نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه گیلان، دانشکده معماری و هنر، گروه شهرسازی و گروه پژوهشی آمایش سرزمین

2 سازمان مسکن و شهرسازی استان گیلان

چکیده

از اوایل دهه 1350 کمیسیون ماده پنج (کمپ) به­عنوان مرجع قانونی برای انعطاف­پذیری اجرای طرح­های جامع و تفصیلی شهری در ایران مورد استفاده قرار گرفته است. بر پایه این قانون کلیه تغییرات مربوط به کاربری­های زمین شهری در محدوده قانونی شهرها از طریق تصمیمات این کمیسیون انجام می­گیرد. مقاله حاضر تلاش می­کند وضعیت تغییرات کاربری زمین شهری را با استناد به تصمیمات کمیسیون ماده پنج در شهر رشت طی یک دوره ده ساله مورد بررسی قرار دهد. داده­های مورد استفاده در این پژوهش، پرونده­های مطرح شده در کمپ شهر رشت در طول سال­های 1385 -1376 می­باشد که با استفاده از روش­های آماری توصیف و  مورد تحلیل قرار گرفته است. مهم­ترین یافته­های این تحقیق به شرح زیر می­باشد:
گرایش تقاضا برای تغییر کاربری زمین شهری در رشت طی دوره مطالعاتی با روند افزایشی مواجه بوده است. در حالی که کاربری­های مسکونی و تجاری به دلایل ارزش افزوده اقتصادی، بیشترین مقدار افزایش را در میان تقاضاهای تغییرات کاربری اراضی شهری داشته­اند، فعالیت­های مرتبط با خدمات عمومی نظیر فضای سبز، خدمات آموزشی و ورزشی با بیشترین مقدار کاهش روبرو بوده­اند. همچنین تعداد پروانه­های ساختمانی صادره توسط شهرداری، قیمت زمین و ساختمان از مهم­ترین عوامل مرتبط با تقاضا و حجم تغییرات کاربری زمین شهری در  رشت محسوب می­شوند. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis of the Urban Land Use Changes through Commission Act-Five Decisions (Case of Rasht)

نویسندگان [English]

  • Nooreddin Azimi 1
  • Saleh Pouyan 2

1 Guilan University, School of Architecture and Arts, Department of Urban Development and Town and Country Planning Department

2 Housing and Urban Development Guilan

چکیده [English]

Commission Act-Five was established on early 1970s as a legal reference for flexible implementation of master and detailed plans in Iran. Based on this bylaw, all changes in urban land uses within the city boundaries should be approved through decisions made by this Commission. This paper tries to evaluate the role of Commission Act-Five’s decisions in the City of Rasht on urban lands over a ten-year period from 1997 to 2006. The main data utilized in this study was based on the documents obtained from the secretariat of the Commission Act-Five in Rasht. For data analysis a number of statistical methods such as correlation, the mean and percentage changes have been applied. The main findings of the study include the following: The number of applications for land use changes in Rasht has considerably been increased over the study period. Among different activities, the residential and commercial uses have had the biggest gains, but, lands related to public services such as green space, education and sport uses have faced the highest levels of reductions. The number of construction and residential unit permits issued by municipality was highly correlated with the number of applications and volume of urban land use change in the City of Rasht.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Commission Act Five
  • Urban land use changes
  • Master Plan
  • Rasht
1ـ چگنی، علی (1386)، «تحولات قیمت مسکن، زمین و اجاره بهای در سال­های 1370 الی 1386»، فصلنامه اقتصاد مسکن، وزارت مسکن و شهرسازی، شماره 42، صص 54-43.
2ـ زاهدی، پرویز (1374)، «تاریخچه مختصر از کمیسیون ماده 5 در گزارشات گروه مطالعات نظام نوین هدایت وکنترل»، وزارت کشور، ص 10.
3ـ سازمان مسکن وشهرسازی گیلان (1385)، «ارزیابی عملکردکمیسیون ماده 5 استان گیلان (1383-1377)»، ص20.
4ـ سازمان مسکن و شهرسازی گیلان (1386)، «اسناد دبیرخانه کمیسیون ماده 5».
5ـ معاونت برنامه­ریزی استانداری گیلان (1386)، «سالنامه­های آماری استان گیلان 85-1376، رشت».
6ـ مهندسان مشاور طرح و کاوش (1386)، «طرح جامع شهر رشت، سازمان مسکن و شهرسازی استان گیلان»، جلد دوم.
7ـ مهندسان مشاور طرح و کاوش (1386)، «طرح جامع شهر رشت»، سازمان مسکن و شهرسازی استان گیلان، جلد ششم.
8ـ مهندسان مشاور ایران آمایش (1369)، «مطالعات طرح جامع شهر رشت»، ص 20، سازمان مسکن و شهرسازی استان گیلان.
9ـ وزارت مسکن و شهرسازی (1351)، «قانون تأسیس شورایعالی شهرسازی و معماری ایران»، ص 83 .
10- Ademola, K.B. and Takashi, O. (2007), “Spatial Determinants of Urban Land Use Change in Lagos”, Nigeria, Land Use Policy Vol. 24, Issue 2, pp 502-515.
11- Cohen, B. (2004), “Urban Growth in Developing Countries: a Review of Current Trends and a Caution Regarding Existing Forecasts”, World Development 32 (1), pp 23-51.
12- Couch, C., Karecha, J., Nuissl, H., and Rink, D. (2005), “Decline and Sprawl: an Evolving Type of Urban Development-observed in Liverpool and Leipzig”, European Planning Studies, 13 (1), pp 117-136.
13- Darla, K.M., Cynthia, C.,and Abigail, M.Y. (2006), “Land Use Policy and Landscape Fragmentation in an Urbanizing Region: Assessing the Impact of Zoning, Applied Geography, Vol. 25, Issue 2, pp. 121-141.
14- Henning, N., Dagmar, H., Martin, L., and Heidi, W. (2007), “Environmental Impact Assessment of Urban Land Use Transitions-A Context-sensitive Approach”, Land Use Policy 26, pp. 414-424.
15- Henry J.M. (2005),” Dynamics of the Urban Zoning Structure”, Journal of Urban Economics, 58, pp. 455-473.
16- MISRAT, B. (1986), “Public Intervention and Urban Land Management, The Experience of Three Metro-Cities of India”, Habitat International, Vol. Io. No. 112, X, p. 77.
17- Nick, G. and Kwang, S.K. (2001), “Land Zoning and Local Discretion in the Korean Planning System”, Land Use Policy, Vol. 18, Issue 3, July 2001, pp 233-243.
18- OECD. (1997), “Toward Sustainable Development: Environmental Indicators”, OECD, Publication, Paris.
19- Squires, G.D. (Ed.). (2002), “Urban Sprawl: Causes, Consequences and Policy Responses”, The Urban Institute Press, Washington, DC.
20- Torrens, P.M., & Alberti, M. (2000), “Measuring Sprawl”, CASA Paper 27, UCL London.
21- Yuzhe W., Xiaoling Z., and Liyin, S. (2011), “The Impact of Urbanization Policy on Land Use Change: A Scenario Analysis”, Cities, 28, pp 147-59.