برنامه ریزی شهری
ندا دربندی؛ محمدرضا پورمحمدی؛ رسول قربانی
چکیده
طی سه دهه اخیر، بهره برداری بی رویه و غیراصولی از اراضی و تغییرکاربریها باعث عکسالعملهای متفاوت اکوسیستمها شده است.کلانشهر تبریز، مرکز استان آذربایجان شرقی میباشدکه در طول چند دهه اخیر رشد نامتوازن و پراکنده ای داشته، به گونهای که گسترش بی رویه شهر موجب تخریب فضاهای پیرامون و خارج شدن شهر از شکل متقارن و استاندارد خود شده ...
بیشتر
طی سه دهه اخیر، بهره برداری بی رویه و غیراصولی از اراضی و تغییرکاربریها باعث عکسالعملهای متفاوت اکوسیستمها شده است.کلانشهر تبریز، مرکز استان آذربایجان شرقی میباشدکه در طول چند دهه اخیر رشد نامتوازن و پراکنده ای داشته، به گونهای که گسترش بی رویه شهر موجب تخریب فضاهای پیرامون و خارج شدن شهر از شکل متقارن و استاندارد خود شده است. امروزه رشد ناموزون و گسترش بی رویه شهر از مسایل و معضلات کلانشهر تبریز محسوب میشود. روش پژوهش حاضر، کاربردی- تحلیلی بوده تا با گردآوری اطلاعات در طی دوره زمانی 25 ساله یعنی دهه 1375-1400 به صورت اسنادی-کتابخانه ای، پیمایش میدانی به صورت مراجعه به سازمان ها و ادارات مربوطه و استفاده از روش محاسباتی جای پای بوم شناختی، به سؤال اصلی تحقیق یعنی؛ «تغییرات کاربری اراضی کلانشهر تبریز طی دوره زمانی 25 ساله چه اثراتی بر روی محیط زیست و ظرفیت بوم شناختی تبریز گذاشته است؟» پاسخ دهد و راهکارهایی را برای بهبود وضعیت تغییرات اراضی و توان بوم شناختی شهر و توزیع متناسب جمعیت در کلانشهر تبریز ارائه نماید. از جمله نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر این است که افزایش نرخ رشد جمعیت و به تبع آن گسترش و توسعه بی رویه کالبدی- فیزیکی شهر، طی این سالها موجب افزایش تغییرات کاربری اراضی به ویژه تبدیل کاربریهای زراعی و باغی به شهرکها و مناطق مسکونی شده است. که این میزان تغییرات از توان اکولوژیکی کلانشهر تبریز خارج بوده و نیازمند مدیریت دقیق و منضبط میباشد. که در غیر این صورت با تدام یافتن این نوع چالش، کلانشهر تبریز طی سالهای آتی دچار بحران و مشکلات قابل ملاحظه و تجدید ناپذیری خواهد شد.
ژئوتوریسم، اکوتوریسم و گردشگری
مهرداد وهاب زاده زرگری؛ فریبا اسفندیاری درآباد؛ زهره شیخلر؛ بهروز نظافت تکله؛ اویس وهاب زاده زرگری
چکیده
صنعت گردشگری بر پایه ژئوتوریسم و مقاصد ژئومورفولوژیک در سالهای اخیر تبدیل به یکی از کانونهای توریسمی و مسافرتی شده است. بنابراین با توجه به توسعه صنعت گردشگری، ارزیابی کانونهای ژئوتوریسمی به لحاظ کارایی و رقابتپذیری امری ضروری است. هدف از پژوهش حاضر توان سنجی پتانسیلهای مقاصد ژئومورفولوژیکی و ژئوتوریسم شهر خلخال بخش شاهرود ...
بیشتر
صنعت گردشگری بر پایه ژئوتوریسم و مقاصد ژئومورفولوژیک در سالهای اخیر تبدیل به یکی از کانونهای توریسمی و مسافرتی شده است. بنابراین با توجه به توسعه صنعت گردشگری، ارزیابی کانونهای ژئوتوریسمی به لحاظ کارایی و رقابتپذیری امری ضروری است. هدف از پژوهش حاضر توان سنجی پتانسیلهای مقاصد ژئومورفولوژیکی و ژئوتوریسم شهر خلخال بخش شاهرود است. در این پژوهش از دو مدل کوبالیکوا و پاوولوا و همچنین برای تبدیل نتایج به نقشه از نرمافزار GIS استفادهشده است. نتایج بهدستآمده در مدل کوبالیکوا نشاندهنده این است که دهستان شال با کسب 11 امتیاز به دلیل تنوع بالای پدیدههای ژئومورفیک و زمینشناسی دارای پتانسیل بالا در بخش ژئوتوریسمی و مقاصد ژئومورفیک دارد و همچنین دهستانهای شاهرود و پلنگا نیز به ترتیب با کسب 8 و 7 امتیاز در ردههای پایینتر قرار دارند. نتایج مبتنی بر ماتریس مثبت و منفی در مدل پاوولوا نیز نشان میدهد که دهستان شال با کسب امتیاز 71/1 به خاطر داشتن سایتهای چینهای، غارها و سایتهای هیدرولوژیکی متنوع بیشترین رقابتپذیری را دارد و در رتبه عالی به لحاظ رقابتپذیری قرارگرفته است. دهستانهای شاهرود و پلنگا نیز به ترتیب با امتیاز 61/1 و 53/1 به علت تنوع پایین پدیدهها و امکانات خدماتی در رتبههای خیلی خوب قرار دارند اما هر سه از دهستانهای بخش شاهرود در معیار کسری بودجه دارای مقادیر پایینی هستند که نشان از عدم برنامهریزی راهبردی در بخش گردشگری در این منطقه است. همچنین تحلیل نقشههای توانسنجی نیز نشاندهنده این است که مدل پاوولوا به خاطر پارامترهای زیاد در ارزیابی نسبت به مدل کوبالیکوا دارای دقت و اعتبار بالایی است.