نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه معماری و طراحی شهری دانشگاه نبی اکرم (ص)

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی نبی اکرم

10.22034/gp.2023.53005.3039

چکیده

سلامت روان در دهه‌های اخیر یکی از عوامل اساسی در زندگی شهروندان در کشورهای توسعه یافته می‌باشد. توجه به این موضوع که بخش اعظمی از زمان شهروندان در فضاهای شهری سپری می‌شود، توجه به مؤلفه‌های کالبدی فضای شهری که منجر به ارتقا سلامت روان شهروندان شود حائز اهمیت است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مؤلفه‌های کالبدی بر مؤلفه‌های ارتقاء سلامت روان شهروندان در فضاهای شهری تبریز (عینالی و ائل گولی) است. این مطالعه از نظر هدف کاربردی است که به روش تحلیل همبستگی انجام شده است. ابتدا مؤلفه‌های پژوهش در دو دسته مؤلفه‌های سلامت روان و مؤلفه‌های کالبدی فضاهای شهری براساس مبانی علمی معتبر استخراج و سپس به منظور ارزیابی تأثیر مؤلفه‌های کالبدی بر سلامت روان پرسشنامه طراحی شد. در این مقاله جامعه آماری شهروندان شهر تبریز است که از دو فضای شهری مذکور به عنوان مهم‌ترین فضاهای جمعی استفاده می‌کنند بر این اساس طبق فرمول کوکران تعداد 384 نفر تعیین حجم نمونه شد، که پس از سنجش روایی و پایایی (870/0) پرسشنامه، اقدام به تکمیل پرسشنامه‌ها شد و نهایتا با استفاده از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمون در قالب نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. مؤلفه‌های کالبدی فضاهای شهری شامل تنوع فضایی، انعطاف‌پذیری فضا، مسائل زیست محیطی، آسایش اقلیمی، امکانات محیط، حریم خصوصی، خوانایی و زیبایی بصری و مؤلفه‌های سلامت روان شامل احساس آرامش، امنیت فردی، ارزش و تصورات ذهنی، تأمین نیازها، شادمانی، حس تعلق و تعاملات اجتماعی می‌باشد. بیشترین همبستگی به مؤلفه تنوع فضایی با مؤلفه تامین نیازها (478/0) و کمترین همبستگی به مؤلفه آسایش اقلیم با مؤلفه امنیت فردی (104/0) تعلق دارد. با توجه به یافته‌های مقاله حاضر، همبستگی میان بیش از 90 درصد از مؤلفه‌های کالبدی و روانی به صورت قوی یا متوسط می‌باشد و این نتیجه نشان می‌دهد که مؤلفه‌های کالبدی فضاهای شهری در دو فضای شهری مذکور تأثیر بالایی بر سلامت روان شهروندان دارد.

تازه های تحقیق

سلامت روان در دهه ­های اخیر یکی از عوامل اساسی در زندگی شهروندان در کشورهای توسعه یافته می­باشد. توجه به این موضوع که بخش اعظمی از زمان شهروندان در فضاهای شهری سپری می­شود، توجه به مؤلفه­ های کالبدی فضای شهری که منجر به ارتقا سلامت روان شهروندان شود، حائز اهمیت است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مؤلفه­ های کالبدی بر مؤلفه­ های ارتقاء سلامت روان شهروندان در فضاهای شهری تبریز (عینالی و ائل گولی) است. این مطالعه از نظر هدف کاربردی است که به روش تحلیل همبستگی انجام شده است. ابتدا مؤلفه­های پژوهش در دو دسته مؤلفه­ های سلامت روان و مؤلفه­های کالبدی فضاهای شهری براساس مبانی علمی معتبر استخراج و سپس به منظور ارزیابی تأثیر مؤلفه­ های کالبدی بر سلامت روان پرسشنامه طراحی شد. در این مقاله جامعه آماری شهروندان شهر تبریز است که از دو فضای شهری عینالی و ائل­گولی به عنوان مهم­ترین فضاهای جمعی استفاده می­کنند. بر این اساس طبق فرمول کوکران تعداد 384 نفر تعیین حجم نمونه شد، که پس از سنجش روایی و پایایی (870/0) پرسشنامه، اقدام به تکمیل پرسشنامه­ها شد و نهایتا با استفاده از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمون در قالب نرم­افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. مؤلفه­ های کالبدی فضاهای شهری شامل تنوع فضایی، انعطاف­ پذیری فضا، مسائل زیست محیطی، آسایش اقلیمی، امکانات محیط، حریم خصوصی، خوانایی و زیبایی بصری و مؤلفه­های سلامت روان شامل احساس آرامش، امنیت فردی، ارزش و تصورات ذهنی، تأمین نیازها، شادمانی، حس تعلق و تعاملات اجتماعی می­باشد. بیشترین همبستگی به مؤلفه تنوع فضایی با مؤلفه تامین نیازها (478/0) و کمترین همبستگی به مؤلفه آسایش اقلیم با مؤلفه امنیت فردی (104/0) تعلق دارد. با توجه به یافته­های مقاله حاضر، همبستگی میان بیش از 90 درصد از مؤلفه­های کالبدی و روانی به صورت قوی یا متوسط می­باشد و این نتیجه نشان می­دهد که مؤلفه­های کالبدی فضاهای شهری در دو فضای شهری مذکور تأثیر بالایی بر سلامت روان شهروندان دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

the effect of physical components on improving the mental health of citizens in urban spaces (Study example: Ainali and El Gholi, Tabriz city)

نویسندگان [English]

  • Shiva Velayati 1
  • Sevil Rezaei Tabrizi 2

1 Assistant professor, university collage of nabi akram

2 Master of Architecture of Nabi Akram Institute of Higher Education

چکیده [English]

In recent decades, mental health is one of the basic factors in the lives of citizens in developed countries. Paying attention to the fact that a large part of citizens' time is spent in urban spaces, it is important to pay attention to the physical components that lead to improving the mental health of citizens. The aim of this research is to investigate the effect of physical components on the components of improving the mental health of citizens in the urban spaces of Tabriz. This study was conducted in terms of practical purpose and correlation method. First, research components were extracted in two categories: mental health components and physical components of urban spaces based on scientific principles, and then a questionnaire was designed to evaluate the effect of physical components on mental health. In this article, the statistical population is the citizens of Tabriz city, who use the two urban spaces of Ainali and El-Goli as the most important collective spaces. according to Cochran's formula, the sample size was determined as 384 people, the questionnaires were analyzed using Spearmon's correlation coefficient test in SPSS software. The physical components include spatial diversity, space flexibility, environmental issues, climate comfort, environmental facilities, privacy, legibility and visual beauty, and mental health including a sense of peace, personal security, mental images. Providing needs, happiness, sense of belonging and social interactions. The highest correlation belongs to the component of spatial diversity with the component of providing needs (0.478) and the lowest correlation to the component of climate comfort with the component of personal security (0.104). According to the findings of this article, the correlation between more than 90% of the physical and mental components is strong or moderate, and this result shows that the physical components have a high impact on the mental health of citizens.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Physical components
  • urban space
  • mental health
  • Ainali and El Gholi of Tabriz city
احمدی، محمد، حاتمی نژاد، حسین، پور­احمد، احمد، زیاری، کرامت الله، زنگنه شهرکی، سعید (1398). بررسی و تحلیل متغیرهای حق به سلامت شهری (مطالعة موردی: شهر بجنورد). پژوهش­های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، 7 (2)، 285-309.
آذر، علی، محمدی بیرنگ، مهدیه (1398). تحلیل احساس امنیت زنان در فضاهای عمومی با تأکید بر پارک­های شهری، مطالعه موردی: تبریز. دو فصلنامه علمی پژوهش­های بوم­شناسی شهری، 10(2)، 27-40.
آراسته، مجتبی، حیدرزاده، احسان. (1399). تبیین معیارهای مؤثر بر تجربة حضور شهروندان و ارتقای سلامت روانی آنها در محیط‌های تفرجگاهی طبیعی شهر تبریز. جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی، 31(4)، 95-112.
اسدپور، هاجر، ریاحی دهکردی، علی، اسدپور، علی (1399). تحلیل عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی اجتماعی شهروندان در فضاهای شهری معاصر (نمونة مورد مطالعه: میدان فرهنگ شهر یزد). نشریه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 7(24)، 7-32.
پاک نهاد، حدیثه، پژوهان فر، مهدیه. (1396). بهبود الگوهای کیفیت فضایی پارک های شهری به منظور افزایش تعاملات اجتماعی شهروندان. ‎‏(نمونه موردی پارک های شهر ‏گرگان). مجله آمایش جغرافیایی فضا، 7(26)، 183-198.
پور­احمد، احمد، فرهادی، ابراهیم، قربانی، رامین، درودی­نیا، عباس. (1397). تأثیر چشم­اندازهای شهری بر سلامت روان شهروندان (مطالعه موردی: مناطق 2 و 9 شهر تهران). فصلنامه شهر پایدار، 1(3)، 17-33.
پوربساط، وحید، الفتی، بیرانوندزاده، یوسف­زاده، سبحانی، نوبخت. (1399). بررسی میزان عملکرد سلامت روان شناختی شهروندان در فضاهای شهری (مطالعه موردی: شهر بروجرد). فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست, 22(2)، 179-193.‎
ترکمان، احمد، قائد، مجتبی، شمتوب، سوگل. (1396). پاتوق، فضای جمعی شهری و معماری و محل تعاملات اجتماعی و فرهنگی (نمونه موردی شهر برازجان). فصلنامه علمی_ پژوهشی پژوهش و برنامه­ریزی شهری، 8(31)، 225-248.‎
حاجبی، احمد (1397). پیمایش ملی سلامت روان ایرانیان در سال 98، سازمان وزارت بهداشت ایران https://behdasht.gov.ir
حسینی­مند، نگین، یعقوبی، معصومه، شاه حسینی، حبیب، جوان فروزنده، علی. (1400). ارزیابی مؤلفه‌های کیفی- ادراکی فضاهای سبز در ارتقاء حس رضایت­مندی و سرزندگی ساکنان محلات اطراف آن (نمونه‌های مورد مطالعه پارک ائل‌گلی و پارک ولیعصر تبریز). نشریه علمی جغرافیا و برنامه­ریزی، 25(77)، 61-79.
حکیمیان، پانته­آ، مظهری، مهرنوش (1398). تدوین چارچوب مفهومی تبیین کننده کیفیت­های طراحی شهری مرتبط با سلامت روان ساکنان محلات شهری. نشریه گفتمان طراحی شهری، 1(1)، 11-17.
حیدری­فر، محمدرئوف، حسینی سیاهگلی، مهناز، سلیمانیراد، اسماعیل (1398). مطالعة بهبود ساختاری کالبدی - فضایی و تأثیر آن در فضای روحی و روانی (آسایش) مردم کرمانشاه. نشریه جغرافیا و پایداری محیط، 9(4)، 117-103.
درویشی، یوسف، حسینی، امید. (1400). سنجش و ارزیابی سنجش و ارزیابی قابلیت دسترسی فضاهای باز محلات شهری از منظر پدافند غیرعامل (مطالعه موردی: منطقه ۱ کلان شهر تبریز). نشریه علمی جغرافیا و برنامه­ریزی، 25(78)، 377-397.
رفیعیان، مجتبی، تقوایی، علی اکبر، خادمی، مسعود، علی پور، روجا. (1391). بررسی تطبیقی رویکردهای سنجش کیفیت در طراحی فضاهای عمومی شهری. معماری و شهرسازی ایران، 3(1)، 35-43.
شاهچراغی، آزاده، بندر آباد، علیرضا. (1394). محاط در محیط: کاربرد روان شناسی محیطی در معماری و شهرسازی. انتشارات سازمان جهاد دانشگاهی تهران، جلد سوم.
عباسی، بشری، بمانیان، محمدرضا، نیکبخت نصرآبادی، علیرضا (1397). ارتباط انسان با جامعه در ساختار زندگی معمولی مردم، ضرورتی در سلامت روان جامعه محور نمونه مورد مطالعه: بازار بزرگ تهران. پژوهش پرستاری، 13(3)، 83-90.
عباسیان، الناز، فیضی، محسن، محمد مرادی، اصغر (1399). مؤلفه­های معماری تأثیرگذار منظرشهری بر کاهش افسردگی بانوان از منظر متخصصین. نشریۀ علمی باغ نظر، 17(89)، 71-86.
عبداله­زاده فرد، علیرضا. (1396). نقش فضای عمومی شهری در شکل‌گیری اعتماد اجتماعی (نمونه‌موردی: پارک حاشیه چمران، کلان شهر شیراز). آمایش محیط، 10(39)، 157-182.
عظیمی، المیرا، ستارزاده، بلیلان، لیدا، عبداله­زاده طرف، فرامرزی اصل. (1399). ارزیابی تأثیر عوامل کالبدی- محیطی فضاهای عمومی بر سلامت روان شهروندان (مطالعه مورد: شهر اردبیل). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 20(59)، 307-319.‎
علیمردانی، مسعود، مهدی نژاد، جمال­الدین، افهمی، طلیعه. (1394). رشد کیفی فضای شهری به منظور ارتقاء تعاملات اجتماعی (نمونه موردی خیابان احمد آباد مشهد). نشریه تخصصی هنرهای کاربردی، 4(7)، 14-5.
لطیفی، امین، سجادزاده، حسن. (1393). ارزیابی تأثیر مؤلفه‌های کیفیت محیطی بر الگوهای رفتاری در پارک­های شهری (نمونه‌ موردی: پارک مردم همدان). فصلنامه مطالعات شهری، 3(11)، 3-18.‎
محجوب جلالی، نرجس، مولوی، مهرناز، شبانی، امیرحسین، ناظمی، الهام. (1399). الگوی سلسله‌مراتبی معناپذیری مکان با برپایی رویدادها در فضاهای عمومی شهری (مطالعه موردی: بافت پیاده‌ محدوده مرکزی شهر رشت). دانش شهرسازی، 4(1)، 113-132.
منصوری، سیما، فیضی، محسن، عشایری، حسن (1397). گفتمانی نو در معماری؛ مبتنی بر عصب- روان شناختی. نشریه صفه، 28 (80)، 25-40.
مهندسان مشاور نقش محیط، (1395). طرح توسعه و عمران (جامع) شهر تبریز، جلد چهارم: شـناخت شـهر، وزارت راه و شهرسازی، ادارة کل راه و شهرسازی استان آذربایجان شرقی.
میرغلامی، مرتضی، قره بگلو، مینو، نوزمانی، نوشین (1396). ارزیابی تأثیر ابعاد اجتماعی و کالبدی محیط محله بر سلامت روانی و حس سلامتی ساکنین (مورد پژوهی محله رشدیه تبریز). نشریه هنرهای زیبا، 22(2)، 74-63.
نصیری هنده خاله، اسماعیل، محمدی بالینی، پرستو. (1400). بررسی مؤلفه­های کالبدی برالگوهای رفتاری شهروندان خیابان سی‌تیر شهر تهران. نشریه علمی جغرافیا و برنامه­ریزی، 25(75)، 279-292.