برنامه ریزی شهری
ندا سهرابی؛ حسن سجادزاده؛ امیربهادر ثمری
چکیده
کیفیت محیطی بخشی از رضایتمندی انسانها از محیط را تشکیل میدهد. با این که رویکرد پیادهمداری در طراحی فضاهای شهری نقش مهمی در ارتقاء کیفیتمحیطی ایفاء میکند، اما رویکردهای یکسان و بدون توجه به ماهیت فضایی، پتانسیلها و ظرفیتهای محیطی در احداث پیادهراههای شهری نه تنها موجبات ارتقاء کیفیتمحیطی و رضایتمندی را به دنبال ...
بیشتر
کیفیت محیطی بخشی از رضایتمندی انسانها از محیط را تشکیل میدهد. با این که رویکرد پیادهمداری در طراحی فضاهای شهری نقش مهمی در ارتقاء کیفیتمحیطی ایفاء میکند، اما رویکردهای یکسان و بدون توجه به ماهیت فضایی، پتانسیلها و ظرفیتهای محیطی در احداث پیادهراههای شهری نه تنها موجبات ارتقاء کیفیتمحیطی و رضایتمندی را به دنبال نخواهد داشت، بلکه موجب تنزل کیفیت اجتماعی و اقتصادی فضاهای شهری میشود. هدف از این پژوهش ارزیابی مؤلفههای کیفیت محیطی در پیادهراه بوعلی و اکباتان شهر همدان از منظر کاربران در راستای پاسخگویی به نیازهای شهروندان و رضایتمندی کاربران میباشد. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام توصیفی- تحلیلی است. شاخصها و معیارهای مورد سنجش در ارتباط با کیفیت محیطی با مروری بر متون معتبر علمی، استخراج شده و سپس به وسیله پرسشنامه اقدام به گردآوری نظرات شهروندان و شاغلان شد. جامعه آماری در این تحقیق نامحدود بوده که با استفاده از روش بررسی جامعه نامحدود، حجم نمونه در این تحقیق 200 نفر انتخاب گردید. جهت اعتبار پایایی از آلفای کرونباخ و سنجش روایی از شاخص KMO و آزمون کرویت بارتلت استفاده شده است. برای تحلیل آماری دادهها از تحلیل عاملی اکتشافی و به منظور مقایسه دو پیادهراه بوعلی و اکباتان شهر همدان از آزمون تی دو نمونهای مستقل در نرمافزار SPSS استفاده شده است. یافتههای حاصل از تحلیل عامل اکتشافی نشان میدهد عامل «حضورپذیری»، «پاسخدهندگی محیط»، «تنوع فعالیت فرهنگی و اجتماعی»، «آسایش و امنیت» و «سهولت تردد و دسترسی» به ترتیب بالاترین سهم را در تببین کیفیت محیط میگذارد. همچنین نتایج مقایسه عوامل کیفیتمحیطی نشان میدهد که پیادهراه بوعلی در عامل حضورپذیری، پاسخدهندگی محیط، تنوع فعالیت فرهنگی- اجتماعی در وضعیت مناسبتری قرار گرفته است.
برنامه ریزی شهری
ابوالفضل عبداللهی فرد؛ شیوا ولایتی
چکیده
در سالهای اخیر، هنر عمومی روند جدیدی در فضاهای شهری به خود گرفته است به طوری که شهرها سرمایهگذاری زیادی روی طراحی و اجرای آثار هنری عمومی و ارتقای کیفیت بصری فضاهای شهری میکنند. این مقاله با هدف بررسی اثر انواع هنر عمومی در فضاهای شهری بر ارتقا نشاط درک شده جوانان ارائه شده است. تحقیق حاضر از نوع تحقیق بصری یا خوانش تصویری به شیوه ...
بیشتر
در سالهای اخیر، هنر عمومی روند جدیدی در فضاهای شهری به خود گرفته است به طوری که شهرها سرمایهگذاری زیادی روی طراحی و اجرای آثار هنری عمومی و ارتقای کیفیت بصری فضاهای شهری میکنند. این مقاله با هدف بررسی اثر انواع هنر عمومی در فضاهای شهری بر ارتقا نشاط درک شده جوانان ارائه شده است. تحقیق حاضر از نوع تحقیق بصری یا خوانش تصویری به شیوه پیمایشی انجام شده است. جامعه هدف جوانان بوده که به روش نمونه گیری احتمالی و از نوع تصادفی ساده از بین دانشجویان دختر و پسر در مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد در رده سنی 35- 18 سال دانشگاه تبریز و موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص) تبریز انتخاب شدند. یافتههای تحقیق نشان میدهد که از بین انواع هنرهای عمومی در فضاهای شهری هنر مبتنی بر نور، صدا و دیجیتال در فضاهای شهری برحسب سه معیار جنسیت، تحصیلات و سن بیشترین امتیاز را به جهت ایجاد احساس نشاط در بین جوانان و تمایل به استفاده از این نوع هنر در فضاهای شهری داشته است. و در رتبههای بعدی هنر متناسب با سایت نظیر آثار هنری تراشیده شده از دل کوه و هنر تعبیه شده در عناصر موجود در فضا همچون نقش برجستههای دیواری در بدنه ساختمانها یا نیمکتهای تعبیه شده در فضاهای شهری قرار گرفته است. هنر ایستای انتزاعی و مشاهیر نیز دارای کمترین امتیاز میباشد. همچنین در بین هنرهای تعاملی، هنر پویا- منفعل و هنر تعاملی ایستا بیشترین و هنر پویا - پویا کمترین احساس ایجاد نشاط وجود داشته است. بنابراین لازم است مدیران ، برنامه ریزان و طراحان فضاهای شهری و هنرهای عمومی برحسب سلیقه و خواست شهروندان در ردههای سنی مختلف تصمیمگیری و اقدام نمایند تا حضور و مشارکت پذیری، تعامل، خلاقیت، نشاط، خاطره انگیزی و هویت بخشی در فضاهای شهری بیشتر و موثرتر باشد.
