نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
مسکن ابتداییترین و حیاتیترین نیاز هر موجود زندهای در طبیعت، به معنا و مفهوم سرپناه است. مسکن در محلههای کمبرخوردار به دلیل خودرو بودن، نداشتن مجوز ساخت، استفاده از مصالح ناپایدار و ریزدانگی از کمیت و کیفیت مناسبی برخوردار نمیباشد. همین امر زیستپذیری مسکن را با چالشهای اساسی روبرو میسازد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی زیستپذیری در قلمرو مسکن محلههای کمبرخوردار شهر زابل است. این پژوهش از نظر هدف «کاربردی» و به لحاظ ماهیت «توصیفی – تحلیلی» است. برای تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از میانگین شاخص، ANOVA و همبستگی چند متغییره در نرمافزار spss، جهت نمایش محلههای شهر زابل از لحاظ ابعاد زیستپذیری مسکن(اقتصادی، اجتماعی، کالبدی فضایی و زیستمحیطی) از دورنیابی به روش IDW و همچنین تکنیک چند معیاره EDAS استفاده شده است. نتایج میانگین شاخصهای پژوهش نشان میدهد مسکن محلههای کم برخوردار شهر زابل از نظر ابعاد زیستپذیری براساس رتبهبندی اکونومیست، در شرایط غیرقابل قبول قرار گرفته است. به طوری که بعد کالبدی با امتیاز 47.91 نامناسب ترین و بعد اجتماعی با امتیاز 56.55 مناسبترین می باشد. همچنین تحلیل رگرسیون در محلههای مورد بررسی نشان میدهد که بین ویژگیهای مسکن در ابعاد مختلف با زیستپذیری مسکن همبستگی بالایی وجود دارد به طوری که ضریب این همبستگی 673/0 است؛ در بین ابعاد نیز ضریب همبستگی ویژگیهای کالبدی مسکن با زیستپذیری با 561/0 بیشترین ضریب و بعد اجتماعی با 189/0 کمترین ضریب همبستگی را دارد. نتایج حاصل از وضعیت ابعاد مختلف زیستپذیری مسکن در پهنه محلههای کم-برخوردار شهر زابل براساس روش درونیابیIDW نشان میدهد که ناحیه 1 اکثر محلههای مورد بررسی را در خود جای داده است و از نظر سرانه کاربری های مسکونی، فضای سبز و شبکه معابر نسبت به نواحی دیگر شهر زابل با کمبودهای شدید روبرو است. در بعد فیزیکی و کالبدی محله معصوم آباد و در بعد اقتصادی محله قاسم آباد پایینترین امتیاز را دارا هستند.
کلیدواژهها [English]