نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه بزرگمهر قاینات

2 استاد دانشگاه تبریز

10.22034/gp.2020.10889

چکیده

در دهه­ های اخیر با ظهور انگاره ­های جدید، رشد و توسعه شهری به صورت هوشمند مطرح شده است و توسعه میان ­افزا جزئی از آن به شمار می­ آید. توجه به راهبرد توسعه میان­ افزا باعث رونق بافت­های فرسوده و ناکارآمد شهری می ­شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر راهبرد توسعه میان‌افزا بر مولفه ­های سرزندگیو مطلوبیت اجتماعی می­باشد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، از نوع روش­های اسنادی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نظر از طریق روش­های کتابخانه ­ای و میدانی جمع ­آوری شده است. حجم نمونه 382 عدد پرسشنامه می­ باشد که از جامعه آماری بافت فرسوده شهر زنجان با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده است. یافته ­های تحقیق نشان م ی­دهد که توسعه میان­ افزا تاثیر مثبتی در ارتقاء سرزندگی و مطلوبیت اجتماعی در بافت­های فرسوده دارد و بین توسعه میان ­افزا با متغیرهای سرزندگی و مطلوبیت اجتماعی ارتباط معنی­ داری وجود دارد. بنابراین می­توان گفت که سرزندگی و مطلوبیت اجتماعی به تفکیک توسعه میان­ افزا (کمتر، متوسط، بالا) دارای تفاوت معنی­ داری می ­باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Infill Development and Its Impact on Various Components in Zanjan deteriorated areas

نویسندگان [English]

  • ahmad asadi 1
  • Mohammad Reza Pourmohammadi 2

2 Professor at the University of Tabriz

چکیده [English]

Introduction
ach form of urban development has its own characteristics and disadvantages or advantages. But the common denominator of all these development patterns has been responding to the growing development of cities and preventing irregular growth. In recent years, with the emergence of new ideas in various political, economic and environmental sciences, the growth and development of cities has become intelligently considered. Internal development is an essential part of smart urban development. Internal urban development policy is one of the three urban development policies that, along with other urban development policies; Connected or continuous development or separate or discontinuous urban development policy is proposed. In parallel with the horizontal growth of the city towards the suburbs and the destruction of lands and natural environment around the city, some spaces inside the city have been abandoned and have been left out of the development process. These abandoned spaces, called "infill-level" spaces, are important because they are located in cities, have underground or day-to-day facilities or equipment, and have access to such service centers and facilities. For example, in many of the old cities of Iran, the core of the city, which is considered in the form of historical and valuable worn-out texture, has such potential. The aim of this study was to investigate the effect of infill development strategy on the components of vitality and social desirability in the worn-out tissue of Zanjan city.
 
Methodology
This research project in nature is an applied investigation and based on methodology is considered attributive- analytical project. Also using GIS techniques and FUZZY-AHP model required maps was provided and in each map Zanjan city’s deteriorated areas infill development specified and in final map under studying area’s internal development characterized as low, average and high developed areas. The questionnaire was used to measure the variables of vitality and social desirability. The sample size is 382 questionnaires that have been selected from the statistical population of worn-out tissue of Zanjan city using Cochran's formula. The research findings show that infill development has a positive effect on promoting vitality and social desirability in worn-out tissues, and there is a significant relationship between infill development with vitality and social desirability variables. Therefore, it can be said that vitality and social desirability are significantly different from infill development (less, medium, high).
 
Results and discussion
17 items have been selected to measure vitality, and according to descriptive statistics, vitality in the range will increase with increasing level of infill development. The rate of vitality score in neighborhoods with low intermediate growth development is 46.77, in neighborhoods with medium infill development is 52.63 and in neighborhoods with high infill development is 53.82. Also, each of the vivacity items is examined separately. The score of each of the items is between 1 and 6. To measure the level of social desirability, 14 items have been selected. The level of social desirability is improved according to the increase in the rate of infill development, and according to the average score of the social desirability variable, this can be realized. The rate of social desirability score in neighborhoods with low infill development is 44.98, in neighborhoods with medium infill development is 50.66 and in neighborhoods with high infill development is 52.12.
Conclusion
In studies of infill development, the potentials of different urban neighborhoods have been examined using the principles of infill development and its relationship with other variables has not been investigated. However, in this study, the relationship between infill development and the variables of vitality and social desirability in the worn-out context of Zanjan city has been investigated, which is a new discussion. This can determine the benefits of infill development. The findings show that the higher the infill development of neighborhoods, the higher the level of vitality and social utility. In the dilapidated context of Zanjan, neighborhoods with high infill development (neighborhoods above Imam Street) are in a better position in terms of quality of life and social acceptance than neighborhoods with low level of infill development (neighborhoods around the Husseinieh Azam Zanjan). Therefore, it can be said that the higher the level of infill development, the better the security, the beauty of urban spaces, the diversity of activities, the physical diversity, the presence of women in the place, the compatible uses, the vitality of the citizens, and so on.

کلیدواژه‌ها [English]

  • infill development
  • vitality
  • social acceptability
  • deteriorated area
  • Zanjan city
- آیینی، محمد و اردستانی، زهرا السادات (1388)، هرم بازآفرینی و مشارکت مردم، معیار ارزیابی برنامه های توسعه درون­زای شهری، نشریه هویت شهر، سال سوم، شماره 5، صص 47-58.
- آیینی، محمد، (1386)، موضوعات اقتصادی، مالی و مدیریتی در بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری، تهران، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، وزارت مسکن و شهرسازی؛
- اسدی، احمد (1393)، ارزیابی راهبرد توسعه میان­افزا در تامین مسکن و ظرفیت­پذیری بافت­های فرسوده شهری (مطالعه موردی شهر زنجان)، رساله دکتری، دانشکده جغرافیا و برنامه­ریزی، دانشگاه تبریز.
- بهادری، لیدا (1376)، گزارش توضیحی طرح توسعه شهری از طریق احیاء و زنده­سازی بافت فرسوده شهری شهر بیرجند، پایان نامه کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی.
- پورمحمدی، محمدرضا، اسدی، احمد (1393)، سرزندگی شهری، مفهوم و مولفه­های آن، همایش معماری پایدار و توسعه شهری بوکان، صص 1-7.
- پورمحمدی، محمدرضا، روستایی، شهریور، اسدی، احمد (1393)، تحلیلی بر مطلوبیت اجتماعی و تاثیر آن بر مسکن­گزینی (مطالعه موردی؛ محلات با توسعه مسکونی بالا در بافت فرسوده شهر زنجان)، مجله پژوهش و برنامه­ریزی شهری، شماره هفدهم، صص 18-1.
- پورمحمدی، محمدرضا، شفاعتی، آرزو و ملکی، کیومرث (1392)، ارزیابی پتانسیل میان­افزایی در محور تاریخی-فرهنگی کلانشهر تبریز، جغرافیا و برنامه­ریزی، شماره 43، صص 41-70.
- رفیعیان، مجتبی، براتی، ناصر و آرام، مرضیه (1389)، سنجش ظرفیت توسعه فضاهای دون استفاده در مرکز شهر قزوین با تاکید بر رویکرد توسعه میان­افزا، فصلنامه نامه معماری و شهرسازی، صص 61-45.
- ضرابی، اصغر، صابری، حمید، محمدی، جمال و وارثی، حمیدرضا (1390)، تحلیل فضایی شاخص­های رشد هوشمند شهری (مطالعه موردی: مناطق شهر اصفهان)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 77، صص 1-17.
- ملک­لو، نیلوفر، روایی، آذین (1393)، بررسی کیفیت سرزندگی یک فضای شهری، مقایسه معیارهای نظری با الکوهای رفتاری (نمونه موردی: محور پیاده خیابان کوی نصر تهران)، همایش معماری پایدار و توسعه شهری بوکان، صص 1-18.
- مهندسین مشاور آرمانشهر (1388)، طرح تفصیلی شهر زنجان، جلد مطالعات کالبدی.
وارثی، حمید رضا (1383)، تحلیلی از وضعیت بافت تاریخی اصفهان، فصلنامه فرهنگ اصفهان، شماره 27 و 28، بهار و تابستان، 32-42.
- Breheny, M.J., (2006), Sustainable Development and Urban Form, Pion, London;
- Caves, R. (2005) Encyclopedia of the City, London & UK: Routledge Press.
- Clarke, M. and Sardar, Islam (2002). The relationship between economic development and social welfare: a new adjusted GDP measure of welfare; Social Research Indicators 57.
-Falconer, M.k., Frank, J.E.  (1990) “Sufficiency of Infrastructure Capacity for Infill Development”, Journal of Urban Planning and Development, Vol.116, No.3.
- MRSC. (Municipal research and Services Center), (1997) Infill Development Strategies for Shaping Livable Neighborhoods”, Report No.38, Retrieved from:Http://mrsc.org/Publications/infill1. pdf (2008)
- NEMW (2001) “Strategies for Successful Infill development”, Northeast-Midwest Institute Congress for the New Urbanism. Retrieved from: http://www.nemw.org/infillbook.htm (2008).
- Pourahmad, A., Akbarpourssarskanroud, M. & Sotoudeh, S., 2009, Management of Urban Green Space in Zone 9 of Tehran, Human Geography Research Quarterly, No. 69, pp. 29-50.
- RERC (Real Estate Research Corporation). (1982) Infill Development Strategies, USA: Published Jointly by ULI-Urban Land Institute and American Planning Association
- Sendich, E. (2006) Planning and Urban Design Standards, American Planning Association.
- Wheeler, Stephen. M. (2001) “Infill Development in the San Francisco Bay Area: Current Obstacles and Responses”, The Annual Conference of the Association of Collegiate Schools of Planning, Cleveland, Ohio.