نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 هیات علمی دانشگاه مراغه
2 اقلیم شناسی دانشگاه تبریز
3 .
چکیده
مهمترین هدف شهر الکترونیک، خدمترسانی مطلوب به شهروندان و کسب رضایت آنان میباشد. برای نیل به مقوله شهر الکترونیک، شهر باید به درجهای مطلوب از آمادگی الکترونیکی دست یابد. عدم توجه به کاربران به عنوان عامل بازدارنده در آمادگی الکترونیکی عمل میکند. بدین معنی که جهت موفقیت در هر طرح ابتکاری دولت الکترونیک، شهروندان باید به خوبی از سیستم استفاده کنند. از اینرو، هدف پژوهش حاضر، ارزیابی آمادگی الکترونیکی شهر تبریز در بهکارگیری فناوری اطلاعات میباشد. تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته و دادههای مورد نیاز از طریق مطالعه کتابخانهای و میدانی (پرسشنامه) جمعآوری گردید. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه به تعداد 383 نفر تعیین گردید. روش نمونهگیری بهکار رفته در این تحقیق نیز، نمونهگیری طبقهای- خوشهای بوده است. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ میزان پایایی پرسشنامهها، 76% به دست آمد. بر اساس مدل CID مؤلفههای تحقیق در 5 دسته طبقهبندی گردید. تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری کروسکال والیس، تیتک نمونهای و روش دیون انجام گرفت. بر اساس آزمون تیتک نمونهای در تمام مناطق، مقدار میانگین مؤلفهها بیشتر از حد مبنا (2) بوده و میزان سطح معناداری (000/0) یعنی کمتر از 05/0 به دست آمد. بنابراین مناطق مورد مطالعه از لحاظ آمادگی الکترونیکی در وضعیت مطلوبی قرار دارند. جهت مقایسه بین مناطق از آزمون کروسکال والیس و دیون استفاده شد. بر اساس این آزمون بین مؤلفههای دسترسی الکترونیک، جامعه الکترونیک، اقتصاد الکترونیک و سیاست الکترونیک تفاوتهای معنیداری بین مناطق وجود دارد. فقط در مؤلفه آموزش الکترونیک هر 4 منطقه در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. بر اساس یافتههای این تحقیق، اگر آمادگی الکترونیکی یک شهر مورد توجه قرار نگیرد؛ میتواند به عنوان یک عامل بازدارنده و مانع در طرحهای ابتکاری دولت الکترونیک عمل کند.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Analysis of electronic readiness of Tabriz metropolis in order to electronic city establishment
نویسندگان [English]
- manijeh lalehpour 1
- Marziyeh Esmaeelpour 2
- elham shojaie 3
2 Climatology, University of Tabriz
3 .
چکیده [English]
In order to achieve electronic city, a city should reach a suitable degree in electronic readiness. The aim of this study is consideration and examination of Tabriz metropolis in order to establishment of electronic city. Statistical population of the research is the citizens of four regions in Tabriz metropolis. These regions differ in geographic characteristics and include city's central business district (region 8), inner- city texture (region 3), informal textures (region 7) and urban planned textures (region 5). The aim is to recognize differences among these regions in electronic readiness components. To this end, according to these regions population, the sample size was determined 383 individuals using Cochran formula. Then, using quota sampling, depending on population of each region, the proportion of each region from sample size was determined. Using Cronbach's alpha, reliability of questionnaire was estimated at .76. The method of this research is descriptive- analytical and required data was collected using library and field studies (questionnaire). Based on CID model, the components of the research were classified into 5 groups. In order to analysis of data, one sample T test and Kruskal Wallis has been used. The results show that based on T test in all regions the mean is greater than threshold value (2) and the p-value (0.000) is quite small (less than the common -level of 0.05). So, studied regions are in a suitable situation in terms of electronic readiness. In order to illustrate differences between the regions, Kruskal Wallis was used. Based on this test, there is a significant difference among regions in electronic access, electronic society, electronic economy and electronic policy. Just, there is not a significant difference in electronic education among 4 regions.
کلیدواژهها [English]
- electronic readiness
- electronic city
- electronic government
- CID model
- Tabriz metropolis