نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان

چکیده

مقالة حاضر با هدف بررسی فناوری اطلاعات و ارتباطات در بخش مرکزی شهر اصفهان تدوین یافته است. نوع تحقیق کاربردی ـ توسعه­ای و روش مطالعه اسنادی و پیمایشی (میدانی) است. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار SPSS استفاده شده است. جامعة آماری در این پژوهش جهت سنجش؛ فناوری اطلاعات و نقش آن در مدیریت و برنامه­ریزی شهری، ساکنان بخش مرکزی شهر اصفهان می­باشد که، با استفاده از فـرمول کوکران 322 نفر برآورد گردیـده و نهایتـاَ حدود 400 پرسشنامه از شهروندان و سازمان­ها تهیه شده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که: بین سواد اطلاعاتی و پذیرش مظاهر فناوری اطلاعات و ارتباطات با ضریب همبستگی 47/0 و 000/=0Sig رابطة معناداری وجود دارد؛ بدین معنی که، شهروندان سواد لازم را برای بکارگیری این دانش ندارند. با دسترسی به امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات در محل کار با 000/0=Sig در سطحی مناسب ولی در محل سـکونت با 02/0=Sig چندان مطلوب نیست و شـهروندان کارهایشان را بیشتر با مراجعات حضوری انجام می­دهند. بررسی های به عمل آمده نشان می­دهد که هر چه میزان رضایت شهروندان از خدمات رسانی مدیران شهری بیشتر باشد میزان مشارکت شهروندان به همان میـزان در مدیریت شهری افزایش مـی­یابد (ضریب همبستگی 43/0 و 000/0=Sig). و در مورد میزان استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و سطح مشارکت شهروندان در مدیریت شهری با ضریب همبستگی 46/0 و 000/0=Sig رابطه معناداری وجود دارد. و بالاخره اینکه، هر چه میزان رضایت افراد از خدمات­رسانی ICT بیشتر باشد گرایش به استفاده از این خدمات نیز بیشتر خواهد بود که، نتایج پژوهش حاضر با همبستگی 31/0 در حد متوسط به پایین است و نیازمند توجه مدیران شهری می­باشد که در خاتمه پیشنهاداتی برای توسعة این فناوری در جوامع شهری ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Analysis and Assessment of ICT and its Role in Urban Planning and Management: A Case Study of Central District of Esfahan

نویسندگان [English]

  • Asghar Zarabi
  • Jamal Mahamadi
  • Jabbar Alizadeh

Geography and Urban Planning University

چکیده [English]

The current paper attempts to examine information and communication technology (ICT) in Esfahan’s central district. The research method is applied-developmental and the study method is survey-documental. To collect data, questionnaires were used and SPSS was used for analyzing data. The samples were selected from residents of Esfahan central district and its size was estimated 322 by Cochran method. Ultimately 400 questionnaires were provided from citizens and institutes. Findings show that there is a signficant relationship between information literacy and acceptance of ICT (correlation=0.47, Sig=0.000) that is to say, citizens do not have necessary knowledge to make use of ICT. Accessibility to ICT services in workplace (Sig=0.000) was suitable but in residencies, the case was not true (Sig=0.02). Citizens mostly fulfill their requests personally. The more the satisfaction of citizens with urban managers’ services, the more is involvement of citizens in urban management (correlation=0.43, Sig=0.000). There is a relationship between the use of ICT and the extent of citizen participation in urban management (correlation= 0.46, Sig=0.000). The more citizens were satisfied with ICT services, the more they tend to make use of these services. The results of current research is with the correlation of sig=0.031 are average downwards and it demands the care of urban managers. Finally, in order to promote this technology in urban societies, suggestions are presented.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Information and Communication Technology (ICT)
  • Urban management
  • Spss
  • Central District of Esfahan
1- حافظ­نیا، محمدرضا (1380)، «مقدمه­ای بر روش تحقیق در علوم انسانی»، چاپ دهم، انتشارات سمت، تهران.
2- رضویان، محمدتقی (1381)، «مدیریت عمران شهری»، انتشارات پیوند نو، تهران.
3- رهبری، مهرداد (1386)، «شهر الکترونیک و مدیریت شهری»، اولین کنفرانس بین­المللی شهر الکترونیک.
4- زیاری، کرامت­الله و مهدنژاد، حافظ (1388)، «نظریة شهری ارزیابی انتقادی»، انتشارات دانشگاه تهران.
5- رهنما، محمدرحیم (1380)، «پارادایم بهبود مدیریت شهری با تأکید بر شهر مشهد»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 61 .
6- سعادتی، لیلا (1382)، «رفع بحران با فناوری اطلاعات»، نشریه فرهنگ و پ‍‍ژوهش، شماره 105.
7- شیعه، اسماعیل (1382)، «لزوم تحول در مدیریت شهری»، مجله جغرافیا و توسعه.
8- صرافی، مظفر و عبدالهی، مجید (1387)، «تحلیل مفهوم شهروندی و ارزیابی جایگاه آن در قوانین»، مقررات و مدیریت شهری کشور، فصلنامه پژوهش­های جغرافیایی، شماره 63، دانشگاه تهران.
9- عباس­زاده، محمد (1387)، «عوامل موثر بر شکل­گیری اعتماد اجتماعی»، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، گروه علوم اجتماعی دانشگاه تبریز.
10- عباس­زاده، محمد (1387)، «بررسی عوامل موثر بر مشارکت شهروندان در امور شهر (مطالعه موردی شهر اصفهان)»، پایان­نامه دکتری جامعه­شناسی، دانشگاه اصفهان.
11- کیانی، گشتاسب (1387)، «بررسی وضعیت و عملکرد مدیریت شهری، نمونه موردی: سکونتگاه­های شهری استان چهارمحال بخـتیاری»، گروه جغرافیای دانشگاه اصفهان.
12- نکویی، نازیلا (1384)، «کاربرد ICT در کلان شهرها»، نشریه دیدگاه، فصلنامه شماره (1)، سال اول.
13- Jenkins, G., (2000), “Observations from the Trenches of Electronic Government, Ubiquity, An ACM Magazine and Forume Available.
14- Noveck, B.S., (2003), “Designing Deliberative Democracy in Cybers Pace: The Role of the Cyber-lawer, Boston University, Journal of Science and Technology.
15- S. Bayne, (2000), "Implementing Learning Technology", Learning Technology Support Service, University of Bristol
16- R. and Pasher, E. (2005), “Innovation Engines for Knowledge, Cities Journal of Knowledge Management”.
17- Marshal, Melissaj, (2004), “Citizen Participation and the Neighborhood Contexet: A New at the Corporoduction of Local Public Goods”, Political Research Quarterly.
18- Malone, T.F. and Yohe, G.W., (2002), “Knowledge Partnership for Asustainable Equitable and Stable Society, Knowledge Managment.
21- http://www.irane1404.com/NDetail.aspx?NewsID.