نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز

2 دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز

3 استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز

چکیده

امروزه بافت‌های فرسوده و ناکارآمد قسمت عمده‌ای از بافت‌های شهری را تشکیل داده‌اند و با مشکلات و موانع ساختاری و عملکردی خاصی روبرو هستند که لازم است ضمن توجه به بازآفرینی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد، اهمیت/عملکرد شاخص‌های بازآفرینی شهری نیز مورد بررسی قرار گیرند. در این چارچوب تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اهمیت/عملکرد شاخص‌های بازآفرینی شهری برپایه آسیب‌های حاصل از بافت‌های ناکارآمد شهر سقز؛ ضمن شناسایی و مشخص‌سازی بیشترین سطح خطر آسیب‌های حاصل از بافت‌های ناکارآمد به ارزیابی اهمیت/عملکرد شاخص‌های بازآفرینی شهری نیز پرداخته است. نوع تحقیق حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر گرد‌آوری داده توصیفی-تحلیلی بوده است و برای-جمع‌آوری اطلاعات از روش میدانی – کتابخانه‌ای استفاده شده است. در این پژوهش در وهلۀ نخست از ارزیابی ریسک امنیتی زیرساخت(مدل FMEA)‌، جهت شناسایی آسیب های حاصل از بافت‌های ناکارآمد شهر سقز، مشخص‌سازی اولویت و تعیین عملگرها استفاده‌شده است و در وهلۀ بعدی از مدل IPA برای بررسی اهمیت/عملکرد شاخص‌های بازآفرینی شهر سقز استفاده‌شده است. بررسی‌های صورت گرفته در قالب مدل FMEA نشان داده است که از 31آسیب مطرح شده در قالب 10 اثر بالقوه؛ 6 اثر بالقوه (در وهله اول آسیب‌‌پذیری در برابر زلزله، ناتوانی پولی-‌ مالی، ضعف مدیریتی و در وهله بعدی افزایش ناهنجاری اجتماعی، کاهش تعلق خاطر و افزایش آلودگی) سطح خطر بارزی دارند و نتایج حاصل از مدل IPA نشان داده است که بین اهمیت و عملکرد شاخص‌های بازآفرینی بافت‌های ناکارآمد شهر سقز سازگاری وجود نداشته است و لازم است که توجه به شاخص‌های مدیریت یکپارچه شهری، ساماندهی معابر کم عرض و دسترسی به شریان‌های اصلی، سازگاری کاربری‌ها‌، نظارت بر ساخت و ساز و کنترل بناهاو کیفیت ابنیه، اشتغال و درآمد، سرمایه‌گذاری در محله، بهبود مشارکت اجتماعی و بهبود تعلق مکانی به منظور کاهش آسیب‌های بارز حاصل از بافت‌های ناکارامد در اولویت نخست قرار گیرند.

تازه های تحقیق

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اهمیت و عملکرد شاخص های بازآفرینی شهری برپایه آسیب­های حاصل از بافت­های فرسوده شهر سقز صورت گرفته است و بر این اساس از روش کتابخانه‌ای و میدانی برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده‌شده است. در این پژوهش در وهلۀ نخست به منظور نشان دادن توزیع بافت­های فرسوده و ناکارامد در سطح محلات شهر سقز از مدل کریجینگ در محیط GIS استفاده شد که یافته­ها نشان داد محلاتی که در شمال غربی و جنوب شرقی واقع شده­اند به صورت نامناسب و با آسیب پذیری و ناکارآمدی بالا در سطح محلات قرارگرفته­اند و در وهلۀ بعدی به منظور بررسی بررسی شدت اثر آسیب­های حاصل از بافت­های ناکارآمد شهر سقز در سطح محلات از مدل FMEA استفاده شد که از 31خطر مطرح شده  در قالب  10 اثر بالقوه؛6 اثر بالقوه (در وهله اول آسیب‌‌پذیری در برابر زلزله، ناتوانی پولی­–مالی، ضعف مدیریتی و در وهله بعدی افزایش ناهنجاری اجتماعی، کاهش تعلق خاطر و افزایش آلودگی) بالای 300  یعنی سطح خطر بارزی داشته­اند. که خود بیانگراین است که آسیب­های حاصل از بافت­های فرسوده و ناکارآمد در سطح جدی قرار داشته و نیاز به توجه و استفاده از رویکرد بازآفرینی را مطرح می­کند که به منظور کاهش آسیب­های مطرح شده لزوم توجه به شاخص­های بازآفرینی بیش از پیش مطرح می­شود که در نهایت اقدام به تحلیل اهمیت- عملکرد شاخص­های بازآفرینی شهر با استفاده از مدل IPA­شده است. این مدل چهار ربع دارد(تمرکز، ادامه روند، اتلاف منابع و اولویت پایین) در ربع اول(تمرکز): شاخص هایی که در این ناحیه قرارگرفته اند (تعقیب سیاست­های رشد شهری- بهبود تعلق مکانی- کاهش الودگی هوا- نظارت بر ساخت و ساز و کنترل بناها و کیفیت ابنیه- ساماندهی معابر کم عرض و دسترسی به شریان های اصلی- سازگاری کاربری ها- مدیریت یکپارچه شهری - اشتغال و درآمد- برآورده سازی نیازهای اساسی) اگرچه دارای اهمیت بالایی در بازآفرینی هستند ولی عملکرد پایینی توسط نهادهای مدیریتی داشته اند. در ربع دوم (بهبود مشارکت اجتماعی- بهبود مبلمان شهری- سرمایه گذاری در محله- خدمات رفاهی-تفریحی- خدمات ارتباطی- حمل و نقل- بهبود پیاده راه) بر لزوم ادامه روند تأکید دارد. ربع سوم (بهبود اعتماد اجتماعی-تعاملات) نشان می­دهد که صرف کردن هزینه­های زیادی موجود جهت شناسایی بافت های ناکارآمد و عمرآنها در بازآفرینی لازم نیست و ضرورتی برآن وجود ندارد. در نهایت ربع چهارم (ایجاد فضای مناسب پارکینگ - کاهش فضاهای بی دفاع شهری- ارزش زمین و مسکن- اجاره بها- امنیت در سطح افزایش نیروهای انتظامی- خدمات بهداشتی –درمانی- بهبود سیمای بصری- بهبود امکانات ورزشی) بیانگر این موضوع است که این عوامل منجر به اتلاف منابع می شوند. بعد از تعیین موقعیت شاخص های بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهر سقز، لازم است وزن (OW) هریک از شاخص ها به دست آورده شود و آنها را نرمالیزه (SW) کرد، تا در نهایت اولویت های اول در بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهر سقز مشخص گردند که در نهایت 6 شاخص مدیریت یکپارچه شهری، ساماندهی معابر کم عرض و دسترسی به شریان های اصلی، سازگاری کاربری­ها­، نظارت بر ساخت و ساز و کنترل بناها و کیفیت ابنیه، اشتغال و درآمد، سرمایه­گذاری در محله، بهبود مشارکت اجتماعی و بهبود تعلق مکانی به ترتیب در اولویت های اول بازآفرینی تشخیص داده شده اند. باتوجه به نتایج حاصل از مدل IPA لازم است که توجه به شاخص­های مدیریت یکپارچه شهری، ساماندهی معابر کم عرض و دسترسی به شریان های اصلی، سازگاری کاربری­ها­، نظارت بر ساخت و ساز و کنترل بناهاو کیفیت ابنیه، اشتغال و درآمد، سرمایه­گذاری در محله، بهبود مشارکت اجتماعی و بهبود تعلق مکانی به منظور کاهش آسیب­های بارز حاصل از بافت­های ناکارآمد در اولویت نخست قرار گیرند. در اهمیت شاخص­های مورد اشاره لازم به ذکر است که این بافت علیرغم فرسودگی و ناکارآمدی، هنوز برخی ظرفیت­ها و قابلیت­های خود را همچون پویایی و سرزندگی حفظ نموده که اگر این قابلیت­ها حفاظت و احیاء شوند، نیروی محرکه­ای در جهت توسعه شهری خواهد بود. که برای تسهیل در مدیریت و ساماندهی شهری و جلوگیری از دوباره­کاری­ها و موازی­کاری­ها، بین نهادهای مدیریت شهری و به منظور رسیدن به مدیریت یکپارچه شهری؛ بکارگیری رویکرد مشارکتی و تقاضا محور با حضور جمعیت ساکن در بافت­های ناکارآمد به منظور بازآفرینی شهری و جلوگیری از رویکردهای یک سویه بالا به پایین ضروری است. افزایش نقش ساکنین به ویژه ساکنین محلات6، 16، 17، 18 و 19 در امور محلات خود می­تواند در ایجاد تعادل و هماهنگی لازم نقش ارزنده ای را ایفا نماید و مشارکت­دهی آنها باعث افزایش تعلق مکانی، افزایش تعامل اجتماعی و افزایش تجربه و مهارت­های مشارکت­کنندگان می­گردد و مشارکت ساکنین همچنین می­تواند باعث شکوفایی فعالیت­های گردشگری در سطح این محلات شود. در همین  ارتباط می­توان بازخوردهایی چون، ایجاد فرصت­های شغلی، افزایش درآمد و منابع مالی، ایجاد انگیزه جهت سرمایه­گذاری، افزایش تعلق خاطر و متعاقباً بهسازی بهینه محیط را در پی داشته باشد.

همسو با نتایج این پژوهش، پژوهش­های دیگری نیز صورت گرفته است. پوراحمد و همکاران (1396)، با روش SWOT-QSPM بازآفرینی بافت های ناکارآمد منطقه 10 شهر تهران را مورد بررسی قرارداده و ضمن بررسی پایداری و ناپایداری منطقه، منطقه 10 تهران را به لحاظ شاخص­های بازآفرینی مورد تحلیل و بررسی قراردادند. عبدالهی و همکاران (1399) نیز با مشاهده قدمت زیاد ساختمان­های منطقه 4 تبریز و همچنین کیفیت ابنیه پایین، نفوذناپذیری و عرض معابر پایین، تراکم بالای ساختمانی و جمعیتی ناشی از ریزدانگی قطعات وضعیت نامناسب مسکن در منطقه 4 بر لزوم اجرای طرح­های بازآفرینی در این منطقه تأکید کردند. مطالعه این پژوهش و سایر پژوهش­های صورت گرفته، بیانگر گستردگی مطالعات صورت گرفته دربارۀ بازآفرینی بافت­های فرسوده و ناکارآمد شهری می­باشد. در اکثر تحقیقات صورت­گرفته، بازآفرینی بافت­های فرسوده و ناکارآمد در سطحی کلی و یا با درنظرگفتن محدوده­ای کوچک مورد بررسی قرارگفته­اند. در صورتی که باید بافت­های ناکارآمد در سطح محلات شهر مورد بررسی قرارگیرد تا ضمن شناسایی بافت­های ناکارآمد بتوان محلات نیازمند بازآفرینی را شناسایی کرد. در این پژوهش ضمن نشان دادن توزیع بافت های فرسوده و ناکارآمد در سطح محلات شهر سقز با استفاده از روش کریجینگ سعی شده است با استفاده از مدل FMEA آسیب­های بالقوه بافت­های ناکارآمد در سطح محلات شهر سقز نیز مورد بررسی قرار گیرد. در حالیکه در کمتر پژوهشی به استفاده از روش کریجینگ برای توزیع بافت­های ناکارامد و به استفاده از مدل FMEA به منظور بررسی آسیب­های حاصل از بافت­های ناکارآمد در سطح محلات توجه شده است و در این پژوهش باتوجه به اثرات بالقوه آسیب­پذیری بافت­های ناکارآمد در سطح محلات شهر سقز نیز  نیاز به بازآفرینی مطرح که در نهایت اقدام به تحلیل اهمیت- عملکرد شاخص­های بازآفرینی شهر با استفاده از مدل IPA­شده است. لازم به ذکر است در اکثر تحقیقات صورت گرفته تنها به شاخص­های باز آفرینی توجه و بر لزوم اهمیت و عملکرد شاخص­های بازآفرینی از دیدگاه مدیران شهری و کارشناسان توجه نشده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Assessment of Importance-Performance the urban regeneration Indicators based on Damages from Inefficient Urban Texture (Case Study: City of Saqqez)

نویسندگان [English]

  • sharare saidpour 1
  • Freydon Babaei Aghdam 2
  • Iraj Teymuri 3

1 Ph.D. Student of Geography and Urban Planning,, University of Tabriz

2 Associate Professor of Geography and Urban Planning, University of Tabriz

3 Assistant Professor of Geography and Urban Planning, University of Tabriz

چکیده [English]

Today, worn-out and inefficient textures are a major part from urban contexts and they have problems and specific structural and functional barriers which need to be examined importance-performance the urban regeneration indicators regarding the regeneration of inefficient textures. In this context, the present research has been done with the aim of assessment of importance-performance the urban regeneration indicators based on damages from inefficient urban texture of Saqqez city which has been identified the highest level of risk from injuries resulting from inefficient texture and it has also been assessment of importance-performance the Indicators.‌The current type of research is applied in terms of purpose and has been descriptive-analytical in terms of data collection and the field-library method has been used to collect information. In this research‌FMEA has been used of the infrastructure in the first stage to identify the damages from inefficient urban texture from Saqqez and specifying the risk priority number and determining operators and the IPA‌model has been used to assessment of importance-performance the indicators in the city of Saqqez in the next step. The investigations have shown in the FMEA‌method of the‌31‌risks raised in the10‌potential; 6‌potential effects have a high risk level (first stage; vulnerability to earthquakes, financial inability, managerial weakness and next stage;, increase in social abnormality, decrease in belongingness and increase in pollution) and the results of the IPA‌model have shown that there was no compatibility between the importance-performance the regeneration indicators of Saqqez and it is necessary to and it is necessary to be the first priority The Pay attention to the indicators of integrated urban management, organizing narrow roads, and access to main streets, compatibility of users, Supervision of construction and control of buildings, employment and income, investment in the neighborhood, improve participation and improving belonging to reduce the damage of inefficient textures.

کلیدواژه‌ها [English]

  • urban regeneration
  • Inefficient Texture
  • FMEA
  • IPA
  • City of Saqez

امروزه بافت­های فرسوده و ناکارآمد قسمت عمده­ای از بافت­های شهری را تشکیل داده­اند و با مشکلات و موانع ساختاری و عملکردی خاصی روبرو هستند که لازم است ضمن توجه به بازآفرینی بافت­های فرسوده و ناکارآمد، اهمیت/عملکرد شاخص­های بازآفرینی شهری نیز مورد بررسی قرار گیرند. در این چارچوب تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اهمیت/عملکرد شاخص­های بازآفرینی شهری برپایه آسیب­های حاصل از بافت­های ناکارآمد  شهر سقز؛ ضمن شناسایی و مشخص­سازی بیشترین سطح خطر آسیب­های حاصل از بافت­های ناکارآمد به ارزیابی اهمیت/عملکرد شاخص­های بازآفرینی شهری نیز پرداخته است. نوع تحقیق حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر گرد­آوری داده توصیفی-تحلیلی بوده است و برای­جمع­آوری اطلاعات از روش میدانی – کتابخانه­ای استفاده شده است. در این پژوهش در وهلۀ نخست از ارزیابی ریسک امنیتی زیرساخت(مدل  FMEA)­،  جهت شناسایی آسیب های حاصل از بافت­های ناکارآمد شهر سقز، مشخص­سازی اولویت و تعیین عملگرها استفاده‌شده است و در وهلۀ بعدی از مدل IPA برای بررسی اهمیت/عملکرد شاخص­های بازآفرینی شهر سقز استفاده‌شده است. بررسی­های صورت گرفته در قالب مدل FMEA نشان داده است که از 31آسیب مطرح شده  در قالب  10 اثر بالقوه؛  6 اثر بالقوه (در وهله اول آسیب‌‌پذیری در برابر زلزله، ناتوانی پولی-­ مالی، ضعف مدیریتی و در وهله بعدی افزایش ناهنجاری اجتماعی، کاهش تعلق خاطر و افزایش آلودگی) سطح خطر بارزی دارند و نتایج حاصل از مدل IPA نشان داده است که بین اهمیت و عملکرد شاخص­های بازآفرینی بافت­های ناکارآمد شهر سقز سازگاری وجود نداشته است و لازم است که توجه به شاخص­های مدیریت یکپارچه شهری، ساماندهی معابر کم عرض و دسترسی به شریان­های اصلی، سازگاری کاربری­ها­، نظارت بر ساخت و ساز و کنترل بناهاو کیفیت ابنیه، اشتغال و درآمد، سرمایه­گذاری در محله، بهبود مشارکت اجتماعی و بهبود تعلق مکانی به منظور کاهش آسیب­های بارز حاصل از بافت­های ناکارامد در اولویت نخست قرار گیرند.

-آقایی ­زاده، اسماعیل؛ حسام، مهدی؛ محمدزاده، ربابه. (1398). بررسی سرمایه اجتماعی در فرآیند بازآفرینی شهری در بافت‌های مشکل‌ساز شهری – رشت. مطالعات ساختار و عملکرد شهری، 6(19): 167-145.
- امان زادگان، الهام؛ طبیبیان، منوچهر؛ امان زدگان، محمد، امان زادگان، مریم؛ امان زادگان، حسین. (1400). اولویت­بندی سیاست­های بازآفرینی شهری پایدار در بافت کهن شهر شیراز با لزوم توجه به مناسباتِ نهادی. فصلنامه سیاست­گذاری محیط شهری، 1(2): 20-1.
-امانلو، حسین؛ برزگر، ابراهیم. (­1395). ارزشیابی سبک زندگی کارگزاران جمهوری اسلامی ایران با استفاده از مدل تحلیل اهمیت/عملکرد(­IPA). فصلنامه الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی، 4(7): 34-9.
- بحرینی، حسین؛ ایزدی، سعید؛ مهرانوش، مفیدی. (1393). رویکردها وسیاست­های نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار). فصلنامه مطالعات شهری، 9: 30-17.
- پور­احمد، احمد؛ کشاورز، مهناز؛ علی‌اکبری، اسماعیل؛ هادوی، فرامرز. (1396). بازآفرینی پایدار بافت‌های ناکارآمد شهری (مطالعه موردی: منطقه 10 شهر تهران). فصل‌نامه آمایش محیط، 37: 194-167.
- پورمحمدی، محمدرضا؛ بابایی اقدم، فریدون؛ نعیمی، کیومرث. (1399). بازآفرینی پایدار سکونتگاه­های فرودست شهری با رهیافت نوین آینده­نگاری مطالعه موردی: سکونتگاه­های فرودست شهری سنندج. نشریه جغرافیا و برنامه­ریزی، 24(74): 93-67.
-دامغانی، حسین. (­1396). شناسایی علل بروز افزایش هزینه در پروژه­های عمرانی با استفاده از روشFMEA ( مطالعه موردی: شرکت کالسمین). پایان­نامه ارشد مدیریت ساخت، استاد راهنما: عبدالروس تلوری، دانشگاه آزاد واحد صفادشت.
- رسولی، محمد؛ احدنژادروشتی، محسن؛ مشکینی، ابوالفضل؛ حیدری، محمدتقی. (1400). تحلیل بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری با تأکید بر نقش و عملکرد ذینفعان با رویکرد آینده نگاری(مطالعه موردی: شهر زنجان). فصلنامه برنامه­ریزی شهری، 13(48): 68-51.
- رسولی، محمد؛ احدنژاد، محسن و حیدری، محمدتقی. (1400). تحلیل اهمیت- عملکرد عوامل کلیدی موفقیت در بازآفرینی بافت‌های ناکارآمد شهری با تأکید بر ذینفعان (مطالعه موردی: شهر زنجان). فصلنامه برنامه­ریزی توسعه شهری و منطقه­ ای، 6(16): 178-149.
-سجاد، ستاره. (1398). ارتقاء کیفیت محیطی بافت­های قدیمی محلات با رویکرد بازآفرینی شهری پایدار (نمونه موردی: محدوده قدیمی محله تجریش). پایان­نامه کارشناسی ارشد، رشته مهندسی شهرسازی گرایش طراحی شهری به راهنمایی دکتر رحیم هاشم­پور و ملیحه باباخانی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین­المللی امام خمینی.
- سواری، زهرا؛ حجتی، سعید؛ تقی زاده مهرجردی، روح الله. (1395). ارزیابی توانایی روش­های مختلف کریجینگ در پهنه­بندی شوری خاک در شهرستان اهواز. نشریه علوم آب و خاک، دوره 20(77): 143-127.
- شفیعی نیک­آبادی، محسن؛ طوقی، سمانه؛ حکاکی، امیر. (1399). رویکردی ترکیبی از FMEA و تئوری خاکستری برای رتبه بندی ابعاد مدیریت ریسک امنیت اطلاعات. نشریه علمی مطالعات مدیریت کسب و کار هوشمند، 9(34)، 214-191.
-طالبی، مانی؛ رضا، گنجی؛ افسوران، ثابت مقدم و سید محمدعلی. (1395). مجموعه بازآفرینی شهری پایدار برندسازی شهری در بستر بازآفرینی شهر رشت. جلد اول: دیدگاه‌ها و نظرها و مصادیق، رشت انتشارات رمه.
-عباسی، قمر؛ قاسمی، ایرج؛ موسوی، یعقوب و احدنژاد روشتی، محسن. (1399). تحلیل پایداری بازآفرینی بافت مرکزی شهر مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر زنجان. فصلنامه شهر پایدار، 3(2): 16-1.
- عبدالله زاده طرف، اکبر؛ سروی، سمیرا. (1400). بازآفرینی ساختار فضایی محلات سنتی با رویکرد احیای استخوان­بندی آنها مطالعه موردی: محله­ی حکم آباد تبریز. نشریه جغرافیا و برنامه­ریزی، 25 (77): 170-149.
- عبدالهی، علی اصغر؛ قاسمی، مسلم. (1397). ارزیابی عمکلرد مدل درون­یابی کریجینگ در توزیع فضایی کاربری اراضی شهری (مطالعه موردی: شهر کرمان). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 18(50): 252-235.
-عبدالهی، ولی؛ بیگ بابایی، بشیر؛ عزت پناه، بختیار. (1399). بازشناسی قابلیت‌های بازآفرینی در بافت‌های ناکارآمد (مطالعه موردی: منطقه چهار شهرداری کلان‌شهر تبریز). فصلنامه جغرافیا، 10(4): 151-137.
- علوی، کاملیا؛ کیانژاد، صدیقه؛ صباغ، عالمه. (1398). تهیه نقشۀ آلودگی هوا با استفاده از روش درون­یابی کریجینگ در GIS ،مورد مطالعه: کلان­شهر تهران. فصلنامه بوم شناسی شهری، 10(20): 184-171
-محمدی سرین دیزج، مهدی. (1399). بررسی نقش راهبرد بازآفرینی در ساماندهی بافت­های قدیمی و فرسوده شهرها با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: محله غریبان شهر اردبیل). فصلنامه شهر پایدار، 3(3): 49-33.
-مرتضی­پور، رقیه. (1399). ارزیابی کیفیت خدمات مرکز آموزش بانک A در استان گیلان بااستفاده از تحلیل اهمیت-عملکرد (IPA). فصلنامه رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، 4(39)، 86-73
- مشکینی، ابوالفضل؛ موحد، علی؛احمدی­فرد، نرگس. (1395). بررسی سیاست بازآفرینی در بافتهای فرسودۀ شهری با استفاده از ماتریس SWOT و QSPM . پژوهش­های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، 4 (4): 568-549.
- معروف نژاد، عباس. (1400). تحلیل و رتبه­بندی بافت­های فرسوده و ناکارآمد شهری از منظر شاخص­های اجتماعی با استفاده از تکنیک MABAK (مطالعه موردی: محلات عامری، خزعلیه و حصیرآباد در منطقه 7 کلانشهر اهواز). نشریه جغرافیا و برنامه­ریزی، 25 (78): 343-323.
-­نقدی، آمنه؛ مافی، عزت اله و وطن‌پرس، مهدی. (1400). تحلیلی بر وضعیت شاخص‌های تاب‌آوری در بافت‌های فرسوده شهری مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر فاروج. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 21(60): 238-219.