نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه تبریز

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز

2

چکیده

شناخت و تحلیل ریسک زلزله در نواحی روستایی در کاهش خسارات و تلفات آنها، عامل تعیین کننده­ای است. چرا که در چرخه مدیریت پیش از بحران، برنامه­ریزی و شناخت خطرپذیری سکونتگاههای روستایی برای دستیابی به سیاست عدم اتلاف منابع و بهره­گیری از حداکثر توان­ها ضرورت دارد. به­عبارتی بسیاری از خطرپذیری­های روستاها در برابر زلزله، با شناخت دقیق و کاهش ریشه­های آسیب­پذیری، قابل پیشگیری می­باشد. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل ریسک زلزله در سکونتگاههای روستایی بخش مرکزی شهرستان مرند با روش­شناسی توصیفی- تحلیلی پرداخته است. جامعه آماری این تحقیق شامل 74 روستای بخش مرکزی شهرستان مرند می­باشد که به­صورت تمام­شماری مورد مطالعه قرار گرفته­اند. برای ارزیابی ریسک زلزله در منطقه­ی مورد مطالعه، ابتدا مدل ارزیابی ریسک زلزله در نواحی روستایی مبتنی بر چهارچوب مفهومی و عملیاتی ارائه گردید و سپس با وزندهی به شاخصها با استفاده از نظر متخصصان دانشگاهی و پردازش اطلاعات در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی، میزان در معرض خطر بودن (با استفاده از تحلیلهای سیستم اطلاعات جغرافیایی) و آسیب­پذیری (با استفاده از تکنیک تاپسیس) محاسبه گردید. در نهایت با استفاده از تحلیل روی­هم­گذاری لایه­ها در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی، ارزیابی ریسک زلزله در منطقه مورد مطالعه صورت گرفت. براساس نتایج حاصله، حدود 32 درصد از روستاهای مورد مطالعه در پهنه­های دارای ریسک بسیار بالا و بالا قرار گرفته­اند که ضرورت برنامه­ریزی مبتنی بر اصول مدیریت بحران را مطرح می­نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Assessment of Earthquake Risk Based on Hazard and Vulnerability in Rural Areas Case study: Central District of Marand County

نویسندگان [English]

  • Mohsen Aghayari Hir 1
  • Kolsoom Zakeri Miab 2

1 Assistant Professor, University of Tabriz

2 M.A in University of Tabriz

چکیده [English]

Earthquake risk identification and analysis in rural areas is the decisive factor in the reduction their damages and casualties. Because in the cycle of crisis management, planning and identification of rural settlements risk is necessary to achieve the waste resources prevent policy and utilization of the maximum power. In other words, many of the villages risk in the earthquake, is preventable with causes recognition and reduction of vulnerability roots.Therefore this study pays to discuses and analysis of the earthquake risk in the rural settlements of central District of Marand County with the descriptive- analytic methodology. The population of this study is consisted of 74 villages in the central District of Marand County, that all of them have been studied. To assess earthquake risk in study area, initially the earthquake risk assessment model was presented in rural areas based on the conceptual and operating framework and then weighting to the indexes using the academic professionals (30 analytical hierarchical process questionnaire) and data process in the GIS environment, indexes of exposure (using GIS analysis) and vulnerability (with using of TOPSIS technique) was calculated. It should be noted that, each of the parameters was measured and modeled within several indicators and finally, using of layers overlay analysis in the GIS, earthquake risk assessment was conducted in the study area. According to the results, about 32 percent of the studied villages are located in high and very high risk zones that raised the necessity of planning, based on principles of crisis management.

ـ احدنژاد روشتی، محسن؛ مولایی قلیچی، محمد؛ جوادزاده اقدم، هادی و افشار حاتمی (1391) «تحلیل الگوی پراکنش فضایی مراکز آموزشی و ساماندهی مناسب کالبدی آن با استفاده از GIS (منطقه 8 تبریز)»، مجله پژوهش و برنامه­ریزی شهری، شماره 8، صص 18-1.
ـ افتخاری، عبدالرضا رکن­الدین؛ قدیری، محمود و پرهیزگار، اکبر و سیاوش شایان (1388) «تحلیلی بر دیدگاه­های نظری آسیب­پذیری جامعه نسبت به مخاطرات طبیعی»، فصلنامه مدرس علوم انسانی، دوره 13، شماره 1، بهار ، صص. 62-31.
ـ امینی، الهام و مریم برومند (1390)، «بررسی نقش الگوی بافت شهر در کاهش آسیب­­های کالبدی ناشی از زلزله، نمونه موردی: شهرک غرب و درکه (منطقه 2 تهران)»، فصلنامه آمایش محیط، شماره17، زمستان، صص 130-111.
ـ بحرینی، سیدحسین (1375)، «تحلیل و برنامه­ریزی فضایی-مکانی سکونتگاه­ها برای کاهش خطر زلزله»، تهیه­کننده بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، بهار .
ـ پورطاهری، مهدی؛ پریشان، مجید؛ رکن­الدین افتخاری، عبدالرضا و علی عسگری (1390)، «سنجش و ارزیابی مؤلفه­های مبنایی مدیریت ریسک زلزله، مطالعه موردی: شهرستان قزوین»، فصلنامه پژوهش­های روستایی، سال دوم، شماره یکم، بهار، صص150-115.
ـ ذاکری میاب، کلثوم ( 1392) تحلیل فضایی نظام سکونتگاهی روستایی با تأکید بر کاهش خطر زلزله (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان مرند)»، پایان­نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه­ریزی روستایی دانشگاه تبریز. 
ـ راهنما، امیرحسین و محمد طالعی (1391)، «اولویت­بندی بازسازی مناطق شهری تهران در برابر زلزله با مدل فازی و GIS»، فصلنامه آمایش محیط، شماره 16، بهار، صص. 75-51.
ـ سیاح مفصلی، اردشیر و ندیمه صحفی (1389)، «تبیین روش­شناسی استفاده از مدل مدیریت ریسک در مدیریت بحران در مناطق شهری (مطالعه موردی: منطقه 13 شهر تهران)»، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال دوم، شماره دوم، تابستان.
ـ فرج­زاده، منوچهر و احدنژاد، محسن و جمال امینی (1390)، «ارزیابی آسیب­پذیری مساکن شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی: منطقه 9 شهرداری تهران»، فصلنامه مطالعات و پژوهش­های شهری و منطقه­ای، سال سوم، شماره 9، تابستان، صص. 36-19.
ـ قائـدرحمتی، صفر؛ باستانـی­فر، ایمان و  لیلا سلطانی (1390)،« بررسـی تأثیرات تـراکم بر آسیب­پذیری ناشی از زلزله در شهر اصفهان (با رویکرد فازی)»، مجله جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی، شماره پیاپی44، سال 22، شماره1، بهار، صص. 122-107.
ـ قدرتی امیری، غلامرضا؛ اثمری سعد­آباد، سهیل و علی زارع حسین­زاده (1392)، «تحلیل ریسک زلزله با استفاده از سیستم استنتاج­گر فازی و کاربرد آن در مـطالعات به­سازی لرزه­ای ساختمان­های موجود»، مجله عمران مدرس، دوره سیزدهم، شماره 3، پاییز ، صص. 84-71.
ـ کرمی، محمدرضا (1391)، «ارزیابی خطر زلزله و آسیب­پذیری شهرها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی»، رساله دکتری رشته جغرافیا و برنامه­ریزی شهری دانشگاه تبریز.
ـ شمس، مجید؛ معصوم­پور، جعفر؛ سعیدی، شهرام و حسین شهبازی (1390)، «بررسی مدیریت بحران زلزله در بافت­های فرسوده شهر کرمانشاه، مطالعه موردی: محله فیض­آباد»، فصلنامه جغرافیایی آمایش محیط، شماره 13، صص. 66-41.
 ـ گلی، علی و  علی عسگری (1387)،« زلزلة تهران و ارزیابی فضایی آسیب­پذیری بنگا­ه­های اقتصادی: مطالعه موردی شبکه بانکی شهر تهران»، فصلنامه مدرس علوم انسانی- برنامه­ریزی و آمایش فضا، دوره چهاردهم، شماره 3، پاییز.
ـ مرکز ملی آمایش سرزمین (1385)، «راهنمای انجام مطالعات برنامه آمایش استان، نشر سازمان مدیریت و برنامه­ریزی کشور»، زاهدان، 22و 23 شهریور 1385.
ـ مرکز آمار ایران (1392)، سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390.
ـ وفائیان، محمود (1371)، «مکانیک سنگ»، یزد، انتشارات دانشگاه یزد.
-Arya, Anand S., (2000), “Recent Developments toward Earthquake Risk Reduction in India”, Current Science, Vol. 79, No. 9- 10, pp. 1270-1277.
-Coles, Jennifer Robyn, (2011), "The Disaster Risk Reduction Educational Program for Primary Schools in the City of Tshwane: a Critical Analysis", http:/hdI.handle.net/10394/8071, Accessed Oct 2011.
-Ferdinand, Idelia and  O’Brien, Geoff  and  O’Keefe, Phil and Jayawickrama, Janaka, (2012), "The Double Bind of Poverty and Community Disaster Risk Reduction", International Journal of Disaster Risk Reduction, Volume 2, December 2012, Pages 84–94.
-Himayatullah Khan and Abuturab Khan, (2008), "Natural Hazards and Disaster Management in Pakistan", 12. October 2008, Online at http://mpra.ub.uni-muenchen.de/11052/, pp 16.
-López L, D. (2009), "Spatial Analysis and Modeling to Assess and Map Current Vulnerability to Extreme Weather Events in the Grijalva – Usumacinta Watershed", IOP Publishing, (http://iopscience.iop.org/1755-1315/8/1/012021).
-Mitchell, D., (2011), "Assessing and Responding to Land Tenure Issues in Disaster Risk Management", Fao Training Manual, March 2011.
-Ofori, G. (2004), "Construction in Disaster Management" http://buildnet.csir.co.za/cdcproc/docs/3rd/ofori02.pdf, Accessed 20 Oct 2011.
- Wisner b., Blaikie P., Cannon T. and Ian Davis (2005), "At Risk: Natural Hazards, People’s Vulnerability and Disasters", Taylor & Francis, 2005.