برنامه ریزی شهری
سعید حسین آبادی
چکیده
امروزه بهسرعت بر میزان خودروها و اتکای انسان به این وسیله نقلیه افزوده میشود و بهتبع آن محیطهای شهری و حملونقل از انسانمحوری بهسوی محوریت خودرو سوق مییابد. وابستگی به ماشین، تهدیدی برای پایداری شهرهاست. ازاینرو در چهار دهه اخیر توجه خاصی به تغییر نوع حمل و نقل و نیز طراحی و برنامهریزی شهرها صورت گرفته است. بهطوریکه ...
بیشتر
امروزه بهسرعت بر میزان خودروها و اتکای انسان به این وسیله نقلیه افزوده میشود و بهتبع آن محیطهای شهری و حملونقل از انسانمحوری بهسوی محوریت خودرو سوق مییابد. وابستگی به ماشین، تهدیدی برای پایداری شهرهاست. ازاینرو در چهار دهه اخیر توجه خاصی به تغییر نوع حمل و نقل و نیز طراحی و برنامهریزی شهرها صورت گرفته است. بهطوریکه پارادایم توسعه پایدار شهری و نظریات همراستا با آن مثل نوشهرگرایی نیز بر محدود کردن خودرو شخصی و قابلیت پیادهروی محیطهای شهری تأکید میورزد. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین شاخصهای محیطی و میزان پیادهروی شهروندان شهر قائن است.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات پیمایشی است، شیوه گردآوری داده ها، پرسشنامه ای و جامعه آماری جمعیت شهر قائن است که در حدود 43 هزار نفر،است حجم نمونه 360 نفر از ساکنان این شهر و روش نمونهگیری تصادفی ساده است. سهم هر محله از این حجم نمونه نیز بر اساس سهم جمعیتی آن محله از کل شهر تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان میدهد قابلیت پیادهروی محیط در شهر قائن در حد متوسط است. همچنین آزمون رگرسیون چندگانه نشان میدهد که سه متغیر تنوع کاربریها، پیوستگی شبکه معابر و کیفیت پیادهروها تأثیر مثبتی بر میزان پیادهروی افراد دارند اما رابطه معناداری بین کیفیت بصری با متغیر وابسته (پیادهروی) وجود ندارد.