برنامه ریزی شهری
عیسی پیری؛ لیلا هاشمی
چکیده
با ورود اندیشههای مدرنیته و نوگرایی، کالبد شهری شاهدی بر تجربه تلخِ مدرنیزاسیون نافرجام شد. این بیسرانجامی بخصوص در شهرهای جهان سوم نمود بیشتری یافته و منجر به افول کیفیت زیست انسانی در ابعاد گوناگونِ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیباییشناختی گردید. پژوهش پیش رو تأثیرات روند رو به تزاید گونههای متنوعی از نو پردازیهای شهری ...
بیشتر
با ورود اندیشههای مدرنیته و نوگرایی، کالبد شهری شاهدی بر تجربه تلخِ مدرنیزاسیون نافرجام شد. این بیسرانجامی بخصوص در شهرهای جهان سوم نمود بیشتری یافته و منجر به افول کیفیت زیست انسانی در ابعاد گوناگونِ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیباییشناختی گردید. پژوهش پیش رو تأثیرات روند رو به تزاید گونههای متنوعی از نو پردازیهای شهری را در بُعد اجتماعی به چالش میکشد همانطور که برجستهترین گونهی حیات انسانی در پرداختن به امور انسانی «شهر» است؛ بنابراین شهریتِ شهر ممکن است بهواسطهی هنجارها یا ناهنجاریهای انسانی تکریم یا شکسته شود. فضاهای شهری متأثر از ناهنجاریهای انسانساز غالباً گرفتار روح نا مدنی در کالبد مدنیت هستند. ازاینرو رنسانس در فضاهای شهری بخصوص خیابان که مهمترین عرصهی برخوردهای شهروندی است، در تلاش است تا ناهنجاریهای ناشی از مدرنیسم ناتمام ِمسلط بر فضاهای همگانی را با تولید فضاهای مدنی انسان مبنا برطرف سازد. درواقع رنسانس خیابانی پاسخی بر چگونگی کشف، تقویت و آشکارسازی روابط اجتماعی دریکی از مهمترین قرارگاههای رفتاری شهر است که بهعنوان ابزاری استراتژیک قادر به تولید و بازتولید فضاهای اجتماعی در شهر است. با عنایت بر اینکه سبزهمیدان هم بهعنوان یکی از اصلیترین قرارگاههای شهر زنجان تحت تأثیر مدرنیزاسیون نا اندیشیده قرارگرفته است، تجدید حیات و تولید فضاهای انسانی علاوه بر فضاهای تجاری اجتنابناپذیر مینماید. این مطالعه با تکیهبر اندیشهی تولید فضای لوفور تحلیلی کیفی در راستای تصدیق تأثیرگذاری شاخصهای اجتماعی بر محدوده بخش مرکزی شهر (سبزهمیدان) است که با ارائه مدلی کیفی با کمک نرمافزار Maxqda درنهایت وجود پتانسیلهای بالقوه اجتماعی در محدوده را تأیید میکند.