نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه فردوسی مشهد، گروه جغرافیا

2 دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

فضاهای عمومی بعدمهم مدنیت شهرها بشمار می‏آیند. این فضاها بدلیل محدودیتهای ایجاد شده، بیشترین اثرپذیری را دردوران کرونا داشته‏اند. هدف این مطالعه اجتماع‏پذیری فضاهای عمومی درمنطقه1شهرمشهد می‏باشد و بدنبال آن است تا نشان دهد کیفیت حضور افراد در این فضاها در نتیجه شیوع کرونا چه تغییری کرده است؟ و آیا ویژگیهای زمینه‏ای افراد(اکتسابی و غیراکتسابی) در این خصوص نقش داشته‏است؟ مطالعه ازنوع توصیفی-تحلیلی و متغیرهای تحقیق براساس مدل مفهومی شامل4مولفة حضورپذیری، امنیت، بهداشت‏عمومی و مدیریت‏فضای‏عمومی در قالب 55 متغیر است. مقیاس مطالعه نیز شامل کلیه فضاهای عمومی منطقه1می باشد. برای این منظور بااستفاده از فرمول کوکران اقدام به تکمیل 356پرسشنامه ازحاضرین در فضای‏عمومی گردید. داده‏های جمع‏آوری شده پس از ورود به نرم‏افزارSpss ازطریق آزمونهای استنباطی نظیر "تی‏تک‏نمونه‏ای"، "تی‏دونمونه‏ای‏مستقل"، "زوجی" و "آزمون‏همبستگی" مورد سنجش قرار گرفت. باترکیب اطلاعات ازطریق روشهای منطقی، داستان اجتماع‏پذیری‏فضاهای‏عمومی درقالب "4پرده" برحسب ویژگیهای زمینه‏ایِ اکتسابی(تحصیلات و تاهل) و زمینه‏ایِ غیراکتسابی(سن وجنسیت) استفاده‏کنندگان تنظیم شد."پرده‏اول‏داستان" نشان از استرس بالاتروعدم تمایل مشارکت مردان در مقایسه با زنان درفضای‏عمومی داشت. "پرده‏دوم" حاکی از آن بودکه متاهلان انگیزهای قوی‏تر و تمایل به تعامل بادیگران در مقایسه با مجردان هستند. "پرده‏سوم‏داستان" کاهش حضورپذیری، عدم تمایل به کارمشترک در فضای عمومی و حس‏ناامنی در بین افراد باسواد در مقایسه با افراد باسطح‏سوادپایینتر را نشان‏داد و "پرده‏چهارم" نیز گرایش به فضای مجازی، عدم نیاز به روشنایی معابر، کاهش حضورپذیری و درک افراد غریبه در بین افراد مسن‏تر را تاییدکرد. یافته‏های تکمیلی، بیانگر نقش اثرگذار واکسیناسیون عمومی در ارتقای حس حضورپذیری ساکنین در فضای عمومی پس ازشیوع کرونااست.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Sociability of urban spaces in the face of the corona pandemic in one area of Mashhad city

نویسندگان [English]

  • Mostafa Amirfakhrian 1
  • samane bagherzade 2

1 Ferdowsi University of Mashhad

2 ferdowsi university of mashhad

چکیده [English]

The purpose of this study is the sociability of public spaces in District 1 of Mashhad, and it seeks to show how the quality of people's presence in these spaces has changed as a result of the spread of Corona. The study is descriptive-analytical and the research variables are based on a conceptual model including 4 components of attendance, security, public health and public space management in the form of 55 variables. The scale of the study also includes all public spaces in Region 1. For this purpose, using Cochran's formula, 356 questionnaires were completed from the attendees in the public space. After entering the Spss software, the collected data were evaluated by inferential tests such as "one-sample t-test", "two-sample independent t-test", "paired" and "correlation test". took By combining information through logical methods, the story of the sociability of public spaces in the format of "4 curtains" was set according to the characteristics of acquired background (education and marriage) and non-acquired background (age and gender) of users. The first act of the story" showed higher stress and unwillingness of participation of men compared to women in public space. The "second curtain" indicated that married people have stronger motivations and desire to interact more with others compared to single people. "The third act of the story" showed the decrease in attendance, unwillingness to work together in the public space, and a feeling of insecurity among literate people compared to people with a lower level of literacy, and the "fourth act" also showed the trend towards virtual space. , confirmed the lack of need for street lighting, reduced presence and understanding of strangers among older people. Additional findings indicate the effective role of public vaccination in improving the sense of presence of residents in the public space after the outbreak of Corona.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Corona pandemic
  • Sociability of space
  • Mashhad city
  • Urban public spaces