی داشته است.

تازه های تحقیق

از اثرات شهرنشینی، پدیده جزیره حرارتی شهری است که به دنبال آن دمای شهر بالا می رود و تقاضای انرژی برای خنک شدن افزایش می‌یابد. در این پژوهش نقش عوامل محلی در ایجاد و توسعه جزایر حرارتی شهر اهواز در دوره گرم سال از سال 2000 تا 2015 میلادی با به‌کارگیری داده‌های سنجنده‌ی ماهواره لندست 7 و 8 مورد بررسی قرار گرفت. به منظور ارزیابی تغییرات بیوفیزیکی سطح زمین در شهر اهواز از تغییرات شاخص تفاضل بهنجار شده‌ی پوشش‌گیاهی به روش آستانه‌ای توکانگا - تاگ بهره برده شد. با به‌کارگیری روش کریجینگ و پهنه بندی دمای اهواز افزایش آستانه‌های کمینه و بیشینه دمایی شهر اهواز نمایان شد که استمرار این تغییر می‌تواند منجر به تغییر اقلیم محلی شود. نتایج خودهمبستگی فضایی موران تاییدی آشکار بر رد فرضیه عدم ارتباط فضایی دمای سطح زمین اهواز است. ارزیابی نقشه‌های دمایی نشان داد هرچه از مناطق جنوبی به سمت مناطق شمالی پیش‌ می‌رویم، به دلیل کاهش فضاهای سبز و افزایش زمین های بایر شاهد افزایش دما هستیم. بین مناطق مرکزی و حومه شهر اختلاف حرارتی تند وجود دارد، منطقه‌ی 8 به علت استقرار شرکت‌های صنعتی پایدارترین جزیره حرارتی در این منطقه از شهر را شکل‌ داده است. مناطق مسکونی نسبت به مناطقی با کاربری صنعتی و بایر، تاثیر کم‌تری در ایجاد و گسترش جزایر حرارتی داشته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Role of Local Factors in the Creation and Development of Urban Heat Islands (Case Study: Ahwaz City)

نویسندگان [English]

  • shahriar khaledi 1
  • Esmaeil Bakhshi 2
  • Mahmoud Ahmadi 3
  • Abbasali Dadashi Roudbari 4

1 Department of Natural Geography, Faculty of Earth Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

2 PhD Student in Meteorology, Zanjan University, Zanjan, Iran)

3 Associate Professor of Meteorology, Faculty of Earth Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran)

4 Postdoctoral Student, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran) Dadashiabbasali@gmail.com

چکیده [English]

From urbanization, the phenomenon of the urban temperature island follows which the city rises and increases from energy to cool. In this research, the role of local factors in the creation and development of heat islands in the city of Ahvaz during the hot period from 2000 to 2015 was investigated using Landsat 7 and 8 satellite data. In order to evaluate the biophysical changes of the land surface in Ahvaz city, the changes of vegetation difference indices were taken by Tokanga-Tag threshold method. By using the kriging method and the low speed zones of Ahvaz, the thresholds of the closest and maximum temperature of Ahvaz city, it appears that this change can cause a change in the local climate. The results of Moran's spatial autocorrelation are a confirmation of the lack of spatial correlation of ground surface temperature in Ahvaz. The evaluation of the northern maps showed that as we move from the southern regions to the northern regions, the temperature increases due to the increase of green space and the increase of barren lands. There is a sharp temperature difference between the central and suburban areas of the city, because of the establishment of industrial companies, District 8 has formed the most stable islands in this area of the city. Residential areas have had less impact on the creation and expansion of thermal islands than industrial and barren areas.

کلیدواژه‌ها [English]

  • urbanization
  • Urban Heat Islands
  • Ahvaz. Moran'
  • s spatial autocorrelation
  • Kriging method
احمدی، محمود؛ داداشی رودباری، عباسعلی (1395). آثار ترکیبات بیوفیزیکی در شکل گیری جزایر حرارتی شهری (مطالعه موردی شهر مشهد)، سنجش از دور و GIS ایران، سال هشتم، شماره سوم، صص 39-58.
احمدی، محمود؛ داداشی رودباری، عباسعلی (1396). شناسایی جزایر حرارتی شهری مبتنی بر رویکردهای زیست‌محیطی (مطالعه موردی: کلان‌شهر اصفهان)، جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، سال 28، شماره 3، صص 1-20.
احمدی، محمود؛ عاشورلو، داوود؛ نارنگی‌فرد، مهدی (1394). تحلیل فضایی دمای شهر شیراز در فصول گرم و سرد با به‌کارگیری تحلیل‌های آماری و تصاویر ماهواره‌ای، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال 30، شماره 2، صص 147-160
اسماعیل‌پور، نجما؛ اسمعیل‌پور، فاطمه؛ یامی، مجتبی؛ امیرعضدی، حسین (1400). بررسی رابطه تغییرات پوشش زمین و جزایر حرارتی با استفاده از الگوریتم تک پنجره و روش مفهومی درخت تصمیم (نمونه موردی: شهر اهواز)، جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 25، شماره 78، صص 41-21.
انتظاری، علیرضا؛ داداشی رودباری، عباسعلی؛ اسدی، مهدی (1394). ارزیابی خودهمبستگی فضایی تغییرات زمانی- مکانی جزایر گرمایی در خراسان رضوی، جغرافیا و مخاطرات محیطی، شماره 16، صص 125-146.
آروین، محمود؛ پوراحمد، احمد؛ زنگنه شهرکی، سعید (1396). ارزیابی زمین های بایر به‌منظور توسعه میان‌افزا نمونه موردی: شهر اهواز، مجله آمایش جغرافیایی فضا، سال هفتم، شماره 26، صص 163-181.
پیری، عیسی؛ حسین زاده، اکبر، مرادی مفرد، سمیرا (1397). مکانیابی بهینه و ساماندهی فضایی – مکانی بیمارستان‌ها با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی ( GIS) (مورد مطالعه: شهر اهواز)، جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 22، شماره 66، صص 57-35.
ترکاشوند، محمدقاسم (1395). آشکارسازی جزایر حرارتی شهر اراک مبتنی بر تحلیل های خودهمبستگی فضایی، فصل نامه آمایش محیط، شماره 35، صص 123-148.
شکیبا، علیرضا؛ ضیائیان فیروز آبادی، پرویز؛ عاشورلو، داوود ؛ نامداری، سودابه (1388). تحلیل رابطه کاربری و پوشش اراضی و جزیره حرارتی شهر تهران با استفاده از داده های +ETM، سنجش از دور GIS  ایران، سال اول، شماره اول، صص 39-56.
صادقی‌نیا، علیرضا(1392). کاربرد تکنیک‌های خودهمبستگی فضایی در تحلیل جزیره حرارتی شهر تهران، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال سیزدهم، شماره 30، صص 67-90.
علوی‌پناه، سیدکاظم (1387). کاربرد فناوری اطلاعات در علوم زمین. تهران:دانشگاه تهران.
علوی پناه، سید کاظم؛ هاشمی دره بادامی، سیروس؛ کاظم زاده، علی (1394). تحلیل زمانی – مکانی جزیره حرارتی شهر مشهد با توجه به گسترش شهر و تغییرات کاربری – پوشش زمین، پژوهش های جغرافیای برنامه ریزی شهری، دوره 3، شماره 1، صص 1-17.
فتحی، الهام (1399). جمعیت شهری ایران و آینده‌ی آن با نگاهی به جمعیت کلان‌شهرها، پژوهشکده آمار، صص 1-15.
محمود زاده، حسن؛ پویان جم، آذر؛ امان زاده، فاطمه (1399). محاسبه دمای سطح زمین و استخراج جزایر حرارتی با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای لندست8 و الگوریتم پنجره مجزا در شهر ارومیه، نشریه جغرافیا و برنامه ریزی، سال 24، شماره 73، صص 325-348.
معروف‌نژاد، عباس (1390). نقش کاربری‌های شهری در ایجاد جزایر حرارتی (مطالعه موردی: شهر اهواز)، فصل‌نامه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس، سال سوم، شماره 10، صص 90-111.