برنامه ریزی شهری
سهیلا رضایی؛ مسعود تقوایی
چکیده
هدف: زیستپذیری یکی از جدیدترین رویکردهای توسعه شهری است که از شاخصها و معیارهای مختلفی برای ارزیابی کیفیت فضاهای شهری استفاده میکند. شاخصهای ارائه شده وابستگی بالایی به محدوده مورد نظر و هدف مطالعه دارد؛ ازاینرو سیستمهای ارزیابی مختلفی در سراسر جهان جهت سنجش زیستپذیری وجود دارد. هدف مطالعه حاضر ارائه مدل بومی ارزیابی ...
بیشتر
هدف: زیستپذیری یکی از جدیدترین رویکردهای توسعه شهری است که از شاخصها و معیارهای مختلفی برای ارزیابی کیفیت فضاهای شهری استفاده میکند. شاخصهای ارائه شده وابستگی بالایی به محدوده مورد نظر و هدف مطالعه دارد؛ ازاینرو سیستمهای ارزیابی مختلفی در سراسر جهان جهت سنجش زیستپذیری وجود دارد. هدف مطالعه حاضر ارائه مدل بومی ارزیابی زیستپذیری در شهرهای ایران است تا به کمک آن امکان بررسی میزان دستیابی به رویکرد زیستپذیری فراهم گردد.
روش پژوهش: در مطالعه حاضر با بکارگیری روش توصیفی تحلیلی و پیمایشی در گام نخست براساس مطالعات موجود مجموعه شاخصهای ارزیابی کیفیت زیستپذیری ارائه میگردد که مبنای تدوین پرسشنامه سنجش زیستپذیری هستند و با استفاده از آن وضعیت زیستپذیری در محدوده مادی نیاصرم شهر اصفهان بررسی میشود. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران شامل 390 از شهروندان ساکن در حاشیه مادی نیاصرم است. دادههای حاصل از پرسشنامه به کمک نرمافزار SPSS و تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: براساس نتایج شاخصهای زیستپذیری در قالب پنج گروه شامل: کیفیت دسترسی به امکانات و خدمات با واریانس تجمعی 28.48 درصد، کیفیت شهری و قابلیتهای محیطی با واریانس تجمعی 22.07 درصد، کیفیت عوامل اجتماعی فرهنگی با واریانس تجمعی 8.06 درصد، کیفیت پیادهمداری و زیرساختهای شهری با واریانس تجمعی 7.52 درصد و کیفیت عوامل اقتصادی و مدیریتی با واریانس تجمعی 5.85 درصد طبقهبندی شد.
نتیجهگیری: باتوجهبه اینکه ارتقا زیستپذیری در شهرها از مباحث مطرح در سیستم مدیریت و برنامهریزی است بکارگیری اولویتهای مطرح شده در تسهیل اجرای این رویکرد موثر خواهد بود. در بخش آخر طرحهای پیشنهادی در جهت ارتقا زیستپذیری محدوده به کمک هوش مصنوعی bing image creator ارائه شده است. از اهم پیشنهادات میتوان به تامین دسترسی، رفع کمبودهای موجود، توسعه شبکه پیادهراه، حل مشکلات ترافیکی و مدیریت کارآمد اقتصادی اشاره کرد.
برنامه ریزی روستایی
محبوب بابایی؛ حمید جلالیان؛ حسن افراخته
چکیده
طی دو دهه اخیر روستاهای پیرامون دریاچه ارومیه بعلت کاهش سطح آب دریاچه و محدودیت برداشت آب کشاورزی دچار تغییر و تحول اساسی هم از نظر درآمد کشاورزی و هم از نظر ساختار جمعیت شدهاند. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر تابآوری معیشت روستایی در این ناحیه بودهاست. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و براساس روش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه ...
بیشتر
طی دو دهه اخیر روستاهای پیرامون دریاچه ارومیه بعلت کاهش سطح آب دریاچه و محدودیت برداشت آب کشاورزی دچار تغییر و تحول اساسی هم از نظر درآمد کشاورزی و هم از نظر ساختار جمعیت شدهاند. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر تابآوری معیشت روستایی در این ناحیه بودهاست. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و براساس روش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش، 2101 خانوارهای روستاهای پیرامون دریاچه ارومیه در محدوده شهرستان ارومیه است . حجم نمونه 363 خانوار است که با انتساب متناسب با جمعیت هر روستا و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محققساخته بود که روایی آنها به تأیید پانلی از متخصصان رسید و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ (820.) در حد مطلوب تأیید شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از مقایسه میانگین با آزمون T-Test و تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) در نرم افزار SPSS.22 انجام شد. نرمال بودن دادهها و تعیین نوع آزمون آماری با آزمون کلموگوروف- اسمیرنوف مشخص شد و رابطه بین تابآوری معیشتی و سرمایههای معیشتی با ضریب همبستگی اسپرمن بهدست آمد. نتایج نشان داد که نُه مولفه (3 مولفه در بُعد اقتصادی، 2 مولفه در بُعد اجتماعی، 2مولفه در بُعد کالبدی و محیطی و 2 مولفه در بُعد نهادی- سازمانی) اثرگذار هستند. میانگین مطلوبیت عددی عوامل تابآوری معیشت در جامعه هدف مورد مطالعه نشان میدهد که عامل اقتصادی در رتبه اول (4.18)؛ عامل کالبدی- محیطی در رتبه دوم (4.11)؛عامل نهادی- سازمانی در رتبه سوم (3.93)؛ و عامل اجتماعی در رتبه چهارم (3.87)، قرار دارند.