برنامه ریزی شهری
اکبر اصغری زمانی؛ ابراهیم شریف زاده اقدم
چکیده
چکیده مدیریت شهرها به عنوان یک سازمان گسترده بهوسیله اجتماعات محلی میتواند بهعنوان واسطهای هم برای کنشهای متقابل خرد و هم بهعنوان تأثیر ساختار فیزیکی، بر افراد درک شود. برای دستیابی به توسعه پایدار شهری که مبتنی بر مدیریت شورایی در برنامههای توسعه میباشد بایستی ظرفیتسازی نمود. ظرفیتسازی در سطح محلههای ...
بیشتر
چکیده مدیریت شهرها به عنوان یک سازمان گسترده بهوسیله اجتماعات محلی میتواند بهعنوان واسطهای هم برای کنشهای متقابل خرد و هم بهعنوان تأثیر ساختار فیزیکی، بر افراد درک شود. برای دستیابی به توسعه پایدار شهری که مبتنی بر مدیریت شورایی در برنامههای توسعه میباشد بایستی ظرفیتسازی نمود. ظرفیتسازی در سطح محلههای شهری از طریق شناخت توانایی‌های شهروندان و مشارکت دادن آنان در برنامههای شهری میسر میشود. هدف پژهش دستیابی به فرضیه اصلی پژوهش که عملکرد مدیریت شورایی در پایداری کالبدی و فیزیکی محلات شهری مؤثر است، میباشد. در این بررسی، با به‌کارگیری روش پیمایشی و ابزار "پرسشنامه ساخت یافته" براساس شاخص‌های پایداری در سطح داخلی و خارجی به گرداوری دادههای مورد نیاز پرداخته شده است. جامعه آماریمورد بررسی 4 ناحیه اصلی شهر پیرانشهر می‌باشند و با استفاده از مدل کوکران متناسب با جمعیت هر محله 382 نفر حجم نمونه این تحقیق بوده است. آزمونهای آماری SPSS به میزان پایداری هر یک از شاخص‌ها در شهر مورد پرداخته شده است و سپس بر اساس مدل ویکور به میزان رتبهبندی ناحیههای شهری انجام گرفته است که در نهایت نتایج نشان داد که شاخص‌های موجود در تحقیق تأثیر معناداری در افزایش پایداری ناحیههای شهری دارد. یافتههای دیگر تحقیق بیانگر این واقعیت است که اعتقاد شهروندان به اینکه آن‌ها بر تصمیمگیری مؤثر هستند و مدیریت شورایی شهری خواهان مشارکت مردم است، اثر مثبت و قوی بر توسعه پایدار دارد. بهگونهای که عدم حضور مردم در مدیریت شورایی شهر بر پایداری محله‌ای در شهر تأثیرگذار بوده است؛ و در نهایت یافتهها بر اساس مدل ویکور نشان داد که میزان پایداری در ناحیه 2 با میزان 55/0= Q نسبت به ناحیههای دیگر در وضعیت مطلوبتری قرار دارد.
