ژئوتوریسم، اکوتوریسم و گردشگری
اسماعیل نصیری هند خاله؛ رباب حسین زاده؛ اسماعیل صفرعلی زاده
چکیده
چکیده امروزه توسعه گردشگری بهعنوان فعالیتی سودآور، در اولویت برنامهریزی کشورها قرار گرفته است. اما توسعه گردشگری نیاز به توسعه زیرساختها دارد که معمولاً در کشورهای جهان سوم تمرکز زیر ساختهای گردشگری در شهرهای بزرگ و مراکز استانها، باعث رونق گردشگری در شهرهای بزرگ شده و شهرهای کوچک و حتی روستاهای با پتانسیل بالای ...
بیشتر
چکیده امروزه توسعه گردشگری بهعنوان فعالیتی سودآور، در اولویت برنامهریزی کشورها قرار گرفته است. اما توسعه گردشگری نیاز به توسعه زیرساختها دارد که معمولاً در کشورهای جهان سوم تمرکز زیر ساختهای گردشگری در شهرهای بزرگ و مراکز استانها، باعث رونق گردشگری در شهرهای بزرگ شده و شهرهای کوچک و حتی روستاهای با پتانسیل بالای توریستی از مزایای آن کم بهره بودهاند. شناسایی سطوح توسعهیافتگی شهرستانها بهلحاظ زیرساختهای گردشگری میتواند در برنامهریزی برای مناطق کمتر توسعهیافته کمک شایانی نماید. تحقیق حاضر با روش توصیفی- تحلیلی سعی در تحلیل زیرساختهای گردشگری شهرستانهای استان آذربایجان غربی دارد که در این راستا 14 متغیر انتخاب گردیده و با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی درspss مورد تحلیل قرار گرفته است. متغیرهای فوق به 2 عامل تأثیرگذار کاهش یافت و در نهایت با تلفیق امتیازات عاملی حاصله، شهرستانها رتبهبندی شده و سطوح توسعهیافتگی آنها مشخص گردید. نتایج حاصله حاکی از آن است که، شهرستان ارومیه بهلحاظ برخورداری از زیرساختها در رتبه اول و شهرستان خوی در رتبه دوم و شهرستانهای شوط و پلدشت در رتبه شانزدهم و هفدهم قرار گرفتهاند. و سطحبندی شهرستانهای استان نشان از وجود ناهمگنی در سطح استان دارد بهطوری که، شهرستان ارومیه در سطح کاملاً توسعهیافته و شهرستانهای خوی و سردشت، توسعهیافته و شهرستانهای چالدران، ماکو، مهاباد، سلماس، میاندوآب، نقده، بوکان در حال توسعه و بقیه شـهرستانها محروم میباشند و بین رتبه هر شهرستان بهلحاظ بـرخورداری از زیرساختها و جاذبههای گردشگری شهرستانها رابطه مثبت وجود دارد.