نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت معلم-تهران

چکیده

هدف پژوهش حاضر شناسایی وضعیت آسیب­پذیری لرزه­ای ساختمان­های شهر کرمان می­باشد. این تحقیق از نوع پیمایشی و بر اساس شاخص­های کیفی و کمی بافت کالبدی شهر کرمان می­باشد. جامعه آماری این تحقیق ساختمان­های شهر کرمان می­باشند که به صورت نمونه­برداری احتمالی انتخاب شده­اند. شهر کرمان دارای یک هسته مرکزی بسیار قدیمی و عمدتاً از ساختمان­های خشتی و گلی است که بالاترین میزان آسیب­پذیری را دارند. در حواشی این هسته مرکزی کمربندی را می­توان جدا کرد که ساختمان­های آن آجری قدیمی با سقف عمدتاً قوسی می­باشند. سومین واحد شـهر ساختمان­های آجری و تیرآهنی بدون شناژ می­باشـند. واحد چهار شهر ساختمان­های آجری تیر آهنی شناژدار می­باشند که در بخش­هایی از شهر وجود داشته که آسیب­پذیر آنها نسبتاً کم مـی­باشد. واحد پنج و شش بخش­هائی از شـهر که کاملاً تازه ساز بوده را شامل مـی­شوند که از نوع اسکلت فلزی و بتن­آرمه می­باشند، در مـجموع مقاومت این واحد بیش از سایـر واحدهای شـهر است و در برگیرنـدة محله­هائی نظیر شهرک باهنر و شهرک الغدیر است. نتایج نشان می­دهد که: شهر کرمان در یکی از فعال­ترین واحدهای لرزه زمین­ساختی ایران واقع شده 83 درصد از سازه­های شهر کرمان در اثر رخداد احتمالی زلزله بیش از 6 ریشتر ناشی از جنبا شدن گسل تراستی کوهبنان در 15 کیلومتری شمال شرقی شهر کرمان دچار تخریب بیش از 50 درصد شده که بیش از 53 درصد جمعیت شهر در معرض آسیب زیاد قرار خواهند گرفت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Analysis of Physical Earthquake Susceptibility of Kerman Population Using GIS

نویسنده [English]

  • Reza Valizade

Islamic Azad University of Tabriz PhD student in geography and urban planning, Teacher Training University - Tehran

چکیده [English]

Earth surface temperature has been used in a wide variety of scientific studies including climatology, astronomy, meteorology, hydrology, ecology, geology, and medical sciences. The design and optimization of transportation network and site selection of conflagration and particularly in the calculation of the actual evapo-transpiration we require such data. Considering the earth's surface temperature monitoring in a limited number of meteorological stations to the distribution point we need to place and estimate the surface temperature in a wide area, and at the same time the surface temperature. To access the earth's surface temperature and classification the SEBAL and decision tree algorithm was used. Using ETM+ images dated 31 August 2000 and pre-process, files were ready for implementation of SEBAL method. Processing of the above mentioned software was through Envi4.5 and ArcGIS 9.3. This paper estimates the temperature differences if less than 5.57°C between a satisfactory level through remote sensing and statistics, while we estimated temperature measured from ground level for a period of 12 years (1993-2005) at Maragheh meteorological station. Results indicate that temperature estimates through remote sensing and such studies are applicable for earth science research and the environment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Earth Surface Temperature
  • SEBAL
  • Decision Tree
  • ETM +
  • remote sensing
  • Geographic Information System
  • The Central Section of Maragheh City
1ـ آژانس همکاری­های بین­المللی ژاپن (جایکا) و مرکز مطالعات زلزله و زیست­محیطی تهران بزرگ (1380)، «مطالعه و ریزپهنه­بندی لرزه­ای تهران بزرگ»، شهرداری تهران.
2ـ «آئین­نامه 2800»، ویرایش سوم، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.
3ـ ایری، عبدالجلال (1377)، «برنامه­ریزی کاهش اثرات زلزله در سطوح شهری»، نمونه موردی منطقه 20 شهر تهران، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
4ـ بربریان، م.، قرشی، م.، شجاع طاهری. ج. و طالبیان. م. (1375)، «پژوهش و بررسی ژرف نوزمینساخت، لرزه زمین ساخت و خطر زمین لرزه-گسلش در گستره سمنان»، سازمان زمین­شناسی کشور، گزارش شماره 63 .
5ـ بیت­اللهی، ع. (1385) «مطالعات لرزه زمینساخت و برآورد خطر زمین­لرزه در استان مازندران»، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، تهران.
6ـ حسن­زاده، رضا؛ عباس­نژاد، احمد (1385)، «تحلیل خطر لرزه­ای شهر کرمان با روش­های احتمالاتی و تحلیلی»، چکیده مقالات دهمین همایش انجمن زمین­شناسی ایران، دانشگاه تربیت مدرس، 13 تا 15 شهریورماه، ص284.
7ـ حسین­زاده، سیدرضا (1383). «برنامه­ریزی شهری همگام با مخاطرات طبیعی با تأکید بر ایران»، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه­ای، شماره سوم، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
8 ـ زهرایی، سیدمهدی و ارشاد، لیلی (1384)، «بررسی آسیب­پذیری ساختمان­های شهر قزوین»، نشریه دانشکده فنی دانشگاه تهران، جلد 39، انتشارات دانشگاه تهران.
9ـ عباس­نژاد, احمد؛ داستانپور, محمد (1378), «زلزله­ها و زلزله­خیزی استان کرمان», سازمان مسکن و شهرسازی استان کرمان, انتشارات خدمات فرهنگی کرمان, 255 ص.
10ـ مرکز آمار ایران، آمار و اطلاعات سرشماری سال 1385.
11- Anderson, J.G. and Trifunac, M.D. (1978a), “Uniform Risk Functionals for Characterization of Strong Earthquake Ground Motion”, Bull. Seism. Soc. Am., Vol. 68, pp. 205-218. ISET, Journal of Earthquake Technology, December 2002.
12- Anderson, J.G. and Trifunac, M.D. (1977a), “Uniform Risk Functionals for Characterisation of Strong Earthquake Ground Motion”, Report CE 77-02, Dept. of Civil Eng., University of Southern California, Los Angeles, California, U.S.A.
13-  Benouar, Djillali. )2008), “Disaster Risk Assessment in Urban Planning Management: Case study of Algiers”, Algeria, Regional Inter-Agency Workshop of Disaster Risk Assessment, Cairo, Egypt.
14- Benso, C., (2003), “Macroeconomic Concepts of Vulnerability: Dynamics, Complexity and Public Policy, Mapping Vulnerability: Disasters Development and People”, Earthscan, London.
15- Birkmann, J, (2006), “Measuring Vulnerability to Natural Hazards”, Hong Kong , 524 pp.
16-  Chun Chen, (2007), “The Development and Issues of Aeismic Hazard Mitigation in Taiwan”, The Taiwan-Japan Workshop on the Earthquake Early Warning System, Taipei, Taiwan.
17- Jordanovski, L.R., Todorovska, M.I. and Trifunac, M.D. (1991), “A Model for Assessment of the Total Loss in a Building Exposed to Earthquake Hazard”, Report CE 92-05, Dept. of Civil Eng., Univ. of Southern California, Los Angeles, California, U.S.A.
18- Jordanovski, L.R., Todorovska, M.I. and Trifunca, M.D. (1993), “Total Loss in a Building Exposed to Earthquake Hazard, Part 1: the Model; Part II: A Hypothetical Example”, European Earthq, Eng. Vol. VI, No. 3, pp. 14-32
19- Ikeuchi, Koji (2006), “Earthquake Disaster Mitigation Policy in Japan”, (Director for Earthquake and Volcanic Disaster Management Bureau, Cabinet Office, 1-2-2 Kasumigaseki, Chiyoda-ku, Tokyo 100-8969, Japan,  Nobuharu Isago (Deputy director, ditto).
20- Mithel, James, K. (1999). “Megacities and Nathural Disasters: A Comparative Analysis”, Geo Journal 49, 2000 Kulwer Publishers: Printed in Netherlands.