نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیارجغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه یزد.

2 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی.

04

چکیده

با گسترش شهرنشینی و رشد لجام گسیخته شهرها در طی دهه­های اخیر، مشکلات و نارسائی­های فزاینده­ای در حیطه مدیریت شهری به­وجود آمده است. یکی از رویکردهای مورد تأکید برای بهبود عملکرد مدیریت شهرها و حل مسائل و مشکلات شهری به­کارگیری طرح مدیریت محله­ای یا همان رویکرد نوین "خود مدیریتی" شهروندان در امور متنوع مدیریت شهری می­باشد. در سال­های اخیر مدیریت شهری تهران برای مدیریت هرچه بهتر این شهر و کاهش مشکلات و نارسائی­های خدمات ارائه شده به شهروندان تهرانی اقدام به پیاده­سازی طرح مدیریت محلات در سطح محلات شهر تهران کرده است. با این توصیف، مقاله حاضر به­دنبال این موضوع می­باشد که اولاً مدیریت محلات در دستیابی به هدف خود تاکنون موفق عمل کرده است؟ ثانیاً مدیریت شهری مناطق مورد مطالعه نسبت به شاخص­های حکمروایی مطلوب شهری در چه وضعیتی قرار دارد؟ و در نهایت این که آیا اجرای طرح مدیریت محلات می­تواند زمینه و بستری برای تحقق رهیافت حکمروایی مطلوب شهری در مدیریت شهری مناطق مورد مطالعه ایجاد کند؟ نوع تحقیق کاربردی و روش مطالعه توصیفی- تحلیلی می­باشد. روش جمع­آوری اطلاعات کتابخانه­ای و پیمایشی با استفاده از پرسشنامه بوده و تجزیه­وتحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS صورت گرفته است. حجم نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر محاسبه گردید. نتایج به­دست آمده از تحقیق نشان داد که مدیریت محلات در دست­یابی به اهداف خود تاکنون موفق عمل نکرده است؛ هم­چنین مدیریت شهری مناطق مورد مطالعه نسبت به شاخص­های حکمروایی مطلوب شهری در وضعیت مطلوبی قرار ندارد؛ و این­که همبستگی بالایی بین طرح مدیریت محلات و زمینه­سازی برای تحقق حکمروایی مطلوب شهری در مدیریت شهری مناطق مورد مطالعه وجود دارد.        

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Assessment of implementation Neighborhood Management on Achievement Good Urban Governance in Tehran Metropolitan; Case Study: 1, 12 and 16 Districts of Tehran

نویسندگان [English]

  • Mohammad Reza Rezaei 1
  • Sohrab Moazzen 2

1 Assistant Professor of Geography and Urban Planning, Yazd University.

2 Student of Geography and Urban Planning, Shahid Beheshti University.

چکیده [English]

The development of urbanization and cities sprawling growth have led to increasing problems and shortages in urban management in recent decades. One of the most emphasized approaches to improvement urban managements performance and solution to urban issues and problems is using Neighborhood Management plan or "citizens self- management" approach in urban management. In Tehran metropolis, with the contribution of urban management and interaction among other units and subdivisions, there has been conducted some appropriate projects to constitute and support the activities of neighborhood counseling units to use the capacity of participants and contribution of citizens and considering the priorities and local requirements one of which is the "neighborhood management" in this respect. The present article following this subject that, first of all, do neighborhood management have succeeded in achieving it’s goals? Secondly, how is Tehran urban management of region 1, 12 and 16 based on the indices of Good Urban Governance? Finally, is there any relation between performance of neighborhood management and capacity of achievement Good Urban Governance approach in urban management? The research methodology is descriptive, analytic and data are collected doing survey methods by questionnaire. The data were analyzed using SPSS. The results show that neighborhood management have not succeeded in achieving it’s goals; urban management of study area is inappropriate situation based on the indices of Good Urban Governance; and finally there is a significant relation between performance of neighborhood management plan and a capacity to realization of Good Urban Governance in urban management in study area.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Neighborhood Management
  • Participation
  • Good Urban Governance
  • Tehran Metropolitan
ـ ایمانی­جاجرمی، حسین (1386)، «ویژگی­های تاریخی- فرهنگی و تحولات معاصر مدیریت محله شهری در ایران، مطالعه موردی: شهرداری محله در تربت حیدریه»، نامه انسان­شناسی، سال چهارم، شماره 8 .
ـ برک­پور، ناصر و ایرج اسدی (1390)، «مدیریت و حکمروایی شهری»، انتشارات دانشگاه هنر، چاپ دوم، تهران.
ـ پرتال محلات شهر تهران (1390).
ـ پورمحمدی، محمدرضا؛ حسین­زاده­دلیر، کریم و عیسی پیری (1390)، «حکمروایی مطلوب شهری بر بنیان سرمایه اجتماعی: آزمون نظم نهادی- فضایی ارتباطی و فاعلیت­مندی غیراقتصادی، مطالعه موردی: کلانشهر تبریز»، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال اول، شماره اول.
ـ توکلی­نیا، جمیله و منصور استادی سیسی (1388)، «تحلیل پایداری محله­های کلانشهر تهران با تأکید بر عملکرد شورایاری­ها؛ نمونه موردی: محله­های اوین، درکه و ولنجک»، پژوهش­های جغرافیای انسانی، شماره 70، صص 43- 29.
ـ حافظ­نیا، محمدرضا (1389)، «مقدمه­ای بر روش تحقیق در علوم انسانی»، چاپ هفدهم، سمت، تهران.
ـ ذاکری، هادی (1389)؛ «مجموعه آیین­نامه­ها و دستورالعمل­های ساماندهی مشارکت­های اجتماعی در محلات  شهر تهران»، معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، انتشارات مدبران.
ـ شوریابی، حسین (1386)، ارزیابی الگوهای مشارکت شهروندان تهرانی در طرح­های توسعه شهری و ارائه الگوی بهینه (نمونه موردی: کوی سیزده آبان تهران)»، پایان­نامه دوره کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس.
ـ علوی­تبار، علیرضا (1379)، «بررسی الگوهای مشارکت شهروندان در اداره امور شهرها (تجارب جهانی و ایران)»، جلد اول، تهران، انتشارات سازمان شهرداری­های کشور.
ـ فنی، زهره و فرید صارمی (1387)، «چالش­های نظام مدیریتی محله­محور در توسعه پایدار کلانشهر تهران، با تأکید بر رویکردهای نوین جهانی»، مجله صفه، سال هفدم، شماره 47.
ـمعصومی، سلمان (1388)، «مدیریت توسعه مشارکت­های محله­ای در راستای پایداری کلان شهر با تأکید بر حکمروایی خوب»، دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران.
-Auclair, Christine; Jackohango, Alban (2009), “Good Urban Governance: Towards an Effective Private Sector Engagement”, Private Sector Unit, UN-HABITAT.
-Baud, Isa, R. Dhanalakshmi (2006), “Governance in urban environmental management: Comparing accountability and performance in multi-stakeholder arrangements in south India, Cities, Vol. 24, No. 2.
-D.C.L.G. Department for Communities and Local Government (2008), “Neighborhood Management Pathfinders: Final Evaluation Report”.
-Kim sik Kwang, John Dickey (2006), “Role of urban governance in the process of bus system reform in Seoul”, Habitat International (30).
-Lewis, Dan; Mioch, Janna (2005), “Urban Vulnerability and Good Governance”, Journal of Contingencies and Crisis Management.
-McCarney, P.; Halfani, M. and Rodríguez, A. (1995), “Towards an Understanding of Governance", the emergency of an idea and its implications for urban research in developing countries, University of Toronto.
-Mercy Corps (2011), “Guide to Good Governance Programming”.
-Neighborhood Renewal Unit (2006), “Neighborhood Management – at the Turning Point?, Office of the Deputy Prime Minister.
-Rakodi (2003), “Politics and Performance: The implication of emerging of governance arrangements for urban management approaches and information system, Habitat International, 27.
-Report of the Local Services and Community Safety Overview and Scrutiny Committee (2011), “Neighborhood Management”, Birmingham City Council.
-Yap kioe sheng (2010), Good Urban Governance in Southeast Asia, Environment and Urbanization Asia, 1 (2).
-Stewart, Kennedy (2006), “Designing good urban governance indicators: The importance of citizen participation and its evaluation in Greater Vancouver”, Cities, Vol. 23, No. 3.
-UNDP (1997), “Governance for sustainable human development”, New York.