نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

• حسن محمودزاده ¹
• توکل آقایاری هیر ²
• داود حاتمی ³

¹ استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

² دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه تبریز

³ دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری گروه جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز

چکیده

هدف این پژوهش ارزیابی وضعیت منطقه چهار کلانشهر تبریز از منظر شهر دوستدار سالمند می‌باشد. این پژوهش از نظر ماهیت کاربردی است. روش تحقیق این پژوهش ترکیبی است از روش‌های توصیفی ـ تحلیلی، اسنادی، تحلیل ثانویه و پیمایشی است. برای تحلیل و ارزیابی نما‌گرهای جمعیت‌شناسی سالمندان منطقه چهار کلانشهر شهر تبریز از اطلاعات و داده‌های سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395 استفاده‌ شده است. در بخش پیمایشی تحقیق با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه محاسبه و پس از برآورد به صورت تصادفی ساده بین نمونه‌های هدف پخش شده و پرسشنامه‌ها پس از تکمیل شدن توسط مردم جمع‌آوری شده‌اند. برای سنجش وضعیت منطقه چهار کلانشهر تبریز از منظر شهر دوستدار سالمند از پرسشنامه استاندارد سازمان بهداشت جهانی که در 8 شاخص و 81 گویه تهیه شده استفاده شده است. تحلیلهای آماری در این پژوهش به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شده. نتایج بررسی و سنجش هشت شاخص دوستدار سالمند در این منطقه نشان داد؛ شاخص فضاهای بیرونی و ساختمان‌ها با84/2، در رتبه یک، شاخص حمل و نقل با77/2، در رتبه دوم، شاخص ارتباطات و اطلاعات با 67/2، در رتبه سوم، شاخص حمایتهای اجتماعی و خدمات سلامت با 58/2، در رتبه چهارم، شاخص تکریم و تلفیق اجتماعی با 48/2، در رتبه پنجم، شاخص مشارکت اجتماعی با 46/2، در رتبه ششم، شاخص مشارکت در امور مدنی و اشتغال با 41/2، در رتبه هفتم و شاخص مسکن با 38/2، در رتبه هشتم قرار دارد. با توجه به میانگین‌های به دست آمده؛ مشخص می‌گردد که میانگین همه شاخص‌های بررسی شده کمتر از حد وسط طیف لیکرت(عدد 3)، می‌باشد. لذا نتیجه می‌گیریم که منطقه چهار شهرداری کلان شهر تبریز دوستدار سالمند نیست و تا رسیدن به حد مطلوب فاصله زیادی دارد.

تازه های تحقیق

یکی از مسائل عمده‌ی جمعیتی در کشورهای جهان، ایران و شهر تبریز مسئله‌ی سالخوردگی جمعیت و پیامدهای ناشی از آن است. لذا لازم است که برنامه‌ریزی آینده‌نگر برای کنترل مسائل مربوط به این گروه از جمعیت صورت گیرد. به دلیل این که سالمندان به‌عنوان یک گروه ویژه، نیازهای خاص خود را دارند؛ ضروری است که سکونت‌گاه‌ها به‌ویژه شهرها با این نیازها تطبیق یابند. از آن‌جا که هدف این پژوهش ارزیابی وضعیت منطقه چهار کلانشهر تبریز از منظر شهر دوستدار سالمند بوده است؛ لذا نگارندگان برای این‌کار اقدام به بررسی و تحلیل هشت شاخص عمده‌ی شهر دوستدار سالمند شامل شاخص فضاهای بیرونی و ساختمان‌ها با 11 سوال، شاخص حمل‌و‌نقل با 17 سوال، شاخص مسکن با 7 سوال، شاخص مشارکت اجتماعی با 8 سوال، شاخص احترام و فعالیت اجتماعی با 8  سوال، شاخص مشارکت در امور مدنی و اشتغال با 8  سوال، شاخص ارتباطات و اطلاعات با 10 سوال و شاخص حمایت های اجتماعی و خدمات سلامت با 12 سوال)، در سطح منطقه چهار شهرداری کلانشهر تبریز نموده‌اند. نتایج بررسی و سنجش هشت شاخص دوستدار سالمند در این منطقه  به ترتیب از بیشترین امتیاز تا کم‌ترین امتیاز بدین شرح است: شاخص فضاهای بیرونی و ساختمان‌ها با84/2، در رتبه یک، شاخص حمل و نقل با77/2، در رتبه دوم، شاخص ارتباطات و اطلاعات با 67/2، در رتبه سوم، شاخص حمایت‌های اجتماعی و خدمات سلامت با 58/2، در رتبه چهارم، شاخص تکریم و تلفیق اجتماعی با 48/2، در رتبه پنجم،  شاخص مشارکت اجتماعی با 46/2، در رتبه ششم، شاخص مشارکت در امور مدنی و اشتغال با 41/2، در رتبه هفتم و شاخص  مسکن با 38/2، در رتبه هشتم قرار دارد. با توجه به میانگین‌های به دست آمده؛ مشخص می‌گردد که میانگین همه شاخص‌های بررسی شده کمتر از حد وسط طیف لیکرت(عدد 3)، می‌باشد. ضمناً نتایج حاصل از آزمون t نشان داد که از بین هشت فرضیه تحقیق فقط فرضیه اول(به نظر می‌رسد فضاهای بیرونی و ساختمان ها در منطقه چهار شهرداری کلانشهر تبریز مطابق با نیازهای سالمندان طراحی نشده است)، رد شده و هفت فرضیه دیگر تایید شده‌اند. به بیانی دیگر با این‌که برخی از گویه‌های مختلف این هشت شاخص نمره قابل قبولی کسب کرده‌اند؛ ولی به صورت کلی میانگین‌های به دست آمده پایین‌تر از میانگین حد وسط بوده است. لذا نتیجه می‌گیریم که منطقه چهار شهرداری کلان شهر تبریز دوستدار سالمند نیست و تا رسیدن به حد مطلوب فاصله زیادی دارد. لازم به ذکر است که بیشترین میزان نارضایتی از هر شاخص توسط سالمندان منطقه چهار کلانشهر تبریز به شرح زیر مشخص شده است: در شاخص فضاهای بیرونی و ساختمان‌ها؛ بیشترین میزان نارضایتی سالمندان مربوط به سرویس‌های بهداشتی عمومی به لحاظ کمی(تعداد) و کیفی(نحوه نگهداری)، بوده است با 36/66% ، در شاخص حمل و نقل بیشترین میزان نارضایتی سالمندان مربوط به نبود محل‌های در دسترس ویژه‌ای جهت پارک اتومبیل‌های سالمندان و افراد معلول بوده با 83/73 % ، در شاخص مسکن؛ بیشترین میزان نارضایتی سالمندان مربوط به نبود پراکنش خدمات مورد نیاز سالمندان ناتوان و آسیب‌پذیر در سطح منطقه چهار با  77/74 %، در در شاخص مشارکت اجتماعی؛ بیشترین میزان نارضایتی سالمندان مربوط به نبود خدمات و امکانات خاصی برای سالمندانی که درمعرض انزوای اجتماعی قراردارند با 03/71 % ، در شاخص احترام و فعالیت اجتماعی؛  بیشترین درصد نارضایتی سالمندان و خصوصاً سالمندانی که لحاظ سلامتی در وضعیت مناسبی نبودند  مربوط به نبود، کمبود و  دسترسی سالمندان  به  سرویس‌های خدماتی عمومی، گروه‌های داوطلب و بخش‌های خصوصی جهت رفع احتیحات این گروه سنی بود با  با 22/68 % ، در شاخص مشارکت در امور مدنی و اشتغال بیشترین میزان نارضایتی سالمندان مربوط به نبود و کمبود فرصت‌های خود اشتغالی برای سالمندان و مورد حمایت نگرفتن این گروه سنی از طرف نهادهای مربوطه است با 90/72 % ،  در شاخص ارتباطات و اطلاعات؛ بیشترین میزان نارضایتی سالمندان مربوط به نبود دسترسی وسیع به سیستم‌های کامپیوتری و اینترنت با هزینه‌ی پایین در اماکن عمومی مانند ادارات و کتابخانه‌ها بوده با 36/66 % ، و در شاخص حمایت‌های اجتماعی و خدمات سلامت؛ بیشترین میزان نارضایتی سالمندان مربوط به کاهش نیافتن موانع اقتصادی فراروی سرویس‌های خدماتی مورد نیاز سالمندان در این زمینه بوده است با 62/62 % . با توجه به رشد جمعیت سالمندان پاسخ به نیازهای جسمی ـ روانی و اجتماعی این قشر از شهروندان از الزامات مدیریت شهری است که باید به صورت خاص و ویژه به آن پرداخته شود. لذا مناسب‌سازی فضاهای شهری و تسهیل حضور اجتماعی آنان در فعالیت‌های مختلف شهر و در یک کلام توجه به خواسته‌های آنان می‌تواند بستری مناسب برای بهبود و ارتقای وضعیت آن‌ها در شهر ایجاد کرد. لذا با توجه به نتایج به دست آمده مسولان متولی می‌توانند با اولویت دادن به شاخص‌ها و گویه‌هایی که بیشترین میزان نارضایتی را از طرف سالمندان داشته‌اند؛ اقدام به اصلاح موارد مورد نظر بپردازند و به مرور زمان در جهت دوستدار سالمند بودن منطقه چهار کلانشهر تبریز حرکت کرده و شرایط و محیطی قابل قبول برای افراد سالمند فراهم کنند.

کلیدواژه‌ها

• سالمندی جمعیت
• شهر دوستدار سالمند
• منطقه چهارتبریز
• شاخص رضایت مندی

10.22034/gp.2023.54153.3060

موضوعات

• برنامه ریزی شهری

عنوان مقاله [English]

Assessing the elderly-friendly city status in the region four of Tabriz Metropolis

نویسندگان [English]

• Hassan Mahmoudzadeh ¹
• Tavakol Aghayari hir ²
• Davoud Hatami ³

¹ Professor of Geography and Urban Planning, Department of Urban and Planning Planning , Faculty of Planning and Environmental Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran

² Associate Professor, Department of Social Sciences, University of Tabriz

³ Ph.D. student of geography and urban planning, Department of Geography and Planning, University of Tabriz

چکیده [English]

The purpose of this research is to evaluate the situation of the four metropolitan areas of Tabriz from the perspective of an elderly-friendly city. This research is practical in nature. The research method of this study is a combination of descriptive-analytical, documentary, secondary analysis and survey methods. To analyze and evaluate the demographic indicators of the elderly in the region four of Tabriz city, In the survey part of the research, using Cochran's formula, the sample size was calculated and after estimation, it was spread randomly among the target samples and the questionnaires were collected by the people after they were completed. In order to measure the status of the four metropolitan areas of Tabriz from the perspective of an elderly-friendly city, the standard questionnaire of the World Health Organization was used, which was prepared in 8 indicators and 81 items. Statistical analysis in this research was done with the help of SPSS version 26 software. The results of the survey and measurement of eight elderly-friendly indicators in this region showed; The index of outdoor spaces and buildings with 2.84 ranks first, the index of transportation with 2.77, the second rank is the index of communication and information with 2.67, the third rank is the index of social support and health services with 2.58. The fourth rank is the index of honor and social integration with 2.48, the fifth rank is the index of social participation with 2.46, the sixth rank is the index of participation in civil affairs and employment with 2.41, the seventh rank is the housing index with 38. 2, is ranked eighth. According to the obtained averages; It is clear that the average of all investigated indicators is lower than the middle of the Likert spectrum (number 3).

کلیدواژه‌ها [English]

• population aging
• elderly-friendly city
• Region four of Tabriz metropolis
• Satisfaction index