نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران
2 دانشگاه شهید بهشتی
3 طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان
چکیده
امروزه بهدنبال نارسایی و انتقادات وارده به روند برنامهریزی شهری قبل از دهه 1950 (چون طرحهای شـهری کالبد محور) شاهد ورود و کاربست مـفهوم مشارکت و برنامهریـزی مشارکتی در ادبـیات برنامهریـزی، ابتدا در کـشورهای توسـعهیافته و سپس نشر و نمو آن در کـشورهای در حال توسـعه میباشیم. آگاهی از ظرفیت مشارکتپذیری ساکنان بافتهای مختلف شهری برای تحقق برنامهها و رسیدن به اهداف برنامهریزی امری ضروری است. از این رو شناخت ابعاد مختلف مشارکت و سنجش آن در محلات شهری منجر به درک درست تفاوتهای موجود عناصر سیستم شهری (محلات شهری) شده و فرایند برنامهریزی شهری را متناسب با تفاوتهای موجود، نظام داده و عملیاتی میکند. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کمی، در چارچوب مدل تحلیل سلسلهمراتبی (AHP) و تحلیل همبستگی سعی نموده است به مقایسه تطبیقی ظرفیت مشارکت مردم در بافتهای فرسوده و جدید شهری با نمونه موردی محله حسینیه (بافت قدیم ) وکوی قائم (بافت جدید) شهر زنجان بپردازد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که با وجود مشکلات عدیده در بافتهای فرسوده ظرفیت مشارکتپذیری ساکنان آن در ارتقا محیط محل بالاتر از بافتهای جدید است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Cooperative Measurement of Participating Capacity in Old and New City Fabrics with AHP Model (Case Study: Hossaineyeh (old) and Ghaem Town (new) in the Zanjan City)
نویسندگان [English]
- Esmail Daviran 1
- Jamileh Tavakolinia 2
- Saeed Gholami 3
- Mehrdad Daneshdost 3
1 Geography and Urban Planning, Tarbiat Modarres University, Tehran
2 Shahid Beheshti University
3 Urban Design Azad University of Zanjan
چکیده [English]
Nowadays, implementing the concept of participation and participatory planning in the planning literature has come up firstly in developed countries then, its developed form in developing countries because of its failure and the criticisms against the urban planning process before 1950s (such as physical-oriented urban plans). Awareness of the participatory capacity of urban residents to implement programs and achieve planning goals is essential. Therefore, recognition of participation different dimensions and its evaluation in urban areas leads to understanding of the differences among urban systems (urban areas), and it will make urban planning process organized and operational according to the excising differences. This study has attempted to compare the adaptive capacity of people's participation in the old and new fabrics with using quantitative research methods, hierarchical analysis model (AHP) and correlation analysis. The study is validated using case study in Hossaineyeh (old tissues) and Ghaem town (new tissue) in Zanjan city. The results show that despite multiple problems in the old fabrics, participation capacity of its residents in upgrading environment is higher than in the new fabrics.
کلیدواژه‌ها [English]
- Participation
- Participative planning
- Facilitation
- Old and New fabrics
- Analysis Hierarchical process (AHP)
)