نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران و عضو قطب علمی توسعه روستایی

2 دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران

3 گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران

چکیده

واژه «پایدار» امروزه به­طور گسترده‌ای به­منظور توصیف جهانی که در آن نظام‎های انسانی و طبیعی تواماً بتوانند تا آینده‌ای دور ادامه حیات دهند، به کار گرفته می‌شود. توجه به این مسئله و لزوم ارزیابی توان اکولوژیکی و ظرفیت‎های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در مباحث مختلف توسعه به­خصوص گردشگری، برنامه‎ریزان توسعه را ملزم به شناسایی منابع از ابعاد مختلف و بهره‎برداری درست و عقلانی از آن­ها می‎کند. در این راستا پژوهش پیش رو با هدف توسعه گردشگری پایدار به مطالعه و ارزیابی توان توسعه گردشگری در شهرستان خور و بیابانک پرداخته‎است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر روش­های کتابخانه‎ای و میدانی است، بدین صورت که ابتدا با بهره‎گیری از روش سیستمی و مدل‎های ارزیابی توان اکولوژیکی دکتر مخدوم، توان اکولوژیکی منطقه ارزیابی گردید. در مرحله بعد، با استفاده از مدل مقایسه زوجی ساعتی ارزش‎گذاری شاخص‎های اجتماعی، اقتصادی و کالبدی صورت پذیرفت و ظرفیت‎های اقتصادی-‎اجتماعی منطقه گردشگری شهرستان خور ‎و ‎بیابانک با بهره‎گیری از مدل ELECTRE، به لایه‎های اطلاعاتی قبل اضافه گردید؛ و در نهایت با استفاده از مدل برنامه‎ریزی راهبردی SWOT راهکارهای اساسی جهت توسعه بخش گردشگری منطقه مورد مطالعه، ارائه گردید. نتایج حاصل از مطالعات صورت‎گرفته حاکی از آن است که این محدوده دارای پتانسیل بالایی برای توسعه گردشگری بیابان و گردشگری قومی- فرهنگی بوده و می‎توان از طریق برنامه‎ریزی منطقی و عقلانی در راستای ظرفیت و پتانسیل منطقه و توجه بنیادین به مفاهیم و آموزه‎های گردشگری پایدار، مقدمات توسعه هرچه بیش­تر گردشگری منطقه را فراهم نمود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluating of Development Potential of Desert Tourism and Its Impact on Socio-economic and Physical Dimension in Rural Settlements (Case Study: Villages of Khoor-o-Biabanak Township)

نویسندگان [English]

  • Mojtaba Ghadiri Masoom 1
  • Mohammad Salmani 2
  • Mohammadjavad Ghassabi 3

1 Geography Faculty of Tehran University and a member of the Center of Excellence for Rural Development

2 Geography Faculty of Tehran University

3 Tehran University Faculty of Geography Department of Geography and Rural Planning

چکیده [English]

The term “sustainable” is nowadays widely used in order to describe a world in which the human and natural systems could live together for a long time. Attention to this issue and the necessity to evaluate the ecological potential and economic, social, and cultural capacities in various topics especially in tourism forces the development planners to identify the sources from different dimensions and to a logical and right exploitation. Due to this necessity, the ecologic potential was evaluated by using the systematic method and the Makhdoum Model. Then, the socio-economic indices were rated using Analytical Hierarchy Process (AHP) and the socio-economic capacities of the Khoor-o-iabanak tourism site were added to the previous layers using the ELECTRE model. Moreover, the bioclimatic comfort for tourism was calculated using the TCI model. In the final step the basic strategies for developing the tourism sector in the study region were offered by using the SWOT strategic planning model. Results show the region mentioned has high potential for tourism developments-especially for desert and ethnic-cultural tourism. Also, the preparation for tourism development in the region could be provided through logical and rational planning and with consideration of concepts and teachings of sustainable tourism.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Potential evaluation
  • Desert Tourism
  • Khoor-o-Biabanak Township
ـ احتشامی، مجید و خواجه­مجلسی، احمدرضا و شریعت، سیدمحمود (1378)، «ارزیابی توان اکولوژیکی به منظور تعیین زیستگاه­های کلان در حوضه­های آبریز میناب»، مجله علوم و تکنولوژی محیط زیست، شماره 3.
ـ احمدپور، احمد و اکبرپور شیرازی، محسن و رضوی امیری، زهرا (1388)، «استفاده از مدل تصمیم­گیری چندشاخصه­ای در انتخاب سهام»، فصلنامه بورس اوراق بهادار، سال دوم، شماره 5، 5-38.
ـ اونق، مجید و میرکریمی (1378)، «هدایت توسعه پایدار استان گلستان (آمایش بستر طبیعی)»، مجموعه مقالات دومین همایش توانمندیهای توسعه استان گلستان، گرگان، 275- 265.
ـ پیرمحمدی، زیبا و فقهی، جهانگیر و زاهدی امیری، قوام­الدین و شریفی، مرتضی (1389)، «ارزیابی توان زیست محیطی متناسب با رویکرد طبیعت­گردی در جنگل های زاگرس، مطالعه موردی: سامان عرفی چم‎حاجی جنگل کاکارضا، لرستان»، فصلنامه تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، شماره 2، 241-30.
ـ توفیق، فیروز (1384)، «آمایش سرزمین تجربه جهانی و انطباق آن با وضع ایران»، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، تهران.
ـ جوزی، سیدعلی و مرادی­مجد، نسرین (1390)، «ارزیابی توان اکولوژیکی منطقه بوالحسن دزفول به منظور استقرار کاربری گردشگری به روش SMITH»، محیطزیستوتوسعه، سال 2، شماره 3، بهار و تابستان 1390، از صفحه 7 تا 14.
ـ رنجبر، فیروز (1388)، «ارزیابی شرایط اقلیمی برای توسعه صنعت گردشگری به روش TCI (مطالعه موردی استان فارس)»، پایان­نامه کازشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
ـ رنجبری، رقیه و دانه‎کار، افشین و ریاضی، برهان (1388)، «ارزیابی توان زیست محیطی پارک ملی ساحلی-دریایی نای­­بند در استان بوشهر به منظور استفاده­های تفرجی»، علوم وتکنولوژیمحیطزیست، دوره یازدهم، شماره چهار، زمستان 1388.
ـ شفیعا، محمدعلی و طیبا، عارف (1384)، «مدل انتخاب فناوری تولید مناسب در صنعت پارافین»، فصلنامه مدرس علوم انسانی، دوره 9، شماره 2
ـ غنیان، منصور و قدیری معصوم، مجتبی، مطیعی لنگرودی، سیدحسن (1389)، «تحلیل ابعاد گردشگری روستایی با رویکرد جنسیتی از دیدگاه جامعه میزبان»، زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، دوره 8، شماره 3، ص109-93
ـ مخدوم، مجید (1381)، «شالوده آمایش سرزمین»، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ پنجم.
ـ مرکز آمار ایران، «سرشماری آبادی­های سال 1385».
ـ مرکز آمار ایران، «سرشماری نفوس و مسکن سال 1385».
ـ مهدوی، مسعود و قدیری معصوم، مجتبی و قهرمانی، نسرین (1387)، «اثرات گردشگری بر توسعه روستایی با نظرسنجی از روستاییان دره کن و سولقان»، فصلنامه روستا و توسعه، شماره 2، ص 39-60.
ـ نوری، سیدهدایت­الله و نوروزی آورگانی، اصغر (1387)، «ارزیابی توان محیطی برای توسعه توریسم در دهستان چغاخور»، مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان.
- Anna Spenceley (2008), “Requirements for Sustainable Nature-based Tourism in Transfrontier Conservation Areas: A Southern African Delphi Consultation”, Tourism Geographies: An International Journal of Tourism Space, Place and Environment, 10:3, 285-311
- Bontayan, N.C, and Bishop, ID. (1998), “Linking Objective Modeling for Land Use Decision Making”, Landscape and Urban Planning, 43 (1-3) 35-48.
- Basinski, J.J. (1985), “Land Elevation Some General Consideration in "Environmental Planning and Management” ed (J.J. Basinski and K.D.  Cocks) CSIRO Canberra: 59-65.
- Butler, R.W. (1991), “Tourism Environment and Sustainable Development, Environment Conservation, 18(3), 201-209
- George Hughes (1996), “Tourism and the Environment; a Sustainable Partnership”, Scottish Geographical Magazine,Volume 112, Issue 2, 1996.
- IUCN/UNEP/WWF (1980), “World Conservation Strategy Living Resource Conservation for Sustainable Development”, Switzerland: IUCN.
- Inskeep, E. (1991), “Tourism Planning: An Integrated and Sustainable Development Approach”, 508.
- Kerry B. Godfrey, (1995), “Planning for Sustainable Tourism Development in Mediterranean Countries”, Journal of Sustainable Tourism, Volume 3, Issue 1, 1995.
- Olson, G.W. (1954), “Land Classification”, Search Vol 4, No 7.
- Pekka Kauppila, Jarkko Saarinen & Riikka Leinonen (2009): “Sustainable Tourism Planning and Regional Development in Peripheries: A Nordic View”, Scandinavian Journalof Hospitality and Tourism, 9:4, 424-435.
- Radklift, M. (1994), “Sustainable Development, Center of Planning and Agro-Econmic Studies”, Tehran: Agriculture Ministry.
- Sagar Singh (2002), “Can there be Sustainable Ecotourism?”, Asia Pacific Journal of Tourism Research, 7:1, 60-61
- S.J. Page & K.J. Thorn (1997), “Towards Sustainable Tourism Planning in New Zealand: Public Sector Planning Responses”, Journalof Sustainable Tourism, 5:1, 59-77.