نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری- دانشگاه بزرگمهر قاینات- استان خراسان جنوبی

چکیده

امروزه به‌سرعت بر میزان خودروها و اتکای انسان به این وسیله نقلیه افزوده می‌شود و به‌تبع آن محیط‌های شهری و حمل‌ونقل از انسان‌محوری به‌سوی محوریت خودرو سوق می‌یابد. وابستگی به ماشین، تهدیدی برای پایداری شهرهاست. ازاین‌رو در چهار دهه اخیر توجه خاصی به تغییر نوع حمل و نقل و نیز طراحی و برنامه‌ریزی شهرها صورت گرفته است. به‌طوری‌که پارادایم توسعه پایدار شهری و نظریات همراستا با آن مثل نوشهرگرایی نیز بر محدود کردن خودرو شخصی و قابلیت پیاده‌روی محیط‌های شهری تأکید می‌ورزد. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین شاخصهای محیطی و میزان پیاده‌روی شهروندان شهر قائن است.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات پیمایشی است، شیوه گردآوری داده ها، پرسشنامه ای و جامعه آماری جمعیت شهر قائن است که در حدود 43 هزار نفر،است حجم نمونه 360 نفر از ساکنان این شهر و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده است. سهم هر محله از این حجم نمونه نیز بر اساس سهم جمعیتی آن محله از کل شهر تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان می‌دهد قابلیت پیاده‌روی محیط در شهر قائن در حد متوسط است. همچنین آزمون رگرسیون چندگانه نشان می‌دهد که سه متغیر تنوع کاربری‌ها، پیوستگی شبکه معابر و کیفیت پیاده‌روها تأثیر مثبتی بر میزان پیاده‌روی افراد دارند اما رابطه معناداری بین کیفیت بصری با متغیر وابسته (پیاده‌روی) وجود ندارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

An Analysis of the Impact of Physical-Spatial Factors on Walking of Citizen , Case Study: Qaen City

نویسنده [English]

  • Saeed Hossein Abadi

Assistant professor, Department of Geography and Urban Planning- Bozorgmehr University of Qaenat

چکیده [English]

Introduction
In the last few decades, the number and use of motor vehicles have increased dramatically in cities across the world and urban spaces and mobility have been dominated by motor vehicles. Thistrend has made various environmental, social, and economic issues for cities and has threatened their sustainable development. Therefore, in recent years, special attention has been paid to changing the mobility model as well as urban design and planning. So that the urban sustainable development paradigm and theories like New Urbanism emphasize the reduction of automobile dependence and increasing the walkability of urban space.
Walkability refers to the extent to which an environment is suitable for walking. There are various environmental, social, and economic benefits for walkability in urban spaces. Therefore, recognizing the various factors affecting the walking of citizens, including physical-spatial indicators and planning to improve these indicators can be effective in the sustainable development of cities. Consequently, in the study, the relationship between physical indicators of urban space and citizens' walking rate in Qaen city neighborhoods is analyzed. 
Data and Method
The general approach of the present study is descriptive-analytical. This research is applied research and correlational research that seeks to investigate the relationship between a set of variables. The data collection method is library and field study. Statistical population is the inhabitants of Qaen city, that are about 43,000 people. The sample size is 360 people and the sampling method is simple random. The share of each neighborhood in this sample size was determined based on the population share of that neighborhood from the whole city. The dependent variable in this study is citizens' walking rate and the independent variable is composed of the physical-environmental factors, such as access to diverse land uses(land use mix), visual quality of urban spaces, quality of sidewalks, and connectivity of the street network. Multiple regressionhas been used to analyze the data and test the hypotheses.
Results and Discussion
The results suggest that there is a positive relationship between the level of land use  diversity and the rate of citizens' walking. So it can be expected that with the increase in the land uses diversity in urban neighborhoods, the probability of walking will increase. The land uses diversity and proximity of residential units to various urban and neighborhood activities (commercial, office, green space, schools, parks, restaurants etc.) makes less need to use motor vehicles and instead, walking is considered as a basic mode of mobility within neighborhoods. On the other hand, the mixture and diversity of land uses in an urban area can cause more people to be present in urban spaces and this presence increases the sense of security that encourages walking.
Another finding is that the connectivity of the street network has a positive effect on the level of citizens’ walking. In fact, the connectivity of streets, based on the frequency of intersections and their short distance from each other in a range, helps to connect multiple paths and, on the other hand, reduce the speed of vehicles. This makes it possible, firstly, to select a variety of routes for walking within the neighborhood, and secondly, due to the close distance of the intersections in reducing the speed of motor vehicles, the safety of walking increases.
The results also showed that the effect of sidewalk quality is significant on people's walking rate. Thus, it can be said that improving the quality of sidewalks can increase the desire of citizens to walking. However, the relationship between visual quality and walking in the neighborhoods of Qaen city was not conformed. So the visual quality of urban spaces (beauty, cleanliness, lighting, etc.) has not affected the level of citizens’ walking.
Conclusion
The study examined four important physical indicators of walkability to determine how much it affects walking in Qaen city. According to the findings, 3 indicators including diversity of land use, connectivity of the street network, and sidewalk quality have a positive and significant effect on the amount of walking, but the visual quality indicator does not have a significant effect on  people's walking. Thus, it can be said that by improving these three indicators along with social and cultural planning, citizens' walking rate is expected to increase in this small city.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Built environment
  • Walking
  • Walkability
  • Urban sustainability
  • Qaen city
-        باغبانی، آسیه؛ شریعت مهیمنی، افشین؛رحمانی، سعید؛ صیاد، امین و  مهدی زاده،میلاد. (1398). مدل‌سازی عوامل مؤثر بر مدت‌زمان پیاده‌روی و انتخاب شیوه پیاده‌روی در تمامی سفرها: مدل‌های مدت‌زمان و لوجیت از داده‌های تورمبنای سفر. فصلنامه مهندسی حمل و نقل,. 11(2),.، 283-300.
-        پورمحمدی محمدرضا.، صدر موسوی، میر ستار.، حسین آبادی سعید.(1394). ارزیابی الگوی اختلاط کاربری زمین در محلات شهر سبزوار. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک. ۱۳۹۴; ۶ (۲۲) :۳۴-۵۳
-        تندیسه، محسن، رضایی، محمدرضا.( 1392). برنامه ریزی راهبردی حمل و نقل پایدار شهری در کلانشهرهای ایران مطالعه موردی: شهر مشهد، فصلنامه مهندسی حمل و نقل، سال 5، شماره  اول، صص 1-18.
-        حبیب زاده, سیده نسیم،  فرهاد رحمانی نیا, حسن دانشمندی.(1388). اثر برنامه پیاده روی بر چگالی استخوانی دختران لاغر. مجله فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی، دانشگاه شهید بهشتی. شماره 3، صفحات 256-249.
-        رضا زاده؛راضیه، زبردست؛اسفندیار، لطیفی اسکویی؛لاله.(1390). سنجش ذهنی قابلیت پیاده مداری و مولفه های تاثیرگذار بر آن در محلات، مطالعه موردی محله چیذر، مدیریت شهری، شماره28 شماره پاییز و زمستان.
-        سایت فرمانداری قائنات http://www.sk-ghaen.ir
-        شاهیوندی؛ احمد، قلعه نویی؛ محمود.(1392). بررسی و تحلیل قابلیت پیاده مداری مسیرهای عابر پیاده شهر اصفهان، نشریه تحقیقات جغرافیایی، سال سیزدهم، شماره31 زمستان92.
-        صدیق, محمد, لطفی, صدیقه, قدمی, مصطفی.(1397). مطالعه نقش عوامل محیط انسان‌ساخت در فعالیت پیاده‌روی افراد در محلات مسکونی مطالعه موردی: منطقه 7 کلان‌شهر تهران. فصلنامه شهر پایدار 1(2), 65-78. doi: 10.22034/jsc.2018.88229
-        صفوی, سید علی, رضایی, محمود, سعادتمندی, مژگان.(1397). کاربست اصول نوشهرگرایی مطابق با شناسه‌های شهر ایرانی-اسلامی (مطالعۀ موردی: محلۀ مسکونی و قدیمی رباط کریم رباط کهنه)، پژوهشهای جغرافیای انسانی 929-944 ، (4)50
-        غفاریان شعاعی ، مهران ، نقصان محمدی، محمدرضا، تاجدار، وحید.( 1392 ). « شناسایی نحوه و میزان تأثیر عناصر پیاده روهای شهری بر ابعاد و مؤلفه های سلامت عابران » ، مطالعات شهری ، 7 : 29 – 15
-        کاظمی، علی، گل لاله، طاهره.(1396). بازشناسی عـوامـل کالبدی_فضایی مؤثر بـر پـیـادهروی شـهـرونـدان در محله­های شهری مطالعه موردی: نوشهر. فصلنامه مطالعات شهری، دانشگاه کردستان، شماره 22، صفحات 89 تا 96.
-        مرکز آمار ایران(1395) سرشماری عمومی نفوس و مسکن.
-        Aziz, H.A., et al.,(2017). Exploring the impact of walk–bike infrastructure, safety perception, and builtenvironment on active transportation mode choice: a random parameter model using New York City commuter data. Transportation,: p. 1-23
-        Agrawal, A.W. and P. Schimek,(2007). Extent and correlates of walking in the USA. Transportation Research Part D: Transport and Environment12(8): p. 548-563.
-        Barker,L.(2012). Exploring the Relationship Between Walkability and the Built Environment: A Case Study of Three Intersections in Seattle’s University District.A thesis submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Urban Planning, University of Washington.
-        Burton, N. W., Turrell, G., Oldenburg, B., & Sallis, J. F. (2005). The Relative Contributions of Psychological, Social, and Environmental Variables to Explain Participation in Walking, Moderate-, and Vigorous-Intensity Leisure-Time Physical Activity. Journal of Physical Activity and Health, 2(2), 181–196. doi:10.1123/jpah.2.2.181
-        Cambra, Paulo(2012) PEDESTRIAN ACCESSIBILITY AND ATTRACTIVENESS. INDICATORS FOR WALKABILITY ASSESSMENT,Department of Civil Engineering and Architecture, Instituto SuperiorTécnico, Universidade Técnica de Lisboa.
-        Frank, Lawrence & Schmid, Tom & Sallis, James & Chapman, James & Saelens, Brian. (2005). Linking Objectively Measured Physical Activity with Objectively Measured Urban Form. Findings from SMARTRAQ. American journal of preventive medicine. 28. 117-25.
-        Glanz,Theresa(2011)Walkability, social interaction  and neighborhood design, master thesis in community& regional planning, University of  Nebraska.
-        Hoehner, C. M., Brennan Ramirez, L. K., Elliott, M. B., Handy, S. L., & Brownson, R. C. (2005). Perceived and objective environmental measures and physical activity among urban adults. American Journal of Preventive Medicine, 28(2), 105–116.
-        Kaplan, S., T.A.S. Nielsen, and C.G. Prato,(2016). Walking, cycling and the urban form: A Heckman selection model of active travel mode and distance by young adolescents. Transportation research part D: transport and environment, 44: p. 55-65.
-        Liao, Bojing & Berg, Pauline & Wesemael, P.J.V. & Arentze, Theo. (2020). How Does Walkability Change Behavior? A Comparison between Different Age Groups in the Netherlands. International Journal of Environmental Research and Public Health. 17. 540. 10.3390/ijerph17020540.
-        Mazumdar, Soumya; Learnihan, Vincent; Cochrane, Thomas; Phung, Hai; O'Connor, Bridget; Davey, Rachel (2016-12-01). "Is Walk Score associated with hospital admissions from chronic diseases? Evidence from a cross-sectional study in a high socioeconomic status Australian city-state". BMJ Open. 6 (12): e012548. doi:10.1136/bmjopen-2016-012548ISSN 2044-6055PMC 5168632PMID 27932340.
-        Méline, Julie; Chaix, Basile; Pannier, Bruno; Ogedegbe, Gbenga; Trasande, Leonardo; Athens, Jessica; Duncan, Dustin T. (2017-12-19). "Neighborhood walk score and selected Cardiometabolic factors in the French RECORD cohort study". BMC Public Health. 17 (1): 960. doi:10.1186/s12889-017-4962-8ISSN 1471-2458PMC 5735827PMID 29258476.
-        Middleton, J.,(2011) “I'm on Autopilot, I Just Follow the Route”: Exploring the Habits, Routines, and Decision-Making Practices of Everyday Urban Mobilities. Environment and Planning A, 43(12): p. 2857-2877.
-        Nosal, B., (2009). "Creating Walkable and TransitSupportive Communities in Halton, Region, Health Department of Halton University".Park S., 2008 ,"Defining, Measuring, and Evaluating
Path Walkability, and Testing Its Impacts on TransitUsers’ Mode Choice and Walking Distance to the Station", City and Regional Planning in the Graduate Division of the University of California, Berkeley, UCTCDissertation No. 150, pp 239.
-        Rahul, T. and A. Verma,( 2014) A study of acceptable trip distances using walking and cycling in Bangalore. Journal of Transport Geography,. 38: p. 106-113.
-        Stanford, Craig (2003) Upright: The Evolutionary Key to Becoming Human, Houghton-Mifflin: New York, pp. 122-171
-        Steg. L., Gifford. R, (2005), "Sustainable transport of quality of life", Journal  of Transport geography, 13:59-69.
-        Sun, G. ; Zacharias, J.; Ma , B. & M. Oreskovic, N.(2016), How do metro stations integrate with walking environments? Results from walking access within three types of built environment in Beijing. Cities, Volume 56, Pages 91-98.
-        Sung, H., et al.,( 2015) Effects of street-level physical environment and zoning on walking activity in Seoul, Korea. Land Use Policy,. 49: p. 152-160.
-        Van der Goot, D. (1982), A Model to Describe the Choice of Parking Places. Transportation Research, Vol. 16A, pp. 109-115.
-        Yang, Y. and A.V. Diez-Roux, (2012)Walking distance by trip purpose and population subgroups. American journal of preventive medicine,. 43(1): p. 11-1